η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 DIAGORAS

ΔΙΑΓΟΡΑΣ
 ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
 

Επίθεση Πολιτισμού και όχι όπλων! 
«Τρομοκρατία» αντί τρομοκρατίας
Γράφει ο Πολίτης Βάιος Φασούλας

Μήνας μεγάλων γεγονότων για την ανθρωπότητα ο Νοέμβρης του 2003. Και βρισκόμαστε ακόμα στο μισό του. Μήνας ανακοινώσεων του αραβόκοσμου προς όλον τον κόσμο που προειδοποίησαν ότι θα χτυπήσουν. Μήνας που η επιμονή του Αμερικανού Προέδρου Μπους καλά κρατεί για το συνεχιζόμενο απάνθρωπο έργο στο Ιράκ, που θα κρατήσει μέχρι να «πιάσουν» τον πολυχρησιμοποιημένο απ' τους Αμερικάνους Οσάμα Μπιν Λάντεν και το Σαντάμ.

Μήνας που το τίμημα το πληρώνουν με τη ζωή τους συνάνθρωποί μας Αμερικανοί στρατιώτες και Ιρακινοί Πολίτες, που οι μεν πρώτοι γίνονται «ήρωες» στο Αμερικάνικο κατεστημένο, η δε Ιρακινοί ως «τρομοκράτες» ή «καμικάζι» θυσιάζονται για την απαλλαγή των μαύρων και αρπαχτερών δυνάμεων κατοχής. 'Αλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, έχουν επιστρατεύσει και τους Θεούς τους, Γιαχβέ και Αλλάχ, έτσι που οι συγκρούσεις έχουν πάρει πλέον καθαρά «ιερό» χαρακτήρα κι αυτό είναι ό,τι το πιο χειρότερο για την ανθρωπότητα.

Η Μέση Ανατολή φλέγεται και βυθίζεται καθημερινά στο μαύρο και στο μίσος και, όπως οι Αμερικανοί και Ιρακινοί πληρώνουν το τίμημα, έτσι και οι Παλαιστίνοι με τους Ισραηλίτες το πληρώνουν ακόμα πιο σκληρά. Η επουράνια κόλαση, όπως αυτή αναγράφεται στα ευαγγέλια και στα κοράνια, έχει από καιρό αντικαταστήσει την επίγεια και τις πρώτες θέσεις έχουν καταλάβει, ο Ισραηλινός «θεός» Σαρόν, ο «πλανητάρχης» και η παρέα τους. Η μόνη λύση που απόμεινε είναι μια πολιτιστική επίθεση από παντού και προς πάσα κατεύθυνση που θα ανατρέψει τους γήινους αιμοσταγείς και πολεμοχαρείς «θεούς».

Βέβαια αυτό το πανανθρώπινο στοιχείο - Πολιτισμός, αμέσως μετά το Β` Παγκόσμιο Πόλεμο αντικαταστάθηκε από έναν «μοντέρνο» υποπολιτισμό και από μια αέναη προπαγάνδα που μπόρεσε να τον μετατρέψει σε ύλη, μάλιστα, ύλη πολεμική ή εν πάση περιπτώσει σε μέγιστο βαθμό αλλοίωσε τη διανόηση, την αφόπλισε και την έκανε συνεργάτη της.

Στην Ε.Ε. και ιδιαίτερα στη Γερμανία, στο φαινόμενο της προπαγάνδας ενάντια στις θηριωδίες του Χίτλερ και υπέρ του ολοκαυτώματος των Εβραίων δόθηκε μεγάλο βάρος και καλώς, αλλά στην πορεία της ιστορίας αυτό, κατά την άποψή μας, ήταν ακριβώς ένα προπαρασκευαστικό στάδιο καλλιέργειας αποπροσανατολισμού και ανωριμότητας των Πολιτών όλων των λαών της Δύσης κονσερβοποιώντας τους και κλείνοντάς τους κυριολεκτικά στα δίχτυα της φίμωσης της άγνοιας και του τρόμου.

Σήμερα στη Γερμανία, παράδειγμα, δεν μπορεί κανείς να πει την άποψή του, αν σ' αυτή συμπεριλαμβάνονται ονόματα πολιτικών του Ισραήλ κι ότι αυτό που γίνεται σήμερα στη Μέση Ανατολή δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια επανάληψη της ιστορίας σε διαφορετικό τόπο και με διαφορετικούς πρωταγωνιστές. Μιλούν ελάχιστοι και φοβούνται τον ίσκιο τους. Όλες οι τώρα κυβερνήσεις αποδείχτηκαν κάτι παραπάνω από φιλικές στην Ισραηλινή κυβέρνηση κι αυτό φάνηκε περίτρανα στις θέσεις που πήρε η Ε.Ε στον Πόλεμο στη Μέση Ανατολή και γενικότερα στην Κεντρική Ασία.

Σε τούτον το μήνα προέκυψε και ο μεγάλος θόρυβος που ξεσηκώθηκε κι εδώ στη Γερμανία ενάντια στο Μίκη Θεοδωράκη. Τι κακό είπε ο κορυφαίος Παγκόσμιος δημιουργός και στάθηκε σαν μαντζούνι στο λαιμό ορισμένων «φίλων» μας, όπως, καλή του ώρα, του πάντα προκλητικού διπλωμάτη κ. Μίλερ. Γιατί τέτοιο ζόρισμα από τις δηλώσεις του Μίκη ενάντια στην αντιδραστική πολιτική της ισραηλινής κυβέρνησης; Ο μουσικοσυνθέτης δεν έκανε παρά μια πολιτιστική επίθεση και όχι οπλική. Κι ούτε τα έβαλε με το λαό ή τους λαούς αλλά με συγκεκριμένα πρόσωπα. Ο Θεοδωράκης έδωσε για τον Εβραϊκό λαό ό,τι δεν έδωσε κανένας κι αυτό το γνωρίζουν όλοι. Από αυτόν μάθαμε να τραγουδάμε για την ειρήνη. Και αυτά τα λόγια του ήταν ένα ακόμα τραγούδι ειρήνης.

Θα πρέπει να ντρέπονται μερικοί υπάνθρωποι όταν έχουν τέτοιο θράσος και τέτοια ξετσιπωσιά. Αντί να διπλώνουν την ουρά τους στα σκέλια τους, «διαμαρτύρονται», επιτίθενται και καταγγέλλουν το Μίκη Θεοδωράκη. Είτε αυτοί είναι Εβραίοι, είτε Αμερικάνοι, είτε Γερμανοί, είτε Έλληνες, κλπ. (Αναφερόμαστε στην φασιστική πολιτική που ασκούν μετρημένα άτομα και όχι στους λαούς που δεινοπαθούν κι αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν κάποτε μερικοί κοκορόμυαλοι και να μην μπερδεύουν τις αναφορές μας).Το πολιτιστικό δόρυ του Μ. Θεοδωράκη, που τον τραγουδά όλη η υφήλιος, ας το μιμηθούν και άλλοι, κάτι ψευτοκουλτουριάρηδες, κάτι διανοητικοί κάτι δημοκρατικοί-φερέφωνα, κάποιοι που έχουνε εκπαιδευτεί πώς να αναρριχούνται στο βολέματα και φωνάζουν για ειρήνη αλλά στην ουσία φωνάζουν, γιες σερ.

Έτσι μέσα στο πλαίσιο της «τρομοκρατίας», όπως άλλωστε καταγράφεται στις μέρες μας (λίγες μέρες μετά τη σφαγή των Ιταλών συνανθρώπων μας καραμπινιέρων στο Ιράκ, τη σφαγή στην Τουρκία, 15.11.2003) και κανείς δεν ξέρει ποια, πώς, πού και πότε θα είναι η επόμενη), τις απαράδεκτες επιθέσεις που δέχτηκε ο Μίκης Θεοδωράκης από τους κύκλους της ανωμαλίας θα πρέπει ο υγιής ανθρώπινος νους να τις αντικρούσει σθεναρά.

Το «Ένα το χελιδόνι» εδώ δεν ισχύει

Ε.Ε.-Γερμανία, Νοέμβριος 16 2003

www.fasoulas.de
vaios@fasoulas.de

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

 Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

 Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.
 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει" το μέλλον
George Orwell

Θερμοπύλες
Κ.Καβάφης 1903

Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
Ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Ποτέ απ' το χρέος μη κινούντες.
Δίκαιοι κ' ίσιοι σ' όλες των τες πράξεις.
Αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία.
Γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
Είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
Πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε.
Πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
Όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
Πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος.
Κ΄ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
(θα ξεσκεπαστούνε)
ο σχολιαστής

 ΑΡΧΕΙΟ