η φωνή σου

η στήλη μας

   
Μετανάστης
Αδέσμευτο περιοδικό στο διαδίκτυο

Εκδίδεται από επιτροπή

metanastis@metanastis.com
 


Κι εσύ λαέ βασανισμένε πληρώνεις την αδιαφορία σου 
 

ΕΠΕΨ
Επιστολική Ψήφος

Λογοτεχνία της διασποράς  ΕΕΛΣΠΗ

Ελληνική Γλώσσα 

Οργανισμός 
 διεθνοποίησης
 Ελληνικής Γλώσσας
ΟΔΕΓ

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

Ελληνική Μουσική

Τέχνη & Πολιτισμός

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΜΑΥΡΑ-ΚΟΚΚΙΝΑ 

Ποίηση

Ενδιαφέροντες
Κόμβοι

Επιστολές

Αρχείο

 Ελληνικό Θέατρο
Βούπερταλ
Griechisches Theater
Wuppertal

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 DIAGORAS

ΔΙΑΓΟΡΑΣ
 ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
 

 

Νεοφιλελευθερισμός-Neuliberalismus
Μάγειρας, 01.01.2005

Στην κυριολεξία, φιλελεύθερος, είναι εκείνος που αγαπάει την ελευθερία. «Φιλώ ελευθερίαν». Η στρατηγική όμως επιλογή της λέξης, με το πρόθεμα «Νέο», η χρήση της εν σιγή, στον περιορισμένο διανοουμενίστικο πολιτικοοικονομικό χώρο, εδώ και δεκαετίες, γίνεται για δελεαστικούς λόγους, όσον αφορά την παραπλάνηση των απληροφόρητων λαών.

Ο Νεοφιλελευθερισμός έχει αντικειμενικό στόχο να καθιερώσει βήμα προς βήμα, το μηχανισμό της σφαιροποίησης της οικονομίας σε παγκόσμια κλίμακα, που κάτω από τη σφραγίδα Νέα Παγκόσμια Τάξη, θα ελέγχεται από μια δράκα αδίστακτων τυχοδιωκτών.

Έτσι που το ευγενές νόημα της λέξης, αγαπάω την ελευθέρια, να αποκτάει οξύμωρη σημασία και να σημαίνει: «αγαπώ την εκμετάλλευση».

(«Φιλελευθερισμός (Οικον.). Στην οικονομική επιστήμη ο όρος ταυτίζεται με την οικονομική θεωρία, η οποία δεν αποδέχεται την παρέμβαση του κράτους στον σχηματισμό των τιμών, γενικότερα και στον προγραμματισμό της οικονομικής ζωής. Κεντρική ιδέα του φιλελευθερισμού είναι ο ελεύθερος ανταγωνισμός, χάρη στον οποίο, όπως πιστεύουν οι οπαδοί του, εξασφαλίζεται η γενική ευημερία γιατί με την επιδίωξη του προσωπικού συμφέροντος κάθε ατόμου, αυτόματα εξασφαλίζεται και το συμφέρον όλων. Αντίθετα η κρατική παρέμβαση καταστρέφει τον μηχανισμό της προσφοράς και της ζητήσεως και δημιουργεί μονοπώλια και εξαθλίωση στην τάξη των εργαζομένων. Ο Νεοφιλελευθερισμός αναγνωρίζει το δικαίωμα της παρέμβασης του κράτους μόνο όταν συντελεί στην ανάπτυξη της οικονομικής ζωής, π.χ. με την ενθάρρυνση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, με την διαχείριση, με την ενίσχυση της αποταμιεύσεως, την ενίσχυση της επενδύσεως των κεφαλαίων».)

Η οικονομική θεωρία του Νεοφιλελευθερισμού, με μόνο κριτήριο τη δυναμική της αγοράς, με βάση την προσφορά και την αναζήτηση, χωρίς κρατική οικονομική ανάμειξη, ενεργοποιήθηκε το 1938 από τους οικονομολόγους Friedrich Hayek, Wilhelm Röpke, Walter Euken. Οι πρωτεργάτες πολιτικοί που εφάρμοσαν τη θεωρία αυτή ήσαν ο Ρέιγκαν και η Θάτσερ. Πολιτικοί που έκαναν ουσιαστικά παρελθών τον Κεϋνεσιανισμό, τη θεωρία δηλαδή του Keynes που είχε εφαρμοστεί μετα τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και που προέβλεπε τη δυναμική ανάμειξη της κρατικής οικονομίας προκειμένου να βελτιωθεί η λειτουργία της αγοράς. Η οικονομική θεωρία του Keynes έχασε τη σημασία της μετά την κρίση του 1970, ενώ ο Hayek τιμήθηκε, το 1974, με το βραβείο Nobel.

Σε γενικές γραμμές σύμφωνα με τις διακηρύξεις του, ο Φιλελευθερισμός επιδιώκει μια διαφανή αγορά, υπό την αιγίδα ειδικού κέντρου παρακολούθησης των δραστηριοτήτων των οικονομικών καρτέλ. Επιδιώκει τη δραστηριοποίηση του ατόμου στο χώρο της κοινωνικής του υπευθυνότητάς, όπου διαμορφώνει την ποιότητα του συνόλου. Προβλέπει τη χαλάρωση των εθνικιστικών συνόρων, τη νέα αναδιάταξη ως προς την απόδοση των παραγωγικών δυνάμεων. Την ελεύθερη κίνηση του εμπορίου χωρίς σύνορα. Θεωρεί την ανεξέλεγκτη κρατική γραφειοκρατία στο σύνολο της πεπαλαιωμένη, αναχρονιστική, μη δυνάμενη να αντεπεξέλθει στα αιτήματα του συγχρόνου πολίτη. Την δε παρέμβαση του κράτους την βλέπει αναγκαία μόνο τότε, όταν το άτομο χρειάζεται οικονομική βοήθεια στο χώρο της οικονομικής δραστηριότητάς του. Εδώ πάνω βασίζονται και οφείλουν την πραγμάτωση τους, οι «Reformen», οι μεταρρυθμίσεις στον κοινωνικοπολιτικό τομέα του Καγκελάριου της Ο.Δ.Γ. Schröder και που γίνονται παράδειγμα προς απομίμηση πλέον σ΄ όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.

Μελετώντας τις διακηρύξεις του Νεοφιλελευθερισμού και εξετάζοντας τις πρακτικές εφαρμογές του, μπαίνουν τα ερωτήματα.

1-Είναι ο Νεοφιλελευθερισμός στο σύνολό του, ένα διαμεσολαβητικό πολιτικοοικονομικό σύστημα, μια αναπότρεπτη κοινωνική αναγκαιότητα και προοιωνίζει το απώτερο μέλλον της ανθρωπότητας;

Η απάντηση είναι «ΝΑΙ»

2-Είναι ειλικρινείς οι σημερινοί θιασώτες του Νεοφιλελευθερισμού; έχουν σχέση οι πρακτικές τους εφαρμογές με τις διακηρύξεις τους, ότι τάχα ενδιαφέρονται για την τύχη του ατόμου;

Η απάντηση είναι «ΟΧΙ»

3-Ποιοι είναι εκείνοι που εφαρμόζουν τον Φιλελευθερισμό, θρασύδειλα, ύπουλα, χωρίς να πληροφορήσουν τις μάζες;

4.Ποιοι κρύβονται πίσω από τις γεωπολιτικές συγχωνεύσεις των οικονομικών κολοσσών με επωνυμίες και ονόματα που διασχίζουν τους αιθέρες, και που δεν έχουν διευθύνσεις για να μην πληρώνουν φόρους σε κανέναν;

Η πραγματικότητα είναι ότι τα πνευματικά σύνορα πάνω στον πλανήτη Γη έχουν ήδη σπάσει, άσχετα αν συμφωνούν η διαφωνούν αναμεταξύ τους τα πνεύματα, αφού ένα κεντρικό κομπιούτερ χωρίς σύνορα ελέγχει και διευθύνει το διάλογο.

Αναπόφευκτα, ακολουθεί όπως η βροχή τη βροντή, αρχής γενόμενης από την ΕΕ, και ο παραμερισμός των οδοφραγμάτων και των περιφρουρημένων συνόρων, τόσο για τους ανθρώπους όσο και για το εμπόριο σ΄ ολόκληρη τη Γη. Το χρονικό διάστημα δεν παίζει κανένα ρόλο. Βασικό είναι ότι αυτό συντελείται σαν αναπότρεπτο νομοτελειακό προτσές. Έτσι δικαιολογείται η απάντηση με «ΝΑΙ» στην πρώτη ερώτηση.

Ο έλεγχος εφαρμογής της νομοτελειακής αυτής διεθνοποίησης όσον άφορα τον τρόπο και την ποιότητα γίνεται από μια ομάδα άξεστων, ανεύθυνων κεφαλαιοκρατών και μια πλειάδα αρρωστημένων της διανόησης, που προηγούνται σαν τον αφρό μπροστά από το ορμητικό χείμαρρο για να εξαπατήσουν το κοινωνικό «άτομο» για το οποίο δήθεν ενδιαφέρονται: και η απάντηση στη δεύτερη ερώτηση είναι «ΟΧΙ»

Το ενεργειακό κέντρο του Νεοφιλελευθερισμού είναι, η WTO (World Trade Organization) με τις γνωστές συμφωνίες της (GATT, TBT, SPS, TRIPS, GATS,) η Παγκόσμια Τράπεζα και η IWF. (International Monetary Fund - Internationale Währungsfonds) της οποίας τα τέσσερα τελευταία χρόνια πρόεδρος της ήταν o σημερινός πρόεδρος της ΟΔΓ Köhler. Ο τύπος αυτός, ιεροκήρυκας του «Νεοφιλελευθερισμού», έχει μεταφερθεί στη γερμανική Προεδρεία για να ενισχύσει τον μεγάλο αγωνιστή, το προωθημένο πιόνι του Νεοφιλελευθερισμού Schröder. Αφού αν πετύχει στην αναπτυγμένη αυτή χώρα η αποκαθήλωση των μαζών, οι υπόλοιπες της ΕΕ είναι καταδικασμένες να την ακολουθήσουν. Ο Köhler ερχόμενος όμως στη Γερμανία μόνο αποτυχίες έφερε μαζί του. Τα οικονομικά προγράμματα της IWF, της οποίας ήταν πρόεδρος και αποφάσιζε με το σύνθημα, «καταπολέμηση της φτώχιας, και απαλλαγή των χρεών των ημιανεπτυγμένων χωρών», πήγαν περίπατο. Αφού οι λαοί αυτοί χρεώθηκαν τεράστια ποσά από την Παγκόσμια Τράπεζα για μεγάλα οικονομικά προγράμματα που τελικά απότυχαν και αντί να ξεχρεωθούν, πολλαπλασιάσθηκαν τα χρέη τους και βυθίσθηκαν πιο βαθιά στη φτώχια τους. (Ήταν παγίδα;) Το ίδιο κέντρο με τις ιδιωτικοποιήσεις στις βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες και τις συγχωνεύσεις οικονομικών κολοσσών, χωρίς να ρωτήσει το λαό στη βάση, αύξησε τα κέρδη τους και την ανεργία. Ιδιωτικοποίησαν ταυτόχρονα και τα επιτεύγματα της τεχνικής που είναι αποτελέσματα της κοινωνικής εργασίας των μαζών, του «ατόμου», για τον οποίο δείχνουν ενδιαφέρον στις διακηρύξεις τους. (το λένε αλήθεια;)

Η WTO, με τη συμμετοχή 7 ή 8, βιομηχανικών χωρών, που εμφανίζεται στον παγκόσμιο πολιτικό στίβο, σε διάφορα σημεία της Υδρογείου προκαλώντας την οργή των λαών, στην πραγματικότητα παίζει το ρόλο της παγκόσμιας κυβέρνησης εν αγνοία των λαών. Γύρω από την WTO έχουν γραφεί μέχρι σήμερα 50.000 πληροφοριακά βιβλία στην ουσία διαφημιστικά και έχουν δημοσιευτεί 399.00 άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες.

Πολλά από αυτά εξυμνούν τις μεταρρυθμίσεις του Schröder στην ΟΔΓ, όπως η «εθελοντική» απλήρωτη εργασία για τους ανέργους που έχουν εξισωθεί μ΄ εκείνους του Ταμείου Αρωγής. Το πάγωμα των μισθών των συνταξιούχων. Ο περιορισμός του νόμου προστασίας απόλυσης των εργαζομένων. Η αύξηση των ωρών εργασίας. Η απομόνωση των μελών της κοινωνίας από τη συμμετοχή τους στα επιτεύγματα της τεχνικής στον οικονομικό τομέα, που κατασκεύασαν τα ρομπότ για να μείνουν οι ίδιοι άνεργοι αντί να εργάζονται λιγότερες ώρες. Η κοινωνική αρχή: «Ο ένας για όλους και όλοι για τον έναν» διαγράφεται από τις καλένδες του Νεοφιλελευθερισμού. Το μελλοντικό μέλος της κοινωνίας απομονώνεται, παραμερίζεται, αφού φθείρονται τα ιδανικά του μέσα σ΄ αυτή που αποτελούν την βιοποριστική του βάση.

Ο Νεοφιλελευθερισμός με την αντιφατική αρχή: «γκρεμίζουμε την αστάθεια για να επιβάλλουμε τη σταθερότητα», σε συνεργασία με τον δημιουργημένο εξτρεμισμό που χρηματοδοτείται από τους ίδιους οικονομικούς κολοσσούς του, όπως η Σαουδική Αραβία, κάνει τους «προληπτικούς» πολέμους. Βήμα προς βήμα περιορίζει την ελευθερία του ατόμου, για να επιβάλλει τη «νόμιμη» παγκόσμια δικτατορία.

Ο Νεοφιλελευθερισμός αντικοινωνικό όπλο στη υπηρεσία του Σιωνοφασισμού

Πίσω από τον Φιλελευθερισμό βρίσκεται μια ολόκληρη στρατιά αποκρυφιστικών οργανώσεων, όπως, «Το Κοινόβιο της Σιών» (Priory of Sion). Είναι μυστική οργάνωση με έδρα την Ευρώπη και σκοτεινό παρελθών 800 χρόνων που επηρεάζει τις παγκόσμιες εξελίξεις και γεγονότα. Αυτό έχει διασυνδέσεις με τη Λέσχη της Βοημίας (Bohemian Club), τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, τη Τράπεζα του Βατικανού, τη Μεγάλη Στοά των Άλπεων της Ελβετίας, τη Μεγάλη Στοά της Μασονίας στο Παρίσι, τη περιβόητη Στοά P2, τη Μαύρη Μασονική Στοά στην Ιταλία, πολλές Βρετανο-Ισραηλινές ομάδες, με τη παραδοσιακή Καθολική Ιεραρχία, τους Ιππότες της Μάλτας, τις ισλαμικές ομάδες Σούφι και μαζί με άλλες αναρίθμητες παρόμοιες οργανώσεις που δεν έχουν τελειωμό, αλλά και τη μαφία, το οργανωμένο έγκλημα, τους μεγαλέμπορους των Ναρκωτικών, τους νονούς της σωματεμπορίας και μ΄ όλα τα ακοινώνητα κατακάθια.

Τελικά τα καθοδηγητικά ηνία του Νεοφιλελευθερισμού βρίσκονται στα χέρια του Σιωνοφασισμού. Προσφέρει τρανταχτές οικονομικές υποσχέσεις που αν ακόμη ολοκληρωθούν μια μέρα μεχρι σ΄ ένα βαθμό, η άβουλη ελευθερία του ατόμου δεν θα ξεπερνάει την ελευθέρια ενός καλοταϊσμένου σκύλου που με τόσο αγάπη κουνάει την ουρά του στ΄ αφεντικό που του δίνει να τρώει, να πίνει και μέρος να κοιμάται.

Κατά της μαζικής αυτής διεθνούς αυθαιρεσίας από τη μεριά των λαών, σαν μέτωπο προστασίας και άμυνας των πληθυσμών της γης αντιπαραβάλλεται το ΑΤΤΑC, -www.attac.de- (Association pour taxation des transaction financieres pour l΄aide aux citoyens). Ένωση για τη Φορολογία Διεθνών Οικονομικών Συναλλαγών προς Όφελος των Πολιτών, στην οποία συμμετέχουν πάνω από 50 κράτη και έχει 90.000 περίπου μέλη με και έδρες πάνω στους πέντε Ηπείρους.

Το ATTAC δεν αρνείται τις διακηρύξεις του Νεοφιλελευθερισμού, καταγγέλλει όμως και αγωνίζεται ενάντια στις πρακτικές του Νεοφιλελευθερισμού που είναι αντίθετες από τις διακηρύξεις του. Αφού από τότε που άρχισαν, οι αόρατες και ορατές ιδιωτικοποιήσεις, οι φτωχοί και οι άνεργοι αυξάνονται, ενώ τα κέρδη των οικονομικών κολοσσών πολλαπλασιάζονται.

Μάγειρας, Γερμανία, 01.01.2005

metanastis@t-online.de

 

 

Όταν "κοιμάσαι" άλλος  γράφει ιστορία
ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ

 Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

 Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.
 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει"
το μέλλον
George Orwell

   

Θερμοπύλες
Κ.Καβάφης 1903

Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
Ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Ποτέ απ' το χρέος μη κινούντες.
Δίκαιοι κ' ίσιοι σ' όλες των τες πράξεις.
Αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία.
Γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
Είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
Πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε.
Πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
Όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
Πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος.
Κ΄ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.

 

Το κείμενο εκφράζει την άποψη του συγγραφέα
κεντρική σελίδα

ΑΡΧΕΙΟ

Ούλε τε καί μάλα χαίρε, θεοί δέ τοι όλβια δοίεν
Νά είσαι καλά καί νά χαίρεσαι, οι θεοί δέ νά σού δίδουν ευτυχία. (Οδύσσεια Ω 402.)