Την αφορμή γι' αυτό το σχόλιό μας την πήραμε από την επιτυχή έκβαση του ευρωπαϊκού ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος, που χτες, 04.07.2004, ανέβασε την εθνική μας στο βάθρο της επιτυχίας και της δόξας. Μια άλλη διάσταση του ευρωπαϊκού ποδοσφαιρικού αθλήματος, που συνοδεύτηκε από το ηπειρωτικό ταξίδι της Ολυμπιακής φλόγας, του εθνικού ύμνου και της ελληνικής σημαίας, η οποία, εθνική νίκη, γιορτάστηκε σε κάθε γωνιά της γης όσο δεν γιορτάστηκε ποτέ και από κανέναν φορέα, θρησκευτικό ή πολιτικό. Ο πανηγυρικός αχός, που χάρισε η νίκη, μας κράτησε ως το χάραμα, αναστατώνοντας ταβερνεία, δρόμους και πλατείες (Γερμανία).
Ο απόηχος, αυτής της ένδοξης νίκης, ένας αλώβητος απόηχος που δε θα σβήσει η ύλη, σαν καβαλάρης πάνω σ' ένα αχαλίνωτο άλογο φτιαγμένο από δόξες και δάφνες, πέρασε και περνά μέσα από τα σύγχρονα εργαστήρια παραγωγής κακών και ανήθικων αθλιοτήτων αφήνοντας τα μηνύματά του, όπως η Ελλάδα μπορεί, οι Έλληνες μπορούν, ο πολιτισμός μπορεί να κυριαρχήσει και να επικρατήσει και ενσωματώθηκε στη μεγάλη χλαλοή που εξελίσσεται απ' τη μεγάλη γιορτή που ο ελληνισμός αγκαλιάζει σαν μούσα, θεά και αδελφή.
Μετά τη νίκη του ποδοσφαίρου που σήκωσε την Ελλάδα ψηλά, αναμφισβήτητα για κάθε προοδευτικό, αχαλίνωτο και ελεύθερο Πολίτη, το ελληνικό πνεύμα και πάλι πρυτάνευσε. Κι αυτό το είδαμε και το βλέπουμε περίτρανα αυτές τις μέρες στην υφήλιο από τα απανταχού και σε μεγάλες συχνότητες αστράμματα της Ολυμπιακής φλόγας και την υποδοχή των λαών του Κόσμου.
Μια υποδοχή, άσπιλη και άυλη, μια υποδοχή επίγεια και απελευθερωμένη από διάφορες δίποδες σκιές των αιώνων μας που τόσο ταλαιπώρησαν το αρχαίο φως και πνεύμα. Το πνεύμα και τη σοφία των Αρχαίων προγόνων μας, που σοφίστηκαν και όρισαν και οι ποιητές κατέγραψαν υμνώντας και τραγουδώντας το μέγα θεσμό των Ολυμπιακών Αγώνων:

(Κωστή Παλαμά)

Ένα πνεύμα που αποτελεί το 'Αλφα και το Ωμέγα για ολόκληρη την οικουμένη...όσο και αν ακούγεται υπερβολικό..., μένει ένα πνεύμα αθάνατο που το ζήλεψαν ποικίλες σκοτεινές δυνάμεις και άσπονδα το κυνήγησαν. Αυτό το πνεύμα ΖΕΙ στους δρόμους και στις πλατείες, στα λιμάνια και στους σταθμούς, στους αερολιμένες και στις γιορταστικά ντυμένες αίθουσες και με τιμές και με ιερή προσήλωση υποδέχονται τη φλόγα των Αιώνων και του πνεύματος. Του Ελληνικού Πνεύματος.
Μια Λαμπρή, μια πνευματική ανάταση, ένα δέος και ένα κάλος, που σαν μια αντιπαράθεση, άγνωστη για τα σημερινά δεδομένα του Πλανήτη μας, σαν σφήνα χώνεται και σπάζει τα φράγματα των σαχλών κατεστημένων, του φόβου και της υποταγής. Χωρίς σηκωμένα λάβαρα, χωρίς οποιαδήποτε είδωλα και υστερίες παρά μόνο με τον Εθνικό μας Ύμνο και την Ελλάδα, ανέτρεψαν τους συσχετισμούς που φιμώνουν το ελεύθερο πνεύμα δίνοντας προς κάθε κατεύθυνση ηχηρά μηνύματα. Η σημερινή ενότητα των Ελλήνων στα δεφτέρια τις ιστορίας καταγράφτηκε ως μια μεγάλη περγαμηνή.
Σίγουρα υπάρχουνε και πολέμιοι έναντι της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων και όχι μόνο Έλληνες αλλά και ξένοι. Ιδιαίτερα οι ξένοι, που τους έχει δοθεί το προνόμιο να είναι και οι καλλίτεροί μας «φίλοι», έχουν κάνει τα πάντα λασπώνοντας και σπιλώνοντας αυτόν το μέγα άθλο που αδελφώνει τους λαούς και εγγυάται την ειρήνη. Ειρήνη που για καθαρά οικονομικά συμφέροντα μεγάλων κέντρων δεν επιτρέπει την αποδοχή της. Έτσι σε μια Χώρα που δεν έχει εχθρούς, προκειμένου να υποβαθμίσουν τις πανάρχαιες πολιτιστικές της βάσεις και να την γονατίσουν οικονομικά, φανερά ή πλαγίως την προσάπτουν στους στόχους τρομοκρατικών χτυπημάτων. Όμως το παραπάνω κλίμα, όπως αυτό παρουσιάζεται αυθεντικό και ακμαίο, δεν ξεριζώνεται. Τις αξίες της ενότητας ο Έλληνας δεν της έχει απολέσει.

Ε .Ε. Γερμανία,Ιούλιος 05 2004

www.fasoulas.de
Vaios@fasoulas.de