ΨΥΧΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Γίνονται ανοιχτές πολεμικές επεμβάσεις, απροκάλυπτες στρατιωτικές απειλές, οικονομικοί και πολιτικοί αποκλεισμοί εναντίων όλων εκείνων που δεν υπακούνε και δεν συμμορφώνονται στις εντολές που υπαγορεύονται από τα γεράκια της Ουάσιγκτον.

Κανένας λογικός άνθρωπος δεν πιστεύει πια την ανεδαφική πολιτική ρητορική κατά της δήθεν τρομοκρατίας και δεν έχει βέβαια αμφιβολίες για την επερχόμενης Παγκόσμια Δικτατορία. Τα τεκταινόμενα συνηγορούν ότι ο τρόπος που χρησιμοποιούν οι ΗΠΑ για να περάσουν την πολιτική τους είναι η ανοιχτή βία. Αυτή στηρίζεται στις διαρθρωτικές στρατιωτικές βάσεις που είναι σκορπισμένοι σχεδόν σ΄ όλο τον πλανήτη με ξεχωριστά διοικητικά κέντρα. Τη NORTHCOM (Βόρεια Αμερική), SOUTHCOM (Κεντρική και Νότια Αμερική), η EUCOM (Ευρώπη, Ρωσία και ένα μεγάλο μέρος της Αφρικής), CENTCOM (Η Εγγύς και Μέση Ανατολή συμπεριλαμβανομένου του Αφγανιστάν και τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης της Κεντρικής Ασίας καθώς και την Νοτιοανατολική Αφρική) και τη PACOM(Ειρηνικό Ωκεανό, συμπεριλαμβανομένης και της Κίνας).

Μέχρι το 2008 η οργανωτική επέκταση αυτών των στρατιωτικών κέντρων θα γίνει και στην Αφρική και μάλιστα με αυτόνομο κέντρο λήψης αποφάσεων την AFRICOM που θα είναι έκτη στην αμερικανική στρατιωτική στρουκτούρα των στρατιωτικών βάσεων στο εξωτερικό.

Η AFRICOM θα ελέγχεται με τη σειρά της για ένα χρονικό διάστημα από το στρατηγείο στη Στουτγάρδη της Γερμανίας, με στόχο στο απώτερο μέλλον το κέντρο αυτό να μεταφερθεί στην Αφρική. Στη μεγάλη αυτή διασπαρμένη στον πλανήτη στρατιωτική μηχανή, προς το παρόν η Γερμανία αποτελεί την άμεση οπισθοφυλακή των παγκόσμιων στρατιωτικών επεκτατικών σχεδίων των ΗΠΑ. Αν εξετάσει κανείς τις μυστικές σχέσεις της Γερμανίας με τις ΗΠΑ θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτές οι σχέσεις είναι δυναμικότερες από εκείνες τις σχέσεις της Γερμανίας με την ΕΕ.

Οι ΗΠΑ σήμερα έχουν μια και μοναδική στρατιωτική βάση στην Αφρική την Combined Joint Task Force of Africa με 1800 στρατιώτες. Έχουν όμως ήδη κατοχυρωθεί οι χώροι για τις βάσεις που έχουν προγραμματιστεί να ιδρυθούν ή και ιδρύονται. Ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα όπου ήδη από το Μάιο του 2002 έχει αρχίσει να χτίζεται στο Sao Paolo και Principe, όπου προβλέπεται να γίνει το λιμάνι που θα δέχεται το αμερικανικό στόλο και θα ελέγχει το κόλπο της Νέας Γουϊνέας για να ελέγχεται η μεταφορά του πετρελαίου από την Νιγηρία. Ο πόλεμος στο Ιράκ και οι προετοιμασίες για μια επίθεση κατά του Ιράν υποστηρίζονται από το στρατιωτικό ιμπεριαλιστικό, νέο αποικιακό, σύμπλεγμα που έχει προγραμματιστεί και εκπονηθεί από το Ισρηλινο-αμερικανικό, Institute for Advanced Strategic & Political Studies.

Το 16% του εισαγόμενου πετρελαίου των ΗΠΑ σήμερα προέρχεται από την περιοχή του κόλπου της Νέας Γουϊνέας, της Λιβερίας μέχρι και την Αγκόλα και τα ποσοστά αυτά μέχρι το 2015-2020 προβλέπονται να φτάσουν στα 30%.  Αυτά για την μακρινή Αφρική. Τι σχεδιάζει όμως το Ισρηλινό-αμερικανικό, Institute for Advanced Strategic & Political Studies, με το διοικητικό του κέντρο την EUCOM στο χώρο της Ευρώπης;

Πέρα από το μεγάλα ορατά σχήματα, τις μεγαλόστομες πολιτικές κορόνες των εκάστοτε, σε εθνικό και πανευρωπαϊκό επίπεδο, πολιτικών. Κάπου σε άγνωστα Ινστιτούτα λαμβάνονται οι βασικές αποφάσεις που καθορίζουν την πολιτική πορεία της «ΕΕ». Αυτό τουλάχιστο μπορεί να συμπεράνει κανείς από την αδυναμία που συναντάει αυτή να συγκροτήσει κοινό αμυντικό στρατιωτικό μέτωπο, πράγμα που παραβλέπει σήμερα η καγκελάριος κυρία Merkel, το μακρύ χέρι των ΗΠΑ, ενώ σκοτώνεται για το «Ευρωπαϊκό Σύνταγμα».

Και τούτο διότι το πρώτο εμποδίζεται από το παραπάνω Ινστιτούτο, ενώ το δεύτερο για ευνόητους λόγους προωθείται.

Η Γερμανία ήταν εκείνη που οργάνωσε τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας με στόχο την αποδυνάμωση της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, την απόσπαση του Κοσσυφοπεδίου, όπου βρίσκεται σήμερα η μεγαλύτερη στρατιωτική βάση των ΗΠΑ στο εξωτερικό.

Η διπλωματική αναγνώριση σαν κράτος του Κοσσυφοπεδίου θα ακυρώσει το σύμφωνο της Λοζάννης 1923 και θα διαταραχθεί το σημερινό Status Quo της Ευρώπης. Γεγονός που θα ανοίξει τις ορέξεις των εξτρεμιστών εθνικιστών σε διεθνή κλίμακα, ιδιαίτερα στο χώρο των Βαλκανίων, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι τις θετικές γι αυτούς συγκυρίες θα διαταράξουν την ειρήνη στην περιοχή. Αφού προγραμματισμένα θα ξεσπάσουν νέοι τοπικοί πόλέμοι οι οποίοι σε τελική ανάλυση, πέρα από τις εθνικές καταστροφές θα αποδυναμώσουν την ίδια την ΕΕ σαν πολιτικό οργανισμό.

Η Ελλάδα ήδη εργάζεται σθεναρά για την ίδρυση αμυντικής συμμαχίας με τα νέα μέλη της ΕΕ, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία ενάντια στην πολιτική που ασκεί η Γερμανία υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ με στόχο την πολιτική αποδυνάμωσης στην Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Αν δει κανείς όμως τις συνθήκες που επικρατούν στις δύο παραπάνω χώρες και τις σχέσεις που έχουν αναπτύξει αυτές με τις ΗΠΑ, η προσπάθεια των Αθηνών να ιδρύσει ένα αμυντικό μέτωπο με τις παραπάνω χώρες για την διατήρηση της ειρήνης στην περιοχή είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Αλλά πέρα τούτου η προσπάθεια αυτή των Αθηνών αντίκειται στην εξωτερική πολιτική της Γερμανίας στην Νοτιοανατολική Ευρώπη, όπου η Γερμανία διατηρεί ελεγχόμενες από αυτήν πολιτικές οργανώσεις και προχωράει αντάμα σε πολύχρωμες «επαναστάσεις» με στόχο τα πετρέλαια της Ρωσίας. Δηλαδή τα πιο δύσκολα προβλήματα των Αθηνών έρχονται σε αντίθεση όχι με την εξωτερική πολιτική των Σκοπίων, της Τουρκίας των Αλβανών αλλά εκείνη των Γερμανών και των ΗΠΑ.

Το 1996 η Ελληνική Πρεσβεία στη Βόννη σε δημόσια της τοποθέτησή της, όσον αφορούσε την εξελισσόμενη κατάσταση στην Γιουγκοσλαβία δήλωνε: «Η κατάσταση δεν πρέπει να προχωρήσει, για οποιοδήποτε λόγο, για μια νέα τάξη πραγμάτων στο χώρο, αφού αυτή θα οδηγήσει σε καταστροφικούς πολέμους με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς». Η δημόσια εκείνη ανακοίνωση απευθυνότανε στην "Europäisches Zentrum für Minderheitenfragen" (EZM), (Ευρωπαϊκό Κέντρο για τα Προβλήματα των Μειονοτήτων στην Ευρώπη). Στην ουσία το κέντρο αυτό ήταν το προπύργιο της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής που είχε στόχο να διαλύσει τη Γιουγκοσλαβία.

Αν θα λέγαμε να μην επαναληφτούν τα λάθη το κοντινού παρελθόντος θα ήταν μια αόριστη ανεκπλήρωτη ευχή.

Η επεκτατική προσπάθεια του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ λοιπόν στο χώρο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης με πρόσχημα την παγκοσμιοποίηση, τούτη τη φορά δεν αποκλείεται να είναι καταστροφική και για την Ελλάδα.

Η αναπάντεχη ανοιχτή επίθεση του προέδρου Πούτιν, από το βήμα της διεθνούς διάσκεψης ασφάλειας στο Μόναχο το Σάββατοστο 10.02.2007, εν όψη των σχεδίων των ΗΠΑ για την εγκατάσταση βάσεων αντιβαλλιστικών συστημάτων στη Νοτιοανατολική Ευρώπη ανοίγει νέες εξελίξεις στον διεθνή χώρο.
Ο πρόεδρος της Στρατιωτικής Ακαδημίας της Ρωσίας, στρατηγός Μαχμούτ Γκαρέεφ, σε σχετική του συνέντευξή στο πρακτορείο Νοβόστι είπε: ότι «ο Ρώσος πρόεδρος από καιρό έχει δώσει εντολή στο στρατιωτικό επιτελείο του να καταστρώσει ένα νέο αμυντικό σχέδιο για τη διεθνή ασφάλεια με στόχο την αντιμετώπιση των προσκείμενων απειλών».

Ο αρχηγός του Πενταγώνου Γκεϊτς ζήτησε περισσότερη συνεργασία από τους Ευρωπαίους, αλλά αυτό έκανε τον πρόεδρο Πούτιν να επιμείνει ακόμη περισσότερο στους ισχυρισμούς του, ότι η Αμερική εφαρμόζει μια επεκτατική εξωτερική πολιτική η οποία στηρίζεται στη χρήση βίας. Εμπειρογνώμονες δεν αποκλείουν την αφετηρία ενός νέου ψυχρού πολέμου.

Γεγονός που γκρεμίζει ότι θετικό έχει επιτευχθεί μεταξύ των δυο μεγάλων δυνάμεων μέχρι σήμερα και βάζει σε κίνδυνο όχι μόνο τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Ελλάδας, αλλά και το μέλλον της «ΕΕ».

metanastis@t-online.de