η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 DIAGORAS

ΔΙΑΓΟΡΑΣ
 ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
 

Ταλαίπωρη Ελληνική Σημαία
Του Διονύση Ε. Κονταρίνη, Νέα Υόρκη 21 Νοεμβρίου 2003

"Πάντα κι' όπου σ' αντικρύζω
με λαχτάρα σταματώ
και περήφανα δακρύζω
ταπεινά σε χαιρετώ."

Μ' αυτούς τους στίχους κλεισμένους μέσα στην καρδιά της και μ' ένα σεβασμό για το σύμβολο της πατρίδας μας, η γενιά η δική μας έγραψε την Ιστορία της. Μια Ιστορία με σελίδες χρυσές και γεμάτη δόξα. Ήτανε η γενιά η δική μας που, με τη σημαία μπροστά, ανέβηκε στα κακοτράχαλα βουνά της Αλβανίας και κυνήγησε τους Ιταλούς. Ήτανε η γενιά η δική μας που, με τη σημαία μπροστά, πάνω στη γραμμή των οχυρών σταμάτησε την ανίκητη πολεμική μηχανή των Γερμανών. Ήτανε η γενιά η δική μας που, με τη σημαία μπροστά, έγραψε το μεγαλειώδες έπος της Εθνικής Αντίστασης. Ήτανε η γενιά, η δική μας γενιά, που ήξερε να γράφει Ιστορία, που ήξερε να σέβεται, να υπερασπίζεται και να δίνει τη ζωή της για το ιερό μας σύμβολο. Τη σημαία μας.

Οι γενιές που ακολούθησαν διαφοροποίησαν τη θέση τους. Διέγραψαν από την συνείδησή τους ακόμη και το ελάχιστο, που οφείλουν στο σύμβολο της πατρίδας τους. Τον σεβασμό. Κι' έγινε η σημαία ένα μέσον εκτόνωσης, ένα μέσον επίδειξης διαφωνίας, ένα μέσον έκφρασης της προσωπικότητας τους. Μπορούν να την κάνουν ό,τι θέλουν. Ακόμη και να την καίνε. Προσωπική τους υπόθεση η συμπεριφορά τους για την σημαία. Αυτά υποστήριξε ο νεαρός βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Βαρβιτσιώτης. Ένας πολιτικός που φιλοδοξεί κάποιο "αύριο" να γίνει ίσως και κυβερνήτης της πατρίδας μας. Οπότε μπορούμε να ελπίζουμε πως με το σκεφτικό του κ. Βουλευτή θα είναι και προσωπική υπόθεση του κάθε εύελπι νέου, ακόμη και το ξεπούλημα της πατρίδας μας.

Δυστυχώς η θέση ενός υπευθύνου πολιτικού προσώπου-όσο υπεύθυνος μπορεί να είναι ο κ.Βαρβιτσιώτης- δεν καυτηριάστηκε από κανέναν. Ούτε ακόμη και από αυτόν τον ελληνικό λαό, από τον οποίο σε λίγους μήνες ο κύριος αυτός θα ζητήσει την ψήφο τους. Ο κ.Βαρβιτσιώτης ανήκει σε κάποιο κόμμα ο πρόεδρος του οποίου, απασχολημένος με την μάχη "της καρέκλας" δεν βρήκε τον χρόνο να ασχοληθεί μαζί του. Ο εκπρόσωπος του κόμματος, ο κ.Ρουσσόπουλος, το χαρακτήρισε "προσωπική άποψη" του εν λόγω βουλευτή. Το κυβερνών κόμμα έχει τις δικές του σκοτούρες. Με τη σημαία μας θα ασχολείται; Ο λαός αμφιβάλω αν θα κατάλαβε περί τίνος πρόκειται. Κι' είναι αυτός ο λαός που πριν λίγες μέρες ξεσηκώθηκε σε επανάσταση γιατί κάποιοι αριστούχοι αλλοδαποί μαθητές θα κρατούσαν την ελληνική σημαία μας. Ξεσηκώθηκαν να υπερασπιστούν το "σύμβολό τους" το οποίο οι ίδιοι το καίνε μέσα στους δρόμους. Και μάλιστα με τα πρόσωπά τους σκεπασμένα με την κουκούλα του αίσχους αφού τους λείπει ακόμη και το λίγο θάρρος να πουν "Εμείς είμαστε. Θαυμάστε μας."

Δεν γνωρίζω αν είμαι εκτός τόπου και χρόνου. Πιθανόν να ζω σε κάποιον άλλον πλανήτη, όπως χαρακτηριστικά λένε. Μπορεί ακόμη και να ανήκω σε αυτούς, που χλευάστηκα ονομάζουν "ρομαντικούς". Όμως για τη δική μου γενιά η σημαία μας εξακολουθεί να παραμένει ένα σύμβολο ιερό. Ένα σύμβολο για το οποίο όταν χρειάστηκε δεν διστάσαμε να δώσουμε τη ζωή μας. Κι' αυτό θα είναι πάντοτε για μας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είμαστε οι υπερπατριώτες, εθνικιστές. Απλούστατα έχουμε μάθει να δίνουμε την πρέπουσα σημασία και τον οφειλόμενο σεβασμό σε αυτά που μας δίνουν το δικαίωμα να ξεχωρίζουμε από τα ζώα.

Λένε πως οι λαοί που λησμονούν την Ιστορία τους είναι καταδικασμένοι να εξαφανιστούν. Ας μου επιτραπεί να συμπληρώσω ότι, λαοί που καίνε την σημαία τους είναι καταδικασμένοι να παραμένουν σκλάβοι.

Δ.Ε.Κ

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

 Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

 Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.
 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει" το μέλλον
George Orwell

Θερμοπύλες
Κ.Καβάφης 1903

Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
Ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Ποτέ απ' το χρέος μη κινούντες.
Δίκαιοι κ' ίσιοι σ' όλες των τες πράξεις.
Αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία.
Γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
Είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
Πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε.
Πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
Όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
Πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος.
Κ΄ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
(θα ξεσκεπαστούνε)
ο σχολιαστής

 ΑΡΧΕΙΟ