η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

Ο «μοντέρνος» τρόπος ζωής βγάζει στο περιθώριο του νέους και το βιβλίο!
(Αφιέρωμα στους νέους και το βιβλίο)
Γράφει ο Πολίτης Βάιος Φασούλας, 13.06.2003

Οι ανησυχίες και το ενδιαφέρον μας για την τύχη των σημερινών νέων δεν έπαψε να μας απασχολεί και να μας ανησυχεί, ακόμα και αν αυτοί οι νέοι είναι μειοψηφία. Αναφερόμαστε σ' εκείνους τους νέους που παγιδεύονται στα δίχτυα των ονάγρων, οι οποίοι τους μεταβάλλουν σε θύματα της «σύγχρονης» κοινωνίας μας, όπως θέλουν να την παρουσιάζουν, κι εκεί τους χαλούν και τους σκοτώνουν.
Πριν ξεκινήσουμε το θέμα μας, προς αποφυγή παρεξηγήσεων θεωρούμε απαραίτητο να διευκρινίσουμε ότι δεν αναφερόμαστε στο σύνολο της κοινωνίας, αλλά στη μειοψηφία και θέλουμε να ελπίζουμε ότι αυτούς τους κατεστραμμένους και διαμορφωμένους σε «εργαλεία» στα χέρια διάφορων εγκληματιών νέους μας, αν η κοινωνία τους αγκαλιάσει, θα τους κερδίσει.
Στη «σύγχρονη» εποχή, (έχουμε «Παγκοσμιοποίηση» βλέπετε) όπως αυτή προβάλλεται τόσο στους χώρους της αλλοδαπής όσο και στην Ελλάδα, τα αίτια που οδηγούν τους νέους μας, απόδημους και γηγενείς, σε ατραπούς χωρίς επιστροφή, είναι πολλά. Θεωρούμε ότι ανάμεσα στις αιτίες που προκαλούν το κοινωνικό και ατιμώρητο έγκλημα, είναι και η έλλειψη της πνευματικής τροφής: Το βιβλίο, οι συγγραφείς του και η αγορά, καθώς και άλλες τέχνες, όπως το θέατρο, η μουσική, ο κινηματογράφος κ.ά., όλα μαζί αποτελούν κίνητρα για την πνευματική διάπλαση του ανθρώπου. Όλα αυτά έχουν πλέον περάσει στο κοινωνικό αποσαθρωμένο περιθώριο και σταδιακά, μέσω του ξενοκίνητου «μοντέρνου» τρόπου ζωής και την υποστήριξη των διαμορφωτικών και αποπροσανατολιστικών ΜΜΕ, εξαφανίζονται.
Θα επικεντρωθούμε στο χώρο της Λογοτεχνίας, έτσι ώστε να κινούμαστε στο πλαίσιο του αντικειμένου μας, με σύντομες αναφορές, για να δούμε τι είναι αυτό που απομακρύνει το νέο από το βιβλίο και άλλες τέχνες και επιλέγει άλλους τρόπους διασκέδασης και μόρφωσης.
Θυμίζουμε τα τρία 8ωρα, που γι' αυτά ο άνθρωπος έχυσε αίμα και που, κατά τη γνώμη μας, έχουν πλέον συγχωνευτεί σ' έναν άμορφο χρόνο. Αλλά κι αν ακόμα υπάρχουν, έχουν αποκτήσει διαφορετικούς χαρακτήρες: της αποβλάκωσης, του αποπροσανατολισμού, της αδιαφορίας και μιας διαχρονικής προπαρασκευής δημιουργίας τεχνιτών μητρών, τα οποία έχουν εξελιχθεί σε ανήθικα και επικίνδυνα κέντρα, γεννούν και προσφέρουν αδιέξοδα και οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια ένα μέρος των νέων Πολιτών, σε ατέρμονες και αφύσικες ατραπούς.
Παράλληλα το πολυπλόκαμο δόρυ της ανεργίας που διευρύνεται παγκοσμίως, μέσα από μια χαώδη διάσταση, δίνει τη χαριστική βολή: ο άνεργος νέος εύκολα προσφέρεται σαν λεία. Παράλληλα, μέσω της διεθνούς καθεστηκυίας τάξης -ιδιαίτερα το ένα 8ωρο από τα τρία (ελεύθερος χρόνος) αποτελεί τον πυρήνα τής από κάθε άποψη στρωματοποίησης =κοινωνικής αποσάθρωσης και αποβλάκωσης των Πολιτών, επαναλαμβάνουμε, ιδιαίτερα των μειοψηφούντων νέων. Σ' αυτό το 8ωρο -ελεύθερος χρόνος- συντελούνται όλες οι άχρηστες και ποταπές δραστηριότητες, ενώ την ανήθικη σκυτάλη έχουν αρπάξει στα χέρια τους τα ΜΜΕ, ιδιαίτερα τα ιδιωτικά.
Το σπίτι-οικογένεια που έπρεπε να είναι το Πρώτο Σχολειό, η διαπαιδαγώγηση έχει περάσει στην εξουσία τής τηλεόρασης, η οποία απορροφά όλο τον ελεύθερο χρόνο της νοικοκυράς και την μεταβάλλει σε άριστη κουτσομπόλα και ανίδεη για τα δρώμενα και το μέλλον των παιδιών της, αλλά και ικανή να διαμαρτύρεται για την τύχη των παιδιών της... εκ των υστέρων! Και δε θα ήταν υπερβολή αν πούμε, ότι ειδικά τα ιδιωτικά κανάλια ζουν το δικό τους «χρυσό» κόσμο, δίνουν τον «καλλίτερο» εαυτό τους και αποβλακώνουν ομαδικά. Αντίστοιχα ο κάθε πατέρας, προκειμένου να «εκτονωθεί» απ' το εφήμερο, επενδύει τον ελεύθερο χρόνο του στο καφενείο, στο ποδόσφαιρο, (εδώ συντελείται η μεγαλύτερη αποβλάκωση τον πέθαναν τον άθλο, μισείται και σκοτώνεται ο κόσμος στα γήπεδα για τους πολλούς μένουν τα αδιανόητα κέρδη, για τους λίγους η αποβλάκωση και ο φανατισμός) σε τυχερά παιχνίδια κυνηγώντας την άχαρη τύχη του, έτσι που τα παιδιά «μορφώνονται» ηλεκτρονικά και ελεύθερα. Χαριστική βολή δίνουν και ορισμένα κέντρα «διασκέδασης», που μετεξελίσσονται σε προπαρασκευαστικά κέντρα και από κει μέσα μεταφέρουν τους νέους σε «παραδείσους». Επίσης, όπως μαθαίνουμε, αποκτήσαμε και «κινητούς οίκους ανοχής» και δεν ξέρουμε τι θα αποκτήσουμε ακόμα. Παράλληλα στην αγορά βλέπουμε διάφορα πορνογραφήματα, που ως ένα βαθμό καθιστούν αναποφάσιστο ακόμα και τον υγιή νέο τι θα αγοράσει.
Έτσι λοιπόν για την Ελλάδα και τον απανταχού Ελληνισμό, έχουμε από τη μια τους νέους που απομακρύνονται συνεχώς απ' την πολιτιστική και ιστορική τους κληρονομιά: Περιφρονούν τη μητρική τους γλώσσα, τους κυριεύει το πάθος της ξενομανίας και τέλος, μέσα από τα μεγάλα προβλήματα των καιρών μας αναζητούν «λύσεις». Για τις «λύσεις» που αρκετοί από τους νέους βρίσκουν, πρέπει να είναι υπερήφανοι οι αρμόδιοι και μεγαλόστομοι ταγοί τής Μητρόπολης, (κυβερνήσεις, πολιτεία, εκκλησία, μέρος της επιστημονικής και εκπαιδευτικής κοινότητας. ΜΜΕ κλπ) οι οποίοι αποδείχθηκαν ανίκανοι να σταθούν στο ανάστημα που κληρονόμησαν και σακάτεψαν κι αυτό που υπήρχε.
Και από την άλλη η αέναη προσφορά των διασπαρμένων Ελλήνων συγγραφέων με έργα τους καθώς και οι διάφοροι καλλιτέχνες της διασποράς (άφταστοι τροβαδούροι, ζωγράφοι και θεατρολόγοι μεγάλων μεγεθών κλπ) βρίσκονται επίσης σ' ένα αθεράπευτο σύνδρομο αέναης αδιαφορίας- προϊόν του ελληνικού κατεστημένου. Βέβαια υπάρχουν και ελάχιστες εξαιρέσεις, που ορισμένων τα έργα προβάλλονται, χάρη σε δυο παράγοντες: Ο ένας είναι οι φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλλονται από ορισμένους φορείς με προβολές μέσω διαδικτύου (θα παραθέσουμε αμέσως μια από τις πάρα πολλές παρουσιάσεις), με διάφορες βραβεύσεις και διακρίσεις σε Απόδημους Λογοτέχνες και πράγματι αξίζει να πει κανείς μια καλή κουβέντα. Κι ο άλλος παράγοντας είναι ότι επικουρείται και ο κομματικός συγγραφέας και οποιοσδήποτε κάτοχος καλών τεχνών. Έτσι σε μια από τις δεκάδες ιστοσελίδες διαβάζουμε: «ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ»:
«Αξίζει να τιμούμε και να θαυμάζουμε τους Έλληνες του εξωτερικού, που εξακολουθούν να είναι Έλληνες (συνήθως πιο Έλληνες από τους «Ελλαδίτες»).
Αξίζει πιο πολύ ακόμη να τιμούμε και να θαυμάζουμε εκείνους που «γράφουν» στα ελληνικά και συμβάλλουν έτσι όσο κανείς στην διατήρηση και διάδοση της ελληνικής γλώσσας.
Αξίζει να θαυμάζουμε τις ελληνικές προσπάθειες αυτών των ελλήνων συγγραφέων του εξωτερικού και γι' αυτό τις παρουσιάζουμε:» www.helleniclanguage.gr/sygrafeis.html 
Από τους χώρους της διασποράς (που πέρα των άλλων αποτελεί κι ένα γιγαντιαίο Αρχείο και για το χώρο της Λογοτεχνίας) συχνά επισημαίνουμε τα κακώς κείμενα των καιρών μας δίνοντας έμφαση στον Ελληνικό Πολιτισμό και στις αξίες του, αλλά ιδιαίτερα στη νέα γενιά, η οποία είναι ο αντικαταστάτης μας, ο συνεχιστής και ο εγγυητής των πνευματικών μας περιουσιών.
Τα δυναμικά αστράμματα που όφειλε να δίνει η μητέρα Ελλάδα μέσα στις «σύγχρονες» καταιγίδες που θα επέτρεπαν το άνοιγμα των οριζόντων, τα μετέτρεψε σε αστράμματα σπαρματσέτων, αγνοώντας ακόμα και τις εξωτερικές αναλαμπές φιλελλήνων και απλών Πολιτών του Κόσμου και πολύ περισσότερο τους Συγγραφείς της Διασποράς.
Εδώ ένας άλλος Κόσμος, ένας Κόσμος της Διασποράς πήρε τη σκυτάλη στα χέρια του -αναμφισβήτητο και διαχρονικό γεγονός- και μέσα από αντίξοες συνθήκες-ιδιαίτερα της αειθαλούς αδιαφορίας της κομματικής και «ισχυρής» Ελλάδας- φρόντισε και φροντίζει τα πολιτιστικά του αστράμματα να βρίσκονται στους αιθέρες! Θεωρώντας σαν μοναδικό όπλο το Λόγο μέσα από πλούσια κείμενα ανακατεμένα με πολιτισμικές γεύσεις άλλων πατρίδων έδωσε και δίνει το Ελληνικό παρόν και τις πρέπουσες διαστάσεις στα περάσματα των καιρών. Το σύνθημα «Έλληνες Συγγραφείς της Διασποράς Ενωθείτε» που ακούγεται απανταχού δεν είναι μήνυμα θεόπνευστο ή πολιτικό. Είναι μήνυμα δικό μας μοναδικό, για να παλέψουμε τα θηρία των καιρών, ντόπια και ξένα.
Τον Λόγο ο Έλληνας τον έχει μέσα του. Τα χαρακτηριστικά του, όπως η σοφία και ο στοχασμός, η ψυχική και κοινωνική ανατομία και η ποίηση, το θέατρο και το τραγούδι, όσο και αν οι κοινωνίες μεταβάλλονται από οάσεις ανάπαυλας πνευματικής ανάτασης και ηρεμίας σε αποξηραμένους λάκκους περιτριγυρισμένοι από τους σημερινούς «άγριους», είναι και μένουν ζωντανά σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Αυτόν το Λόγο προτείνουμε στους νέους μας μέσα από τα γραφτά μας. Κι αυτόν το λόγο προτείνουμε και στους ταγούς μας, οι οποίοι οφείλουν να γνωρίζουν ότι: Ο πλούτος της Ελληνικής Λογοτεχνίας, αρέσει δεν αρέσει, πρέπει να τύχει φροντίδας από την Ελλάδα και να πλημμυρίσουν τα σχολεία μας με τα κείμενά μας. Όταν το Ελληνικό Κράτος μέσω Οργανισμών (Σ.Α.Ε., Γ.Γ.Α.Ε., Ομοσπονδίες Ελληνικών Κοινοτήτων κλπ) επικαλείται τη Διασπορά, θα πρέπει και να το δείχνει στην πράξη. Τα λόγια, επιτρέψτε μας να πούμε, τα λένε μόνο στις κηδείες για παρηγοριά. Η Διασπορά είναι ζωντανή και δρα απανταχού ενάντια σε κάθε ανθελληνική πολιτική που εξαφανίζει τη γλώσσα μας, όπως στις μεγάλες Ηπείρους, Αμερική, Αυστραλία κλπ. Και σ' αυτές τις Ηπείρους φαίνεται ξεκάθαρα η αδιαφορία της μητρόπολης, η οποία έχει εγκαταλείψει τον Ελληνισμό! Ακόμα και τα ευαγγέλια ακούσαμε στην αγγλική γλώσσα! Λοιπόν, ποιον Ελληνισμό επικαλούνται τόσο οι ρασοφόροι όσο και οι πολιτικοί ταγοί; Τη σταδιακή αφομοίωση; Τα ελληνόπουλα που δεν μπορούν να αρθρώσουν λόγο; Πόσες βιβλιοθήκες και πού έχει η μεγαλόστομη πολιτική μητρόπολη; Όμως θα πρέπει να γνωρίζουν οι ταγοί μας, και να μην ξεχνούν, πως η αδιαφορία δεν τιμά αλλά δικάζει

Ε.Ε.-Γερμανία, Ιούνιος 13 2003

www.fasoulas.de
vaios@fasoulas.de 

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.

 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει" το μέλλον
George Orwell

 ΑΡΧΕΙΟ