η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 DIAGORAS

ΔΙΑΓΟΡΑΣ
 ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
 

ΚΟΥΒΑ: ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΗΣ ΜΕΔΟΥΣΑΣ ΓΟΡΓΟΝΑΣ (1^ον)
του υποστρατήγου ε. α Κ. Χ. Κωνσταντινίδη, 03.09.2003

Μας μαθαίνουν στην Ιστορία ότι η Κούβα ανεκαλύφθη από τον Χριστόφορο Κολόμβο. Στην πραγματικότητα ο Κολόμβος την πρωτοαντίκρυσε το 1492 ενώ ο Ντιέγκο Βελάσκεζ ντε Κουέγιαρ ίδρυσε το 1512 τους πρώτους επτά οικισμούς με πρωτεύουσα το Σαντιάγκο Ντε Κούμπα. Η Αβάνα ιδρύθηκε αργότερα, το 1519. Τι ισουίτες είναι αυτοί οι Δυτικοί; Λες και πριν δεν είχε γηγενείς κατοίκους και ανέμενε τους Ισπανούς να την ανακαλύψουν. Ωστόσο παρασιωπούν ότι οι Ισπανοί κατακτητές και τα τάγματα του Πάπα κατάσφαξαν αγρίως τους άμοιρους γηγενείς. Αν αυτή δεν είναι καραμπινάτη γενοκτονία!!! Έκτοτε αρχίζει η εποχή της αποικιοκρατίας στην Κούβα από Ισπανούς, Βρετανούς και Αμερικανούς. Όταν οι Ισπανοί άρχισαν την μεταφορά φορτίων χρυσού στην Ισπανία οι Βρετανοί και Ολλανδοί πειρατές έκαναν επιδρομές διαρπαγής των θησαυρών. Το 1762 οι Βρετανοί κυριεύουν την Κούβα και λίγο αργότερα την ανταλλάσσουν με την Φλώριδα, που τότε ήτο Ισπανική αποικία.
Μετά την εξολόθρευση των Ινδιάνων ιθαγενών αρχίζει η εισαγωγή δούλων από την Αφρική για την καλλιέργεια του καπνού και του ζαχαροκάλαμου. Το 1848 οι ΗΠΑ προσπαθούν ανεπιτυχώς να αγοράσουν την Κούβα. Το 1898 οι Αμερικανοί -με το πρόσχημα της απελευθερώσεως των δούλων- αποβιβάζονται στην Κούβα και βάζουν τέρμα στην Ισπανική κυριαρχία [Η ιστορία επαναλαμβάνεται έκτοτε στην Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ κ.ο.κ]. Το 1902 η Κούβα κερδίζει την ανεξαρτησία της, αλλά υποχρεώνεται να παραχωρήσει στους Αμερικανούς την βάση του Γκουαντάναμο. Η συμφωνία εκείνη διαρκεί ως σήμερον χάρη σε μια πονηρή διάταξη κατά την οποίαν πρέπει και τα δύο μέρη να συμφωνήσουν στην λήξη της κατοχής. [Το Γκουαντάναμο διαθέτει 5 στρατόπεδα συγκεντρώσεως ατόμων που κρατούνται μόνον με υποψίες για τρομοκρατική δράση. Είναι τα «Αμερικανικά Γκούλαγκ»]. Έκτοτε οι στρατιωτικές επεμβάσεις των ΗΠΑ διαδέχονται η μία την άλλη, με κυριότερες το 1906, 1917. Το 1952 ανεβαίνει στην εξουσία η Αμερικανοκίνητη χούντα του στρατηγού Μπατίστα.
Το 1953 ο Κάστρο με μια χούφτα αντάρτες κάνει αποτυχημένη επίθεση στους στρατώνες Μονκάδα, αλλά συλλαμβάνονται από προδοσία και χάρις σε ένα έντιμο αξιωματικό γλιτώνει την εκτέλεση. Σε δύο χρόνια παίρνει αμνηστία και μεταβαίνει στο Μεξικό όπου προετοιμάζει και νέα επίθεση. Το 1956 με το πλοιάριο «Granma» -που φυλάσσεται τώρα σε μουσείο της Αβάνας- αποβιβάζεται στο Οριέντε και αρχίζει την δράση του από την Σιέρα Μαέστρα. Το 1958 ο θρυλικός Τσε Γκεβάρα καταλαμβάνει την Σάντα Κλάρα και το 1959 ο Μπατίστα τρέπεται σε φυγή, εγκαταλείποντας την Κούβα. Όμως οι ΗΠΑ ποτέ δεν εγκαταλείπουν τα άνομα σχέδια τους για την ανατροπή του Κάστρο. Το 1961 γίνεται η εισβολή-φιάσκο των Αμερικανοκίνητων αντιφρονούντων στον Κόλπο των Χοίρων, όπου εξολοθρεύονται ή συλλαμβάνονται μέχρις ενός οι εισβολείς. Έκτοτε οι ΗΠΑ δεν σταμάτησαν να βυσσοδομούν σε βάρος της Κούβας με χειρότερη εξέλιξη την επιβολή αποκλεισμού (εμπάργκο) εδώ και 29 χρόνια. Από την άποψη αυτή η Κούβα είναι ένα επαναστατικό εργαστήρι με θετικά επιτεύγματα, αλλά και αρνητικές πτυχές .

Η ΚΟΥΒΑ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟ (2ον)

Η Κούβα είναι το «ενοχλητικό πούρο» στο μαλακό υπογάστριο των ΗΠΑ στον κόλπο του Μεξικού που παρ' ολίγον να γίνει αιτία πυρηνικού πολέμου με την υπόθεση των ρωσικών πυραύλων το 1962. Η εχθρότητα με τις ΗΠΑ άρχισε όταν ο επαναστάτης Κάστρο ανέτρεψε τον διαβόητο φιλοαμερικανό δικτάτορα Μπατίστα το 1959. Η Κούβα είναι λοιπόν η χώρα του Κάστρο αφού κυβερνάται από αυτόν επί 44 σχεδόν χρόνια. Ποιος αλήθεια θα πίστευε ποτέ ότι ένας επαναστάτης θα κατέληγε ο μακροβιότερος εξουσιαστής της Κούβας; Παρ' όλα αυτά την φωτογραφία του δεν θα την δείτε σχεδόν πουθενά , ενώ του ιδεολόγου και ρομαντικού επαναστάτη Τσε Γκεβάρα εκτός από τα μνημείο του στην Σάντα Κλάρα θα την συναντήσετε παντού στα τουριστικά είδη.
Η Κούβα είναι ένα μακρόστενο νησί μήκους 1200 χλμ περίπου που σχεδόν κλείνει τον κόλπο του Μεξικού. Κλίμα υποτροπικό, θερμό και υγρό χωρίς σημαντικές εναλλαγές εποχών χειμώνα και καλοκαίρι, με συχνές τροπικές βροχές το καλοκαίρι, πλουσιότατη βλάστηση, καταπράσινο και πανέμορφο, με παραδεισιακά φυτά, άνθη, πουλιά και ζώα. Η μουσική της είναι μείγμα αφρικανικών τυμπάνων και της ισπανικής κιθάρας που εξελίχθηκε στους ρυθμούς του μάμπο, ρούμπας, σάμπας, σάλσας κ.α Μείγμα Αφρικανών και Ισπανών είναι και οι Κουβανοί μιγάδες και οι πανέμορφες μουλάτες Αφροδίτες, που δεν είναι ούτε μαύρες ούτε λευκές.
Η Κούβα είναι μια ρομαντική αντίκα και ένα απέραντο μουσείο, με πανέμορφα παλιά κτίρια που φθίνουν με τον χρόνο διότι η αναστήλωση και αναπαλαίωση τους απαιτούν μεγάλα κονδύλια. Αντίκες είναι και τα πανέμορφα Αμερικάνικα αυτοκίνητα της δεκαετίας του 40' και 50' ή και παλαιότερα, που κινούνται με ρωσικές μηχανές και ανταλλακτικά, διότι οι Αμερικανοί παρότι αδημονούν να τα αποκτήσουν, τώρα αδυνατούν ακόμη και να ταξιδεύσουν στο νησί λόγω του 29χρονου ανόητου εμπάργκο.
Τον Κάστρο τον σέβονται οι Κουβανοί -και ιδία οι γηραιότεροι- που έζησαν τις εφιαλτικές ημέρες του αιμοσταγούς Μπατίστα, ενώ οι νεώτεροι αδημονούν για αλλαγές προς τα μπρος. Πιστεύουν ότι ήλθε η ώρα να βγει η Κούβα από την απομόνωση και τον κρατισμό. Αναμένουν ότι η δημοκρατία θα την βάλει και πάλι σε κίνηση που θα την βγάλει από το παρελθόν και θα την οδηγήσει στο μέλλον. Ο νεαρός ξεναγός μας λέγει απερίφραστα: «Η Κούβα δεν έχει ελευθερία, λείπει η ιδιωτική πρωτοβουλία, δεν υπάρχει αντιπολίτευση ούτε υπάρχει ισότητα στην Κούβα» Κατά τον Πυθαγόρα «η ισότητα οδηγεί στην μεγίστη ανισότητα ενώ η σύγκλιση στον μετριασμό της ανισότητας». Αυτό δεν σημαίνει ότι οι Κουβανοί αγαπούν την Αμερικανική πολιτική και αναμένουν τους Αμερικανούς σαν αυριανούς απελευθερωτές. Τουναντίον αισθάνονται ανασφάλεια για την μετά-Κάστρο εποχή, διότι φοβούνται ότι η χώρα τους θα μεταβληθεί σε ένα μεγάλο «καζίνο» και «πορνείο» των ΗΠΑ . Όχι βέβαια ότι τώρα δεν υπάρχει πορνεία στο νησί αυτό της μουσικής του ρυθμού, του χορού, του τραγουδιού και του έρωτα. Όμως δεν είναι σε χέρια σωματεμπόρων και της μαφίας.

 

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΤΗΝ ΚΟΥΒΑ (3^ΟΝ)

Αυτή είναι η φράση του νομπελίστα Αμερικανού συγγραφέα Ερνεστ Χεμινγουέι για την Αβάνα. «Ποτέ δεν ξεχνώ την Αβάνα» είχε πει ο άνθρωπος που έζησε εκεί περισσότερο από 20 χρόνια. Εκεί στην βεράντα του Hotel Ambos Mundos που έμεινε ο συγγραφεύς είναι σήμερον το κεντρικό σημείο αναψυχής των ξένων επισκεπτών με την συνοδεία γλυκειάς Κουβανέζικης μουσικής. Στην Αβάνα ο Χεμινγουέι έγραψε και το βραβευμένο του βιβλίο «Ο Γέρος και η Θάλασσα» Εκείνο που σε σκλαβώνει εδώ είναι η Κουβανέζικη ευαίσθητη, ευγενική, χαρούμενη και φιλόξενη ψυχή. Ένα μείγμα του Ισπανικού ταμπεραμέντου και της Αφρικάνικης καλοσύνης των μαύρων πρώην σκλάβων. [Επίσημα ο πληθυσμός είναι σήμερον 66% λευκοί, 12% μαύροι και 22% μιγάδες, αν και αρκετοί θεωρούν ότι οι μιγάδες είναι πολύ περισσότεροι.]
Τα θετικά της επαναστάσεως είναι η δωρεάν παροχή Υγείας και Παιδείας σε όλους, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας και η προστασία των παραδοσιακών οικισμών. Κανείς στην Κούβα σήμερα δεν πεινά, παρά το λίαν χαμηλό βιοτικό επίπεδο της πλειοψηφίας του πληθυσμού (μέσος μισθός $20) Αρνητικά σημεία είναι η φτώχεια, η έλλειψη εκσυγχρονισμού, ο κρατισμός, η διαφθορά, η έλλειψη αντιπολιτεύσεως καθώς και η φίμωση της πρωτοβουλίας των νέων. Ο λαός στην φτωχή Κούβα είναι χαρούμενος, δεν βιάζεται, δεν άγχεται, χορεύει, τραγουδάει και χαμογελάει, κάτι σπάνιο στον πλούσιο δυτικό μας κόσμο. Μήπως λοιπόν η ευτυχία δεν βρίσκεται στον άκρατο εκσυγχρονισμό, στην πολλή τεχνολογία και στον πλούτο, αλλά στις καρδιές και στο νου των ανθρώπων;
Στην Κούβα σε μαγεύει η εξωτική χλωρίδα των 8.000 διαφορετικών ειδών φυτών, τα τροπικά πράσινα δάση, οι αβικεντίες (που φύονται στην τροπική λάσπη), ο βασιλικός φοίνιξ, το Jaguey (ένα τεράστιο είδος κυπαρισσιού με αερόβιες ρίζες) κ. α. Όμως το ιερό τους δένδρο-όπως η δική μας η ελιά- είναι το Ceiba (ή μεταξόδεδρο). Εκεί θα δείτε εξωτικά άνθη, ορχιδέες, νούφαρα, ανθισμένους φίκους, θάμνους και κισσούς που θα σας γοητεύσουν.Στην πλούσια πανίδα της υπάρχουν πάμπολλα είδη θηλαστικών και ερπετών (όπως κροκόδειλοι, ινγκουάνα, σαύρες, σαλαμάνδρες, θαλάσσιες χελώνες, γοργόνες (μανάτος) και 15 είδη δηλητηριωδών φιδιών). Τα πανέμορφα εξωτικά πουλιά και ψάρια είναι σε αφθονία και κάνουν την Κούβα ένα οικολογικό παράδεισο [Διάβαζα ότι τα χέλια από την Μεσόγειο και την Ελλάδα ταξιδεύουν στην ζεστή θάλασσα των Σαργασών στην Καραϊβική για να ζευγαρώσουν και γεννήσουν. Τα μικρά τους επανακάμπτουν πάλι στα ίδια μέρη σε αντίθεση με τους ανθρώπους που μεταναστεύουν]. Στις θάλασσες αυτές κατοικεί η Γοργώ-Μέδουσα που είναι η μητέρα των τυφώνων και κυκλώνων. Λίγο βορειότερα βρίσκεται το τρομερό Τρίγωνο των Βερμούδων, όπου συμβαίνουν παράξενα γεωμαγνητικά φαινόμενα. Και βέβαια μην παραλείψετε να ζήσετε την νυχτερινή ζωή της Αβάνας, να δείτε τα κάστρα της, να πάτε στην Τρινιντάντ, στο Σαντιάγκο ντε Κούμπα, στην θρυλική Σάντα Κλάρα κ.α. Για το φημισμένο παραθαλάσσιο θέρετρο του Μπαραντέρο όσοι πάτε στην Κούβα θα το επισκεφθείτε υποχρεωτικά. Θα κλείσω όμως με τον εθνικό ήρωα της Κούβας, τον διανοούμενο-επαναστάτη Χοσέ Μαρτί (1853-1895) που έπεσε πολεμώντας υπέρ της ελευθερίας της Κούβας. Αξίζει λοιπόν ένα ταξίδι στην Κούβα τώρα, πριν πάνε οι Αμερικανοί.(29/9/03)

http://www.e-e-e.gr/_amfiktyon
http://www.achilleous.com

Υ.Γ Ο Φίντελ Κάστρο πρέπει να προσκληθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, διαφορετικά το πνεύμα της Εκεχειρίας θα έχει δολοφονηθεί.

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

 Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

 Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.
 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει" το μέλλον
George Orwell

Θερμοπύλες
Κ.Καβάφης 1903

Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
Ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Ποτέ απ' το χρέος μη κινούντες.
Δίκαιοι κ' ίσιοι σ' όλες των τες πράξεις.
Αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία.
Γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
Είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
Πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε.
Πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
Όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
Πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος.
Κ΄ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
(θα ξεσκεπαστούνε)
ο σχολιαστής

 ΑΡΧΕΙΟ