η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 DIAGORAS

ΔΙΑΓΟΡΑΣ
 ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
 

ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΣΤΙΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΕΣ
Του Πασχάλη Χριστοδούλου*, 02.09.2003

Η μεγαλύτερη δυστυχία είναι να γνωρίζεις ότι τον
τόπο σου τον κυβερνούν άντρες που δεν το αξίζουν.
ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ

Αξίζει να κάνει κανείς μια διαδρομή στις κατά καιρούς απόπειρες αναδιάταξης του χάρτη της αυτοδιοίκησης, θα έλεγα αλλαγής του πολιτικοδιοικητικού μοντέλου, επιχειρώντας μια αποτίμηση, ενδεχομένως και καταλογισμό ευθυνών. Να σημειωθεί ότι τα πρόσωπα δεν μπορεί να είναι ουδέτερα ούτε φυσικά και οι χρόνοι που αποπειρώνται.

Έτσι δεν πρέπει να θεωρείται πολιτικά ουδέτερος ο χρόνος που επιλέχθηκε για την ενεργοποίηση του Ν. 2946/2001 σε ότι αφορά στη σύσταση «Συμπολιτειών» από τους ΟΤΑ. Είναι; γνωστό ότι το επόμενο χρονικό διάστημα επίκειται η αναμόρφωση του 3^ου Κ.Π.Σ. με φόντο πάντα το δαπανηρό και αδηφάγο 2004 και η παρουσία της αυτοδιοίκησης στην ανακατανομή με «ώριμες» προτάσεις εκτιμώ ότι δεν είναι αυτό που θα επιθυμούσε η κεντρική διοίκηση. Ίσως να είναι επιδιωκόμενος στόχος η απουσία της. 'Αλλωστε το κρίσιμο χρονικό διάστημα που απαιτείται για προετοιμασία και «ωρίμανση» τω προτάσεων, οι αιρετοί θα το αναλώσουν στην εξεύρεση των, υπό την «συμπολιτεία», συμμάχων ή συνεργατών τους, αν δεν τους επιλέξουν άλλοι με βάση εξωαυτοδιοικητικά κριτήρια, αλλά και στη σύσταση των οργάνων διοίκησης με όλες τις τριβές που απορρέουν από τη νομή της εξουσίας.

Σε χρονικό διάστημα δύο περίπου δεκαετιών του '80 και του '90 δεν ήταν λίγα τα σχήματα, θεσμούς τους ονόμαζαν, που επιχείρησαν την αλλαγή στον τρόπο άσκησης της αυτοδιοίκησης. Στόχος τους όπως πάντα, η ενδυνάμωση του ρόλου της, η βελτίωση των παρεχόμενων προς τον πολίτη υπηρεσιών, η ενίσχυση της συνεργασίας και η από κοινού αντιμετώπιση των μεγάλων ζητημάτων και τέλος η ανάπτυξη της περιφέρειας.

Από τις «ανοιχτές πόλεις» του Τρίτση, τις γεωγραφικές ενότητες ως βάση των υπό σύσταση αναπτυξιακών συνδέσμων, τις δια των κινήτρων εθελοντικές συνενώσεις των ΟΤΑ, τα περίφημα συμβούλια περιοχής (ΣΥ.ΠΕ) που επιμένουν να μας τα θυμίζουν ακόμη οι εναπομείναντες κάδοι απορριμμάτων, την αναγκαστική συνένωση που την ονόμασαν ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ και την «προίκισαν δεόντως», μέχρι την έσχατη νέα μεγάλη οραματική σύλληψη, τις «Συμπολιτείες». Αλήθεια γιατί δεν υπήρξε ποτέ μέχρι σήμερα απόπειρα αποτίμησης, στα πλαίσια μιας στοιχειώδους δημοκρατικής ευαισθησίας, όλων των παραπάνω δράσεων; Ιδιαίτερα των τελευταίων τα οποία επιβάρυναν σημαντικά τα δημοσιονομικά της χώρας. Γιατί ο ίδιος υπουργός που συνέλαβε την ιδέα, όπως και άλλες, των ΣΥ.ΠΕ. τα κατήργησε χωρίς να αισθανθεί την ανάγκη να δώσει εξηγήσεις; Τι απέγινε πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά, κυρίως όμως αναπτυξιακά το περίφημο πρόγραμμα του ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, το οποίο προέκυψε σε αντίστοιχη με τη σημερινή χρονική περίοδο; Την αναμόρφωση του 2^ου Κ.Π.Σ. . Τότε όπως και σήμερα οι προτεραιότητες των κυβερνώντων αλλά και των φλύαρων σε άλλα αντιπολιτευομένων ήταν το λεκανοπέδιο και το 2004 και όχι η ελλαδική περιφέρεια.

Αυτό καταμαρτυρούν οι ψυχροί δείκτες, σε αντίθεση με την κυβερνητική προπαγάνδα. Η ανυπαρξία ενός δημόσιου δημοκρατικού διαλόγου επιβεβαιώνει την αλήθεια των λεγομένων αλλά αναδεικνύει και την έλλειψη σχεδίου, οράματος για τη χώρα, τις περιφέρειες, τους πολίτες. Ο σημερινός επί των εσωτερικών Υπουργός σε βιβλίο του, που ίσως και ο ίδιος δεν θυμάται, με τίτλο «ΑΙΓΑΙΟ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ - Πρόταση Ζωής για τα νησιά του αρχιπελάγους» προτείνει τη δημιουργία μιας ακόμη 14^ης περιφέρειας, αυτής των Δωδεκανήσων. Της ιδιαίτερης πατρίδας του.(1) Επιβεβαιώνει με τραγικό για τη χώρα τρόπο, το «στου κασίδη το κεφάλι»

Η πρόταση του Μιχάλη Χαραλαμπίδη (2) για τη συγκρότηση της χώρας με βάση τις δέκα ιστορικές περιφέρειες με αιρετό περιφερειάρχη - κυβερνήτη, τους 700 Δήμους και την θέσπιση της συνδιάσκεψης της κυβέρνησης και των περιφερειών εκτός των άλλων απαντά στον προβληματισμό, τι κράτος θέλουμε. Αυτό το ελλειμματοφόρο, χρεοβόρο, και προβληματικό συγκεντρωτικό κράτος που λατρεύουν τόσο οι «σοσιαλιστές» όσο και οι νεοφιλελεύθεροι ή ένα περιφερειακό κράτος;

Είναι προκλητική για κάθε πολίτη, η λογική καταμεσής του καλοκαιριού να ανακινούνται ζητήματα που αφορούν δήθεν στην περιφερειακή συγκρότηση της χώρας, από τους θεματοφύλακες του υπερσυγκεντρωτισμού. Από αυτούς που ενώ κυβερνούν εδώ και δεκαετίες όχι μόνο δεν έκαναν τίποτε αλλά εμπόδιζαν και ποινικοποιούσαν κάθε σχετική συζήτηση. Ακόμη όμως προκλητικότερο είναι αιρετοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να αναλαμβάνουν τη διεκπεραίωση αυτών των λογικών.

Νέες πολιτικές δυνάμεις μπορούν και οφείλουν να αναλάβουν αυτή την ευθύνη. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχοντας έναν στοιχειώδη αυτοσεβασμό στο θεσμικό της ρόλο οφείλει να απορρίψει το ρόλο του ιμάντα μεταφοράς των αδιεξόδων της κεντρικής διοίκησης προς τους πολίτες, που της έχουν τάξει.

(1). Κώστα Σκανδαλίδη «ΑΙΓΑΙΟ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ - Πρόταση Ζωής για τα νησιά του αρχιπελάγους». Εκδόσεις ΑΙΧΜΗ 1991
(2).Διακήρυξη Δ.Π.Ε. www.dpe.gr 

Θράκη, Σεπτέμβριος 2003

pashalsf@otenet.gr 

*Ο Πασχάλης Χριστοδούλου είναι πρώην Δήμαρχος Σουφλίου και υποψήφιος Νομάρχης Έβρου το Οκτώβριο του 2002, μέλος της Δ.Π.Ε.

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

 Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

 Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.
 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει" το μέλλον
George Orwell

Θερμοπύλες
Κ.Καβάφης 1903

Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
Ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Ποτέ απ' το χρέος μη κινούντες.
Δίκαιοι κ' ίσιοι σ' όλες των τες πράξεις.
Αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία.
Γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
Είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
Πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε.
Πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
Όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
Πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος.
Κ΄ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
(θα ξεσκεπαστούνε)
ο σχολιαστής

 ΑΡΧΕΙΟ