Σαν συνέπεια της ιστορικής αναγκαιότητας, αντιφατική είναι η εξελικτική πορεία της ανθρωπότητας.
Με ακραία κριτική καμπάνια σε παγγερμανική κλίμακα αντιμετωπίστηκε η προβολή της τουρκικής ταινίας, «Tal der Wölfe», «Η Κοιλάδα των Λύκων» στην ΟΔΓ, αρχής γενομένης από τη Βαυαρία.
Ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας Edmund Stoiber ζήτησε από τους κινηματογράφους να αποσύρουν την προβολή της παραπάνω αναφερθείσας ταινίας. Αίτημα που συμμερίστηκε και ο υπουργός Εσωτερικών του κρατιδίου της Βάδης-Βυρτεμβέργης, Heribert Rech.
Το τούρκικο φόρουμ του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU) και ο Βουλευτής των Πρασίνων Christian Ströbele εξέφρασαν δημόσια την αντίθεσή τους, όσο αφορά την ανασταλτική τοποθέτηση των δύο πολιτικών.
«Κινούμεθα προς την κατεύθυνση του πολέμου των πολιτισμών και αυτό είναι επικίνδυνο», δήλωσε προς τη γερμανική εφημερίδα «Kölner Stadt-Anzeiger» ο πρόεδρος του φόρουμ Bülend Arslan.
Σε φανταστική σκηνή της ταινίας, τούρκοι Rambo κομάντος παίρνουν εκδίκηση σκοτώνοντας αμερικάνους για να εξιλεώσουν την ταπείνωση που υπέστη ο τουρκικός στρατός, όπου μέλη του είχαν συλληφθεί στην πραγματικότητα από τους αμερικάνους κατά τον ιρακινό πόλεμο.
Οι Rambo όμως του Sylvester Stallone που ταπείνωναν έναν ολόκληρο βιετναμέζικο λαό δεν είχαν δεχτεί καμία κριτική, ιδιαίτερα από το κεντρικό εβραϊκό συμβούλιο της Γερμανίας το οποίο ήταν το πρώτο που ζήτησε την απόσυρση της ταινίας από τους κινηματογράφους χαρακτηρίζοντας το «αντισημιτικό» και ότι επισύρει το μίσος κατά των εβραίων. Αν και οι κριτικοί ταινιών δεν μπορούν να εντοπίσουν στην ταινία αντισημιτικά στοιχεία.
Και όλα αυτά συμβαίνουν ταυτόχρονα σε μια ιστορική περίοδο εξέγερσης της ισλαμικής κοινωνίας που αισθάνεται θιγμένη από τις «αντί-ισλαμικές» καρικατούρες, τις οποίες η Δύση υπερασπίζεται στο όνομα κάποιας ανύπαρκτης Ελευθερίας του Τύπου.

Ζεστά είναι ακόμη τα χνώτα της Καγκελαρίου κ.Merkel που φώναζε στη διαπασών: ότι η «ελευθερία της γνώμης και του Τύπου είναι αναπαλλοτρίωτα αγαθά και δεν θα δεχτούμε καμία πίεση».
Ως κατά τα άλλα βασιλεύει η ελευθερία της καθηλωμένης γνώμης. Όποιος κάνει κρητική στον Σιωνισμό, στο πιο στυγνό φασισμό της υδρογείου καταδικάζεται από το νόμο, αφού κάθε αντισιωνιστής θεωρείται ταυτόχρονα και αντισημίτης.
Ο 67 χρόνος βρετανός Ιστορικός David Irving στις 20.02.06 καταδικάστηκε σε ποινή 3 ετών φυλάκισης από ορκωτό δικαστήριο της Βιέννης με την κατηγορία ότι αρνήθηκε κατ΄ επανάληψη την δολοφονία 6 εκατομμύρια Εβραίων.
«Στο πρώην στρατόπεδο συγκέντρωσης Auschwitz-Birkenau υπάρχει ένα μνημείο το οποίο επισκέπτονται 500.000 άνθρωποι ετησίως. Κατά το διάστημα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου εξολοθρεύτηκαν μεταξύ 1,1 και 1,5 εκατομμύρια άνθρωποι, περισσότεροι των θυμάτων ήσαν εβραίοι» Η δημοσίευση αυτή είναι από την DPA με ημερομηνία 27.05.2005. Στην πραγματικότητα κανείς δεν ξέρει τον συγκεκριμένο αριθμό των θυμάτων τόσο των εβραίων όσο και των μη εβραίων. Για να καταδικαστεί κανείς σε τρία και περισσότερα χρόνια φυλάκιση αρκεί να μικραίνει ένα κάποιο νούμερο και ας μην έχει επιβεβαιωθεί ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων.

Για το βιβλίο του «Οι Θεμελιώδεις Μύθοι της Ισραηλινής Πολιτικής» Ο πρώην Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γαλλίας Ροζέ Καρωντύ καταδικάστηκε από γαλλικό δικαστήριο στο Παρίσι σε πρόστιμο 30.000 Μάρκων πριν μερικά χρόνια.
Αν και το βιβλίο του Καρωντύ, που αξίζει κανείς να το διαβάσει, αν το βρει βέβαια, αποτελείται από ντοκουμέντα και μόνο. Όμως δεν γλίτωσε την ποινή της σημερινής ιεράς εξέτασης.
«There΄s no business like Shoah-Business», είναι φράση που την είπε ο μακροχρόνιος υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Aba-Eban που σημαίνει:«Δεν υπάρχει εμπορία που να συναγωνίζεται την εμπορία της Σόα». Και συμπληρώνει στο βιβλίο του "Holocaust-Industrie" (Η Βιομηχανία του Ολοκαυτώματος), o επίσης εβραίος Norman G, Finkelstein, καθηγητής πολιτικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Ν. Υόρκης, γονείς του οποίου επέζησαν το γενοκτονίας. «Οι εβραϊκές κοινότητες κάνουν κατάχρηση της ηθικής δυναμικής που απορρέει από τη Σόα προβάλλοντας την σαν μέσο πολιτικού εκβιασμού. Η μνήμη του ολοκαυτώματος έχει απομακρυνθεί από το νόημα της ανάμνησης και χρησιμοποιείται για μέσο πίεσης ενάντια σε κάθε κριτική για να ανοσοποιήσει την ισραηλινή πολιτική.

Αυτή είναι λοιπόν η ελευθερία της Δύσης που θέλουν να την παρουσιάσουν ανεκτική, πλουραλιστική, κατά της ανατολίτικης μονοκουλτούρας.
Μια ελευθερία που πνίγεται μπροστά σε μια τουρκική ταινία που τόλμησε έστω και φανταστικά να κάνει επίδειξη ηθικής αναδίπλωσης και βρέθηκε σε αντιπαράθεση με το μονοπώλιο της ηθικής δυτικού τύπου μονοκουλτούρας.
Ένα φιλμ στο οποίο παρουσιάζει την αμερικανική βαρβαρότητα μέσα σ΄ έναν πόλεμο που κοστίζει κάθε μέρα δεκάδες ανθρώπινες ζωές που τα βλέπουμε σε ζωντανά σενάρια κόκκινα βαμμένα με ανθρώπινο αίμα. Αυτή η ποιότητα των φιλμ δεν τους συγκινεί καθόλου; Και όλα αυτά συμβαίνουν σε μια εποχή που το διαστημόπλοιο Voyager1 έχει βγει από την ατμόσφαιρα του ηλιακού μας συστήματος, έχει εισαχθεί στο σύνορο ανάμεσα στο διαστρικό χώρο και το ηλιακό μας σύστημα. Αλήθεια τι πολιτισμό μεταφέρει μαζί του;

metanastis@t-online.de