Σύγχρονο δουλεμπόριο
Γράφει ο Διονύσης Ε. Κονταρίνης, Νέα
Υόρκη, 14 Σεπτεμβρίου 2006
Μια μορφή
σύγχρονου δουλεμπορίου επιχειρεί να
επιβάλει στην Ελλάδα ο πρόεδρος του
ΣΕΒ Βόρεια Ελλάδας κ. Γιώργος
Μυλωνάς. Ο κ. Μυλωνάς σε πρόσφατες
δηλώσεις του σε συνεδρίαση του ΣΕΒ
εισηγήθηκε όπως οι νεοπροσλαμβανόμενοι
εργάτες επί δύο χρόνια να εργάζονται
σχεδόν δωρεάν ή με μια πολύ μικρή
αμοιβή, τόση όση χρειάζεται για να καταφέρνουν
να επιβιώνουν και να προσφέρουν τον
ιδρώτα τους στα αφεντικά τους. Εάν
αυτό υιοθετηθεί από τους αρμόδιους
παράγοντες της χώρας αυτόματα η
Ελλάδα επιστρέφει στον Μεσαίωνα και
μάλιστα σε μια εποχή που το εργατικό
κίνημα, σε παγκόσμια κλίμακα μετά από
αιματηρούς αγώνες πολλών χρόνων έχει
πετύχει την αξιοπρέπεια και τον
σεβασμό του εργάτη. Ο κ. Μυλωνάς
είναι γνωστός και από το παρελθόν, όταν
εισηγήθηκε στους βιομηχάνους της
Ελλάδας να μεταφέρουν τις επιχειρήσεις
του στο εξωτερικό και ιδιαίτερα στην
Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της
Μακεδονίας - θαυμάστε έναν Έλληνα -
για να έχουν χαμηλότερα ημερομίσθια.
Βέβαια ο κ.
Γιώργος Μυλωνάς είναι ένας βιομήχανος,
ένας έμπορας, ένας άνθρωπος με
μοναδικό σκοπό της ζωής του την
απόκτηση χρημάτων. Πολλών χρημάτων
με οποιονδήποτε τρόπο. Θεμιτό ή
αθέμιτο. Ένας άνθρωπος χωρίς ηθικούς
φραγμούς. Είναι ένας άνθρωπος χωρίς
πατρίδα, χωρίς θρησκεία, χωρίς
ιδανικά.
Και κάπου εδώ μπορεί
να πει κανείς ότι το θέμα «Μυλωνάς»
τελειώνει. Όμως αυτόματα το θέμα αυτό
μεταφέρεται στην κυβέρνηση. Στην οποιαδήποτε
κυβέρνηση κι'
αν είναι στην αρχή. Στην κυβέρνηση,
που εκλεγμένη από το λαό υποτίθεται
ότι έχει εκλεγεί για να υπηρετεί τον
λαό. Στην οποιαδήποτε κυβέρνηση που
προεκλογικά υπόσχεται πολλά,
Που μεθάει τον
Έλληνα πολίτη με τις υποσχέσεις της
και όταν εκλεγεί τα ξεχνάει όλα, δεν
κάνε τίποτα. Έτσι και στην περίπτωση
Μυλωνά, η κυβέρνηση δεν έκαμε τίποτα.
Δεν όρθωσε το υποτιθέμενο ανάστημά
της, το ανύπαρκτο ανάστημά της, στις
δουλεμπορικές εισηγήσεις του. Δεν
τόλμησε να τον βάλει στη θέση του.
Δεμένη στο άρμα του κεφαλαίου η κυβέρνηση
της Νέας Δημοκρατίας, προτίμησε την
σιωπή. Μια πρακτική που για χρόνια
τώρα, τα δυο κόμματα που διαδέχονται
στην εξουσία το ένα το άλλο, κάνουν
πάντα το ίδιο. Σε κάτι τέτοιες
περιπτώσεις επιλέγουν την σιωπή.
Το ίδιο έπραξε
και η παράταξη του κ. Παπανδρέου.
Σαν αντιπολίτευση, προτίμησαν και
αυτοί την σιωπή. Και η σιωπή τους
δείχνει να μοιάζουν πως δεν άκουσαν
τίποτα. Δεν κατάλαβαν τίποτα. Δεν
είδαν τίποτα. Κάτι που κάνουν
πάντοτε για χρόνια τώρα. Να
κοροϊδεύουν και να εκμεταλλεύονται
τον ελληνικό λαό.
Το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ
ύψωσαν κάποια φωνή αλλά παρ'
όλο που είναι μια φωνή μικρή λόγω
μικρού εκλογικού ποσοστού, μπορεί να
πει κανείς ότι είναι μια φωνή που μετράει.
Και αυτό είναι προς τιμή τους. Είναι
η φωνή στην οποία μπορεί να υπολογίζει
ο Έλληνας εργάτης και ο ελληνικός
λαός. Είναι η παρηγοριά τους. Η μόνη
τους ελπίδα.
Τι όμως μπορεί να
γίνει από δω και πέρα; Η κυβέρνηση
προτίμησε το δρόμο της σιωπής και
της λησμονιάς. Σκοπός της να ξεχάσει
την υπόθεση αυτή ο Έλληνας εργάτης.
Είναι ίσως ο μόνος τρόπος κάποια
μέρα να βρεθεί μπροστά στην
πραγματικότητα στην υλοποίηση των
όσων εισηγήθηκε ο κ. Μυλωνάς, χωρίς
να έχει τη δύναμη να αντιδράσει.
Χωρίς να μπορέσει να κάμει τίποτα.
Είναι ο τρόπος που πάντοτε χρησιμοποιούν
αυτοί που καταδυναστεύουν τον
ελληνικό λαό λέγοντάς του ότι τον κυβερνούν,
τον προσέχουν, τον υπολογίζουν. Ότι
νοιάζονται και ενδιαφέρονται γι'
αυτόν.
Κανείς δεν μπορεί
αυτή τη στιγμή να πει τι θα συμβεί.
Κανείς δεν ξέρει τις σκέψεις της κυβέρνησης
στην εισήγηση του σύγχρονου δουλεμπόριο
στην Ελλάδα από τον κ. Μυλωνά και το
υπόλοιπο σινάφι του. Ο Έλληνας εργάτης
θα συνεχίζει να ζει στην αβεβαιότητα
και στην αμφιβολία αν αύριο η
οικογένειά του θα έχει ψωμί να φάει,
αν τα παιδιά του θα έχουν ρούχα να
ντυθούν, αν θα μπορέσουν να πάνε στο
σχολείο να μάθουν λίγα γράμματα και
αν ο ίδιος θα έχει μια θέση στην
κοινωνία της πατρίδας του. Όλα αυτά
έχουν απομείνει στις ορέξεις του
κάθε Μυλωνά και στο θάρρος της οποιασδήποτε
κυβέρνησης να σταθεί εμπόδιο μπροστά
στα σχέδια του κάθε Μυλωνά. Ένα
θάρρος που η κάθε κυβέρνηση δεν το
προτιμά για ένα και μόνο λόγο. Να
μην χάσει την θέση της στην εξουσία.
Όμως ας μην ξεχνούν πως δεν έχουν κανένα
δικαίωμα με γυρίσουν την πατρίδα μας
στον Μεσαίωνα για χάρη του οποιουδήποτε
Μυλωνά.