η φωνή σου

η στήλη μας

Μετανάστης
Αδέσμευτο περιοδικό στο διαδίκτυο

Εκδίδεται από επιτροπή

metanastis@metanastis.com


Κι εσύ λαέ βασανισμένε πληρώνεις την αδιαφορία σου 

ΕΠΕΨ
Επιστολική Ψήφος

Λογοτεχνία της διασποράς  ΕΕΣΠΗ

Ελληνική Γλώσσα 

Ελληνική Μουσική

Τέχνη & Πολιτισμός

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΜΑΥΡΑΚΟΚΚΙΝΑ 

Ποίηση

Ενδιαφέροντες
Κόμβοι

Επιστολές

Αρχείο

Αθήνα 2004

Athens 2004

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 

 

  

Ντρεπόμαστε κι είμαστε Έλληνες!

Φαίνεται πως μπαίνει κάποια «πειθαρχεία», κάποια σειρά στην όλη ιστορία της 17Ν που βραχυκύκλωσε και αποβλάκωσε την Ελληνική κοινωνία τις τελευταίες εβδομάδες. Ειδήσεις, εφημερίδες, ραδιόφωνο, τηλεόραση κλπ θέρισαν και αλώνισαν κυριολεκτικά τη 17Ν. Οι εντυπωσιακές ομολογίες στελεχών και δολοφόνων τής εν λόγω τρομοκρατικής οργάνωσης απόκτησαν πανηγυρικό χαρακτήρα και οι Έλληνες πολίτες, κατά τις εκτιμήσεις τής κυβέρνησης, της Ν. Δ. των ΜΜΕ, της ΕΛ.ΑΣ και γενικότερα του πολιτικού κόσμου, μπορούν πλέον να είναι ήσυχοι, διότι τα ως τώρα δρώμενα οδηγούν στην πλήρη εξάρθρωση και η δημοκρατία νίκησε. Αυτά ακούμε. Αμήν και πότε, λέμε εμείς, αλλά οι ως τώρα εξελίξεις, όχι μόνο της 17Ν όπως αυτές διαδραματίζονται με τις εντυπωσιακές ομολογίες! αλλά οι εξελίξεις των τριών τελευταίων δεκαετιών μας κάνουν κάθε άλλο από το να λέμε ότι είμαστε υπερήφανοι αλλά ντροπιασμένοι και ακόμα μικρότεροι στο μπόι κατά κράτος.

Μέσα από την τρομοκρατική αιθαλομίχλη των τελευταίων ημερών, η περηφάνια της Ελληνικής κοινωνίας καθώς και ο πολιτικός «πολιτισμός», μειώθηκε ακόμα περισσότερο ενώ αντίστοιχα οι μηχανισμοί του Ελληνικού Κράτους απόχτησαν πολλά «μπράβο» από Αμερικανούς και 'Αγγλους. Ωστόσο ευχόμαστε τ' αποτελέσματα να είναι εκείνα που ο λαός θέλει και όχι οι εντός και εκτός Ελλάδας μηχανισμοί.

Ντρεπόμαστε λοιπόν όχι μόνο για την εγχώρια τρομοκρατία και δόξα τω Θεό που παραλίγο να εκτεθεί και το Πασόκ αλλά διότι όλο αυτόν τον καιρό η κρατική μηχανή κινήθηκε στις στρωμένες ράγες μιας άλλης Τρομοκρατίας, παλαιάς και καινούριας, όπως κι αυτή που εφάρμοσαν οι Αμερικάνοι μέσω των Τούρκων εισβολέων του Αττίλα στη Μεγαλόνησο. Αυτή είναι μια ντροπή μεγάλων μεγεθών για τον απανταχού Ελληνισμό και καμιά εξάρθρωση δεν είναι ικανή ν' απαλλάξει απ' το σκαμνί της Ιστορίας τους υπηρέτες, (εμπνευστές της Κυπριακής τρομοκρατίας και των ποικίλων εφιαλτικών τραγωδιών που εξαιτίας τους ο Κυπριακός λαός έζησε τα πάνδεινα και τα ζει) είτε αυτοί είναι Έλληνες, είτε είναι Κύπριοι πολιτικοί.

Και η ντροπή μεγαλώνει θεαματικά αφού οι δούλοι ήταν και είναι «Έλληνες» που έφεραν το Κυπριακό σε μια μόνιμη επετηρίδα! και όχι μόνο. Ντρεπόμαστε λοιπόν για την Ελληνική κυβέρνηση, για την Αξιωματική Αντιπολίτευση, για τα Μ.Μ.Ε. για την ηγεσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ντρεπόμαστε για το Ελληνικό λόμπι της Αμερικής αλλά και της Ευρώπης που όλα αυτά τα χρόνια επέτρεψαν την αποτροπιαστική κατάσταση στην Κύπρο. Ντρεπόμαστε πολύ περισσότερο για τις επετείους (όπως και σήμερα) για τα εκκλησιαστικά τρισάγια και τις χριστιανικές ευχές ιερέων που κοροϊδεύουν τις οικογένειες των παθόντων με κεριά και λιβανίσματα και με παχιά λόγια.

Βεβαίως η αλυσίδα της ντροπής πάει λέγοντας, αλυσίδα που σφυρηλατήθηκε και σφυρηλατείται στα πολιτικά κείμενα και στις μέγα εξαγγελίες ενάντια, τάχα, στην εισβολή που γκρεμίζει στα τάρταρα κάθε ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Αυτή τη ντροπή την κουβαλά όλος ο Ελληνισμός στην πλάτη του σαν ζώο ή καταραμένος (πέρα των άλλων «αμαρτιών» που του φόρτωσαν) και τη σέρνει συνεχώς. Και η ντροπή τρέχει σε ξενόφερτες ράγες σαν τρένο, το οποίο, τρένο, μέσα απ' τον απόηχο της σημερινής τρομοκρατίας θα μας οδηγήσει και στην επιτυχή έκβαση της Ολυμπιάδας του 2004.

Ντροπή και πάλι ντροπή και για τα «λόμπι» των Ελλήνων, ιδιαίτερα της Αμερικής, ένεκα του ογκώδες πληθυσμού του, όφειλε να δείξει τη δύναμή του με έργα και όχι με κροκοδειλίσια δάκρυα για την μαρτυρία του Κυπριακού λαού. Μιλούμε για Ελληνικό λόμπι και το εννοούμε και όχι για πολίτες, Αμερικανούς ή Έλληνες. Λόγια, παχιά λόγια, διαδέχονται το μόνιμο και άλυτο μαρτύριο της μεγαλονήσου και με Αμερικανικά και γραικύλων «θα» μάς έχουν πια μπουχτίσει και πρήξει.

Πριν κλείσουμε με την ντροπή μαζί και το κεφάλαιο της τρομοκρατίας, σήμερα είχαμε την ευκαιρία να δούμε και ένα άλλο εντυπωσιακό φαινόμενο το οποίο δείχνει, αμή τι άλλο όταν λέμε τρομοκρατία, τι και πώς την εννοούμε. Για όσους δεν πληροφορήθηκαν, θα παραθέσουμε απόσπασμα κειμένου του δελτίου τύπου του ΔΗΚΚΙ, 20.07.2002

«Απίστευτα μαθήματα ασφάλειας παρέδωσε σήμερα η γερμανική διοίκηση του Διεθνούς Αεροδρομίου Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος», όταν άνδρες της ιδιωτικής εταιρείας ασφάλειας, απομόνωσαν τον Πρόεδρο του ΔΗΚΚΙ κ. Δημήτρη Τσοβόλα και ζήτησαν να του κάνουν προσωπικό σωματικό έλεγχο, την στιγμή που είχε περάσει από όλες τις άλλες διαδικασίες ελέγχου μαζί με τους συνεπιβάτες του και ετοιμαζόταν να επιβιβαστεί στο λεωφορείο που θα τον οδηγούσε στο αεροπλάνο! Σε δηλώσεις του από τα Χανιά, όπου ήταν και ο προορισμός της πτήσης του, ο κ. Δημήτρης Τσοβόλας, τόνισε τα εξής: «Αυτό που μου συνέβη σήμερα το αντιμετώπισα για πρώτη φορά στα 25 χρόνια που ταξιδεύω ως πολιτικός με τα αεροπλάνα, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Μόλις πριν μπούμε στο αυτοκίνητο που θα μας οδηγούσε στο αεροπλάνο, με εντολή αυτής της γερμανικής εταιρείας ιδιωτικοί αστυνομικοί απαίτησαν να μου κάνουν σωματική έρευνα παρότι γνώριζαν ότι είμαι αρχηγός κόμματος. Μου είπαν χαρακτηριστικά «Πρόεδρε έχουμε εντολή από την εταιρεία να σου κάνουμε σωματική έρευνα». Να χαίρονται τον εκσυγχρονισμό αυτοί που μας κυβερνούν, αυτοί που εκφράζουν τον δικομματισμό στην Ελλάδα, την υποτέλεια και την εξάρτηση προς τις ξένες μεγάλες δυνάμεις»

Έτσι, παρόλο που η εξάρθρωση της τρομοκρατίας βαίνει στο τέλος της, η ντροπή ξεχύνεται ξεδιάντροπα στην Ελληνική επικράτεια. Αυτό το συμβάν, το οποίο κι εμείς καταγγέλλουμε απερίφραστα που θα το εντάξουμε; Μήπως στην κρατική τρομοκρατία; Αυτό είναι το κράτος δικαίου του Πασόκ και πάνω σ' αυτό επενδύει η Ν.Δ.; Τα σχόλια δικά σας. Εμείς λέμε μόνο ντροπή. Εκτός κι αν είναι ο κ. Δ. Τσοβόλας άλλο απ' ότι δείχνει. Μωρέ εκσυγχρονιστές, πασόκοι κι ευτυχώς άρχισαν οι διακοπές.

 

Ε.Ε.–Ιούλης, 20.07.2002
www.fasoulas.de
vaios@fasoulas.de

 

 

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

κεντρική σελίδα

 ΑΡΧΕΙΟ