η φωνή σου

η στήλη μας

   
Μετανάστης
Αδέσμευτο περιοδικό στο διαδίκτυο

Εκδίδεται από επιτροπή

metanastis@metanastis.com
 


Κι εσύ λαέ βασανισμένε πληρώνεις την αδιαφορία σου 
 
 

ΕΠΕΨ
Επιστολική Ψήφος

Λογοτεχνία της διασποράς  ΕΕΛΣΠΗ

Ελληνική Γλώσσα 

Οργανισμός 
 διεθνοποίησης
 Ελληνικής Γλώσσας
ΟΔΕΓ

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

Ελληνική Μουσική

Τέχνη & Πολιτισμός

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΜΑΥΡΑ-ΚΟΚΚΙΝΑ 

Ποίηση

Ενδιαφέροντες
Κόμβοι

Επιστολές

Αρχείο

 Ελληνικό Θέατρο
Βούπερταλ
Griechisches Theater
Wuppertal

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 DIAGORAS

ΔΙΑΓΟΡΑΣ
 ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
 

 

 

Από το Έμπολι, εις την Πόλιν
Από συνέντευξη του Χρήστου Κηπουρού σε Ρ/Σ

Ξαναδιάβασα πριν λίγο καιρό το βιβλίο του Κάρλο Λέβι «Ο Χριστός σταμάτησε στο Έμπολι» κι αναρωτήθηκα αν το «Έμπολι» της Κάτω Ιταλίας, σχετίζεται με τη φράση «εν Πόλει», όπως λέγεται ότι «Ίσταμπουλ» σημαίνει «εις την Πόλιν». Συνεχίζοντας δε την ανάγνωση, είδα ότι το χωριό εξορίας του αφηγητή Γιατρού λέγεται Γκαλιάνο και θυμήθηκα τον Εντουάρντο Γκαλλεάνο που συνέγραψε τις «Ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής». Σκέφτηκα λοιπόν ότι και στο εκκλησιαστικό σώμα της Πόλης, που είναι πάλι σήμερα στην επικαιρότητα, δεν είναι μόνο οι φλέβες ανοιχτές και οι αρτηρίες αλλά και η Κεφαλή. Ένα ασώματο στην ουσία θρησκευτικό σώμα που και το «κύκνειο άσμα» του ακόμη είναι διαρκές μοιρολόι. Ποιος Ρωμανός Μελωδός και ποιοι γλυκείς Βυζαντινοί ψαλμοί που ενέπνευσαν το φίλο μου, το Χρόνη Αηδονίδη. Ποια τραγούδια του Σπανουδάκη και ποια της Ρεμπούτσικα στην Πολίτικη Κουζίνα.

Και ναι μεν η Ιταλία ξαναβρήκε προ πολλών ακόμη δεκαετιών, μετά από τη θλιβερή εκείνη φασιστική παρένθεση, το δρόμο της Δημοκρατίας, και μπορεί και η Λατινική Αμερική, από τη Βενεζουέλα και τη Χιλή ως τη Νικαράγουα, να πάνε να κάνουν το ίδιο, έστω και αν οι παρενθέσεις τους είναι αγκύλες, όμως δεν συμβαίνει το ίδιο με τον αγκυλωτό τουρκικό φασισμό. Ο οποίος είτε ως κεμαλική είτε ως κεμαλισλαμική εκδοχή, ζει και βασιλεύει αενάως, με αψευδείς μάρτυρες ακόμη και στις σημερινές δεκαετίες, τα χιλιάδες καμένα άσχημα, όμορφα κατά τα άλλα, Κουρδικά χωριά, ως τα συμβαίνοντα εις την Πόλιν. Από τα τέσσερα εκατομμύρια πρόσφυγες Κούρδους, ως τις τρεις χιλιάδες -αν είναι και τόσοι- εναπομείναντες Ρωμιούς και ένα Οικουμενικό Πατριαρχείο που δεν αναγνωρίζεται ούτε ως Οικουμενικό ούτε καν ως Πατριαρχείο, με δρομολογημένη την, δια του κλεισίματος της Σχολής της Χάλκης, εξόντωσή του.

Δεν λέω βέβαια κάτι το νέο. Είναι πράγματα γνωστά σε όλους. Από τους θεσμούς της διεθνούς κοινότητας μέχρι τις εξ αυτών υπόλοιπες Εκκλησίες. Και με πρώτη την εξ αυτών Καθολική. Και όταν στη Λατινική, που έλεγα, Αμερική, αλλά και αλλού στον υπόλοιπο Κόσμο, υπάρχουν τόσα και τόσα παραδείγματα Καρδιναλίων και άλλων ιερωμένων προς μίμηση, που πέραν από την Πίστη διακονούν και τη Δημοκρατία, λυπάμαι αλλά η επίσκεψη του Ποντίφικα στο Μαυσωλείο του Τούρκου Χίτλερ, του πολυγενοκτόνου Κεμάλ, δεν κάνει το ίδιο. Αν είναι παράδειγμα, είναι προς αποφυγή.

Αυτά λέει η λογική, το δίκαιο και οι θεμελιώδεις αξίες του ανθρώπου, με πρώτη τη Δημοκρατία. Όταν όμως αντί των θεματοφυλάκων της, υπάρχουν φαλαγγίτες και έχουν απέναντι τέτοια διεθνή κοινότητα, τότε ποιος ο λόγος να εκδημοκρατισθούν; Ή μήπως η Ευρωπαϊκή Ένωση χτύπησε ποτέ το χέρι της στο τραπέζι; Ελάχιστοι πάλι θα μιλούσαν ή θα μιλήσουν. Μεταξύ τους ο συγγραφέας του Χριστού που σταμάτησε στο Έμπολι, που αν ζούσε και έγραφε ένα ακόμη βιβλίο, π.χ. για το τι υπέφερε η ίδια Εκκλησία «εις την Πόλιν», δεν θα κουραζόταν. Γιατί θα ξαναέλεγε εκείνα που γράφει για τους Χωρικούς του Γκαλιάνο, στο οπισθόφυλλο του προηγούμενου βιβλίου του. Αυτά θα έλεγε και για τον Τουρκικό αλλά και τους υπόλοιπους λαούς της Ανατολίας: «Με αρέσει να ξαναπηγαίνω με τη σκέψη μου σε κείνο τον άλλο κόσμο, το χωμάτινο, κλειδωμένο στα βάσανα και τα έθιμά του, τον κόσμο κείνο που αρνήθηκε και αγνοεί η Ιστορία και το Κράτος, τον κόσμο με την ανεξάντλητη υπομονή».

{*} Κείμενο απομαγνητοφώνησης

28.11.2006
xkipuros@otenet.gr

 

 

Όταν "κοιμάσαι" άλλος  γράφει ιστορία
ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ

 Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

 Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.
 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει"
το μέλλον
George Orwell

    Θερμοπύλες
Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
Ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Ποτέ απ' το χρέος μη κινούντες.
Δίκαιοι κ' ίσιοι σ' όλες των τες πράξεις.
Αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία.
Γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
Είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
Πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε.
Πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
Όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
Πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος.
Κ΄ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.

Κ.Καβάφης 1903

 

Το κείμενο εκφράζει την άποψη του συγγραφέα
κεντρική σελίδα

ΑΡΧΕΙΟ

Ούλε τε καί μάλα χαίρε, θεοί δέ τοι όλβια δοίεν
Νά είσαι καλά καί νά χαίρεσαι, οι θεοί δέ νά σού δίδουν ευτυχία. (Οδύσσεια Ω 402.)