"Στην αρχή μου δήλωσαν, ότι στην επιχείρηση θα εγκαταστήσουν μία νέα τεχνολογία, η τέχνη όμως που εφάρμοσαν για να με πετάξουν έξω, ήταν όπως πάντα η παλιά..."

Πεντακόσιες χιλιάδες εργαζόμενοι με τα συνδικάτα τους στις 3. Απριλίου διαδήλωσαν στο Βερολίνο, Κολωνία και Στουτγάρδη την αγανάκτηση τους ενάντια στην συνεχόμενη ανεργία, ενάντια στις αντικοινωνικές μεταρρυθμίσεις στον ασφαλιστικό χώρο, και στο ταμείο ανεργίας, και ενάντια στις προγραμματιζόμενες αλλαγές στις συμβάσεις εργασίας. Τα δύο μεγάλα γερμανικά συνδικάτα VE.RDI και IG-METALL, η Ομοσπονδία DGB και άλλες κοινωνικές, πολιτικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις, με το σύνθημα "Εγερθείτε" γέμισαν τους δρόμους και τις πλατείες των μεγαλουπόλεων στην Γερμανία. Το πρόβλημα της ανεργίας δεν είναι οι εργαζόμενοι που ζητούν ευνοϊκότερη μεταχείριση και μεροκάματο επιβίωσης. Το πρόβλημα είναι οι Γερμανοί μάνατζερ οι οποίοι προβάλλουν κάθε τόσο, ότι η εργασία στην Γερμανία είναι ακριβή γι' αυτόν τον λόγο μεταφέρουν τα παραγωγικά τους τμήματα στις χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ εκεί που τα μεροκάματα είναι ακόμα φτηνά και οι εργατικές συμβάσεις ανύπαρκτες. Πχ. προημερών η εταιρία Σήμενς στο Μόναχο δήλωσε ότι θα βάλει λουκέτο στο τμήμα των κινητών τηλεφώνων και θα το μεταφέρει στην Ουγγαρία, 1 300 εργαζόμενοι θα απολυθούν και θα πεταχτούν στον δρόμο. Λίγες ημέρες αργότερα ο ημερήσιος τύπος δήλωνε, ότι εντός της Γερμανίας, η Σήμενς σκοπεύει να καταργήσει 72 χιλ. θέσεις εργασίας και να τις μεταφέρει στις γειτονικές χώρες Τσεχία, Πολωνία. Με λίγα λόγια αποσύρουν τα κεφάλαια τους από μία περιοχή δημιουργώντας εκεί κρίση ανεργίας και τα μεταφέρουν σε άλλες περιοχές εκεί που δεν υπάρχουν ισχυρές συνδικαλιστικές οργανώσεις. Η παλιά τέχνη του καπιταλισμού... Η γερμανική βιομηχανία κατάντησε ένα  "περιοδεύον τσίρκο"...σήμερα εδώ και αύριο κάπου αλλού... Πλην όμως ποιος θ' αγοράσει τα προϊόντα τους όταν δεν υπάρχει η οικονομική δύναμη; Ένα Φολξβάγκεν δεν αγοράζει ένα άλλο Φολξβάγκεν... Στην Γερμανία δεν είναι ακριβό το μεροκάματο του εργάτη, αλλά είναι πανάκριβοι οι μισθοί και οι προμήθειες των Μάνατζερ... των διευθυντών και των προϊσταμένων... της ευγονικής ράτσας που κυβερνά την αγορά εργασίας...
Αυτοί δεν λερώνουν τα χέρια τους στην κορδέλα, στις πρέσες, στις μηχανές και στα γιαπιά... αυτοί μόνο εισπράττουν, είναι οι μεγιστάνες του χρήματος... είναι οι Μπαχάμες.

Στην Γερμανία η ανεργία τα τελευταία χρόνια έχει μονιμοποιηθεί στα τεσσεράμισι με πέντε εκατομμύρια. Τέλη Μαρτίου το Ομοσπονδιακό Γραφείο Εργασίας έδωσε τους κάτωθι αριθμούς ανέργων:

Γενικώς άνεργοι στην γερμανική επικράτεια Μάρτιος 2004: 4.547.452
Αλλοδαποί εργαζόμενοι :............................................... 566.202
Από αυτούς Έλληνες:..................................................... 24.400

Οι Έλληνες στην Γερμανία ανέρχονται στις 365.438* από αυτούς 210.741* άνδρες και 147.271* γυναίκες.

Σε εξαρτώμενη εργασία, δηλαδή με κοινωνική ασφάλιση, αριθμούν οι Έλληνες τους 109.906*. Επομένως η ανεργία στους Έλληνες εργαζόμενους ανέρχεται περίπου στο 23 %.

Ο αριθμός των αλλοδαπών στην Γερμανία μέχρι τις 31.12.2000 αριθμούσε :7.296.817* από αυτούς με ηλικία 18 μέχρι 60 ετών: 5.130.389.*

Σήμερα στην χώρα του οικονομικού θαύματος υπάρχουν 8.000.000 εκατ. άνθρωποι, δηλαδή το 10% του πληθυσμού που ζουν στο όριο της φτώχειας. Βέβαια δεν θα πρέπει να τους συγκρίνουμε με αυτούς της Αφρικής. Είναι όμως κοινωνικά άποροι. Τα τελευταία δύο χρόνια προστέθηκαν άλλες 110.000. Ιδιαίτερα τραγική είναι η κατάσταση στους αλλοδαπούς, όταν αυτοί μείνουν άνεργοι ή συνταξιοδοτηθούν με την πενιχρή σύνταξη γήρατος ή βιοποριστικής ανικανότητας. Το 2003 συντηρούντο από το κοινωνικό βοήθημα 630.000 αλλοδαποί με συνεχόμενη αύξηση του αριθμού των. Από το 2005 και 2006 όταν θα εφαρμοστούν τα νέα μέτρα στον χρόνο επιδότησης ανεργίας αλλά και στο ύψος του βοηθήματος ο αριθμός των απόρων θα ξεπεράσει τα οχτώ εκατομμύρια. Ποιο θα είναι το μέλλον της εργασίας, ιδιαίτερα για τους νέους ανθρώπους; Σύμφωνα με τις σημερινές συνθήκες , μπορεί κάποιος να πει πολλά, αλλά όχι κάτι τι το αισιόδοξο...

(*)Στατιστική 31.12.2002.

Spiros Garos