η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΩΝΑΣΗΣ: ΔΟΞΑΣΤΕ ΤΟΝ!

Είναι ιστορική του Έλληνα η μοίρα
Να αναγεννάται από τις στάχτες
σαν του φοίνικα τα φύλλα!
Να δίνει πνεύμα και πνοή,
γράμματα, τέχνες και οράματα
μέσα από της στάχτης την καταστροφή
και του αρχέγονου χάους τα χαλάσματα.

'Αλλος ανώνυμος κι' άλλος επώνυμος
μεγαλουργούν στα ξένα,
Ολοι Ωνάσηδες δεν γίνονται
γιατί αυτός είναι Ένας.
Του Γένους ο Μέγιστος, ο Εκλεκτός,
της διεθνούς κλεπτοκρατίας
ο σύγχρονος Αρματωλός και Κλέφτης,
και της πατρίδος ο μέγας ευεργέτης

 -- . --

Πολυμήχανος, αυτοδημιούργητος, απλός,
παράδοξος, ατίθασος, εγωπαθής, καλός
γνήσιος Ελληναράς, Σμυρνιός,
ήταν καμάρι της φυλής μας σε όλη την Οικουμένη,
πρόσφερε στην πατρίδα δόξα, τιμή ,
«Ωνάσιο» και «Ολυμπιακή»
αλλά και θάρρος, ελπίδα και προοπτική.
Έκανε τον Έλληνα υπερήφανο
και τη φήμη του στα ύψη ανεβασμένη

 -- . --

Εχθροί και φίλοι
Θαυμάσετε τον! Μισήσετε τον! Λασπώσετε τον! Ολέσετε τον!
Υμνήσετε τον!
Και τι μ' αυτό;
Αυτός στα Ηλύσια Πεδία μένει,
στην πιο ψηλή κορυφή στον Όλυμπο,
με τα μεγάλα πνεύματα του Ελληνισμού διαβαίνει.

-- . --

Ήταν μοιραίο δύο Έλληνες ημίθεοι την εποχή εκείνη,
-Αρης και Μαρία-
η ανεπανάληπτη στον κόσμο αοιδός,
να ενωθούν ερωτικά
Όμως οι στρεβλόψυχοι τους αντιμετώπισαν σκανδαλοθηρικά.
Τι πρόκληση; τι μίσος; τι κατακραυγή ;
Ξεσήκωσε στους Φαρισαίους
και στους «ανθρώπους της ερήμου» διεθνώς.
Ζήλια, φθόνο και φλόγες
άναψε παγκοσμίως στα «μίντια» το γεγονός

 -- . --

Ο Αριστοτέλης έκανε το ακατόρθωτο:
Τα όρια της Ελλάδος στα πέρατα της υδρογείου να ξαπλώσει,
τη σήκωσε ψηλά στο προσκήνιο,
που ταπεινοί, ψοφοδεείς ηγέτες
την είχαν ρίξει στη διεθνή χλεύη
και στο παρασκήνιο.
Δοξάστε τον!!

 

Μεγαλοπρεπής και θρυλικός

Του άρεσε να ζει πλούσια, σαν μεγιστάνας και ηγεμών,
αλλά και στο ταπεινό το ταβερνάκι
απολάμβανε το Ελληνικό ουζάκι με χταποδάκι

 Είχε το επιχειρηματικό δαιμόνιο του Ερμή,
το ρόπαλο του Ηρακλή,
το πολυμήχανο του Οδυσσέα,
του Αχιλλέα την ορμή,
του Αρη την ανδρεία
και του Έλληνα το φιλότιμο και την ψυχή

 Και με αναμμένο στην πλώρη τον «Ολυμπιακό Δαυλό»
έπλεε υπερήφανη η «Χριστίνα»
με επιφανείς ξένους στην υδρόγειο,
στο Αιγαίο και στο Σκορπιό
Και ο στόλος του με πλησίστια φτερά,
-πλοία κι' αεροπλάνα
είχαν ονόματα Ελληνικά-
σε θάλασσες και σε ωκεανούς
μετέφερε της Ελλάδος τα χρώματα και τα ιδανικά.
Δοξάστε τον!

-- . --

Και όλα πήγαιναν ωραία και καλά
στων Ωνάσηδων τα παλάτια
Όχι όμως και στους μοχθηρούς εχθρούς τους,
που τον βλέπαν εχθρικά
με το ασπράδι του ματιού τους,
ως που μεθόδευσαν το μεγάλο φονικό του γιού του

 Η αδυναμία του ήταν μια και μοναδική,
μεγάλη να κάνει την «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ»!!
Και αρμένιζε σαν τον Φαέθωνα
το άρμα της εκεί ψηλά στον Ήλιο,
να αγκαλιάσει όλο τον κόσμο στα φτερά της
και να ενώσει στους πέντε κύκλους
την υφήλιο,
να κάνει την Ελλάδα ένδοξη και σεβαστή,
να κυριεύσει ειρηνικά αιθέρες και ωκεανούς,
χωρίς αίμα, βόλια και καταστροφή.
Κι' όλος ο κόσμος ατένιζε στον ουρανό
το άστρο του Ωνάση, όλο και πιο λαμπρό

 -- . --

Έκανε όμως και λάθη τραγικά.
Γέννησε μόνον δυό παιδιά
-Αλέξανδρο και Χριστίνα-
κι' όχι μια ντουζίνα απογόνους
ώστε αν άνθρωποι δόλιοι, άγριοι,
τα γνωστά «λυσσασμένα σκυλιά»
του σκοτώσουν τα μισά
να έχει άλλα έξη εφεδρεία
για να συνεχίσουν την Διογενή φατρία

 -- . --

«Είχα προβλέψει τα λιγρά φαινόμενα»
λέει ο Αρης
«Θηριομανείς φανήκαν οι εχθροί μας
Να δραπετεύσουμε θα 'ταν υποχώρηση.
Να προσκηνύσουμε θάταν δουλοσύνη.
Δίχως καμιά να εμφανίσουμε πρόκληση
όταν το καντύλι μας να σβήσουν δεν μπορούν
στα παιδιά μας ορμούν και απαιτούν
θυσία να τα κάνουν στο Μολώχ,
εκτός κι' αν αμαχητί παραδοθούμε
Αλλά ΟΧΙ, αυτό δεν μπορεί ποτέ να γίνει
γιατί είμαι Ελλην»

-- . --

Σαν δέχθηκα τη Τζάκυ στο νυφικό κρεβάτι,
στο Σκορπιό,
και έβαλα του «Ιμπν Σαούντ» το όνομα
στο πλοίο μου, το πιό τρανό
Τα κόβαλα του διεθνούς εξουσιασμού,
Φρικίασαν!!
Και τότε του Μαμμωνά οι αργυροφάντες,
οι κύκλωπες και λαιστρυγόνες,
τα μαχαίρια με μανία τροχίζουν
την καρδιά μου λογχίζουν
εκεί που με πονεί και που με σφάζει,
τον Αλέξανδρο πισώπλατα χτυπούν
και η δολοφονία του στο Ελληνικό
σε λίγο σιγοβράζει .

--. --

Μα έτσι που σε κατάντησαν παιδί μου
«βγάλτε του τα σωληνάκια,
τελείωσε του Αλέξανδρου το λάδι»
λέω στους γιατρούς με πόνο αφάνταστο
εκείνο το μοιραίο βράδυ.

Μοιρολογούσε ο άμοιρος πατέρας το άψυχο παιδί
«Αν ζούσε ο Αλέξανδρος μου,
το αγαπημένο μου παιδί,
σε τούτο τον αλγεινότατο αιώνα
της βαρβαρότητας και παρακμής
αγαθοδότης της πατρίδος θα γινόταν και άνδρας ευκλεής,
οιστρηλάτης και δοτήρ
του παρακμάζοντος γένους το παράδειγμα
θα απλωνόταν
και ειρηνικός θηριομάχος αγριοφρόνων βαρβάρων,
σαν άλλος Ηρακλής θα εξελισσόταν !»
-- . --

Μετά απ' αυτό ήταν καιρός να φύγω κι' εγώ
από τον μάταιο τούτο κόσμο τον κακό
να ουρανοπλεύσω για το στερνό ταξίδι στο Σκορπιό
με τα φτερά της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ
και του Πλούτωνα το πλοίο, το νεκρικό,
στα πέλαγα της Αχερουσίας λίμνης και της αλλαγής
και στον ποταμό της λήθης
και της αέναης ροής.

-- . --

Όμως λυπάμαι τη μοίρα σου ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ!
Το καμάρι του Αλέξανδρου και το δικό μου
έπεσες στα χέρια των εχθρών μου
και με μοχθηρία σου λοιώσαν τα φτερά
γιατί δεν ήθελαν
στις πέντε ηπείρους να πετάς ψηλά
και σε κατήντησαν μικρή και ευτελή
στα αζήτητα της αγοράς τους, στη Βαλκανική.

-- . --

Και τώρα ώρα για το στερνό απολογισμό.
Η χρυσοφόρος η Πλουτώ,
με πρόδωσε οικτρά.
-όχι όμως και το Πνεύμα το Καλό-
Η άπιστη μου έριξε φοβερή κατάρα,
Όμοια με κείνη του ένδοξου οίκου των Ατρειδών
Μαγείρεψε το κρέας των παιδιών μου
με πετρέλαιο και Ύδωρ της Στυγός
και το πρόσφερε γεύμα
στο τραπέζι των εχθρών μου.
Και σαν έσβησε το δικό μου το κερί
πήρα μαζί μου δυο μέτρα μόνον γη

Για να δικαιωθεί έτσι η προφητεία

Εκείνου του απλοϊκού εργάτη

Που μου είχε πει:

«Δυο μέτρα γης θα πάρεις κι' εσύ Ωνάση»

-- . --

Μελανός είν' ο ορίζοντας στον παρόντα αιώνα αδελφοί,
Λαμπαδιάζουν οι Καιροί
Όμως εσείς Έλληνες «κάντε το καλό και ζείτε καλά»,
έχετε τα μάτια ορθά, ανοιχτά
και προχωράτε μπροστά,
με τις Ελληνικές Αξίες σαν μπούσουλα και συμπεριφορά,
και μακρυά από της Κίρκης τα μαυλιστικά ουρλιαχτά.
Η χώρα του Διός θα ξαναγεννηθεί
Θάρρος αδέλφια και πίστη στον Αγώνα!!

Έλληνες !!
Κρατάτε ψηλά την Ολυμπιακή Σημαία ,
η Αλήθεια θα λάμψει και πάλι στη Γη

Γλυκοχαράζει η αυγή.
Αύριο ξημερώνει μια καλύτερη μέρα!

Αμφικτύων

==============================

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΠΡΟΟΔΟ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

22.12.2002

Το κείμενο εκφράζει την άποψη του συγγραφέα

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

 ΑΡΧΕΙΟ