η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 DIAGORAS

ΔΙΑΓΟΡΑΣ
 ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
 

Γιά να μην τρελαθούμε!!!!
Του Διονύση Ε. Κονταρίνη, Νέα Υόρκη21 Ιανουαρίου 2003

Σ' ένα απέραντο φρενοκομείο - όπως είχε πει και ο αείμνηστος Καραμανλής - έχει μετατραπεί όλη η Ελλάδα τον τελευταίο καιρό. Προεκλογική περίοδος γαρ και τα ΜΜΕ βρίσκονται σε τρομερή δράση. Και μαζί τους υποφέρει όλος ο πληθυσμός της γενέτειρας. Η αλλαγή ηγετικού σκηνικού στο κυβερνών κόμμα πυροδότησε της έναρξη ενός αγώνα ανωμάλου, στην κυριολεξία, δρόμου. Και ο Έλληνας, ο Έλληνας της καθημερινότητας και της αναζήτησης του μεροκάματου, ειλικρινά δεν ξέρει που βρίσκεται και τι ακριβώς συμβαίνει γύρω του. Καινούργια πράματα, καινούργια πρόσωπα, καινούργιες λέξεις. Ακούει για προβάδισμα με σχετική προτίμηση ψήφου το οποίον όμως μπορεί να μειώσει και να ανατρέψει η ποσοτική δυναμική και άντε να καταλάβεις. Ακούει υποψηφίους να του μιλάνε για οράματα και το δικό του όραμα που περιορίζεται σ' ένα μεροκάματο αξιοπρέπειας, κανείς τους δεν το αναφέρει. Κι' εμείς οι κάπως απόμακροι Έλληνες, αυτοί που η πατρίδα μας έχει ξεχάσει, μας έχει εντελώς αγνοήσει και αδιαφορεί για μας, που μας θυμάται μόνο όταν μας χρειάζεται, παρακολουθούμε όλα αυτά και για να μην τρελαθούμε προσπαθούμε να τα δούμε κάπως εύθυμα. Εμπρός λοιπόν για να μην τρελαθούμε.

Κατ' αρχάς είναι η ψαλίδα. Η εκλογική ψαλίδα. Προς Θεού. Μην την μπερδέψετε με τις άλλες ψαλίδες. Μια ψαλίδα λοιπόν, με το άνοιγμα και το κλείσιμο της οποίας ασχολείται όλη η Ελλάδα. Ανοίγει η ψαλίδα, πόσο είναι το άνοιγμά της; Κλείνει η ψαλίδα, πόσο έκλεισε; Καμιά φορά μένει και σταθερή η ψαλίδα και τότε έχουμε κάποια μικρή αγωνία.

-Τι θα γίνει; Θα ανοίξει ή θα κλείσει; ρωτιούνται αναμεταξύ τους οι Έλληνες.

Το ανοιγοκλείσιμο της ψαλίδας είναι το θερμόμετρο της καθημερινότητας των Ελλήνων.

-Πως είναι η ψαλίδα σήμερα; ρωτά ο ένας τον άλλον αντί για καλημέρα.

Φυσικά το ανοιγοκλείσιμο της ψαλίδας είναι αποτέλεσμα των γκάλοπ. Ενός φρούτου όχι και τόσο καινούργιου στην Ελλάδα. Να πούμε, ιστορικά, ότι το πρώτο γκάλοπ έγινε στην πατρίδα μας πριν από 58 χρόνια. Ήταν τον Φλεβάρη του '46. Κείνα τα μαύρα χρόνια, μόλις ένα χρόνο μετά από την Συμφωνία της Βάρκιζας, σε μια Ελλάδα, που οργίαζε το παρακράτος, η κυβέρνηση έχει προκηρύξει εκλογές για την 31^η Μαρτίου. Η Αριστερή παράταξη τότε, με την συμμετοχή των Φιλελευθέρων, ανέθεσε στον Μιχάλη Κύρκο, παλαιό και έμπειρο στέλεχος των Φιλελευθέρων, να προβεί σε προγνώσεις πόσες έδρες μπορεί να ελπίζει το κόμμα. Μετά από μακρά ανάλυση ο Κύρκος κατέληξε ότι μπορούσαν να κερδίσουν μέχρι 120 έδρες από τις 320 που είχε τότε η Βουλή. Ένα ποσοστό που, αν λάβει κανείς υπ' όψη του τις συνθήκες που επικρατούσαν τότε, αποτελούσε ένα ποσοστό θριάμβου για την Αριστερά. Παρ' όλα αυτά το ΕΑΜ αποφάσισε την αποχή από τις εκλογές, κάτι που αργότερα χαρακτηρίστηκε -και ήτανε- ένα τραγικό λάθος.

Σήμερα τα γκάλοπ με την εξέλιξη και την ηλεκτρονική παρουσία στη ζωή μας έχουν γίνει μια επιστήμη, όμως με πάρα πολλά λάθη και αρκετά ευτράπελα που φυσικά προκαλούν γέλια. Έτσι έχουμε να προηγείται ένα κόμμα στις προτιμήσεις των ερωτώμενων αλλά οι ίδιοι να θέλουν για πρωθυπουργό τον αρχηγό του άλλου κόμματος.

Ένα άλλο από τα "τρελά" της προεκλογικής Ελλάδας, είναι τα τηλεοπτικά "παράθυρα." Υποτίθεται ότι οι προσκεκλημένοι των "παραθύρων", πολιτικοί εν ενεργεία, παροπλισμένοι ή υποψήφιοι, έχουν προσκληθεί για να διατυπώσουν τις θέσεις τους και να ενημερώσουν τον ταλαίπωρο Έλληνα πολίτη. Κι' ενώ η εκπομπή ξεκινάει με κάποια ευπρέπεια και ευγένεια, πολύ σύντομα μεταβάλλεται σε καφενειακό καυγά. Μιλούν όλοι μαζί, βρίζονται, φωνάζουν, χειρονομούν και ο παρουσιαστής γελάει ή τραβάει τα μαλλιά του, ανάλογα με τις διαθέσεις του. Φυσικά για να καταφέρει να επιβάλλει κάποια τάξη, είναι αδύνατον. Κανείς δεν τον ακούει, κανείς δεν τον υπολογίζει όπως δεν υπολογίζουν και τον ταλαίπωρο Έλληνα τηλεθεατή, ο οποίος χαζεύει στο χαζοκούτι σαν χαζός και αναρωτιέται. "Θεέ μου. Που βρίσκομαι;"

Έχουμε και τις περιοδείες των αρχηγών. Στην Θράκη ο ένας. Στην Πελοπόννησο ο άλλος. Έτσι ίσως για να μην συναντηθούν και τρακάρουν. Για καινούργια Ελλάδα μιλάει ο ένας. Αχ αυτή η ταλαίπωρη καινούργια Ελλάδα. Κάθε τέσσερα χρόνια που έχουμε εκλογές την κάνουμε καινούργια κι' αυτή επιμένει να μας βγαίνει η ίδια και χειρότερη.
Για καινούργια προγράμματα μιλάει ο άλλος και στο νου μας έρχεται ο Μανωλιός που, άλλαξε τα ρούχα του και τά' βαλε αλλιώς.

Απόλαυση οι νέοι υποψήφιοι, ηθοποιοί, καλλιτέχνες, αθλητές, προπονητές, δημοσιογράφοι, τραγουδίστριες και γενικά άνθρωποι, που το μόνο που μπορούν να προσφέρουν είναι κάποιοι ψήφοι. Τελείως άσχετοι με το αντικείμενο που καλέστηκαν να υπηρετήσουν αφού η πολιτική είναι γι' αυτούς κινέζικα, στέκουν αμίλητοι μπροστά στο φακό και απολαμβάνουν την δόξα που έρχεται. Τι θα γίνει μετά, τι θα προσφέρουν εάν εκλεγούν, τι θα πουν στη Βουλή, πως θα χειριστούν τα προβλήματα του τόπου μας είναι κάτι που μάλλον δεν τους απασχολεί. Φτάνει που δίπλα στο όνομά τους θα προσθέσουν τον τίτλο του βουλευτή. Και φυσικά, να μην το λησμονάμε και κάποιον όχι και τόσο ευκαταφρόνητο μισθό και πολλά άλλα τυχερά.

Προεκλογική περίοδος λοιπόν στην πατρίδα μας. Μια εποχή, που όπως πάντα μας χορταίνει λόγια, λόγια, λόγια. Κι' άντε μετά από όλα αυτά να καταφέρουμε εμείς να μην τρελαθούμε. Θεέ μου βοήθησέ μας.

Dennis Kontarinis

patrinos12@hotmail.com

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

 Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

 Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.
 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει" το μέλλον
George Orwell

Θερμοπύλες
Κ.Καβάφης 1903

Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
Ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Ποτέ απ' το χρέος μη κινούντες.
Δίκαιοι κ' ίσιοι σ' όλες των τες πράξεις.
Αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία.
Γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
Είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
Πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε.
Πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
Όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
Πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος.
Κ΄ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
(θα ξεσκεπαστούνε)
ο σχολιαστής

Το κείμενο εκφράζει την άποψη του συγγραφέα
κεντρική σελίδα

 ΑΡΧΕΙΟ

Ούλε τε καί μάλα χαίρε, θεοί δέ τοι όλβια δοίεν
Νά είσαι καλά καί νά χαίρεσαι, οι θεοί δέ νά σού δίδουν ευτυχία. (Οδύσσεια Ω 402.)