η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

Από λόγια έχουμε χορτάσει
Του Διονύση Ε. Κονταρίνη

Στο Συνέδρειο Αρχηγών κρατών που έγινε προχτές στο Εβιάν της Γαλλίας, ο κ. Σημίτης, πρωθυπουργός της Ελλάδας και πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην παρέμβασή του κατά την διάρκεια της συζήτησης για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και των άλλων επικίνδυνων φαινομένων που παρουσιάζονται στην εφαρμογή της παγκοσμιοποίησης, υποστήριξε πως βασικό στοιχείο για την αποτελεσματική αντιμετώπιση όλων αυτών είναι η ενίσχυση της Παιδείας σε παγκόσμια κλίμακα. Να δοθεί το ανάλογο βάρος στον τομέα της ικανοποιητικής μόρφωσης των νέων ανθρώπων, υποστήριξε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Να μορφωθούν οι νέοι γιά να μπορούν να αντιμετωπίζουν τον κάθε κίνδυνο.
Συμφωνούμε πως όλα όσα ο Έλληνας πρωθυπουργός προτείνει σαν μέσα αντιμετώπισης των επικινδύνων φαινομένων της σύγχρονης ζωής είναι σωστά. Ποιο μέσο μπορεί να χαρακτηριστεί και να αποδειχτεί σαν το πλέον αποδοτικό από μια σωστή παιδεία; Ένας οποιασδήποτε εθνικότητας άνθρωπος μόνο με μια ανωτέρου επιπέδου παιδεία μπορεί να αντιμετωπίσει σωστά όλους τους κινδύνους της σύγχρονης κοινωνίας.
Όμως τι έχει κάμει ο κ. Σημίτης, το αρμόδιο Υπουργείο της κυβέρνησής του, αλλά και όλος ο πολιτικός χώρος της Ελλάδας για την Παιδεία; Τι έχουν κάμει όλοι αυτοί πάρα πάνω από εισηγήσεις και ευχές; Εξακολουθούν να κρατάνε πεισματικά την Ελλάδα σ' ένα επίπεδο αμόρφωτων και απαίδευτων ανθρώπων. Η πατρίδα μας συνεχίζει να κατέχει μια από τις πρώτες θέσεις στον πίνακα των αναλφάβητων. Αμέτρητα τα χωριά που δεν διαθέτουν σχολεία. Αμέτρητα τα σχολεία που δεν διαθέτουν δασκάλους. Στις μεγάλες πόλεις η παιδεία έχει αφεθεί στην εμπορικότητα των φροντιστηρίων. Αξιοδάκρυτη εικόνα οι νέοι που δεν έχουν καμία σχέση με την Ιστορία και οι απαντήσεις που δίνουν σε κάποιες ερωτήσεις παίρνουν τη θέση των ιστορικών "μαργαριταριών."
Μια εικόνα για κλάματα η Παιδεία στην Ελλάδα. Κι' ακόμη χειρότερη η εικόνα στον ελληνισμό της Διασποράς. Η ελληνική γλώσσα στην ξενιτιά χάνεται. Ο αγώνας για την διατήρησή της έχει αφεθεί στο φιλότιμο λίγων ρομαντικών δασκάλων οι οποίοι, με μισθούς πείνας, αγωνίζονται να διασώσουν αυτό που οι "Ηγέτες μας" γηγενείς και απόδημοι, έχουν καταδικάσει σε αφανισμό.
Από την γενέτειρα αγνοούνται επιδεικτικά κάποιοι απόδημοι λογοτέχνες που έχουν το πείσμα να χαράζουν τα προβλήματα των ξενιτεμένων στα βιβλία τους. Βιβλία που, παραμένουν αδιάθετα στα υπόγεια των σπιτιών τους αφού ο Έλληνας απόδημος δεν πρέπει να διαβάζει. Μια ολόκληρη Αμερική με τρία εκατομμύρια Ελλήνων και δεν υπάρχει ούτε ένα βιβλιοπωλείο που να προσφέρει ελληνικά βιβλία. Στα ελληνικά μπακάλικα της Νέας Υόρκης, δίπλα στις παστές σαρδέλες και στις ελιές βρίσκουν καταφύγιο τα βιβλία των αποδήμων συγγραφέων. Κι' εκεί παραμένουν αζήτητα με την ελπίδα να σκύψει πάνω τους κάποιος, ίσως...εξωγήϊνος. Τρία εκατομμύρια Έλληνες στην Αμερική που δεν έμαθαν ποτέ από κανέναν από αυτούς που έχουν αυτοανακηρυχθεί "Ηγέτες τους" να διαβάζουν βιβλία ελληνικά. Τρία εκατομμύρια Έλληνες, που το μόνο που τους απασχολεί είναι το τάβλι, το σουβλάκι και το ποδόσφαιρο.
Οργανώσεις αποδήμων συγγραφέων που μάταια χτυπούν την πόρτα της πατρίδας τους για μια βοήθεια, για μια συμπαράσταση στον αγώνα τους. Ποτέ δεν τους δόθηκε ούτε μια απάντηση στις εκκλήσεις τους.
Ίσως αυτή να είναι η εικόνα που επιθυμούν οι πολιτικοί της πατρίδας μας. Ίσως αυτό να τους συμφέρει. Ίσως αυτό να συμφέρει και όλους τους ηγέτες, παγκοσμίως. Οι άνθρωποι να μείνουν αμόρφωτοι. Γιατί έτσι τους θέλουν. Για άρτο και θεάματα μόνο.
Ας μην μιλάει λοιπόν για Παιδεία ο κ. Σημίτης, όταν τίποτε δεν έχει κάμει αλλά ούτε και θα κάμει. Διότι θα πρέπει να γνωρίζει ότι ένας άξιος πολιτικός προτάσσει τα έργα και όχι τα λόγια.

Dennis Kontarinis, Νέα Υόρκη, 02.06.2003
patrinos12@hotmail.com

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.

 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει" το μέλλον
George Orwell

 ΑΡΧΕΙΟ