η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 DIAGORAS

ΔΙΑΓΟΡΑΣ
 ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
 

OI ΒΕΤΕΡΑΝΟΙ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ
Spiros Garos, 12.07.2003

"...Γλεντούν οι τυρράνοι και μες στο πιοτό..."

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, στις 8. Ιουνίου 2003 οι βετεράνοι της 1^ης Ορεινής Μεραρχίας "Edelweiss" συναντήθηκαν στην περιοχή Mittenwald στην άνω Βαυαρία να τιμήσουν τους πεσόντες "ήρωες" και να θυμηθούν τα κατορθώματα τους από τα έκτροπα, που έπραξαν τις τελευταίες ημέρες του 2^ου παγκοσμίου πολέμου, δηλαδή το 1943 στην Γιουγκοσλαβία και στην Ελλάδα. Ακριβώς στις 15. Αυγούστου 1943 το βράδυ, μία μονάδα της μεραρχίας κάτω από τις διαταγές του ταγματάρχη Reinhold Klebe μπήκε στο χωριό Κομμένο, Νομού 'Αρτης, με στόχο να ενεργήσουν εκκαθαριστική επιχείρηση, σε αντίποινα για τον θάνατο του συνταγματάρχη Josef Salminger, ο οποίος σκοτώθηκε πέφτοντας πάνω σε ένα οδόφραγμα που του είχαν στήσει οι αντάρτες της περιοχής.(Ο γιος Herman Salminger είναι σήμερα δήμαρχος στο Mittenwald). Το χωριό Κομμένο ήταν μολυσμένο από αντάρτες γι' αυτό έπρεπε να ισοπεδωθεί και να μην διαφύγει κανένας από τους κατοίκους ζωντανός. Αυτή ήταν η διαταγή του αξιωματικού της μονάδας Willy Roeser. Την επιχείρηση συμφώνησαν να την ξεκινήσουν μία ημέρα αργότερα, δηλαδή στις 16. Αυγούστου. Οπότε την άρχισαν στις 5.30΄ το πρωί μέχρι τις 12.30΄ το μεσημέρι είχαν τελειώσει. Σύμφωνα με τους μάρτυρες τον τότε 18χρονο Otto Godmann και τον Αυστριακό Karl Delacher, το πρώτο θύμα της επιχείρησης ήταν ο ιερέας του χωριού Λάμπρος Σταμάτης, τον οποίον εκτέλεσε ο ίδιος ο Roeser, όταν ο πάπα-Λάμπρος επέστρεφε την εικόνας της Παναγίας στην εκκλησία του χωριού. Αμέσως μετά με χειρομβοβίδες και πολυβόλα διέλυσαν μια ομάδα παιδιών που είχαν συγκεντρωθεί στη πλατεία για να γιορτάσουν τον γάμο που θα γινόταν την ίδια ημέρα. Με το αυτόματο όπλο του ο Γερμανός λοχίας Anton Ziegler, κατόπιν διαταγής του λοχαγού K. Delacher, πυροβόλησε και σκότωσε τους νεόνυμφους όπως επίσης πολλά από τα παιδιά. Οι Γερμανοί στρατιώτες δεν σεβάστηκαν κανέναν, σκότωναν αδιακρίτως όποιον έβρισκαν μπροστά τους, γέρους, γυναίκες και μωρά παιδιά, ακόμα και τα ζωντανά του χωριού. Έκαψαν και λήστεψαν τα 181 σπίτια του, ατίμασαν γυναίκες ενώ ήταν ήδη νεκρές (μαρτυρία Γερμανού οπλίτη ο οποίος συμμετείχε σ΄αυτήν την κτηνωδία), δεν άφησαν τίποτε όρθιο. Ο αριθμός των θυμάτων ήταν οι 317 κάτοικοι του Κομμένου, 145 άνδρες και 172 γυναίκες. Από αυτούς οι 97 ήταν νεότεροι των 15 ετών, 14 γηραιότεροι των 65, και 13 μωρά κάτω του ενός έτους. 38 χωριάτες τους έκαψαν ζωντανούς μέσα στα σπίτια τους. "Ήμουν 13 χρονών, έτρεξα στην μητέρα μου, όταν απέναντι μας πρόβαλλε ένας Γερμανός οπλίτης ο οποίος μας σημάδεψε με το όπλο του. Πυροβόλησε την μητέρα μου στο αυτί και το βλήμα διαπέρασε το κρανίο της, μετά πυροβόλησε κι εμένα, με τραυμάτισε βαριά, έπεσα λιπόθυμη Οι δυο μου αδελφοί κρύφτηκαν ανάμεσα στις καλαμποκιές, πλην όμως τους βρήκαν και τους εκτέλεσαν όπως ακριβώς εκτέλεσαν και τα πέντε μου ξαδέλφια. (Χριστίνα Δήμου) "Μέχρι τότε γι΄ αυτά τα μέτρα των αντιποίνων αρμόδια ήταν τα σώματα των ΕΣ-ΕΣ, (Καλάβρυτα και Δίστομο), από τις 7. Ιουλίου 1943, μετά την συνθηκολόγηση των Ιταλών, δόθηκε εντολή από το Γενικό επιτελείο της Wehrmacht στην 1.Μεραρχία ορεινών καταδρομών "Edelweiss" να ενεργήσει εκκαθαρίστηκες επιχειρήσεις στην περιοχή της Δυτ. Ελλάδας μέχρι τα Ιωάννινα, γενικώς όπου υπήρχαν ιταλικές μονάδες στρατού, και να εμποδίσουν να συνδεθούν αυτοί με τους Έλληνες αντάρτες. Η διαταγή ανέφερε, ότι σε περίπτωση αντίστασης να εκτελούνται όλοι οι άρρενες του χωριού και να καίγονται τα σπίτια τους. Τα μέτρα των αντιποίνων ήταν αυστηρά στην εφαρμογή με αποτέλεσμα να καταλήγουν σε κτηνωδίες. Μεταξύ 1. και 4. Οκτώβρη στην περιοχή Ιωαννίνων ο ταγματάρχης Alois Eisl με τους άνδρες του έκαψαν κυριολεκτικά 18 χωριά, όποιος προσπαθούσε να ξεφύγει εκτελείτο. Ο ίδιος ήταν περήφανος για την καλή του σκόπευση, εκατό σφαίρες= εκατό χωριάτες. Στα τριάμισι χρόνια κατοχής εκτελέστηκαν μέσο αυτών των μέτρων 130.000 Έλληνες πολίτες. Εντός του έτους 1943 μονάδες της 1^ης Ορεινής Μεραρχίας "Edelweiss" συνέλαβαν και εκτέλεσαν στα χωριά της Ηπείρου περί τα 1.000 άτομα επειδή προσέφεραν καταφύγιο σε Ιταλούς. Ένα μήνα αργότερα, στις 23/24.9.1943 ήρθε η σειρά των Ιταλών αιχμαλώτων στην Κεφαλονιά. Οι Ιταλοί δεν εκτέλεσαν την διαταγή της Βέρμαχτ να παραδώσουν εντός σύντομου χρόνου τα όπλα, γι' αυτό τον λόγο πέντε χιλιάδες (5000) Ιταλοί αιχμάλωτοι, εκτελέστηκαν από το 3.τάγμα της μεραρχίας "Edelweiss". Το αίμα των Ιταλών στρατιωτών έτρεχε στην Κεφαλονιά αυλάκι στους δρόμους. Ο Ιταλός, Amos Pampaloni, σήμερα 93 ετών λοχαγός την εποχή εκείνη, επέζησε αυτήν την κτηνωδία, και παρουσιάστηκε μάρτυρας στην αντιδιαδήλωση στις 8.6.03 και ανέφερε: Δυο λέξεις άκουγα μόνο, ...Μάνα...Μάνα, Θεέ μου Θεέ μου, και μετά η κλαγγή μόνο των πολυβόλων. Όσοι από τα θύματα κουνιόντουσαν λίγο πέρναγε ο Γερμανός αξιωματικός με το πιστόλι του και τους έδινε την χαριστική βολή. Κατά την διάρκεια της κατοχής 1941/42 πέθαναν από την πείνα και τις κακουχίες, περί τους 300.000 Έλληνες.
Σήμερα (8.6.2003) όπως και κάθε χρόνο οι βετεράνοι μαζί τους και νέοι στρατιώτες της Μπούντεσβερ με μπύρα και γουρουνοπούλες ψητές, με τρομπέτες και τύμπανα γιορτάζουν τα ανδραγαθήματα τους. Περήφανοι για την τότε ορεινή μεραρχία που υπηρετούσαν, τραγουδούν εμβατήρια ακριβώς τα ίδια που τραγουδούσαν στο Κομμένο, στην Κεφαλονιά στα χωριά των Ιωαννίνων και οπουδήποτε αλλού ενήργησαν τις εκκαθαρίστηκες τους επιχειρήσεις πνίγοντας τα χωριά στο αίμα έτσι για αντίποινα. Εκτελούσαν διαταγές ανωτέρων. Την εποχή εκείνη ήταν 18χρονοι και 20χρονοι, στρατιώτες της Βέρμαχτ, πιστοί στον Φύρερ. Σήμερα είναι 80νταρηδες μέχρι και 90 χρονών κι όμως δεν μετανοήσαν για τίποτε από αυτά πού έπραξαν. Ο 90χρονος Alois Eisl, φτάνει στην εκδήλωση με την Μερσεντές του. Δεν θυμάται να σκότωσε κανέναν πολίτη στην Ελλάδα ή όπου αλλού. Εκτός αυτού ήταν πόλεμος και στον πόλεμο συμβαίνουν και έκτροπα. Αυτή ήταν η απάντηση του τότε ταγματάρχη Eisl, του Karl Delacher και του Anton Ziegler. Κανένας από όλους αυτούς δεν δικάστηκε, τουναντίον όλοι τους έλαβαν θέσεις υψηλές στην Γερμανική Κοινωνία. Έγκλημα χωρίς τιμωρία, αλλά αντιθέτως μετ΄ αμοιβής.
Τα θύματα περιμένουν να αποζημιωθούν. Η απόφαση του Γερμανικού. Δικαστηρίου ήταν αρνητική. Θα πρέπει όμως να δοθεί τέρμα σ΄ αυτές τις κάθε χρόνο συναντήσεις των βετεράνων της Βέρμαχτ. Είναι απαράδεκτο σε μία δημοκρατική Ενωμένη Ευρώπη να επιτρέπονται αυτές οι εκδηλώσεις που θυμίζουν απάνθρωπες πράξεις.

Σπύρος Γκάρος
Spiros Garos, (Journalist)
Herrnstr. 2
90763 Fuerth, tel. 0049 911 7419461

sgaros@t-online.de 

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.

 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει" το μέλλον
George Orwell

 ΑΡΧΕΙΟ