η φωνή σου

η στήλη μας

   
Μετανάστης
Αδέσμευτο περιοδικό στο διαδίκτυο

Εκδίδεται από επιτροπή

metanastis@metanastis.com
 


Κι εσύ λαέ βασανισμένε πληρώνεις την αδιαφορία σου 
 

ΕΠΕΨ
Επιστολική Ψήφος

Λογοτεχνία της διασποράς  ΕΕΛΣΠΗ

Ελληνική Γλώσσα 

Οργανισμός 
 διεθνοποίησης
 Ελληνικής Γλώσσας
ΟΔΕΓ

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

Ελληνική Μουσική

Τέχνη & Πολιτισμός

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΜΑΥΡΑ-ΚΟΚΚΙΝΑ 

Ποίηση

Ενδιαφέροντες
Κόμβοι

Επιστολές

Αρχείο

 Ελληνικό Θέατρο
Βούπερταλ
Griechisches Theater
Wuppertal

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 DIAGORAS

ΔΙΑΓΟΡΑΣ
 ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
 

 

 Στην Ελλάδα η ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. αντιμετωπίζεται με κραυγές...
Φάνης Μαλκίδης λέκτορας κοινωνιολογίας, 16.12.2004

Ποιος σήμερα πιστεύει ότι υπάρχει σεβασμός των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία, ή ότι γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα των Σέρβων στο Κοσσυφοπέδιο ή τα δικαιώματα των σλαβόφωνων στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας;

"Η λεγόμενη ελληνοτουρκική φιλία επιβλήθηκε από τα πάνω και αποδείχθηκε ότι ήταν εις βάρος της Ελλάδος, κι αυτό είναι ιστορικά τεκμηριωμένο και εμπειρικά διαπιστωμένο», μας μιλά ο Φάνης Μαλκίδης ένας λαμπρός νέος επιστήμονας θρακιώτης που υπηρετεί στο πανεπιστήμιο της περιοχής μας και ήταν ο προσκεκλημένος της εκπομπής η "Συνέντευξη της εβδομάδας" στο ράδιο Χρόνος 87,5 Fm όπου μίλησε με θέμα την είσοδο των βαλκανικών χωρών στην νέα Ευρώπη και το ενδεχόμενο της ένταξης της Τουρκίας. Τα τηλεφωνήματα και οι υποδείξεις των ακροατών πολλά, όπως και ο λόγος του συνομιλητή μας γάργαρος και πηγαίος, επιχειρούμε να μεταφέρουμε στο χαρτί το μεγαλύτερο μέρος αυτής της συνέντευξης που έχει ενδιαφέρον γιατί αντιμετωπίζει σπονδυλωτά πολλά θέματα της εξωτερικής μας πολιτικής και τακτικής με τους γείτονές μας.

Συζητάμε με ένα πρόσωπο που ο λόγος του σημαίνει πολλά, τι εννοούμε, φιλοξενούμε έναν φίλο καρδιάς, ας μου επιτρέψει να τον αισθάνομαι έτσι, τον Φάνη Μαλκίδη, ο οποίος είναι λέκτορας κοινωνιολογίας στο τμήμα Γλώσσας Φιλολογίας και Πολιτισμού των Παρευξείνιων χωρών, αλλά δεν είναι μόνο αυτό, είναι ένας άνθρωπος ο οποίος ασχολείται με πολλά ζητήματα και με το Ποντιακό και με το Κυπριακό και με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, μέσα απ' αυτή την διάσταση θα θέλαμε να τον προσεγγίσουμε.

-Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια.

Ερώτηση: Αυτά είναι δεδομένα γιατί σας παρακολουθούμε ως επιστήμονα της νέας γενιάς όλο αυτό το διάστημα με τα κείμενά σας, με τις παρεμβάσεις σας, με τις ομιλίες σας και ειλικρινά χαιρόμαστε που η Θράκη αναδεικνύει τα δικά της παιδιά και μάλιστα καταφέρνει, όχι απλά να έχει μια πολύ αξιόλογη επιστημονική παρουσία, αλλά και οι απόψεις αυτές να ακούγονται και να βρίσκουν κοινωνούς και συμμέτοχους πολλούς πολίτες. Γιατί δυστυχώς φτάσαμε σ' ένα σημείο να μην βρίσκουμε ανθρώπους συμπαραστάτες μας, μια και οι εποχές αλλάζουν, ο κόσμος κινείται γύρω στα γρανάζια του ευδαιμονισμού, ή τον αποπροσανατολίζουν από τα σοβαρά θέματα και τον κάνουν να ασχολείται με τα ανούσια, τα επιδερμικά, με αποτέλεσμα αυτά τα ζητήματα κάποιοι να θέλουν να μας τυφλώνουν και να μην τα κοιτάμε κατάματα την πραγματικότητα. Όταν εσείς βγαίνετε μέσα από την αρθρογραφία σας, μέσα από τον πολιτικά δομημένο και επιστημονικό λόγο και τεκμηριώνετε κάποιες αλήθειες, για μας είναι ιδιαίτερα μεγάλο το όφελος. Ήθελα λοιπόν να σας θέσω ευθέως το ερώτημα, τί θα γίνει με τις υποένταξη νέες βαλκανικές χώρες και την Τουρκίας που ετοιμάζεται να μπει στην Ευρωπαϊκή οικογένεια, μια και βλέπουμε ότι έχει ξεκινήσει ένας πολύ μεγάλος εσωτερικός διάλογος, ο οποίος παίρνει και δημοσιότητα, κάποιες φορές αντιδρούν, η Ελλάδα κρατάει μια στάση μεσοβέζικη έως και υπέρ της ένταξης της Τουρκίας, η Γερμανία είναι αυτή που φαίνεται ουσιαστικά ότι δεν θέλει, βέβαια και η Γαλλία και άλλες χώρες, οι οποίες όμως δεν έχουν εκφραστεί. Τί λέτε πάνω σ' αυτό το ζήτημα;

-Σας ευχαριστώ για την πολύ ωραία εισαγωγή, γιατί αναδείξατε πολλά ζητήματα τα οποία μπορούμε εδώ να τα συζητούμε επί ώρα. Νομίζω ότι μπορούμε να θέσουμε κάποια ιδιαίτερα θέματα που σχετίζονται με 3 ειδικότερα ερωτήματα σε σχέση με την ένταξη των Βαλκανίων και των χωρών του Ευξείνου Πόντου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το πρώτο ζήτημα είναι η Βουλγαρία και η Ρουμανία. Θεωρητικά το 2007 θα έχουμε κοινά σύνορα με την Ευρωπαϊκή Ένωση για πρώτη φορά από τη συστάσεως τόσο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το 2007 λοιπόν θα γίνει η ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας.

Φυσικά υπάρχουν πάρα πολλά ερωτηματικά, ζητήματα που άπτονται των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ζητήματα που άπτονται του οικονομικού, της εφαρμογής του κοινοτικού κεκτημένου. Στην Ευρώπη γίνεται μια μεγάλη συζήτηση ιδιαίτερα για την Ρουμανία, αλλά και για την Βουλγαρία, εάν θα είναι έτοιμες το 2007 με ένα ενδεχόμενο η ένταξη να μετακυλήσει ένα έτος πίσω. Το ένα είναι αυτό, το δεύτερο σχετίζεται με τις χώρες των δυτικών Βαλκανίων.

Έστω και αν φαντάζει ως εξωπραγματικό, η Κροατία έχει υποβάλει αίτηση ένταξης το 2003, ενόσω η Ελλάδα ήταν στην προεδρία της Ένωσης και ακόμη πιο εξωπραγματικό φαντάζει το γεγονός ότι έχει υποβάλει αίτηση ένταξης και η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας σε μια συμβολική ημέρα για εμάς, φαντάζομαι και για την Ευρωπαϊκή Ένωση, την 25η Μαρτίου του 2004. Από τις χώρες οι οποίες ονομάζονται χώρες των δυτικών Βαλκανίων, υπάρχουν σε μια κατάσταση η οποία αποκαλείται στην Ευρωπαϊκή Ένωση «Συμφωνία σταθεροποίησης και σύνδεσης», σ' αυτή την κατάσταση - ακόμη εξωπραγματικό ακούγεται - η Αλβανία, δηλαδή κάποια στιγμή θα θεωρήσουμε ότι θα είναι και αυτή χώρα - μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ακολουθεί η Βοσνία Ερζεγοβίνη και ενδεχομένως και η Σερβία - Μαυροβούνιο, η οποία είναι η τελευταία σ' αυτές τις χώρες. Το τρίτο ζήτημα είναι η Τουρκία. Νομίζω ότι θίξατε κι εσείς πάρα πολλά ενδιαφέροντα ζητήματα, μιλάω για τις αντιδράσεις, μιλώ για την ελληνική θέση, νομίζω ότι θα τα αναλύσουμε στην συνέχεια αυτά και πιο ειδικότερα αμέσως.

Ερώτηση: Γεγονός είναι πάντως ότι δεν μπορείς να αποκόψεις το δικαίωμα από κάποιον να θέλει να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή οικογένεια, βλέποντάς το σαν μια διέξοδο σ' ένα διεθνές περιβάλλον, αλλά βεβαίως μπαίνουν κάποια ζητήματα οριακά των προϋποθέσεων που θα πρέπει να πληροί ένα κράτος και δε θα είναι μόνο οικονομικές προϋποθέσεις. Αυτά τα κράτη όλα έχουν φοβερά οικονομικά προβλήματα, έχουν υστέρηση σε ζητήματα περιφρούρησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έχουν πληθυσμούς στα όρια της φτώχιας. Οι Βούλγαροι και οι Ρουμάνοι φαντάζεστε πού θα κινηθούν, μετά την απόλυτη και πλήρη ένταξή τους ως μέλη της Ευρωπαϊκής Οικογένειας. Έχει ενδιαφέρον να δούμε την θέση της Τουρκίας με το δεδομένο ότι υπάρχουν πάρα πολλά σενάρια για το τι θα συμβεί ακόμη στην Ελλάδα όταν η Τουρκία συνδεθεί, δεν ξέρω ποια είναι η εκτίμησή σας, πολλοί λένε ότι αυτό δεν θα γίνει ποτέ, κάποιοι άλλοι λένε ότι θα γίνει την επόμενη 25ετία. Πιστεύω ότι είμαστε νέοι άνθρωποι και θέλω να πιστεύω ότι θα τις ζήσουμε αυτές τις εποχές, ποια είναι η δική σας οπτική;

-Σ' ότι αφορά το προηγούμενο ζήτημα θέσατε πολύ εύστοχα το οικονομικό, υπάρχουν φυσικά και άλλα θέματα, για παράδειγμα, επειδή θέσατε το θέμα της Αλβανίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πει ότι αν δεν γίνουν σεβαστά τα δικαιώματα των μειονοτήτων και ιδιαίτερα αναφέρεται στην ελληνική μειονότητα της Αλβανίας, δεν θα γίνει ποτέ αυτή η χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και εγώ απευθύνω ένα ρητορικό ερώτημα. Ποιος σήμερα πιστεύει ότι υπάρχει σεβασμός των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία, ή ποιος σήμερα πιστεύει ότι γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα των Σέρβων στο Κοσσυφοπέδιο ή τα δικαιώματα των σλαβόφωνων στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, η συμφωνία της Αχρίδας μιλά πλέον για συνδιοίκηση των Αλβανών με τους Σλαβομακεδόνων ή με τους Σλάβους ή με τους Σέρβους, οι οποίοι βρίσκονται σήμερα στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας; Σ' ότι αφορά την Τουρκία, βάλατε τρία θέματα τα οποία είναι σημαντικά από την έννοια ότι δυστυχώς εδώ στην Ελλάδα η διαπίστωσή μου - νομίζω ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε σ' αυτό - ότι δεν έχει γίνει μια ολοκληρωμένη συζήτηση για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ακούμε από την μια μεριά κραυγές, η οποία δεν έχει μια τεκμηριωμένη άποψη στοιχειοθετημένη και από την άλλη μια άποψη ότι πρέπει οπωσδήποτε και με όποιο κόστος να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση η Τουρκία. Από τη μια άποψη δεν υπάρχει καμία τεκμηρίωση από τη μια σε ότι αφορά την μη ένταξη, άρα τον μη εκδημοκρατισμό εσαεί της Τουρκίας σε ό,τι αφορά την ένταξή της στην Ένωση και από την άλλη έχουμε μια παράδοση άνευ όρων εκ των προτέρων χωρίς να έχει γίνει συζήτηση στα αρμόδια όργανα της Ένωσης, χωρίς να έχουμε μια ολοκληρωμένη άποψη από διάφορους φορείς της Ένωσης, χωρίς να έχουμε μια άποψη γενικότερα απ' όλους τους πρωθυπουργούς, προέδρους κυβερνήσεων της Ένωσης, εδώ υπάρχει μια άνευ όρων παράδοση σε ότι αφορά την Τουρκία ότι είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας η ένταξη της Τουρκίας.

Εγώ δεν θεωρώ με βάση την εμπειρία, κυρίως με βάση την ιστορία, ότι η Τουρκία θα είναι κάποια στιγμή έτοιμη να μπει. Να σας αναφέρω παραδείγματα: Το κυπριακό δεν έχει λυθεί και σ' αυτό δεν ευθύνεται, επειδή ρίχνουμε πάρα πολλές ευθύνες στο δημοψήφισμα και στο σχέδιο Ανάν, το σχέδιο Ανάν με μια ψύχραιμη αντιμετώπιση ήταν ένα ρατσιστικό σχέδιο, δεν ήταν δημοκρατικό και νομιμοποιούσε ουσιαστικά την τουρκική κατοχή, εισαγόταν δηλαδή ένα τουρκικό πρόβλημα στην Ευρώπη, αντί η ευρωπαϊκή λύση να ενταχθεί στην Κύπρο.

Συνεπώς εάν θέλουν να εισάγουν τον ρατσισμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εμείς φαντάζομαι ότι δεν θα είχαμε κανένα πρόβλημα, αλλά όπως ξέρετε ο ρατσισμός έχει καταρρεύσει εδώ και χρόνια στη νότια Αφρική. Ο Νέλσον Μαντέλα έχει πάρει Νόμπελ ειρήνης, νομίζω ότι έχει αλλάξει πάρα πολύ ο κόσμος από τότε. Το δεύτερο ζήτημα είναι το Αιγαίο. Ποιος από εμάς πιστεύει ότι τα τελευταία χρόνια έχει μειωθεί η κίνηση και η παραβίαση τόσο του θαλάσσιου χώρου, όσο του εναέριου, ακόμη και του εδαφικού; Υπάρχουν πολλά στοιχεία, εγώ κατάγομαι από τον Έβρο, από την Αλεξανδρούπολη, νομίζω ότι μπορούμε εκεί να συζητήσουμε πάρα πολλά πράγματα.

Το τρίτον, το ζήτημα της Θράκης, το είδαμε με πάρα πολύ αγανάκτηση τα τελευταία με ότι συνέβη στον Εχίνο, εάν είμαστε σοβαροί θα δούμε ότι ήταν πάρα πολύ καλά στημένη προβοκάτσια, η οποία δεν είχε καμία σχέση με την δημοκρατία, την ελευθερία και τις ειλικρινείς σχέσεις βασισμένη στην φιλία και την αλήθεια μεταξύ των δύο κρατών. Νομίζω ότι βιώσατε, δημοσιεύσατε και εσείς στον "Χρόνο" δηλώσεις εδώ βουλευτών και ανθρώπων που συμμετείχαν πάρα πολύ πρόσφατα σε ένα συνέδριο στην Κωνσταντινούπολη. Συνεπώς, σε ό,τι αφορά την Τουρκία, στην Γαλλία γίνεται μια μεγάλη συζήτηση, υπάρχει μια συζήτηση από τους υπέρ και τους κατά.

Σας αναφέρω το άρθρο του Βαλερί Ζισκάρ Ντεστέν το οποίο δημοσιεύθηκε και εδώ στην Ελλάδα και την «Le monde diplomatique». Εκεί λέει με επιχειρήματα πάρα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα για την Τουρκία, σε ό,τι αφορά τον πληθυσμό. Σε ό,τι αφορά τον πληθυσμό και την σχέση της με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Σύνταγμα και την λειτουργία των θεσμών της Ένωσης. Δηλαδή όταν σήμερα η Γερμανία με 70.000.000 πληθυσμό και με πρόβλεψη να είναι 83.000.000 άνθρωποι μετά από 20 χρόνια, σήμερα η Τουρκία με 67 εκατομμύρια κατοίκους και πρόβλεψη να είναι μετά από 20 χρόνια 95.000.000 ή 100 εκατομμύρια πληθυσμό, δεν θα υπάρχει δυνατότητα να ληφθούν αποφάσεις.

Σας θυμίζω και εσάς πριν από λίγο καιρό όσον αφορά την ψήφιση του Συντάγματος για την Ευρωπαϊκή Ένωση, υπήρχαν μεγάλες αντιδράσεις από την Ισπανία και την Πολωνία, οι οποίες αντιδρούσαν γιατί μειωνόταν η δυνατότητά τους να παρέμβουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Φανταστείτε τι μπορεί να σημαίνει αυτό όταν θα μειωθεί η δυνατότητα ψήφου για την Ιταλία, για τη Γαλλία ή για τη Γερμανία ή για την Μεγάλη Βρετανία ακόμη.

Ερώτηση: Βέβαια υπάρχουν πολλά σενάρια, θα είναι χώρες πρώτων, δεύτερων και τρίτων ταχυτήτων και δεν ξέρουμε πού θα ανήκει η Τουρκία, αλλά είναι ένας κόσμος 70 ή 100 εκατομμυρίων, ο οποίος είναι ισλαμικός κόσμος, ο οποίος μπαίνει σε μια Ευρώπη και έρχεται να αλλοιώσει πολλές φορές και άλλα χαρακτηριστικά;

-Αυτό μπορεί να πει κάποιος, το άλλο επιχείρημα που λένε για παράδειγμα στην Γαλλία, ότι αν κόψουμε το δρόμο στην ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα αναπτυχθούν διάφορα κινήματα φονταμενταλιστικά, ισλαμιστικά ακραία κλπ. Δείτε όμως ποιος σοβαρός άνθρωπος πιστεύει, ότι μόνο με την ένταξή της η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα εκδημοκρατιστεί ως χώρα; Επί 70 και 80 χρόνια καταπιέζονται οι μειονότητες. Να μην σας αναφέρω Κούρδους ή την εκδίωξη των Ελλήνων, μιλώ για τους ίδιους τους Τούρκους, μιλώ για την καταπίεση του απλού μουσουλμάνου και του σουνίτη και του σιΐτη.

Να σας αναφέρω τα ζητήματα της φτώχειας που είναι πάρα πολύ σημαντικά, το πώς αυτή η χώρα θα πάει στα κοινοτικά κεκτημένα της οικονομίας. Θέτω το ζήτημα των αρχών και των νόμων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που σημαίνει εκδημοκρατισμός εκ βάθρων και σεβασμός όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Νομίζω ότι αν είμαστε ειλικρινείς, σοβαροί και ψύχραιμοι, επειδή θέσατε πολύ σωστά στην αρχή στην εισαγωγή αυτής της συζήτησης, πολιτικά και επιστημονικά τεκμηριωμένους λόγους, εάν είμαστε λοιπόν ψύχραιμοι και με πολιτικά και επιστημονικά επιχειρήματα, θα μπορούμε να πούμε ότι σήμερα η Τουρκία δυστυχώς δεν είναι έτοιμη να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και φυσικά επειδή θέσατε ορισμένα χρονικά περιθώρια, σας απαντώ ότι δεν ξέρω πότε θα είναι έτοιμη.

Ερώτηση: Και δράττομαι της ευκαιρίας λόγω της ιδιότητάς σας στη σχολή που υπηρετείτε κ. Μαλκίδη, με αφορμή το γεγονός ότι ενώ έχουμε προβλήματα με τις «βαλκανικές» χώρες, δεν τις γνωρίζουμε όσο πρέπει, ούτε γνωρίζουμε και την γειτονική μας Τουρκία, με την έννοια ότι πέρα από τους Κωνσταντινουπολίτες, οι οποίοι είναι γλωσσομαθείς της τουρκικής γλώσσας, οι οποίοι είναι κάποιας ηλικίας και κάποια στιγμή βιολογικά εγκαταλείπουν την ζωή, δεν είχαμε έτσι τουρκομαθείς επιστήμονες και όχι μόνο σε επίπεδο γλώσσας, εννοώ σε βάθος κουλτούρας, νοοτροπίας και πολιτισμού. Έχουμε ένα έλλειμμα, ενώ είμαστε μια χώρα που είναι δίπλα που όλα αυτά τα χρόνια δεν κατευθύναμε τα φωτεινά μυαλά της Ελλάδας και τα παιδιά να μπουν στην διαδικασία να σπουδάσουν τον γείτονά τους και σε βάθος, έτσι ώστε και να τον γνωρίσουν, αλλά και να μπορούν να τον αντιμετωπίσουν. Αρκεστήκαμε σ' αυτά τα γνωστά της "άσπονδης φίλης" ή "της εχθρικής χώρας" που είναι φιλολογικά και δημοσιογραφικά περισσότερο τερτίπια και δεν γνωρίσαμε την Τουρκία όπως θα έπρεπε, έτσι ώστε πέρα από το διπλωματικό σώμα, να μπορούμε να επιχειρηματολογήσουμε απέναντί της με μια σοβαρότητα. Οι σχολές απ' ότι ξέρω στην χώρα μας είναι το τμήμα Τουρκολογίας στην Κέρκυρα, είναι στην Φλώρινα κάτι ανάλογο, όπως είναι το δικό σας τμήμα που βρίσκεστε, το Παρευξείνιων γλωσσών και πολιτισμού που είναι φαντάζομαι μια πρώτη ευκαιρία να προσεγγίσουμε τους πολιτισμούς, την γλώσσα, τη νοοτροπία αυτών των χωρών. Να δούμε αυτό το ζήτημα;

-Το να πω ότι έχετε απόλυτο δίκαιο σε όλες τις επισημάνσεις θα είναι πλεονασμός, σε ό,τι αφορά λοιπόν σε αυτά που θίξατε, τα οποία ήταν όλα πάρα πολύ σωστά. Θα αναφέρω τα εξής: το πρώτο ζήτημα είναι το γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε δυστυχώς ακόμη και σήμερα στον βαθμό που θα έπρεπε τους γείτονές μας και ιδιαίτερα σ' αυτό το χώρο που βιώσαμε πάρα πολλά χρόνια εμείς, οι πρόγονοί μας, πολιτισμικά, ιστορικά, οικονομικά, εμπορικά, είχαν πάρα πολλά πλαίσια λειτουργίας οι Έλληνες στα Βαλκάνια και στον Εύξεινο Πόντο. Έτσι λοιπόν δείτε πού βρίσκονται οι γείτονές μας. Στα πανεπιστήμια μάλλον υπάρχουν εδώ και χρόνια, εδώ και περίπου 75 χρόνια, σχολές της ελληνικής γλώσσας, συν βουλγάρικης, συν σέρβικης.

Ερώτηση: Να μείνουμε στην Κωνσταντινούπολη, υπάρχει το περίφημο πανεπιστήμιο του Βοσπόρου, το οποίο κάνει προσκλήσεις, δεν ξέρω αν σας έχουν κάνει εσάς, αλλά θα σας κάνουν σε λίγα χρόνια, πρόσκληση να διδάξετε στο τμήμα ελληνικών εκεί.

-Όπως υπάρχει και το πανεπιστήμιο του «Αιγαίου» στην Σμύρνη και το πανεπιστήμιο της Θράκης στη Αδριανούπολη, το οποίο πανεπιστήμιο Θράκης ήδη έχει προβεί σε μια πρόσκληση διδασκόντων εκεί να έχουμε μια επαφή επιστημονική κλπ. Σε ό,τι αφορά την Βουλγαρία από το 1924 υπάρχουν σχολές βαλκανικών γλωσσών στο πανεπιστήμιο της Σόφιας, το πανεπιστήμιο Κυρίλ και Μεθοδίου, να σας πω πόσο μπροστά είναι σε ορισμένα πράγματα οι γείτονές μας, ιδιαίτερα οι Βούλγαροι. Ήδη από πέρυσι όταν εγώ πήγα και επισκέφθηκα το πανεπιστήμιο και είχα μια πάρα πολύ καλή επαφή εκεί με τους καθηγητές, ήδη διδάσκουν κουρδικά. Φανταστείτε τι σημαίνει αυτό για την τουρκική κοινωνία και την τουρκική πολιτική. Η τουρκική γλώσσα σήμερα είναι μια από τις γλώσσες που ομιλούνται στην Τουρκία, η κουρδική είναι η αμέσως μετά και η πιο διαδεδομένη.

Υπάρχουν 18 εκατομμύρια Κούρδοι μόνο στην Τουρκία, συν όλη την περιοχή του Ιράν, της Συρίας, της Αρμενίας, της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, που υπάρχουν κουρδικές περιοχές με αμιγή κουρδικό πληθυσμό, όπου ομιλείται αυτή η γλώσσα. Δείτε λοιπόν οι Βούλγαροι πώς λειτουργούν. Να πάμε στην Γιουγκοσλαβία, όπου εκεί υπήρχε μια σχολή ήδη από τον μεσοπόλεμο. Να σας πω για την περίπτωση της Ρουμανίας και του Βουκουρεστίου από το 1935 και να σας πω - όσο κι αν αυτό σας φαίνεται παράξενο - οι Αλβανοί από το 1957 στο πανεπιστήμιο των Τιράνων έχουν σχολή βαλκανικών γλωσσών. Ερχόμαστε στην Ελλάδα, δείτε αυτά τα ζητήματα που θέσατε ήταν ζητήματα επίκαιρα από συστάσεως του ελληνικού κράτους, από τότε που συστάθηκε το ελληνικό κράτος ως προτεκτοράτο, θα έπρεπε να έχει στο πρώτο πανεπιστήμιο των Αθηνών σχολές βαλκανικών γλωσσών και όχι μόνο για ιστορικούς λόγους, αλλά και ιδιαίτερα για επιστημονικούς. Φτάσαμε το 2000 να έχουμε σχολή βαλκανικών γλωσσών όταν και ιδρύθηκαν στην Φλώρινα, ένα τμήμα ιστορίας και μετάφρασης στην Κέρκυρα που έχει ένα κομμάτι τουρκολογίας, δεν είναι αμιγώς βαλκανικών γλωσσών, το 2000 το πανεπιστήμιο Μακεδονίας βαλκανικών και ισλαμικών σπουδών, το δικό μας Τμήμα εδώ στο Δημοκρίτειο και ένα τμήμα στην Ρόδο, το τμήμα μεσογειακών σπουδών, το οποίο διδάσκει συν εβραϊκά, συν αραβικά.

Έτσι λοιπόν ένας άνθρωπος ο οποίος θέλει να σπουδάσει αυτές τις γλώσσες, προκειμένου να μπει στο διπλωματικό σώμα, να πάει σε μια εφημερίδα, να πάει σε μια επιχείρηση, θα έπρεπε να πάει ή στο εξωτερικό, είτε να τα μάθει στο ίδρυμα μελετών χερσονήσου του Αίμου στην Θεσσαλονίκη, είτε στην εταιρεία σπουδών Ανατολικής Ευρώπης στην Αθήνα. Συνεπώς για να είμαστε ειλικρινείς μέχρι το 2000 μιλούσαμε για γνώση του γείτονα, της γλώσσας, χωρίς να έχουμε ούτε μια πανεπιστημιακή σχολή, χωρίς κανένα εφόδιο. Ερχόμαστε το 2004 που βρισκόμαστε σήμερα και το 2005 για να δούμε τις προοπτικές.

Σε μας γίνεται μια πάρα πολύ καλή δουλειά με τους τομείς της τουρκικής, της ρωσικής, της βουλγαρικής και της ρουμανικής φιλολογίας γλώσσας και πολιτισμού, με αντικείμενα σύγχρονης οικονομίας, σύγχρονης κοινωνίας, σύγχρονου πολιτισμού προκειμένου οι απόφοιτοι πτυχιούχοι του τμήματος να έχουν μια βαθιά γνώση, είτε προκειμένου να ενταχθούν στο διπλωματικό σώμα, είτε σε διάφορες επιχειρήσεις, τράπεζες που δραστηριοποιούνται σ' αυτόν τον χώρο. Νομίζω ότι γίνεται πάρα πολύ καλή δουλειά από τους συναδέλφους. Η καθυστέρηση που προανέφερα είναι δεδομένη, νομίζω ότι πλέον πρέπει να τρέχουμε με άλλους ρυθμούς, ο κόσμος και η επιστήμη κινείται με πάρα πολύ γρήγορους ρυθμούς συνεπώς και εμείς πρέπει να κινηθούμε πρέπει να κινηθούμε μ' αυτούς εδώ.

Σ' ότι αφορά το ζήτημα της Τουρκίας, που μας ενδιαφέρει εδώ λόγω περιοχής περισσότερο, γνώμη μου είναι ότι γίνεται μια πάρα πολύ καλή δουλειά τόσο σε επιστημονικό, όσο και σε άλλο επίπεδο, άποψή μου είναι ότι τα επόμενα χρόνια αυτό θα φανεί, τόσο από το τμήμα του πανεπιστημίου Θράκης, όσο και από άλλα αντίστοιχα τμήματα στην Ελλάδα, νομίζω ότι πρέπει να κινηθούμε σ' αυτούς εδώ του ρυθμούς ιδιαίτερα σ' ότι σχέση τη σύγχρονη γνώση αυτού του πολιτισμού της γλώσσας και όλων των απόψεων που συνθέτουν σήμερα την τουρκική πραγματικότητα.

Θα συμφωνήσω μαζί σας. Κύριε Μαλκίδη διάγουμε περίοδο ελληνοτουρκικής φιλίας, περίοδο με κουμπαριές, Καραμανλή - Ερντογάν και δεν ξέρω κατά πόσο όλα αυτά που συζητάμε μπορεί να είναι επίκαιρα, όταν από άνωθεν κάποιοι έχουν συμφωνήσει άλλα πράγματα. Δεν ξέρω τι πιστεύετε εσείς, αλλά ο ελληνικός λαός αποδείχθηκε ότι δεν είναι μόνο ο λαός των καφενείων, εμείς και συζητάμε και τεκμηριώνουμε πολλές φορές και υπέρ του δέοντος συζητάμε κάποια ζητήματα δεν είμαστε ο λαός που σκύβει το κεφάλι, που τρώει κουρόχορτο, δεν είμαστε αμερικανικός λαός, ευρωπαϊκός λαός, μόνο δουλειά και εξόδους του Σαββατοκύριακου, είμαστε αυτό το "ανάδελφο έθνος" που τόσο χαρακτηριστικά είχε προσδιορίσει ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Χρήστος Σαρτζετάκης, που τελικά επιβεβαιώνεται καθημερινά. Πιστεύετε ότι σ' αυτήν την εποχή της ελληνοτουρκικής φιλίας αυτοί οι προβληματισμοί θα πρέπει να είναι χαμηλότερων τόνων;

-Βάλατε τις ανθρώπινες σχέσεις και τις συνδυάσατε με τις πολιτικές, όπου μπλέκονται αυτές, ενδεχομένως πάρα πολλές φορές αυτό αποδείχθηκε τουλάχιστον τα τελευταία 50 χρόνια σε ό,τι αφορά τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών αποδείχθηκε ότι ήταν ετεροβαρείς αυτές οι σχέσεις. Η «Πολίτικη κουζίνα» το θαυμάσιο αυτό έργο, απεικονίζει μόνο το 1 εκατοστό της πραγματικότητας το οποίο συνέβη το 1955 στην Κωνσταντινούπολη, το 1964 πάλι στην Πόλη, να μην πούμε πάλι για το '74 κλπ. Έτσι λοιπόν να αφήσουμε στην άκρη τις ανθρώπινες σχέσεις να μην εμπλέκονται αυτά στα πολιτικά και να μπούμε στο πολιτικό ζήτημα.

Η ιστορία - εμπειρία λέει - δεν το λέω εγώ - ότι μέχρι τώρα η λεγόμενη ελληνοτουρκική φιλία επιβλήθηκε από τα πάνω, είτε λεγόταν ΝΑΤΟ, είτε λεγόταν Αμερικανοί, είτε λεγόταν οτιδήποτε άλλο, το δεύτερον αποδείχθηκε ότι ήταν εις βάρος της Ελλάδος, ιστορικά τεκμηριωμένο και εμπειρικά διαπιστωμένο. Συνεπώς το να μιλάμε θεωρητικά δεν έχει βάση. Το δεύτερο σχετίζεται με το πού πάει η ελληνοτουρκική φιλία, δηλαδή έχει μια διέξοδο; Έχει ένα στόχο, ο στόχος μπορεί να είναι η στήριξη της Ελλάδας και ενδεχομένως και της Κύπρου, στο αίτημα να μπει η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ερώτηση: Τότε όμως έχουμε ωφελιμιστικό συμφέρον και οδηγούμαστε κάτω απ' αυτό και πίσω απ' αυτό, άρα μιλάμε ενώ η φιλία, κατά την άποψή μου είναι μια ιερή λέξη, που σημαίνει ότι αυτοί οι οποίοι έχουν μαλώσει, οι οποίοι θέλουν να γίνουν φίλοι θέλουν να αλλησυγχωρεθούν για τις πικρίες, για τις προβολές που εκατέρωθεν έχουν δημιουργήσει. Αυτό δεν έχει γίνει με την Τουρκία, τουλάχιστον σε ζητήματα που είχατε αναφέρει προηγουμένως και στο κυπριακό και στην εισβολή και στο ψευδοκράτος και στις παραβιάσεις που είναι καθημερινές, δεν θέλει κανείς να τονίζονται αυτές οι παραβιάσεις, ενώ είναι σε καθημερινά βάση στο Αιγαίο, γι' αυτό υπάρχει και η αμφισβήτηση κατά πόσο αυτή η φιλία είναι "πραγματική φιλία", ή εκπορεύεται ως ανάγκη σε ένα περιβάλλον που θέλει γιατί ζούμε σε μια κοινωνία που όλοι απεύχονται, γιατί οι γενιές των παππούδων, των πατεράδων μας έζησαν πολέμους και ευχή τους τουλάχιστον ήταν οι δικές μας οι γενιές να μην ζήσουν αυτή την φρίκη...

-Με προλάβατε σε ό,τι αφορά το τρίτο, η αληθινή φιλία, ειλικρινής των ανθρώπων μεταξύ τους στηρίζεται στην βάση της αλήθειας, της ειλικρίνειας και της συγνώμης. Σ' ό,τι αφορά την αλήθεια σημαίνει μη λήθη, εδώ πέρα όμως μια μεγάλη οργανωμένη προσπάθεια να ξεχαστεί για παράδειγμα το Ποντιακό, να ξεχαστεί η παρουσία των Ελλήνων στην Ιωνία, όλος ο λαός, όλος ο κόσμος στις Αραβικές χώρες μας ξέρει ως "Γιουνάν", δηλαδή ως Ίωνες, μια παρουσία που ήταν τουλάχιστον πολλών χιλιάδων ετών.

Κλείνοντας λοιπόν αυτό το κεφάλαιο το μεγάλο της φιλίας, νομίζω ότι δεν μπορεί να τεκμηριωθεί πουθενά αλλού, παρά στην βάση μόνο της αλήθειας και της ειλικρίνειας, όπως συμβαίνει και στην ανθρώπινη ζωή. Επεκτεινόμενη λοιπόν από την ανθρώπινη ζωή, στην πολιτική ζωή, στο συλλογικό δηλαδή βίο, σημαίνει ότι η αλήθεια και η ειλικρίνεια ανάμεσα στους δύο λαούς, σημαίνει ότι η αλήθεια και η ειλικρίνεια μεταξύ των δύο χωρών μπορεί να είναι αμοιβαία, δεν μπορεί να συμβαίνει μόνο από το ένα κράτος, να σας πούμε το παράδειγμα το γνωστό, δεν είναι τυχαίο ότι ο Γερμανός πρωθυπουργός γονάτισε μπροστά στο μνημείο της γενοκτονίας εναντίον των Εβραίων.

Εγώ δεν έχω δει κανένα Τούρκο πρωθυπουργό ή πρόεδρο της Δημοκρατίας να πράττει το ίδιο, αντίθετα υπάρχουν πάρα πολλά μνημεία ανθρώπων οι οποίοι έχουν αποδειχθεί ότι ήταν υπεύθυνοι για δολοφονίες μαζικές, όχι μόνο Ελλήνων, αλά και Αρμενίων, Κούρδων κλπ. Κλείνοντας συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι όλο αυτό το πλαίσιο που ονομάζεται σχηματικά ελληνοτουρκική φιλία, θα μπορέσει να ευδοκιμήσει, να είναι σταθερό ως ένα σοβαρό οικοδόμημα, μόνο όταν θα μπορέσει να στηρίζεται πάνω στην ειλικρίνεια και την αλήθεια, αυτό που σας είπα πριν, τη μη λήθη, για την πραγματικότητα και την ιστορία όπως συμβαίνει πάντοτε.

Να σας ευχαριστήσω για την πολύτιμη συζήτηση που κάναμε.
Μελαχροινή Μαρτίδου.

Αγαπητοί φίλοι δείτε τη συνέντευξη στην εφημερίδα και στο Ράδιο Χρόνος τις Κομοτηνής για την ένταξη τις Τουρκίας στην ΕΕ.

Φιλικά Φάνης Μαλκίδης, 16.12.2004

fmalkidis@yahoo.com

http://www.xronos.gr/view.cgi?newsid1102654800,82342

 

 

Όταν "κοιμάσαι" άλλος  γράφει ιστορία
ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ

 Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

 Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.
 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει"
το μέλλον
George Orwell

   

Θερμοπύλες
Κ.Καβάφης 1903

Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
Ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Ποτέ απ' το χρέος μη κινούντες.
Δίκαιοι κ' ίσιοι σ' όλες των τες πράξεις.
Αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία.
Γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
Είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
Πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε.
Πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
Όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
Πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος.
Κ΄ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.

 

Το κείμενο εκφράζει την άποψη του συγγραφέα
κεντρική σελίδα

ΑΡΧΕΙΟ

Ούλε τε καί μάλα χαίρε, θεοί δέ τοι όλβια δοίεν
Νά είσαι καλά καί νά χαίρεσαι, οι θεοί δέ νά σού δίδουν ευτυχία. (Οδύσσεια Ω 402.)