Μετανάστης
Αδέσμευτο περιοδικό στο διαδίκτυο

Εκδίδεται από επιτροπή

metanastis@metanastis.com

Κι εσύ λαέ βασανισμένε πληρώνεις την αδιαφορία σου 
 

Είναι από τις ελάχιστες φορές που η Ελληνική τέχνη αισθάνεται τόσο δικαιωμένη και υπερήφανη. Ένας δικός της άνθρωπος διάλεξε, προφανώς επί τούτου, τη συγκεκριμένη μελανή ημέρα να τη συνδέσει με την υπόθεση του Δημοψηφίσματος στην Κύπρο και κυρίως με το επέκεινα. Τη μνήμη δηλαδή με το μέλλον. Είναι η καλύτερη πολιτισμική σύνθεση που έκανε ποτέ.
Το όχι των Κυπρίων δεν θα περάσει μόνο δίπλα σε άλλα ιστορικά όχι, όπως έγραψα εδώ και καιρό. Θα τα ξεπεράσει. Το όχι του Μίκη σώζει τη Στεντόρεια πολιτική Αθήνα του ναι. Παρόλο που απελθόντες και επελθόντες είχαν και έχουν μια κουτοπόνηρη οπτική για αυτόν, εν τούτοις ο ίδιος τους δείχνει το δρόμο με τα χρώματα της εθνικής ηθικής ίριδας που τους λείπουν. Ελληνική Ευρώπη, με την έννοια της παιδείας, υπάρχει. Ευρωπαϊκή Ελλάδα δεν υπάρχει.
Θα τον αδικούσα αν υπεξέφευγα με άλλοθι το σεβασμό προς την επίκληση της κλασσικής γραμματείας, και με το «προς γαρ το τελευταίο κλπ». Η γνώμη μου είναι ότι σε αυτήν την ανάταση που ζει ο ίδιος -για να κάνει αυτό το μεγάλο που έκανε- και που είναι πολύ εύκολο να της προσθέσει ένα σίγμα, άλλο τόσο εύκολο είναι όσο ιστορικά αναγκαίο, να προχωρήσει και εις άλλα μεγάλα. Ένα από αυτά είναι να κάνει το όχι του Σαββάτου μουσική.
          Μίκης Θεοδωράκης