Στις αρχές του Δεκέμβρη ήταν πάλι ο μακάβριος τίτλος των ΜΜΕ. Πάλι νεκροί ανίδεοι, ανεύθυνοι πολίτες. Πάλι νεαροί άνθρωποι μπροστά σ΄ ένα παρανοϊκό σύμπλεγμα, χωρίς μέλλον, ανατινάχτηκαν «οικειοθελώς» στον αέρα, σταμπάροντας την ποιότητα της εποχής που ζούμε.

Ποίοι είναι όμως οι πραγματικοί υπεύθυνοι για μια τέτοια ανώμαλη κοινωνική έξαρση; Η αναζήτηση της απόλυτης αλήθειας θα ήταν ακροβατική φιλοσοφία. Πολύ δε περισσότερο θα ήταν ανεύθυνο, αν προσπαθούσε να αποδώσει κάποιος τις ευθύνες μόνο στους Ισραηλινούς και στους Παλαιστίνιους, σε μια περίοδο όπου οι εξουσίες ενεργούν. όχι με λαϊκά κριτήρια, αλλά βάση συμφερόντων διεθνών εταιριών.

'Ασχετα από τα γνωστά αίτια και αιτιατά που άνοιξαν πολεμικό μέτωπο ανάμεσα στους δύο λαούς. Κάτω από δοσμένες ανώμαλες συνθήκες, οι διαμάχες αυτές μετεξελίχθηκαν σε παγκόσμιο μέτωπο.

«ΚΑΤΣΕ ΚΑΛΑ ΘΑ ΣΕ ΔΕΙΡΩ» είναι η προσταγή του ανώνυμου διαπλανητικού δικτάτορα που σαρώνει εν τη γενέσει κάθε «κακό» με «προληπτικούς» πολέμους που έχουν διαλύσει την πρώην Γιουγκοσλαβία, έχουν κάνει επέμβαση στο Ιράκ. Απειλούν να κάνουν το ίδιο στο Ιράν για να σταματήσουν την τελευταία δύναμη που επιχειρεί να πετύχει την ενότητα των αραβικών χωρών που θα σήμαινε και τη διαφύλαξη της αγοράς του πετρελαίου.

Η επίθεση όμως κατά του Ιράν δεν αποκλείεται να διευρύνει το πολεμικό μέτωπο στην Αφρο-Ασία, αφού κι άλλες μεγάλες δυνάμεις, που διεκδικούν μερίδιο από την πίτα της παγκόσμιας αγοράς, όπως η Ρωσία, η Ινδία, η Κίνα και η Ε. Ευρώπη, που αρνούνται το σιωνοφασιστικό οικονομικό μονισμό, δεν θα παραμείνουν απλοί παρατηρητές.

Χωρίς να πάρουμε απριόρι δεδομένα τα γεγονότα, σύμφωνα με τις συνθήκες των γεωπολιτικοοικονομικών εξελίξεων, οι άμεσοι κίνδυνοι για μια γενικευμένη εμπλοκή είναι ορατοί.

Προφανώς οι καλούμενοι προληπτικοί πόλεμοι, είναι καθαρώς κατοχικοί πόλεμοι του «Νέο»φιλελευθερισμού. Οι πόλεμοι αυτοί δεν γίνονται για τη γενικότερη ευημερία των λαών, των χωρών που τους κάνουν, αλλά αφήνουν πίσω τους στις ίδιες τις χώρες κοινωνικά χάσματα, όπου οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι.

Ψηφίζονται σειρά κατασταλτικών μέτρων λαϊκής καταπίεσης, με πρόσχημα την «τρομοκρατία».

Ο «Νέο»φιλελευθερισμός, ασπίδα προστασίας μιας οικονομικής ολιγαρχίας, παρουσιαζόμενος σαν ιστορική συνέπεια μιας στυγνής πραγματικότητας, διέλυσε αθόρυβα τον εθνικό μονοπωλιακό καπιταλισμό, που σε τελική ανάλυση στηριζόταν σ΄ ένα κράτος πρόνοιας και κοινωνικής αρωγής, άφησε πίσω του διαλυμένες αποϊδεολογικοποιημένες, απροστάτευτες κοινωνικές μάζες, αδύναμες να διεκδικήσουν κοινωνικά δικαιώματα.

Ίσως αυτό είναι η αιτία που οδηγεί τις μάζες, όπως παρατηρείται τελευταία, στην αναζωπύρωση της θρησκευτικής ανασύνταξης σαν τελευταία Βίγλα κοινωνικής άμυνας.

Δηλαδή από τη μια μεριά έχουμε μια ομάδα που ελέγχει την τεχνικοοικονομική πρόοδο κι από την άλλη ένα αναγκαστικό μαζικό λαϊκό αναχρονισμό παραμελημένων. Εξέλιξη που οδηγεί προγραμματισμένα στην ταξική σύγκρουση με στόχο την άμεση κοινωνικοπολιτική αλλαγή. Μπαίνει το ερωτηματικό τι μορφή θα έχει αυτή Η αλλαγή. Φυσικά δεν είναι εκείνη που άρχισε να διακηρύττει: «αλλαγή στην αλλαγή» ο Γ. Α. Παπανδρέου, ο μέλλον τετελεσμένος κυβερνήτης του Νεοφιλελευθερισμού στον ελληνικό χώρο, που λέγεται Ελλάδα και που δεν θα ανήκει σε κανέναν υπήκοο Έλληνα.

Αν φερειπείν γίνει πραγματικότητα το γεγονός που δημοσιεύουν τα ΜΜΕ, ότι η Ελλάδα μπορεί να γίνει πετρελαιοπαραγωγική χώρα και όπου έχουν αρχίσει οι πρώτες δραστηριότητες προς το σκοπό αυτό. Το κράτος (πρόνοιας)θα λείπει από τις δικαιοδοσίες της επιχείρησης, αφού η παλιά κρατική ΔΕΠ-ΕΚΥ (η θυγατρική της Δημόσιας Επιχείρησης Πετρελαίου που ασχολούνταν με την έρευνα) σήμερα έχει ενσωματωθεί στα Ελληνικά πετρέλαια τα οποία πλέον είναι ιδιωτική εταιρεία.

Ο αδαής ελληνικός λαός είναι ο μόνος που δέχτηκε απροφύλακτα και δέχεται τις ιδιωτικοποιήσεις του Νεοφιλελευθερισμού. Δηλαδή η πετρελαιοπαραγωγική σημασία της Ελλάδας θα είναι τόσο μεγάλη για τον κάθε έλληνα, όση σημασία θα έχουν γι αυτόν και τα πετρέλαια του Ιράκ η οποιασδήποτε άλλης χώρας.

Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι ο Νεοφιλελευθερισμός, είναι το πολιτικό τσουνάμι της εποχής με τη διαφορά προηγείται του σεισμού, ο οποίος αναπόφευκτα θα ακολουθήσει την εξάπλωση του ανεξέλεγκτου οικονομισμού.

Κάτω από τις συνθήκες αυτές ο πόλεμος ανάμεσα στο Ισραήλ και τον παλαιστινιακό λαό δεν ελέγχεται πλέον από τους δύο λαούς, αλλά από το κέντρο που ρυθμίζει τη μελλοντική συμπεριφορά και τη στρατηγική που ακολουθούν τα μονοπώλια του πετρελαίου στον ισλαμοαραβικό χώρο. Σε συνεργασία βέβαια με τους σεΐχηδες και τους βασιλιάδες που ζούνε σε μια αναχρονιστική εποχή.

Στις μέρες μας, το πρώτο δεκαπενθήμερο του Δεκέμβρη 2005, όπου δικάζεται ο πρώην δικτάτορας του Ιράκ Σαντάμ Χουσεϊν και όπου μάρτυρες καταθέτουν εναντίον του για την χρήση χημικών όπλων κατά άμαχου πληθυσμού. Ταυτόχρονα το ιταλικό δορυφορικό δίκτυο «RAI News 24» μεταδίδει φρικιαστικές εικόνες, καμένα πτώματα από γυναικόπαιδα, θύματα από χημικά όπλα που χρησιμοποίησαν οι αμερικανοί στρατιώτες κατά την επίθεση στη Φαλούτσα, τον Νοέμβριο του 2004. Στην ίδια προβολή η Τζουλιάνα Σγκρένα, η οποία είχε πέσει θύμα απαγωγής στο Ιράκ ανάφερε.: «Είχα συγκεντρώσει μαρτυρίες για τη χρήση φωσφόρου και ναπάλμ στο Ιράκ από αρκετούς πρόσφυγες από τη Φαλούτζα και ήθελα να το πω στον κόσμο, όμως οι απαγωγείς μου δεν θα το επέτρεπαν». Τι απαγωγείς ήσαν αυτοί; Την άφησαν ελεύθερη επειδή ήσαν σίγουροι ότι στο δρόμο θα δολοφονηθεί; Να σημειωθεί ότι μετά την απελευθέρωση το αυτοκίνητο που την μετέφερε πυροβολήθηκε από αμερικανούς όπου σκοτώθηκε ο γνωστός Ιταλός πράκτορας και τραυματίστηκε η ίδια.

Το γνήσιο πρόσωπο του Νεοφιλελευθερισμού φάνηκε και στις μέρες μας με τις αποκαλύψεις των αεροπειρατειών της CIA πάνω στον πλανήτη και τις γκανγκστερικές συλλήψεις «τρομοκρατών». Τη μεταφορά τους σε φυλακές βασανιστήρια, σε διάφορες χώρες του κόσμου, βάζοντας ακόμη μια φορά τη σφραγίδα της ποιότητας του, το πως θέλει την παγκοσμιοποίηση.

Η τελευταία διπλωματική προσπάθεια της κ. Condoleezza Rice, είχε στόχο να σταματήσουν, να παίζουν το κρυφτούλι οι κυβερνήσεις της ΕΕ και ότι είναι καιρός να δεχτούν δίπλα στην παγκόσμια εξουσία και την παγκόσμια αστυνομία.

Έτσι ο καθένας από μας σε λίγο δεν αποκλείεται να βρεθεί σε κάποιο Γκουντάναμο, σε κάποια φυλακή της Νεβάδα ή στο Αφγανιστάν σε κελιά βασανιστηρίων και γιατί όχι μπροστά και σε κάποιο εκτελεστικό απόσπασμα.

Προφανώς η έννοια του Νεοφιλελευθερισμού δεν είναι εκείνη που υπαγορεύεται από τη δυναμική της αγοράς, προσφορά και αναζήτηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, όπως την έχουν προσδιορίσει οι οικονομολόγοι. Αλλά η ποιότητά του προσδιορίζεται από το αποτέλεσμα των κερδών των οικονομικών κολοσσών που οδηγούν σε μοντέρνο κανιβαλισμό.

«Μίλησα με τον Κύριο. Μου είπε ο Θεός, ότι θα κερδίσω τις εκλογές, διότι είμαι ο καταλληλότερος άνθρωπος στην δοσμένη στιγμή..» έχει αφηγηθεί ο George Bush σε γνωστό δημοσιογράφο πριν τις εκλογές.: Και μετά σου λένε δεν υπάρχει θεός.

metanastis@t-online.de