Πέντε χρόνια μετά το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου, ολοένα και περισσότεροι Αμερικανοί αμφισβητούν την επίσημη εκδοχή της κυβέρνησής τους. Και, καθώς συνηθίζεται στη χώρα των...Χ-Files, απίθανες θεωρίες και ευφάνταστα σενάρια δίνουν και παίρνουν. Κάποια από αυτά, όμως, έχουν λογική. Διαλέξαμε το πιο ενδιαφέρον, του Αμερικανού καθηγητή Τζέιμς Φέτζερ, ιδρυτή της οργάνωσης «Ακαδημαϊκοί για την αλήθεια της 11ης Σεπτεμβρίου». Μερικά από τα ερωτήματα και τις απορίες του για τα δραματικά γεγονότα εκείνης της ημέρας έγιναν και δικά μας.

Μια αμερικανική εφημερίδα τους αποκάλεσε «καθηγητές της παράνοιας». Προσπαθούν να αποδείξουν ότι όσα είδαμε και διαβάσαμε για την 11η Σεπτεμβρίου, που συγκλόνισε τον κόσμο, δεν ήταν παρά μια τέλεια σκηνοθετημένη απάτη σε βάρος όλης της ανθρωπότητας και ειδικά του αμερικανικού λαού. Οι θεωρίες συνωμοσίας ανθούν στις ΗΠΑ. Όμως, αυτοί οι συνωμοσιολόγοι μπορεί να είναι ευφάνταστοι, αλλά δεν είναι περιθωριακοί. Είναι μια ομάδα καθηγητών πανεπιστημίου και άλλων διανοουμένων που βλέπει τελείως διαφορετικά την τρομοκρατία. Οι «Scholars for 9/11 truth» (Ακαδημαϊκοί για την αλήθεια της 11/09) ιδρύθηκαν τον περασμένο Δεκέμβριο και εξελίχθηκαν στους πλέον εξτρίμ αφηγητές εναλλακτικής Ιστορίας.

Με επιστημονική γλώσσα και, όπως λένε, πειραματικά δεδομένα, κατηγορούν την κυβέρνηση Μπους για μαζικά εγκλήματα κατά του ίδιου της του λαού. Μιλήσαμε με τον ιδρυτή της οργάνωσης, τον Τζέιμς Φέτζερ, σήμερα ομότιμο καθηγητή Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα. Σε εμφάνιση δίνει την εντύπωση ενός στρουμπουλού καλοκάγαθου παππού, κάτι σαν τον Αί-Βασίλη χωρίς γένια. Είναι από αυτούς που θα άφηνες ευχαρίστως να προσέχει νήπια. Όταν, όμως, περιγράφει τη δική του όψη της πραγματικότητας, το ξανασκέφτεσαι. Ίσως πάλι, όπως έλεγαν και στα Χ-Files, η αλήθεια να βρίσκεται κάπου εκεί έξω...

«Έχουν γίνει μερικά γκάλοπ τελευταία, που είναι πολύ ενδιαφέροντα. Υπήρξε ένα παναμερικανικό, που δείχνει ότι το 36% βλέπει με επιφύλαξη τις θέσεις της κυβέρνησης για το θέμα. Αλλά πιστεύω πως μετά την προβολή που δόθηκε στο συμπόσιο του Ιουνίου στο Λος Αντζελες (σ.σ.: το θέμα του συμποσίου, "Πού θέλουν να οδηγήσουν οι νεο-συντηρητικοί την Αμερική;") ξεκίνησε μια μεγάλη δημόσια συζήτηση. Πολλοί Αμερικανοί εκφράζουν πλέον τις αμφιβολίες τους. Να σας δώσω ένα παράδειγμα. Το CΝΝ έκανε πρόσφατα ένα γκάλοπ με ερώτημα "Πιστεύετε ότι οι εναλλακτικές θεωρίες για το τι έγινε την 11η Σεπτεμβρίου είναι αξιόπιστες;" και το 70% απάντησε "ναι"!»

«Μόλις παραιτήθηκα, τον Ιούνιο, ύστερα από 35 χρόνια διδασκαλίας με αντικείμενο τη λογική, την κριτική σκέψη και την επιστημονική έρευνα. Μεταξύ των άλλων μαθημάτων που είχα σχετικά με την ηθική και την κοινωνία, υπήρχε ένα μάθημα με αντικείμενο την αξιολόγηση των ΗΠΑ σχετικά με την εσωτερική πολιτική. Ενδιαφέρομαι πολύ για την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής στην Αμερική. Είμαι εξοργισμένος με τον τρόπο που η κυβέρνηση λέει ψέματα στους πολίτες σήμερα. Οι κυβερνήσεις ψεύδονται συνέχεια, ειδικότερα στα πολύ σημαντικά ζητήματα. Από το 1992 ερευνώ τη δολοφονία του Κένεντι με τη συνδρομή των πλέον αρμόδιων ανθρώπων για το θέμα. Έχω οργανώσει συνέδρια, έχω εκδώσει τρία διαφορετικά βιβλία με συλλογές από μελέτες, έχω κάνει την παραγωγή σε ένα βίντεο μιάμισης ώρας, έχω συμμετάσχει σε εκατοντάδες τοκ σόου σχετικά με τον JFΚ. Υπήρξα σύμβουλος σε δεκάδες παραγωγές ντοκιμαντέρ για τον Κένεντι. Έμαθα πολλούς τρόπους που χρησιμοποιεί μια κυβέρνηση για να κρύψει τις αποδείξεις, για να χαλκεύσει αποδείξεις και να καταστείλει την κριτική. Τα στοιχεία στην περίπτωση της 11/09 δεν είναι τόσο περίπλοκα όσο στην υπόθεση Κένεντι. Με χρήση στοιχειώδους Φυσικής, οι αποδείξεις είναι ακλόνητες. Η κυβέρνηση μας είπε ψέματα».

«Δεν είμαι μόνο ένας φιλόσοφος που ενδιαφέρεται για την αλήθεια. Είμαι φιλόσοφος της επιστήμης, που γνωρίζει ότι η επιστήμη είναι η μόνη δοκιμασμένη μέθοδος που έχουμε για να ανακαλύψουμε την αλήθεια. Είμαι και ένας πρώην αξιωματικός των πεζοναυτών, που ενδιαφέρεται για την πατρίδα του. Και όταν προσθέσεις την επιστημονική αλήθεια και το ενδιαφέρον για ευημερία της χώρας, βλέπω πως δεν είχα άλλη επιλογή από το να ανακατευτώ σ' αυτό».

«Χειρότερα. Αν η έρευνα μας είναι σωστή, η αμερικανική κυβέρνηση έχει χρησιμοποιήσει βία και απειλή βίας για να εγκαταστήσει το φόβο στον αμερικανικό λαό, με σκοπό να μας χειραγωγήσει στις πολιτικές της επιδιώξεις. Αυτός είναι ο ορισμός της τρομοκρατίας. Πράγμα που σημαίνει, αν η έρευνα μας είναι σωστή, ότι η αμερικανική κυβέρνηση ασκεί τρομοκρατία στον αμερικανικό λαό. Αυτό πρέπει να τελειώσει».

«Το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα βγάζει πολύ χρήμα. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους κερδίζουν προσωπικά. Εταιρείες σαν τη Χαλιμπάρτον διαχειρίζονται εκατοντάδες δισ. δολάρια. Υπάρχει το προσωπικό κέρδος, αλλά επίσης και η επιδίωξη της δύναμης. Αυτοί οι άνθρωποι φαίνεται να έχουν ακόρεστη δίψα για δύναμη. Πρώτοι είναι οι Ντικ Τσένι, Ντόναλντ Ράμσφελτ και Πολ Γούλφοβιτς, που θέλουν να δημιουργήσουν μια αμερικανική αυτοκρατορία. Μας το είπαν! Μας είπαν τι θέλουν να γίνει. Σχεδίασαν ένα λεπτομερές σχέδιο. Λέγεται «Πρόγραμμα για τον νέο αμερικανικό αιώνα» (σ.σ.: ένα think tank νεοσυντηρητικών που δημιουργήθηκε το 1997 και έπειτα στελέχωσε τις κυβερνήσεις Μπους). Μιλάει για ξαναχτίσιμο της αμερικανικής άμυνας και εξηγεί πως ο αμερικανικός λαός δεν θα συναινούσε στη δημιουργία μιας αμερικανικής αυτοκρατορίας τώρα που οι ΗΠΑ είναι η μοναδική υπερδύναμη. Η ιδέα ήταν να φτιάξουν μια σειρά από ισχυρές βάσεις σε όλο τον κόσμο και να επεμβαίνουν επιθετικά στη Μέση Ανατολή - όχι μόνο για να ελέγχουν τα φυσικά αποθέματα εκεί, αλλά και για να αποκτήσουν πολιτική επιρροή σ' αυτήν τη γεωπολιτικά κρίσιμη περιοχή. Αλλά πιθανολογούσαν ότι ο αμερικανικός λαός δεν θα ήταν διατεθειμένος να υποστεί οικονομικές θυσίες και τις απώλειες των ίδιων του των παιδιών για να υποστηρίξει αυτό το σχέδιο, εκτός αν υπήρχε κάποιο φοβερά τραυματικό γεγονός, παρόμοιο με το Περλ Χάρμπορ».

«Υπήρξε ένα θέμα ασφαλείας στους δίδυμους πύργους δύο βδομάδες πριν από την 11/09. Τα κτίρια έκλεισαν, οι υπάλληλοι στάλθηκαν στα σπίτια τους, οι κάμερες ασφαλείας έσβησαν και ομάδες υποτιθέμενων μηχανικών μπήκαν μέσα. Ήταν η ώρα που τοποθετήθηκαν τα εκρηκτικά. Ο Στίβεν Τζόουνς, καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο ΒΥU, έχει υπολογίσει ότι χρειάζονταν μόνο δέκα επισκέψεις από δέκα άτομα για να "φυτευτούν" τα εκρηκτικά. Η υπεύθυνη εταιρεία για την ασφάλεια του World Trade Center ήταν η Securecom. Ένας από τους διευθυντές της ήταν ο Μάρβιν Μπους, αδελφός του προέδρου Μπους, και ένας άλλος ξάδελφος του. Όπως λένε και στα δικαστήρια, υπήρχαν το κίνητρο, τα μέσα και η ευκαιρία».

«Τα φυσικά ευρήματα είναι τα θεμέλια της δικής μας ανάλυσης. Η κυβερνητική άποψη καταρρίπτει τους νόμους της Φυσικής και της Μηχανικής και δεν είναι δυνατόν να είναι αληθινή. Για παράδειγμα, κάθε κτίριο είχε 47 ατσάλινες κολόνες στον πυρήνα, διασυνδεόμενες σε μια πολύπλοκη δομή. Μπορούσαν να στηρίξουν βάρος δεκαπλάσιο από όσο είχαν. Το πιο σημαντικό είναι ότι η κυβέρνηση υποστηρίζει πως ήταν η σύγκρουση με τα αεροπλάνα και η φωτιά από τα καύσιμα τους που οδήγησε στην κατακόρυφη κατάρρευση. Όμως, τα κτίρια ήταν σχεδιασμένα για να αντέξουν σύγκρουση με αεροπλάνο. Ο Φρανκ Ντεμαρτίνι, που ήταν συντονιστής στην κατασκευή των δίδυμων πύργων, λέει πως η σύγκρουση αεροπλάνου με τα κτίρια, ακόμη και αν ήταν πολλαπλή, θα ήταν ανάλογη με το να καρφώνεις μολύβια οε μια κουνουπιέρα. Δεύτερο: Η μεγαλύτερη θερμοκρασία στην οποία μπορούν να φτάσουν φλεγόμενα τα καύσιμα των αεροπλάνων, στις ιδανικότερες συνθήκες και με άφθονο διαθέσιμο οξυγόνο, είναι 1.800 βαθμοί Φαρενάιτ. Αυτές οι φωτιές έκαιγαν πολύ χαμηλότερα. Ο μαύρος καπνός που έβγαινε σηματοδοτεί ότι ήταν πολύ χαμηλότερα. Σε εργαστηριακά πειράματα υπολογίστηκε ότι έκαιγαν περίπου στους 500 βαθμούς. Το ατσάλι στο σκελετό του κτιρίου λιώνει στους 2.800 βαθμούς, δηλαδή σε 1.000 βαθμούς παραπάνω από την υψηλότερη θερμοκρασία που θα μπορούσε να προκληθεί από τα καύσιμα. Ακόμη, πάντα σύμφωνα με τα πειράματα, το ατσάλι θα μπορούσε να αντέξει σε θερμοκρασία 2.000 βαθμών για έξι συνεχείς ώρες, χωρίς να δείξει εμφανή κόπωση. Το ένα κτίριο, ο νότιος πύργος, που έπεσε πρώτος -ενώ ήταν ο δεύτερος που χτυπήθηκε-, κατέρρευσε ή καλύτερα εξαφανίστηκε έπειτα από μία ώρα. Ο βόρειος πύργος έπειτα από μιάμιση ώρα. Έτσι, οι φωτιές έκαιγαν σε πολύ χαμηλότερη θερμοκρασία και για πολύ μικρότερο χρονικό διάστημα, για να αποδυναμώσουν το ατσάλι. Δεν θα μπορούσε να λιώσει, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, γιατί το ατσάλι δεν θα εξασθενούσε υπό αυτές τις συνθήκες. Ακόμη, συζητήσεις με πολιτικούς μηχανικούς με έχουν πείσει πως η σχεδίαση του κτιρίου ήταν τέτοια που δεν θα έκανε κατακόρυφη κατάρρευση. Υπάρχει ένα και μοναδικό πιθανό σενάριο για να γίνει μια κατακόρυφη κατάρρευση. Έπρεπε όλες οι κολόνες υποστήριξης να κοπούν την ίδια στιγμή. Αυτό είναι εντελώς γελοίο! Δεν υπάρχει τρόπος να γίνει αυτό μέσω της θερμότητας. Μπορεί να γίνει μόνο μηχανικά ή με τη χρήση εκρηκτικών».

«Αυτό είναι τρομερά σημαντικό. Τα κτίρια κυριολεκτικά ανατινάχτηκαν από πάνω προς τα κάτω. Ανατινάχθηκαν! Κανένας όροφος δεν κουνήθηκε. Παρατήρησε ότι όλοι οι όροφοι μένουν σταθεροί. Στη γιγαντιαία έκρηξη ό,τι υπήρχε μέσα (γραφεία, έπιπλα και άνθρωποι) έγινε κυριολεκτικά σκόνη. Δεν βλέπεις αντικείμενα, μόνο λεπτή σκόνη, μόρια. Αυτό χρειαζόταν τεράστια ενέργεια και όχι μόνο στην έκρηξη των καυσίμων. Στα πλάνα μπορείς να δεις τεράστιες διαδοχικές εκρήξεις. Και όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Η επίσημη επιτροπή που ερεύνησε το θέμα αναφέρει στη σελίδα 305 του πορίσματος ότι ο νότιος πύργος έπεσε σε 10 δευτερόλεπτα. Ο βόρειος πύργος έπεσε σε 11 δευτερόλεπτα. Το εκπληκτικό είναι ότι, αν αφήσω να πέσει ένα αντικείμενο απ' αυτό το ύψος, θα φτάσει στο έδαφος σε 12 δευτερόλεπτα! Αυτό σημαίνει ότι τα κτίρια έπεσαν με ταχύτητα μεγαλύτερη της ελεύθερης πτώσης. Δεν υπήρχε η παραμικρή αντίσταση από τους κατώτερους ορόφους. Είναι φαινόμενο που είναι αδύνατον να εξηγηθεί με τη Φυσική, χωρίς μαζική χρήση εκρηκτικών».

«Υπήρχε το World Trade Center-7 που έπεσε στις 5.20 το απόγευμα. Αυτό ήταν ένα κτίριο με 47 ορόφους, που δεν χτυπήθηκε από αεροπλάνο και δεν είχε φωτιές από καύσιμα. Ο Λάρι Σιλβερστάιν, που το νοίκιαζε, το είχε ασφαλίσει κατά τρομοκρατικής επίθεσης έξι βδομάδες πριν για 3,5 δισ. δολάρια. Ήταν μια κλασική ελεγχόμενη κατεδάφιση με τη χρήση εκρηκτικών. Όλοι οι όροφοι άρχισαν να κινούνται ταυτόχρονα. Είναι ακριβώς αυτό που βλέπουμε σε κατεδαφίσεις ξενοδοχείων και καζίνων στο Λας Βέγκας. Οι σχολιαστές που το περιέγραφαν έλεγαν ότι έμοιαζε με μια ελεγχόμενη κατεδάφιση. Ακριβώς αυτό ήταν! Αυτό το κτίριο έπεσε σε 6,6 δευτερόλεπτα και η ελεύθερη πτώση από αυτό το ύψος είναι 6 δευτερόλεπτα, αλλά ήταν μια πολύ συμπαγής κατασκευή, που φιλοξενούσε μια γεννήτρια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος για την περιοχή».

«Είμαστε περισσότεροι από 300. Τουλάχιστον 200 έχουν ερευνητικές δυνατότητες και 85 έχουν ακαδημαϊκή ιδιότητα και εξοπλισμό».

«Στο συμπόσιο που κάναμε υπήρξε μεγάλη κάλυψη. Μίλησαν άλλα τρία μέλη, ο Τζόουνς που ανέφερα νωρίτερα, ο Μπομπ Μπάουμαν, που υπήρξε διευθυντής στο πρόγραμμα Star Wars (σ.σ.: αντιπυραυλική προστασία των ΗΠΑ) τόσο σε δημοκρατικές όσο και σε ρεπουμπλικανικές κυβερνήσεις, και ο Γουέμποτερ Τάρπλεϊ, που είναι συγγραφέας του βιβλίου "11/09 συνθετικός τρόμος". Υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον για το θέμα και η ποιότητα και το μέγεθος του ενδιαφέροντος αυξάνονται. Φυσικά, υπάρχουν λυσσαλέες αντεπιθέσεις, που προσπαθούν να μας κηλιδώσουν και ως άτομα και ως προς τα ευρήματα μας. Αλλά θα λιγοστέψουν, γιατί οι ανακαλύψεις μας βασίζονται στην επιστημονική έρευνα».

«Η αποδοχή μεγαλώνει, καθώς κάνουμε ολοένα και περισσότερες ομιλίες και παρουσιάσεις, εκδίδονται περισσότερες εργασίες και βιβλία, γίνονται συζητήσεις σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις. Όλο και περισσότεροι Αμερικανοί ξυπνάνε και καταλαβαίνουν ότι η κυβέρνηση τους λέει τεράστια ψέματα. Ακριβώς όπως ο Χίτλερ παραπλάνησε τον γερμανικό λαό με τεράστια ψέματα».

«Ο αδελφός μιας γυναίκας που σκοτώθηκε στο αεροπλάνο που χτύπησε το Πεντάγωνο ζήτησε να μάθει τι ξέρουμε για την περίπτωση. Του εξήγησα τα όρια στο τι γνωρίζουμε και τι όχι. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι η πτήση 77 εξαφανίστηκε από τα ραντάρ κοντά στα σύνορα του Κεντάκι με το Οχάιο. Ένα άλλο αεροπλάνο φαίνεται να το αντικαθιστά κοντά στην Ουάσινγκτον. Αφού είχαν χτυπηθεί οι πύργοι, ο Νόρμαν Μινέτα (σ.σ.: υπουργός Μεταφορών), σύμφωνα με την επίσημη κατάθεση του στην επιτροπή έρευνας, πήγε σε ένα υπόγειο συντονιστικό κέντρο, όπου ήταν ο Ντικ Τσένι επικεφαλής. Ο Μινέτα άκουσε έναν νεαρό να λέει κάθε τόσο στον Τσένι: "Κύριε, είναι 50 μίλια μακριά". "Κύριε, είναι 30 μίλια μακριά". "Κύριε, είναι 10 μίλια μακριά. Ισχύουν ακόμη οι διαταγές;" Ο Τσένι γύρισε ενοχλημένος και του απάντησε: "Φυσικά ισχύουν οι διαταγές, άκουσες κάτι διαφορετικό;" Οι διαταγές πρέπει να ήταν να μην καταρρίψουν το αεροπλάνο. Το ευνόητο θα ήταν να το ρίξουν. Θα έχανες τους επιβάτες, αλλά δεν θα έχανες και τον προσωπικό σου στόχο. Αν είχε δοθεί εντολή να καταρριφθεί, θα είχε καταρριφθεί. Το Πεντάγωνο είναι ίσως το κτίριο με το καλύτερο αμυντικό σύστημα του κόσμου. Έτσι, το γεγονός είναι πως το αεροπλάνο δεν καταρρίφθηκε γιατί υπήρχαν εντολές».

«Από τις μελέτες μας φαίνεται ότι αυτό που χτύπησε το Πεντάγωνο ήταν ένα αεροπλάνο αρκετά μικρότερο από Μπόινγκ 757, που μπορεί να έριξε έναν πύραυλο στο κτίριο πριν πέσει το ίδιο επάνω του, για να δημιουργήσει την εντύπωση μεγάλης ζημιάς. Υπήρχε σχεδόν πλήρης απουσία από συντρίμμια στις πρέπουσες ποικιλίες και ποσότητες. Δεν υπήρχε διαλυμένη άτρακτος, δεν υπήρχαν φτερά, καθίσματα, σώματα, αποσκευές. Δεν υπήρχε ούτε η ουρά, που δομικά είναι ένα από τα ισχυρότερα μέρη του αεροπλάνου. Ούτε καν οι μηχανές, που είναι ουσιαστικά άφθαρτες. Στην πραγματικότητα, το αρχικό σημείο κρούσης είναι 10 πόδια ψηλό και 60 πόδια φαρδύ και μπορείς να δεις έναν φράχτη που δεν έσπασε και μερικά αυτοκίνητα εκεί, με ακέραια παράθυρα. Το Πεντάγωνο έδωσε στη δημοσιότητα μερικές βιντεοταινίες, υπό την πίεση της παραδοσιακής έρευνας. Και τα βίντεο δεν δείχνουν, ενώ θα έπρεπε, ένα Μπόινγκ 757. Το 757 είναι 150 πόδια μακρύ. Το Πεντάγωνο είναι μόνο 71 πόδια ψηλό. Αυτό σημαίνει ότι το αεροπλάνο είναι διπλάσιο οε μήκος από το ύψος του κτιρίου. Αν ήταν εκεί έπρεπε να φαίνεται στο βίντεο.»

Αναδημοσίευση από το περιοδικό ΕΨΙΛΟΝ, ένθετο της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» της 10-9-2006.
Τη συνέντευση πήρε ο: ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Σχολιασμός 'Αρθρου ( έχουν καταχωρηθεί ήδη 1 σχόλια )

James H. Fetzer was born in Pasadena, California, on 6 December 1940. At graduation from South Pasadena High School in 1958, he was presented The Carver Award. He was magna cum laude in philosophy at Princeton University in 1962, where his senior thesis for Carl G. Hempel on the logical structure of explanations of human behavior won The Dickinson Prize. After being commissioned a 2nd Lieutenant in the Marine Corps, he became an artillery officer and served in the Far East. After a tour supervising recruit training in San Diego, he resigned his commission as a Captain to begin graduate work in the history and philosophy of science at Indiana in 1966. He completed his Ph.D. with a dissertation on probability and explanation for Wesley C. Salmon in 1970.

His initial faculty appointment was at the University of Kentucky, where he received the first Distinguished Teaching Award presented by the Student Government to 1 of 135 assistant professors. Since 1977, he has taught at a wide range of institutions of higher learning, including the Universities of Virginia (twice), Cincinnati, North Carolina at Chapel Hill, New College of the University of South Florida, and now the Duluth campus of the University of Minnesota, where he has been since 1987. His honors include a research fellowship from the National Science Foundation and The Medal of the University of Helsinki. In 1996, he became one of the first ten faculty at the University of Minnesota to be appointed a Distinguished McKnight University Professor.

He has published more than 100 articles and reviews and 20 books in the philosophy of science and on the theoretical foundations of computer science, artificial intelligence, and cognitive science. On this web page, his publications have been divided by area, including special vitae for computer science, artificial intelligence, cognitive science, evolution and cognition, and his applied philosophical research on the death of JFK. His biographical sketch has appeared in many reference works, including the DIRECTORY OF AMERICAN SCHOLARS, WHO'S WHO IN THE MIDWEST, WHO'S WHO IN AMERICA, and WHO'S WHO IN THE WORLD. It may be found, for example, in the DIRECTORY OF AMERICAN SCHOLARS, 10th edition, WHO'S WHO IN AMERICA, 55th edition (2001), and WHO'S WHO IN THE WORLD, 18th edition (2001).