Γράφει ο Πολίτης
Βάιος Φασούλας,
14.08.2006
(Εάν τα μέλη αυτής
της ευνομούμενης πολιτείας (Ελλάδας)
ήσαν Π ο λ ί τ ε ς και όχι ο π α δ ο
ί «πολιτικών» κομμάτων, τότε βέβαιο
είναι πως αυτή η «ευνομούμενη» Χώρα
θα ήταν άξια να λέγεται Κράτος. Β Φ)
Στον ρου των
εκλογών της Τ. και Ν. Α. θα
αναφερθούμε πάλι γενικεύοντας το
σχόλιό μας μιας και όταν λέμε Ελλάδα
ή Έλληνες, οπαδοί ή Πολίτες το
εννοούμε.
Περιττό να
φωτογραφίσουμε το ελληνικό κράτος,
το οποίο, σαν «κάρο» έχει κολλήσει
στη λάσπη που το ίδιο έστρωσε. Από
τη μια η έλλειψη του πλουραλισμού
και ε, πώς να το κάνουμε και η
έλλειψη δημοκρατίας και από την άλλη
ο διπολισμός με τα συγγενολόια υπήρξαν
οι αιτίες του κακού.
Η πλειοψηφία των
οπαδών «απορροφά» ή και διχάζει τη μειοψηφία
των Πολιτών, μεταξύ και της Αριστεράς,
και στη συνέχεια, η πλειοψηφία των οπαδών,
μοιράζεται στο διπολικό αχταρμά που
τους φέρνει ή τους μεταφέρει σαν
στρωματοποιημένη μάζα στην «πρόοδο»
και στην «ευημερία». Από κει φωνασκούν
και βρίζουν, αποδοκιμάζουν και καταριούνται
εκείνους που επέλεξαν και τέλος
καταλήγουν να ψηφίζουν πάλι τα
κομματικά είδωλα και βρίσκονται πάλι
εκεί που ξεκίνησαν στη λάσπη.
Σήμερα κανείς
πλέον δε μας κάνει για κανέναν θεσμό
της Κεντρικής και Τοπικής Εξουσίας.
Κι αυτό διότι οι Πολίτες έχουν μεταβληθεί
σε οπαδοί κομμάτων κι αυτό
αναμφισβήτητα εξυπηρετεί τα κόμματα
εξουσίας. Επί πλέον υπάρχει μέγιστη
έλλειψη εμπιστοσύνης και για τη λειτουργία
των θεσμών και για την
ποιότητα-επίπεδο των ταγών του
Κράτους και των Δήμων.
Έτσι λοιπόν το
«κάρο» που αρχίζει από το τελευταίο
ελληνικό χωριό και φτάνει μέχρι στις
μεγαλουπόλεις κάνει ένα βήμα μπροστά,
δυο πίσω, με αποτέλεσμα να επικρατεί
χάος σε ολόκληρη την επικράτεια. Τα
«θετικά» του ευνομούμενου Κράτους τα
βλέπουμε όχι μόνο στην πρωτεύουσα
και στους εκεί εγκατεστημένους γραφειοκράτες
και καρεκλοκένταυρους, αλλά τα
βλέπουμε και στην επαρχία σε όλους
τους τομείς: Στην ημερήσια διάταξη
οι Δημόσιες Υπηρεσίες χωρίς καμιά
εξαίρεση (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι
είμαστε υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων)
μετά τους πρωταγωνιστικούς ρόλους
των κυβερνήσεων έχουν την πρωτιά: καπνίζουν
εν ώρα υπηρεσίας, ακούνε ραδιόφωνο,
τσιμπολογούν κι άλλα παρεμφερή
(θυμίζουμε πως είμαστε Έλληνες) και
από κει και μετά, ας πάει και το
παλιάμπελο, κοινώς, προστασία του
Πολίτη.
Για το περιβάλλον
και ό, τι σ'
αυτό συνεπάγεται, αδιαφορούν οι
πάντες και η ρύπανση κάθε μορφής
πρυτανεύει. Κι είμαστε, ξέρετε, «ευρωπαϊκή»
Χώρα (άναρχη και τριτοκοσμική μας
πάει καλλίτερα) κι αλίμονο σε ο π α
δ ο ύ ς και ίσως και Π ο λ ί τ ε ς
αν πράγματι γνωρίζουν τη σημασία τής
Ε.Ε. και τις υποχρεώσεις τους,
τουλάχιστον σε θέματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης
και περιβάλλοντος.
Βέβαια είναι
πολλά τα θέματα, μεταξύ του Πολιτισμού
... απολίτιστος λαός ξύλο απελέκητο
και του Απόδημου Ελληνισμού, τα οποία
σύντομα θα επισημάνουμε με κύριους
αποδέκτες την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Προς το παρόν μένουμε στην ελληνική
επικράτεια, η οποία καλείται να
επιλέξει και πάλι τους δικούς της
άρχοντες, που ως τώρα αποδείχτηκαν
«άρχοντες» των χαρτιών και των «θα»
ενώ και το τοπικό «κάρο» εξακολουθεί
την πορεία του στη λάσπη.
Υπάρχει άραγε κάποια
ε ν α λ λ α κ τ ι κ ή λύση, κάποια π
α ρ έ μ β α σ η που να μπορέσει να
αλλάξει την Τ. Α. καθιστώντας τη
κυρίαρχη στον τόπο της; Όλα (τα
κόμματα) και όλοι («νυν» και «τέως»
«άρχοντες») έχουν δοκιμαστεί και
στους Δήμους και στις Νομαρχίες και
επί πλέον έχουμε κουραστεί να ακούμε
και να περιμένουμε, να ασκούμε ή να
δεχόμαστε «κριτική» σαν καταπραϋντικό
φάρμακο ενάντια στη συνήθεια, στον
ωχαδερφισμό και στο δε βαριέσαι και
να γυρνούμε γύρα από την ουρά μας
κοροϊδεύοντας εαυτούς και χρόνο.
Επί πλέον φαίνεται
αδιάψευστα και η φαγωμάρα, ιδιαίτερα
στα κόμματα εξουσίας ή αλλιώς γκρουπούσκουλα
και νομενκλατούρα, που σε πολλές
περιπτώσεις συγκρούονται τα
συμφέροντα και δεν τα «βρίσκουν» με
αποτέλεσμα να κατεβαίνουν δυο
συνδυασμοί του ίδιου κόμματος (αυτό
και αν δεν είναι μασκαραλίκι), αυτό
λοιπόν και μόνο επιβεβαιώνει όλα τα
παραπάνω του πανελλαδικού χάους και
οι Πολίτες οφείλουν και υποχρεούνται
να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους
Κλείνοντας με το
πανελλαδικό χάος ας μεταφερθούμε
στην επαρχία κι ας μείνουμε στα Τρίκαλα,
γενέτειρα του γράφοντος, κι ας
ρίξουμε μια ματιά σε έναν «κεραυνό»
που πρόσφατα έπεσε εν αιθρία και
εξακολουθεί να προξενεί «αστράμματα»
και ο απόηχός του να μένει άσβηστος.
Θα λέγαμε πως
πρόκειται για έναν «καροτσέρη» που
βαρέθηκε να σέρνεται στη λάσπη το
«κάρο» της Ν. Α. και προσπαθεί να το
βγάλει. Πρόκειται για το γιατρό κ.
Σάκη Παπαδόπουλο, Αναπληρωτή Διευθυντή
της Β` Παθολογική Κλινικής του Νοσοκομείου
Τρικάλων με ποικίλη δράση στο
ενεργητικό του και πραγματοποιήσιμα
οράματα για τη Ν. Α.
Αναμφισβήτητα ο
συνδυασμός: «Αυτοδιοικητική Ενότητα»
την οποία ηγείται ο υποψήφιος
Νομάρχης κ. Σ. Παπαδόπουλος, αποτελεί
μια μεγάλη ευκαιρία για το Νομό και
τους Πολίτες του. Θα λέγαμε μια
κοινωνική «σφήνα», για τα συμπαγή,
τοπικά, κατεστημένα των τελευταίων
δεκαετιών.
Όπως διαβάζουμε
σε διάφορα φυλλάδια, ο τρόπος λειτουργίας
του τοπικού θεσμού της Ν. Α. θα
διεξαχθεί από πρόσωπο και όχι από
κόμμα, άσχετα από την παρουσία και υποστήριξη
των κομμάτων, που άλλους αρέσει και
άλλους όχι.
Μια επιλογή δύσκολη,
μια αυτού καθαυτού π α ρ έ μ β α σ η
στα κακώς κείμενα του τόπου μας, που
κατά την άποψη του γράφοντα, δεν
παύει να είναι και καρποφόρα. Αυτά υπόσχεται
ο υποψήφιος Νομάρχης του Συνδυασμού
«Αυτοδιοικητική Ενότητα» ο οποίος
είναι «προσγειωμένος» στην
πραγματικότητα και παράλληλα
απεγκλωβισμένος -λεύτερος από τις
κομματικές κατευθύνσεις και ξένος από
συμβιβασμούς και υποχωρήσεις.
Για μια Χώρα-Κράτος
και λαό, η Π Ο Λ Ι Τ Ι Κ Η περνά μέσα
από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Χρειάζονται
μόνο κότσια, θάρρος, συνέπεια και
βεβαίως «τοπική παιδεία» όσο κι αν
αυτό ακούγεται υπερβολικό. Χωρίς να
υποτιμήσουμε κανέναν, νυν ή τέως ή υποψήφιο
που στρατεύθηκε για την κατάκτηση
της Τοπικής Αρχής, ανεπιφύλακτα λέμε
ότι αυτά τα προσόντα ο υποψήφιος
Νομάρχης κ. Σ. Παπαδόπουλος, τα
διαθέτει.
Παρεμπιπτόντως
και κλείνουμε στο σημείο αυτό, ίσως,
η Τρικαλινή Αριστερά θα έπρεπε να
δώσει περισσότερη σημασία και προσοχή,
ώστε η «μεγάλη ευκαιρία» να καρποφορήσει.
Οι ιμάντες των Τ. Α. (Νομαρχιακής
στην προκειμένη περίπτωση) προκειμένου
να κινηθούν λειτουργικά χρειάζονται
την υποστήριξη των Πολιτών-Δημοτών,
ανεξάρτητα από τον πολιτικό τους
χώρο. Εξάλλου δεν υπάρχει κάποια
άλλη «παρέμβαση» που να μπορεί να
ανατρέψει τον ρου των πραγμάτων κι
ούτε μπορεί ένας ιδεολόγος να «φθαρθεί»
επειδή θα υποστηρίξει τον εν λόγω
Συνδυασμό.
Όσο και αν οι ως
τώρα συνεργασίες μεταξύ των κομμάτων
της Αριστεράς στα επίπεδα τής
Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν έδωσαν τα
θεμιτά αποτελέσματα, η π α ρ έ μ β α
σ η της «Αυτοδιοικητικής Ενότητας»
με «καροτσέρη» τον κ. Σάκη Παπαδόπουλο,
όπως προαναφέρθηκε, ίσως η Αριστερά
θα πρέπει να δώσει τη δέουσα προσοχή.
Στο ενεργητικό του Σ. Π. δεν είναι
λίγα τα σημάδια γραφής...
Ε.Ε.-Τρίκαλα,
14-08-2006