Η ελεγχόμενη από τη Ρωσία του Πούτιν ενεργειακή πολιτική έφερε μεγάλα κέρδη στη χώρα του. Επανήλθε η τάξη στο χάος που είχε δημιουργηθεί στη Ρωσία μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Επιτάχυνε την αύξηση της οικονομίας για πολλά χρόνια μέχρι και 7% ετησίως. Τα εξωτερικά δάνεια της Ρωσίας πληρώθηκαν. Οι μισθοί και οι συντάξεις άρχισαν να πληρώνονται κανονικά. Η Ρωσία του Πούτιν έγινε μέλος των G 7 (G 7+1=G8). Η Ρωσία σήμερα αγοράζει κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ και έχει γίνει μια από τις 20 πιστώτριες χώρες των ΗΠΑ. Και όλα αυτά κάτω από την τη σαρωτική πολιτική επίθεση κατά του Πούτιν. Η Ρωσία του οποίου έγινε μια μεγάλη ανατέλλουσα οικονομική δύναμη με δικαιώματα ανάμειξης στo γίγνεσθαι της Παγκοσμιοποίησης. Το γεγονός αυτό ενόχλησε τους Λευκούς Αγγλοσάξονες Προτεστάντες και τους συγκυβερνώντας Σιωνιστές, με ηγήτορα τον πραξικοπηματία G.W.Bush.

Οι ΗΠΑ που ελέγχουν ένα μέρος αποθεμάτων υγραερίου της Κασπίας Θάλασσας, αφού πήραν τη συγκατάθεση των χωρών εκείνων που θα τους προμηθεύουν υγραέριο πρόβαλαν την κατασκευή του αγωγού Νabucco, που θα ξεκινάει από τα Σύνορα Τουρκμενιστάν με την Τουρκία, θα περνάει από τη Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία και θα φτάνει στο Baumgarten an der Mach της Αυστρίας. Ο αγωγός αυτός επινοήθηκε από τις ΗΠΑ για να γίνει συναγωνισμός στο χώρο της ΕΕ και να μην επικρατήσει μόνη της η ρωσική κραταιά επιχείρηση ενέργειας Gazprom.

Παράλληλα δε για να αποσταθεροποιήσουν την πολιτική κατάσταση της Ρωσίας, με στόχο πάντα όπως είπαμε τη δημιουργία τέτοιου πολιτικού κλίματος, για να μπορέσουν να βάλλουν χέρι στα αποθέματα υγραερίου της Σιβηρίας. Τα γεράκια των πετρελαϊκών μονοπωλίων που ελέγχουν μονομερείς τις τιμές, της αγοράς ενέργειας, κατέβασαν μέσα σε ρεκόρ χρόνου τις τιμές του πετρελαίου κατά 70%. Έτσι που να ταρακουνήσουν συθέμελα την Gazprom, γεγονός που δεν είχε καμία σχέση με την προσφορά και την αναζήτηση της αγοράς, αλλά ήταν καθαρή οικονομική βόμβα κατά της Ρωσίας. Από την υπόθεση βγήκαν κερδισμένοι όλοι οι καταναλωτές ενέργειας της Υδρογείου. Να! Και ένα θετικό σύμπτωμα για τον καταναλωτή, της λεγόμενης: «Ελεύθερης Αγοράς». Μετά την «Οχτωβριανή επανάσταση», του 1917, του Λένιν, οι παραμελημένοι εργάτες στις δυτικές φάμπρικες βρήκαν αναγνώριση από τους Σεφ και ιδιοκτήτες. Από φόβο να μην ξεσηκωθούν, τους επέτρεψαν να οργανωθούν σε εργατικά σωματεία και συνδικάτα, προκειμένου να καλυτερεύσουν το εισόδημά τους. Βλέπουμε η σημερινή Ρωσία του Πούτιν πάλι να γίνεται αιτία στην πτώση τιμής της ενέργειας με κερδισμένο τον καταναλωτή. Με τη διαφορά η σημερινή Ρωσία του Πούτιν δεν είναι εκείνη του Λένιν. Είναι καπιταλιστική όπως και η Δύση. Είναι μέλος της G8. Δεν αποκλείεται λοιπόν σε μια στιγμή να συνεννοηθούν οι δύο αντίπαλοι στο πνεύμα της Παγκοσμιοποίησης και να επιβάλλουν από κοινού τον παγκόσμιο έλεγχο των τιμών, και όχι μόνο της ενέργειας. Και να μοιράζονται τα κέρδη. Για το λόγο αυτό στις επόμενες Ευρωεκλογές να έχουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα, στην ανάγκη κι ένα μάτι να έχουμε φτάνει. Να ψηφίσουμε τέτοιους Βουλευτές που θα διχάζουν τους δύο μεγάλους και δεν θα τους ενώνουν. Και ο«Ψυχρός πόλεμος» να συνεχίζεται. Να μην πέφτουν όμως βόμβες. Να πέφτουν οι τιμές. Να μην επικρατήσει: «Ομπαμισμός»!