Στα πλαίσια των μορφωτικών συναντήσεων της περιόδου 2006-2007, τις οποίες διοργανώνει ο Μορφωτικός Όμιλος Κομοτηνής (ΜΟΚ), πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2007, εκδήλωση για το Ποντιακό ζήτημα.

Ο Μορφωτικός Όμιλος Κομοτηνής, ιδρύθηκε το 1959 και διατηρεί Λαογραφικό και ιστορικό Μουσείο σε ιδιόκτητα αναστηλωμένα κτίρια παραδοσιακής λαϊκής αρχιτεκτονικής, όπου εκτίθενται τοπικές φορεσιές, κεντήματα, κοσμήματα, ξυλόγλυπτα, οικιακά σκεύη και εκκλησιαστικά είδη, γεωργικά εργαλεία κ.λ.π.. Ακόμη διατηρεί εργαστήρι ζωγραφικής, τμήμα ελληνικών χορών, χορευτικά συγκροτήματα και το Κέντρο Θρακικών Μελετών με βιβλιοθήκη και εντευκτήριο, καθώς και τμήμα πολιτιστικών εκδηλώσεων. Το Κέντρο εκδίδει το επιστημονικό σύγγραμμα που περιλαμβάνει τα πορίσματα των ερευνών στην ιστορία, αρχαιολογία, λαογραφία, λογοτεχνία της Θράκης, την "Θρακική Επετηρίδα". Επίσης ο Μορφωτικός Όμιλος συνδιοργανώνει φέτος το Διεθνές Συμπόσιο Θρακικών Σπουδών, το οποίο θα πραγματοποιηθεί τον Απρίλιο στην Κομοτηνή.

Ομιλητής στην εκδήλωση του ΜΟΚ ήταν ο Φάνης Μαλκίδης, Λέκτορας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

Την εκδήλωση προλόγισε ο πρόεδρος του ΜΟΚ πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Βασιλειάδης, ο οποίος αφού αναφέρθηκε στο θεσμό των μορφωτικών συναντήσεων παρουσίασε το θέμα της εκδήλωσης και τον ομιλητή στους πολίτες της Κομοτηνής.

Στη συνέχεια ο Φάνης Μαλκίδης ξεκίνησε την ομιλία του κάνοντας μία σύντομη ιστορική αναφορά «στον Εύξεινο Πόντο, ως χώρου παγκόσμιας σημασίας για την ανάπτυξη πολιτισμών, εμπορικών και οικονομικών ανταλλαγών και σταυροδρόμι ανάμεσα στη Μεσόγειο και το Αιγαίο, την Κασπία και τον Καύκασο». Αναφέρθηκε «στην Ποντιακή «αναγέννηση» του 19^ου και 20^ου αιώνα, η οποία εκδηλώθηκε με την ανάπτυξη των γραμμάτων, της οικονομικής ανάκαμψης και με τη δημογραφική άνοδο».

Στη συνέχεια ο ομιλητής επικεντρώθηκε στη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, χωρίζοντας την πραγματοποίηση του μαζικού εγκλήματος σε τρεις φάσεις. «Η πρώτη φάση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου ξεκινά το 1908 και κρατά μέχρι την έναρξη του πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η άνοδος των Νεότουρκων, οι Βαλκανικοί Πόλεμοι και η είσοδος της Γερμανίας στο Οθωμανικό κράτος, δημιούργησαν τις συνθήκες για την έναρξη των διωγμών. Η δεύτερη φάση ξεκίνησε το 1915, όταν οι συγκρούσεις του πρώτου παγκοσμίου πολέμου αναβάθμισαν την πολιτική της γενοκτονίας, ενώ η περίοδος 1919-1924 αποτελεί την τρίτη, τελευταία και πιο έντονη φάση γενοκτονίας».

Ο Φάνης Μαλκίδης, αφού τόνισε ότι «επίλογος της ποντιακής γενοκτονίας αποτελεί ο ξεριζωμός των επιζώντων και η προσφυγιά στην Ελλάδα και αλλού», αναφέρθηκε «στην πορεία του Ποντιακού ζητήματος από την αναγνώριση, με καθυστέρηση από την ελληνική πολιτεία, μέχρι τις προσπάθειες διεθνοποίησής της».

Μετά το τέλος της ομιλίας ακολούθησε συζήτηση με τους παρευρισκόμενους, οι οποίοι και έθεσαν ερωτήσεις στο Φάνη Μαλκίδη αλλά έκαναν και παρεμβάσεις, τονίζοντας ότι η ανάδειξη και η διεθνοποίηση της γενοκτονίας υπερβαίνει τον Ποντιακό Ελληνισμό και αφορά όλους τους Έλληνες, ενώ η γενοκτονία και η ανάδειξη της ιστορίας του Ελληνισμού της Ανατολής, θα πρέπει να αποτελέσει σημαντικό στοιχείο της πολιτικής που σέβεται την ιστορία και την αλήθεια.