η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

ΤΑ ΣΚΛΗΡΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΕΚΟΨΑΝ ΤΟ ΝΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΕ ΤΡΙΑ ΑΔΕΛΦΙΑ
Σπύρος Γκάρος, Νυρεμβέργη, 29.05.03

Στις 19.05. ο τρίτος και ο νεώτερος αδελφός 23 ετών, ακριβώς στην άνοιξη της ζωής του, άφησε την τελευταία του πνοή για να ακολουθήσει τα άλλα δυο αδέλφια τα οποία πρo δύο χρόνια υπήρξαν και αυτά θύματα των σκληρών ναρκωτικών. "Τους βλέπω στον ύπνο μου ...με καλούν... με φωνάζουν..." Αυτά έλεγε ο Μάρκος (αλλαγμένο όνομα) στους φίλους του. Από μικρός πήρε και αυτός τον δρόμο του "λευκού θανάτου". Τρεις φορές, το ίδιο όπως και τ΄ αδέλφια του, τον έστειλε η υπηρεσία Mudra Νυρεμβέργης, σε διάφορα ιδρύματα για περίθαλψη και αποτοξίνωση. Η κατάσταση του καλυτέρευε πλην όμως μόνο για μικρό χρονικό διάστημα, δεν είχε την δύναμη να δώσει μέλλον στην ζωή του. Έπαιρνε πάλι τον ίδιο δρόμο του "λευκού θανάτου", του το είχε γράψει η μοίρα του, να φύγει να πάει να συναντήσει τ΄ αδέλφια του. Το δηλητήριο κυκλοφορούσε στο αίμα του, δεν είχε απαλλαχτεί.
Το σταμάταγε αλλά πάλι το ξαναζητούσε και το 'βρισκε, δύσκολο δεν ήταν ...ο έμπορας βρίσκεται παντού...σε κάθε γωνιά... γύρω από τον σταθμό, στο προαύλιο του Γυμνασίου ή του Λυκείου εκεί βρίσκει τα θύματα του και πουλάει τον θάνατο... τα κονομάει ποντάροντας στην ζωή των νέων ανθρώπων... Η νεανική περιέργεια, η διαλυμένη οικογένεια, ο μαρασμός της ανεργίας, η αδιαφορία της κοινωνίας, η έλλειψη περίθαλψης οδηγούν τους νέους ανθρώπους στα ναρκωτικά και στην σύριγγα. Όταν κάποιος φτάσει τόσο μακριά τότε σωτηρία δεν υπάρχει, τον περιμένει το φινάλε της ζωής, αυτό δεν εξετάζει ηλικία. Το ίδιο συνέβη και με τον Μάρκο. Σίγουρα σήμερα θα βρίσκεται μαζί με τ΄ άλλα δυο του αδέλφια. Πέντε ακόμα Έλληνες νέοι, ίσως περισσότεροι , κάνουν ήδη αποτοξίνωση. Δύο από αυτούς βρίσκονται σε προχωρημένη κατάσταση.
Να ελπίζουμε, ότι δεν θα έχουν την ίδια μοίρα του Μάρκου. Όλοι αυτοί οι νέοι άνθρωποι είναι πολλοί για την παροικία μας. Κάτι θα πρέπει να γίνει. Η ελληνική εκκλησία και η κοινότητα , όπως επίσης οι ελληνικοί κοινωνικοί φορείς και οι σύλλογοι, φέρουν ένα μέρος της ευθύνης αφού δείχνουν μεγάλη αδιαφορία για τα προβλήματα των Νέων της παροικίας. Οι κίνδυνοι δεν έχουν επισημανθεί και δεν διεξάγεται καμία συζήτηση περί αυτών. Μόνο όταν χαθεί ένας νέος άνθρωπος, τότε λέμε... τι κρίμα... 
Φτάνει όμως αυτό;

Spiros Garos
sgaros@t-online.de 

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.

 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει" το μέλλον
George Orwell

 ΑΡΧΕΙΟ