ΠΝΕΥΜΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ
Αφιερωμένο
στα Παιδιά της Εθνικής μας Ποδοσφαίρου και στον αξιότατο προπονητή τους κ. Οτο Ρεχάγκελ, που τίμησαν την Ελλάδα στη Λισσαβόνα με την περιφανή Νίκη τους στο Πανευρωπαϊκό
Πρωτάθλημα και έδωσαν μεγίστη χαρά και αγαλλίαση στους απανταχού Έλληνες. Με τον πρωτοφανή άθλο τους ανέδειξαν το πνεύμα της Αυτογνωσίας, της Αυτονομίας, της Πειθαρχίας, της
Συνεργασίας και της Συνενώσεως και Συνταυτίσεως των προσπαθειών . Ο έπαινος αυτός αγκαλιάζει και τον αφανή ποδοσφαιριστή του παρελθόντος που αγωνίζετο για την τιμή της
φανέλας του συλλόγου του και για το μεγαλείο της Ελλάδος. Καιρός να απαλλαγούμε από τα άνομα και αντιαθλητικά συμφέροντα των χρυσοκάνθαρων σαπροφύτων. « Όταν οι Έλληνες είναι
ενωμένοι κανείς δεν μπορεί να τους νικήσει» είπε ο Αριστοτέλης. Στο πιο κάτω έμμετρο ποίημα δίδονται τα ιδεώδη του Ολυμπιακού Πνεύματος.
Αμφικτύων
====
Το ένδοξο πλοίο
ερχόταν απο μακρυά/
το όνομα του "Αργώ",
ήταν γραμμένο στην πλώρη ,/
με γράμματα χρυσά/
'Αλλοι το είπαν "Πελασγία"/άλλοι
Αζιλία,
μα Αιγηίδα ήτο
παλιά /
Ερευνητή μην τα ρωτάς, να μελετάς, να ερευνάς,/
και μην δίνεις πίστη στη Βίβλο στα τυφλά/
Και να ρωτάς: /
Γιατί η ναυαρχίδα χάθηκε με μιάς ; /
και γέμισε ο ορίζοντας με ψέμματα φρικτά /
Ότι πήραμε το «Φως» από Ανατολάς. /
Στη θέση της Αιγηίδος έμεινε ο αφρός /
και οι κορυφές των βουνών στο πέλαγος καταμεσίς /
για να θυμίζουν τη Μείζονα Καταστροφή/
Μάρτυρας: το λευκογάλανο, γαλακτώδες Χάος /
και το ιριδίζον προϊστορικό Φως/
λες κι' αναβλύζει μυστηριωδώς/
με την ερωτική συνεύρεση ,/
της Γαίας με τον Ουρανό /
Τούτο το φως είναι διαφορετικό από τ' άλλα/
Είν' εκτυφλωτικό, μαυλιστικό μα και ζωογόνο/
γιατί έχει μέσα του, σπέρμα της πρώτης ζωής και της
Πρώτης Ουσίας,
της Φιλοσοφίας και του Πολιτισμού μαζί, /
που ξεπετάχθηκε στα νερά του Αιγαίου /
από του Ολύμπου την πιό ψηλή κορυφή/
διαμορφώθηκε απ' του Διός την αστραπή, /
από τη λύρα του Απόλλωνα
και δόθηκε στις Μούσες της Πιερίας,/
δωρεά για τους θνητούς, παντός γένους και φυλής /
κι' έγινε στον κόσμο το πρώτο Φως
θρησκευτικό, πνευματικό και εκπολιτιστικό μαζί/
Αρχαίο Πνεύμα Αθάνατο, Ολυμπιακό /
κάθε λαός!!
Το Αθλητικό Σώμα
Το πλοίο είχε πλήρωμα με ναυτοσύνη, ήταν εκλεκτό/
-ασχέτως αν σήμερα του άλλαξαν την πίστη
και το παράδωσαν σε εκδικητικό θετό ξενοθεό-
Είχε πλοίαρχο τον ένδοξο Δία,/
Ίππαρχο τον Ποσειδώνα, τον θαλασσοθεό/
τον Ήφαιστο μηχανικό, θαλαμηπόλο την Εστία/
Μέσα του έκρυβε της Αθηνάς σοφία/
Στο μπροστινό αμπάρι είχε πανάρχαιο Πνεύμα
Πελασγικό /
αγνό, ρωμαλέο, δυνατό, /
στην κουβέρτα σπόρο Κρητο - Μυκηναϊκό /
Πάνω στη γέφυρα είχε τιμονιέρη την ανθρώπινη
Ψυχή /
μερικοί την είπανε λεφτεριά και
ηθικό,/
εγώ τη λέω λεβεντιά, φιλότιμο κι' ανθρωπισμό/
Στο μέσον είχε αντί για μηχανή, Σώμα Ανδρείο, Αθλητικό, /
τη δύναμη και την αλκή των Ολυμπιονικών/
Ο πλοίαρχος τα είχε όλα σε Τάξη, Ευρρυθμία, Πειθαρχία,
Απλότητα και Ισορροπία /
ώστε το πλοίο να είναι καλοτάξιδο, σταθερό /
και έφτασε στα "λιμάνια" πέντε Πολιτισμών/
(Προκατακλυσμιαίος- Πελασγικός,
Μινωικός, Μυκηναϊκός, Κλασσικός, Αλεξανδρινός, Βυζαντινός)
και έσπρωχνε ο Αίολος τα φουσκωμένα του πανιά, πρόσω ολοταχώς/
Η "Αργώ"
βγήκε πρώτη στον ανθρώπινο Πολιτισμό/
και στον Αθλητισμό/
Εκείνο τον πανάρχαιο καιρό/
45.000 χρόνια πρό Χριστόν/
που άλλο πλοίο ούτε που ετόλμησε, να ξανοιχτεί στις ανοιχτές κρασάτες θάλασσες και στον
ωκεανό, /
-εκτός απο την "Αργώ"- /
Κι' άστους
Φοινικιστές να λένε το ίδιο τροπάριο, το γνωστό.../
Το Ευ Ζειν
Το πλήρωμα εκείνο ήτανε δυνατό , τολμηρό κι' αθλητικό /
Διέθετε Νου , Ψυχή και Σώμα δυνατό /
Είχε και φιλοσοφικό υπόβαθρο στεραιό/
για το σύμπαν τούτο , το μικρό και μέγα/
που "ούτε θεοί το έφτιαξαν, ούτε
άνθρωποι"/
αλλά ήταν, είναι και θα είναι παντοτινό/
Είχε και της ψυχής το πύρωμα και νόμους θαυμαστούς/
και έκανε πράξη το "Ευ Ζειν",
το "Μηδέ Αγαν" και το "Γνώθι
σ' εαυτόν" /
Σεβάσου τη μητέρα Φύση- Χαίρε 'Ανθρωπε-αλλά μην κάνεις
κακό!/
και μην πηγαίνεις κόντρα στον άρρητο Νόμο, το
Συμπαντικό/
γιατί αυτό είν' Ύβρις ενάντια στη Φύση/
Μην κόβεις το κλαρί που κάθεσαι και σε κρατάει ζωντανό
/
Γιατί θα συνθλιβείς στης Σκύλλας και
http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon/
http://www.achilleous.com
|