Η ηθική είναι μια πολύμορφη έννοια που αφορά την κοινωνική, «υποχρεωτική», συμπεριφορά του ανθρώπου. Αυτή ποικίλει ανάλογα με το θρησκευτικοπολιτικό και πολιτισμικό του χώρο όπου ζει ο καθένας. Με λίγα λόγια είναι μια αναγκαία επιβαλλόμενη συμπεριφορά μιας κάποιας βιοποριστικής κοινωνικής συμβίωσης που μεταλλάσσεται, αλλάζει και διαμορφώνεται σύμφωνα με τις περιβαλλοντικές εξελίξεις, είτε θετικές, είτε αρνητικές είναι αυτές γα τον τρόπο του ζειν.

Δυστυχώς στη σημερινή Ελλάδα διδάσκεται η εβραιοχριστιανική ηθική με την αρχή του απόλυτου λόγου: «ου κλέψεις», «ου φονεύσεις» και μια σειρά εντολές που χαράχτηκαν από το θεό πάνω σε μαρμάρινη πλάκα στο όρος Σινά και παραδόθηκαν δι χειρός αυτού στον αντιπρόσωπο του επίλεκτου λαού της γης Μωϋσή. Ενώ ιστορικά, μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν στοιχεία ότι κάπου γεννήθηκε και έζησε το πρόσωπο Μωϋσής.

Δυστυχώς η φαμπουλιστική αυτή ηθική έχει αντικαταστήσει την ελληνική φιλοσοφική ηθική που πηγάζει από το «γνώθι σ΄ εαυτόν» και μας παραπέμπει στη συνεχή έρευνα μέσα στο «πάντα ρει» και στο «πυρ αείζωον, απτόμενον μέτρα και αποσβεννυμένον μέτρα».

Όπως συμπληρώνει σήμερα και ο Αμερικανός αστροφυσικός, βιετναμέζικης καταγωγής, Thrinh Xuan Thuan.: «Η προέλευση και η ύπαρξη του ανθρώπινου όντος είναι συνέπεια της διάσπασης και κίνησης του ατόμου, των αστέρων, του γαλαξία και του Σύμπαντος, που λειτουργούν με φυσικούς νόμους και προδιαγράφουν την πορεία του κόσμου».

Το θέμα που αντιμετωπίζει η σημερινή ανθρωπότητα και προβληματίζεται μπροστά στην αναγκαία σύμπτυξή του είναι.: Ποια θα είναι η κοινή ηθική φόρμουλα που θα μπορέσει να γίνει δεκτή από τους λαούς στην προκειμένη μορφή της εξέλιξης τους; Τόσο οι οπαδοί του Νεοφιλελευθερισμού, του Αγγλοσαξονικού 'Αξονα, αλλά και του Ισλάμ, διαφωνούν μεταξύ τους και οδηγούνται σε μια ενιαία σύγκρουση των πολιτισμών.

Φυσικά κανείς δεν έχει έτοιμες συνταγές που θα έδιναν την οριστική λύση. Ταυτόχρονα όμως μέσα από τις εξελίξεις δεν παύει να διαμορφώνεται αθόρυβα μια καταστροφική ηθική που μεταφέρει την ανθρωπότητα για χιλιάδες χρόνια πίσω στον κανιβαλισμό. Ο δυνατός τρώει τον αδύνατο. Η αρχή αυτή πρεσβεύεται και προβάλλεται σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά και μάλιστα με οξύμωρο ευφημισμό, από τον αρχιλωποδύτη του τζόγου του Χρηματιστηρίου, Εβραίο Τζορτζ Σόρος και τον επίσης Εβραίο επιχειρηματία Μπιλ Γκέιτς.

Οι δύο Κροίσοι, διακατεχόμενοι από τη δύναμη της παραφροσύνης, καμουφλαρισμένοι με το σκοτεινό προσωπείο του φιλάνθρωπου, έχουν συνδυάσει την επικίνδυνη ψυχολογική στρατηγική του μάρκετινγκ της αγοράς, με στόχο τη διάβρωση της συνείδησης των επερχομένων γενεών. Ο πονηρούλης, ο εξυπνάκιας και ο επιτήδειος καταφερτζής που έχουν στόχο την εξαπάτηση και τη κερδοσκοπία είναι κοινωνικά υποδείγματα για μίμηση.

Οι δυο σούπερμαν του καπιταλιστικού νεοφιλελευθερισμού αυτοπροβάλλονται κάνοντας προσφορές για φιλανθρωπικά έργα, ενώ συνειδητά επενδύουν για να επιβάλουν την κυριαρχία και την παραδοχή της αντικοινωνικής τους ιδεολογίας.

metanastis@t-online.de