ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ «ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ»
Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών, 17.06.2007

1. Αντίθετα από την «Αγία Σοφία» που στέκεται σε έδαφος το οποίο, είτε μας αρέσει είτε όχι, κυριεύθηκε με πόλεμο (το γεγονός ότι αυτή υπάρχει ακόμα, οφείλεται απλώς στην μονοθεϊστική συμβατότητα της Θρησκείας των κατακτητών με εκείνη των κατακτημένων), οι δικοί μας Ναοί καταστράφηκαν μέχρι θεμελίων μετά από μία απλή αλλαγή θρησκευτικού καθεστώτος στους πρώτους «βυζαντινούς» αιώνες. Αυτή η ίδια η «Αγία Σοφία» ανεγέρθηκε επάνω σε ισοπεδωμένο Ελληνικό Ναό, με δομικά και αρχιτεκτονικά υλικά που αποσπάστηκαν από διάφορους υπό καταστροφή Ναούς των Ελλήνων.

2. Η Θρησκεία της οποίας αποτελούσε λατρευτικό χώρο η «Αγία Σοφία» αναγνωρίζεται από το εκεί κυρίαρχο κράτος και διευκολύνεται παντοιοτρόπως παρόλο που έχει εκεί ελάχιστους πιστούς, την ώρα που το εδώ κυρίαρχο κράτος (το Νεοελληνικό), όχι μόνο εμποδίζει την απλή πρόσβαση στα τραγικά ερείπια των Ναών της Ελληνικής Θρησκείας για λατρευτικούς λόγους, αλλά ούτε καν έχει φροντίσει να προβλέπει στην νομοθεσία του την αναγνώριση της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας (μετά από αιώνες διωγμών και άρα υποχρεωτικής αφάνειας), παρόλο που αυτή αφορά δεκάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες και είναι αυτόχθων, προαιώνια και, κυρίως, εθνική.

3. Εάν, όπως υποστηρίζει ο κ. Σπύρου, και ίσως δικαίως, «καμμία κυβέρνηση δεν έχει το δικαίωμα να προσδιορίζει την χρήση μιας εκκλησίας», το ίδιο αν όχι στο πολλαπλάσιο πρέπει να ισχύει και για τα Ελληνικά Εθνικά Ιερά, τα οποία όμως όχι μόνον έχουν υποβιβαστεί σε επί χρήμασιν τουριστικά «αξιοθέατα» («αρχαιολογικούς χώρους») και διαφεντεύονται ως απλά «πέτρινα υπολείμματα» από χριστιανούς αρχαιολόγους, αλλά, ακόμα χειρότερα, καταπατούνται τα περισσότερα από αλλότρια λατρευτικά κτίσματα, μη συμβατά έως και ακυρωτικά για την ιερότητα των ίδιων των χώρων (λ.χ. λόγω των ανθρωπίνων λειψάνων που περιέχουν στα χριστιανικά «αντιμήνσια», τα οποία λείψανα αποτελούν μολύσματα για την δική μας Θρησκεία).