η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 DIAGORAS

ΔΙΑΓΟΡΑΣ
 ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
 

Να έρθει εκείνη η άγια μέρα που θα γίνουμε ...Τουρκία!
Γιάννης Τριανταφύλλου, 11.03.2004

Μη βιαστείτε να θορυβηθείτε από την ομολογουμένως προωθημένη ευχή, όπως αυτή αποτυπώνεται δια του τίτλου. Αποτελεί μόνο μεταφορικά μια ιδιαίτερη προσέγγιση, που αναδύεται από τις πρόσφατες εκλογές και αφορά το αιτιατό τους, δηλαδή τον κοσμάκη, που προσέρχεται στις κάλπες.

'Αγγιξε λοιπόν το 90 % το εκλογικό άθροισμα των δυο κομμάτων εξουσίας. Ποσοστό εντυπωσιακό, αλλά και σε επίπεδα επικίνδυνα για τον πλουραλισμό που (υποτίθεται πως) προάγει και κυρίως προστατεύει η Δημοκρατία.

Τα δυο κόμματα εξουσίας αποτελούν το προβεβλημένο κομμάτι αυτού που συνηθίσαμε να περιγράφουμε ως ευρύτερο σύστημα εξουσίας (κι ετυμολογικά εκτός ουσίας) Μιλάμε ωστόσο για τη φυλλωσιά... του δέντρου, που χάνουμε το δάσος!

Καλώς ή κακώς οι πραγματικοί αφέντες είναι καλά κρυμμένοι πίσω από την προσχηματική αυτή δημοκρατία (τους) ενώ αποτελεί αξιοσημείωτο πως καταφέρνουν τον οικονομικο-πολιτικό σοδομισμό του λαού, με τους χάρτινους πολιτικούς σε ένα ρευστό θίασο. Τον οποίο ωστόσο χειροκροτεί ο ελληνικός λαός. Γιατί εξ' ίσου απογοητευτικό με αυτό το 90% είναι πως και σε εσωκομματικό επίπεδο πρώτευσαν σε σταυρούς κυρίως οι υποτακτικοί, οι εξαρτημένοι, οι γελοίοι και οι ανύπαρκτοι.

Με τη γειτονική Τουρκία λοιπόν σε επίπεδο λαού, έχουμε ξαναπεί πως δεν μας χωρίζουν και τόσα πολλά, αλλά αυτό δε σημαίνει πως μας συνδέει και κάτι. Μας συνέδεε ανέκαθεν το γεγονός, πως και οι δυο λαοί διαβιώναμε σε ένα κατ' επίφαση δημοκρατικό καθεστώς, με τον ξένο παράγοντα να διέπει όλες τις τομές της πολιτικής μας ζωής και οι πολιτικοί μας ένθεν και ένθεν, προερχόμενοι από τις λεγόμενες φατρίες και σέχτες, ακλόνητοι από το καθεστωτικό κατεστημένο, εδώ των εκδοτών, εκεί των στρατοκρατών.

Στις τελευταίες εκλογές κατέβηκε η εκεί Μπακογιάννη βλέπε Τσιλλέρ, με τις αβάντες (όπως και εδώ) των πάντων. Αμερικανών, διαπλοκής, εκδοτών και φυσικά ...με τα λεφτά των άλλων. 'Αλλο παράδειγμα ο εκεί Αβραμόπουλος βλέπε Τζεμ, με τα κουστουμάκια του και την όπως και εδώ ανύπαρκτη πολιτική υπόσταση. Με τις αβάντες όμως κι αυτός όλων των παραπάνω, ενάντια στις δυνάμεις του ορθολογισμού και της αξιοκρατίας. Ακόμα και ο Ετσεβίτ, κάτι μεταξύ του Μητσοτάκη και του Αντρέα, φιλοδοξούσε ετοιμοθάνατος για άλλη μια πράξη στην κατάπτυστη ιστορία του. Συνέβη λοιπόν το εξής εντυπωσιακό.

Έμειναν όλοι αυτοί εκτός Βουλής. Γιατί ο Τούρκος, ο ανυποψίαστος υποτίθεται Τούρκος, εξεγέρθη στην ουσία και έστειλε τους βρικόλακες και τους δήμιούς του στο σπίτι τους. Αυτό που θα πρέπει να κάνει κάποτε κι ο Έλληνας. Για αυτή τη μέρα ζούμε λοιπόν, που θα γίνουμε Τουρκία!

 Γνωρίζετε ωστόσο πως είμαστε ακριβοδίκαιοι. Είμαστε λοιπόν υποχρεωμένοι να χειροκροτήσουμε τη σύνθεση της Κυβέρνησης όπως αυτή σχεδιάστηκε από τον ίδιο τον Καραμανλή. Καλή ανθρωπογεωγραφία με τεχνοκράτες από όλη την Ελλάδα και πλην του Προκόπη Παυλόπουλο, για κανένα δεν έχουμε την προκατάληψη, πως δεν θα δικαιώσει τις προσδοκίες του αρχηγού τους.

Στο ΠΑΣΟΚ ακόμα λέει ψάχνουν τα αίτια της ήττας. Δείγμα της καθεστωτικής τους οίησης, το γεγονός πως έχασαν την επαφή με την πραγματικότητα. Ο δε Γιωργάκης προέκυψε και χαζός, να πίστευε πως υπήρχε περίπτωση να εκλεγεί με τη θλιβερή Δαμανάκη, τον ψυχασθενή Ανδρουλάκη, το νεοταξικό Ανδριανόπουλο, τον αμφίρροπο Μάνο και τον απίθανο Μπίστη στο πλευρό του. 'Αρχοντα Σημίτη που εξέθεσες το Γιωργάκη. Δεν ήθελε βλέπετε, ο συμπλεγματικός καθηγητής, να αποτελέσει ιστορική παρένθεση μεταξύ δυο Παπανδρέου...

www.fws.gr

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ

 Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

 Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.
 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει" το μέλλον
George Orwell

Θερμοπύλες
Κ.Καβάφης 1903

Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
Ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Ποτέ απ' το χρέος μη κινούντες.
Δίκαιοι κ' ίσιοι σ' όλες των τες πράξεις.
Αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία.
Γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
Είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
Πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε.
Πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
Όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
Πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος.
Κ΄ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
(θα ξεσκεπαστούνε)
ο σχολιαστής

Το κείμενο εκφράζει την άποψη του συγγραφέα
κεντρική σελίδα

 ΑΡΧΕΙΟ

Ούλε τε καί μάλα χαίρε, θεοί δέ τοι όλβια δοίεν
Νά είσαι καλά καί νά χαίρεσαι, οι θεοί δέ νά σού δίδουν ευτυχία. (Οδύσσεια Ω 402.)