η φωνή σου

η στήλη μας

   
Μετανάστης
Αδέσμευτο περιοδικό στο διαδίκτυο

Εκδίδεται από επιτροπή

metanastis@metanastis.com
 


Κι εσύ λαέ βασανισμένε πληρώνεις την αδιαφορία σου 
 

ΕΠΕΨ
Επιστολική Ψήφος

Λογοτεχνία της διασποράς  ΕΕΛΣΠΗ

Ελληνική Γλώσσα 

Οργανισμός 
 διεθνοποίησης
 Ελληνικής Γλώσσας
ΟΔΕΓ

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

Ελληνική Μουσική

Τέχνη & Πολιτισμός

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΜΑΥΡΑ-ΚΟΚΚΙΝΑ 

Ποίηση

Ενδιαφέροντες
Κόμβοι

Επιστολές

Αρχείο

 Ελληνικό Θέατρο
Βούπερταλ
Griechisches Theater
Wuppertal

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 DIAGORAS

ΔΙΑΓΟΡΑΣ
 ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
 

 

 

Η Μυστική Συμφωνία της Μόσχας
Μάγειρας 24.11.05,

Ο Γερμανός καθηγητής Mathias Esche, από το Πανεπιστήμιο του Αμβούργου, στο βιβλίο του "Die Kommunistische Partei Griechenlands", το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας 1941-1949, με τον υπότιτλο «Μοντέρνες Μελέτες της Ιστορίας» γράφει.:

«Το ακατάπαυστο ενδιαφέρον της Μεγάλης Βρετανίας για την εξελικτική πολιτική πορεία της Πολωνίας, μετά την συντριβή του ξεσηκωμού των αντικομμουνιστικών δυνάμεων, στην Πολωνία, από τον προπορεύοντα Κόκκινο Στρατό της Σοβιετικής Ένωσης και τo θερμό επίσης ενδιαφέρον για το χώρο των Βαλκανίων. Αναγκάζουν τον Churchill, τέλη Σεπτεμβρίου 1944, να κάνει την πρόταση στην Σοβιετική εξουσία για μια συνάντηση.

Ο Στάλιν δέχτηκε την πρόταση του Churchill με μεγάλη προθυμία και τον κάλεσε αρχές του Οκτώβρη 1944 στη Μόσχα. Ο Roosevelt, που είχε προσκληθεί κι εκείνος να πάρει μέρος στη συνάντηση δεν μπόρεσε να παραβρεθεί λόγο των επικείμενων προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ. Ο Roosevelt που δεν έβλεπε με καλό μάτι την Αγγλοσοβιετική συνάντηση. Στο τηλεγράφημα του στις 5.10.1944 στον Στάλιν επί λέξη γράφει.

(Είμαι πεπεισμένος, μόνο εμείς οι τρεις, και μόνο εμείς οι τρεις, μπορούμε να δώσουμε λύσεις στα προβλήματα που δεν έχουν ακόμη λυθεί).

Ταυτόχρονα για να επισημάνει την αμερικανική παρουσία στη συνάντηση εκείνη Ο Roosevelt διέταξε τον Πρέσβη των ΗΠΑ στη Μόσχα W.A.Harriman να παραβρεθεί στην συνάντηση εκείνη.»

(Εδώ αξίζει να σημειωθεί, ότι W.A.Harriman, όπως γράφει O Texe Marrs στο βιβλίο του - Η Επερχόμενη Παγκόσμια Κυβέρνηση- « ήταν ένας από τους σπόνσορες μαζί με τον Rοckefeller και τον Prescott Bush,-τον παππού του σημερινού Προέδρου των ΗΠΑ G.Bush- που χρηματοδότησαν τον L. Trotski με είκοσι εκατομμύρια δολάρια σε χρυσό και τον έστειλαν από την Αμερική, όπου είχε ταξιδέψει, στην προεπαναστατική Ρωσία το 1914, μαζί με 175 άλλους Εβραίους πράκτορες με πλαστά ρωσικά διαβατήρια για να οργανώσουν την επανάσταση...»
Με στόχο να εκθρονίσουν τον Τσάρο που ήταν ο πρώτος, που είχε αρχίσει Πογκρόμ κατά των ρωσοεβραίων. Κατά τα φαινόμενα ο Trotski δεν είχε αποκαλύψει στον Στάλιν, ούτε την παρέα που είχε φέρει μαζί του από την Αμερική, ούτε και το χρηματικό ποσό. Όταν έγινε η επανάσταση, κατά την Ιστορία, ο Τσάρος δολοφονήθηκε, μαζί με την οικογένεια του, από πράκτορα Εβραίο. Και ο Trotski έγινε αρχηγός του Κόκκινου Στρατού. Στη δε ηγεσία των Σοβιέτ διορίστηκαν 80% Εβραίοι. Δεν άργησε όμως να έρθει σε ανοιχτή ρήξη με τον Στάλιν και αναγκάστηκε να διαφύγει στο εξωτερικό όπου και δολοφονήθηκε. Η δολοφονία του Trotski, όπως προδιαγράφονται τα γεγονότα δεν έγινε εν αγνοία των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Και μένουν αναπάντητα τα ερωτηματικά.

Α -Ήταν πράγματι πολιτικο-ιδεολογικές οι διαφορές των δυο ανδρών; Πίστευε στ΄ αλήθεια ο Trotski στην εξαγωγή της επανάστασης;
Β -Ήταν πολιτικός πράκτορας και είχε εντολή να παρασύρει την νεογεννηθείσα Σοβιετική Ένωση σε απρόβλεπτες περιπέτειες με στόχο την συντριβή της;

Ας επιστρέψουμε όμως στη «Μυστική Συμφωνία της Μόσχας».

«Ο Churchill δεν απέρριψε την τηλεγραφική πρόταση του Roosevelt, αλλά επέμεινε, πέρα από την καθιερωμένη συμφωνία, που θα ήταν παρόν και ο Harriman να μιλήσουν με τον Στάλιν οι δυο, μόνοι τους. Δικαιολογώντας την προσπάθειά του, ότι τάχα από πείρα είναι αποδεδειγμένο τέτοιου είδους συζητήσεις είναι αποδοτικότερες. Και Στάλιν από τη μεριά του, που δεν έβλεπε με καλή διάθεση τη συνεχή παρουσία του Αμερικανού στις συζητήσεις, δεν είχε αντίρρηση.

Στις 9.10.1944 Συναντιόνται ο Churchill και Στάλιν στη Μόσχα. Το ίδιο βράδυ στο πρώτο γύρο της συζήτησης ο Churchill, όσον αφορούσε τα γεωπολιτικά συμφέροντα των δυο παρατάξεων, αναφερόμενος στη Νοτιοανατολική Ευρώπη κάνει απροκάλυπτα την πρόταση: ότι η Μεγάλη Βρετανία θα αναλάμβανε τον έλεγχο της Ελλάδας και η Σοβιετική Ένωση τον έλεγχο, κατά πλειονότητα, της Ρουμανίας. Καλύτερα όμως είναι, είπε να εξελιχθεί όλη η διαδικασία διπλωματικά και όχι με τη διεκδίκηση της μοιρασιάς ζωνών επιρροής. Έτσι για να μην ερεθίσουμε τους Αμερικάνους. Λίγο αργότερα θεώρησαν καλό να διαπραγματευτούν και τα συμφέροντα τους στη Ουγγαρία και την Γιουγκοσλαβία.

Σ΄ ένα μικρό διάλειμμα που έκαναν, ο Churchill άρχισε να κάνει πάνω σ΄ ένα χαρτί πρόχειρες σημειώσεις, σύμφωνα με το πνεύμα της συζήτησης που είχε προηγηθεί..».

Ρουμανία:
Ρωσία 90%, οι υπόλοιποι (Αγγλία και ΗΠΑ) 10%

Ελλάδα:
Μεγάλη Βρετανία 90% (Με τη συγκατάθεση της Αμερικής ), Ρωσία 10%

Γιουγκοσλαβία: 50% με 50%

Ουγγαρία: 50% με 50%

Βουλγαρία: Ρωσία 75%, οι άλλοι 25%

Ο Churchill σκούντησε το σημείωμα πάνω στο τραπέζι προς τη μεριά του Στάλιν.

Εκείνος έβγαλε από την τσέπη του ένα μελανό μολύβι και τράβηξε ένα σταυρό που σήμαινε ότι συμφωνάει. Η συμφωνία προωθήθηκε για τα περαιτέρω στο Υπουργείο Εξωτερικών με μόνο ντοκουμέντο το πρόχειρο σημείωμα..»

Έτσι, τόσο πρόχειρα και τόσο σύντομα είχε γίνει η μεγαλύτερη συμφωνία στην Ιστορία, που κράτησε, λόγο της συγκυρίας των δυνάμεων, πάνω από 50 χρόνια. Από τη συμφωνία αυτή δεν είχε ιδέα το ΚΚΕ και την αγνοεί και σήμερα ακόμη. Προφανώς το ΚΚΕ δεν έκανε πολιτικά λάθη αλλά οδηγήθηκε σαν αρνί στο σφαγείο όπως είχε αποφασιστεί στη μυστική συμφωνία της Μόσχας.

Αφού μετά από πένητα πέντε μέρες οι γγλοι μπήκαν στην Αθήνα, όπως είχε συμφωνηθεί στη Μόσχα, για να σφάξουν 17.500 πολίτες.

Το ΕΑΜ όμως που επηρέαζε μέχρι και τα 70% του ελληνικού λαού είχε μεν χτυπηθεί αλλά έλεγχε την κατάσταση.

Τότε οδηγήθηκε κάτω από τη πίεση της σοβιετικής προδομένης διπλωματίας στη Βάρκιζα και τους πήραν τα όπλα. Αυτό όμως δεν σήμαινε και την πολιτική διάλυση του ΕΑΜ που συνέχιζε να παραμένει η τρανταχτή πολιτική πλειοψηφία της χώρας.

Τότε οι γγλοι έβαλαν τους Χίτες να σκοτώνουν τους αριστερούς. Δημιούργησαν θερμή κατάσταση ετοιμάζοντας το δρόμο για την επιστροφή του Νίκου Ζαχαριάδη. Ο οποίος έφτασε στην Ελλάδα στις 29.05.1945 με ένα αγγλικό στρατιωτικό αεροπλάνο. Τι τον ήθελαν άραγε οι γγλοι τον Ζαχαριάδη; (Ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ που μας επισκέπτονταν στην δεκαετία του 1960 από τις Ανατολικές χώρες στη Δ. Γερμανία, στις κομματικές οργανώσεις μας λέγανε, ότι ο Ζαχαριάδης είχε μπει κρυφά στην Ελλάδα από τα σύνορα της Γιουγκοσλαβίας).
Αμέσως μετά την επιστροφή του στην πρώτη κιόλας συνεδρίαση του πολιτικού γραφείου του ΚΚΕ στις 1.06.1945 προήδρευσε ο Ζαχαριάδης. Είχε έρθει με εντολή της μοσχοβίτικης δικτατορίας του προλεταριάτου, που ίσχυε διεθνώς για όλους τους κομμουνιστές, να οδηγήσει το λαό στον εμφύλιο, να τον αιματοκυλίσει, να κατέβουν τα ποσοστά στα όρια που προβλεπόταν από τη μυστική συμφωνία της Μόσχας.

Πράγμα που το κατάφερε

Η δολοφονία του ρη έγινε με τη συνεργία της ηγεσίας του ΚΚΕ.

Ερωτηματικό μένει το αν ο Νίκος Ζαχαριάδης γνώριζε ότι θυσίαζε ένα κίνημα στο βωμό κάποιου «διεθνισμού», γιατί έτσι το ήθελε η ανώτατη εξουσία, ή δεν είχε ούτε καν ιδέα από την προδοσία και εκτελούσε εντολές για κάτι το καλύτερο.

Αν προσπαθήσει κανείς να βγάλει συμπεράσματα από το τέλος της ζωής του, πως πέθανε, ή δολοφονήθηκε στην εξορία. Μάλλον εκ των υστέρων είχε μάθει ότι η νομενκλατούρα της ΕΣΣΔ τον είχε οδηγήσει σε πλάνη. για λόγους ασφαλείας, μη τυχών και μιλήσει τον απομόνωσαν στη Σιβηρία.

Πάντως εκείνο που έμεινε είναι η «Ρωμιοσύνη»
«Μπήκαν στα σίδερα και στη φωτιά, κουβέντιασαν με τα λιθάρια,
κεράσανε ρακί στο θάνατο στο καύκαλο του παπουλή τους.»

metanastis@t-online.de

 

 

Όταν "κοιμάσαι" άλλος  γράφει ιστορία
ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ

 Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

 Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.
 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει"
το μέλλον
George Orwell

   

Θερμοπύλες
Κ.Καβάφης 1903

Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
Ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Ποτέ απ' το χρέος μη κινούντες.
Δίκαιοι κ' ίσιοι σ' όλες των τες πράξεις.
Αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία.
Γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
Είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
Πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε.
Πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
Όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
Πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος.
Κ΄ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.

 

Το κείμενο εκφράζει την άποψη του συγγραφέα
κεντρική σελίδα

ΑΡΧΕΙΟ

Ούλε τε καί μάλα χαίρε, θεοί δέ τοι όλβια δοίεν
Νά είσαι καλά καί νά χαίρεσαι, οι θεοί δέ νά σού δίδουν ευτυχία. (Οδύσσεια Ω 402.)