η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

Κεντρική Εξουσία - Κράτος και Δήμος
Στον απόηχο των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών

Επίλογος

Σχολιάζοντας τα δρώμενα σε ό,τι αφορά τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, 13.10.2002, σαν Έλληνες πολίτες ένα από τα πρώτα που μας έμαθαν οι αγράμματοι, αλλά αγνοί και άσπιλοι πατεράδες μας, ήταν να θαυμάζουμε και να επικροτούμε πρώτα τους ηττημένους και παράλληλα να δεχόμαστε με σεβασμό τους νικητές. Ασφαλώς και στις δυο περιπτώσεις εννοούμε τους πολίτες, «κερδισμένους» και «χαμένους», που έδωσαν τον αγώνα τους στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές για να εκλέξουν τους εκλεχτούς τους και σε καμία περίπτωση τα ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ κόμματα. Αυτά είναι οι μόνιμοι εχθροί της κοινωνία μας, η οποία σφύζει κάτω από τη μοντέρνα δυναστεία και αέναη αρπαγή ιδιαίτερα των σοσιαλιστών του Πασόκ, βεβαίως των «συγχρόνων» φιλελεύθερων της Ν. Δ. και της κοινοβουλευτικής Αριστεράς, όπως αυτή εκφράστηκε και εκφράζεται, άλλοτε στείρα και κολλημένη στο χτες και άλλοτε μεσοβέζικα, διασπαστικά, καιροσκοπικά και «εκσυγχρονιστικά», προκείμενου να εξασφαλίσει πολιτική παρουσία και δημόσια προβολή. Δυστυχώς, αυτό προκύπτει, κατά τη γνώμη μας και επιπλέον οι πολλές και γνωστές «εκσυγχρονιστικές» φιγούρες που παρέλασαν αυτό τον καιρό προκειμένου να παροτρύνουν αριστερούς πολίτες προς συνεργασίες, είναι συνταγές παλιές αλλά απόλυτα αποτυχημένες.

Λοιπόν, για όσους δήμαρχους και νομάρχες εκλέχτηκαν, από οποιοδήποτε πολιτικό χώρο κι αν προέρχονται, οφείλουμε να τους ευχηθούμε καλή πρόοδο, να αφήσουν τις κομματικές δοσοληψίες και τα αβδελλοειδή λιμνάσματα, να σκύψουν και να αφουγκραστούν τα προβλήματα των τόπων τους. Η Κεντρική Εξουσία έχει να κάνει «δικές» της δουλειές, που η δόλια ακόμα δεν μπόρεσε ούτε να δει αλλά ούτε και να συνειδητοποιήσει ποιες ως τώρα δεν έχει κάνει και ποιες δεν έπρεπε να κάνει. Γι' αυτό λέγαμε και θα λέμε μέχρι που να βγάλει ο «ήλιος κέρατα» ότι το νοικοκύρεμα μιας Χώρας φαίνεται από τη δομή και λειτουργία της Τοπικής Διοίκησης: Η πολιτική μιας Χώρας ξεκινά μέσα από την Αυτοδιοίκηση.

Ο μεγάλος χορός έγινε και οι «μεγάλοι» όπως ήταν λογικό, αλώνισαν. Οι προθέσεις τους ως προς την αρπαγή της Αυτοδιοίκησης έδειξαν περίτρανα την πολιτική τους «κουλτούρα» και την ελεεινή τους προπαγάνδα. Του προέδρου της Ν. Δ. «μάλλιασε» το στόμα του να μιλά ότι αγκαλιάζει όλους τους Έλληνες και αντίστοιχα ο «σοσιαλιστής» πρόεδρος του Πασόκ με το επιτελείο του επιδόθηκαν σε δημοκρατικές πολιτικές που εστιάστηκαν σε χορούς φαντασμάτων, μεταξύ και του αποκλεισμού της άκρας Δεξιάς (τώρα το θυμήθηκε το Πασόκ!!!) που εκφράζεται μέσω του κ. Καρατζαφέρη. Ξεχνούν οι άμοιροι και απολίτιστοι πολιτικοί μας ότι ο λαός μας πάντα θα υπάρχει, για να διώχνει, να γκρεμίζει, να καταδικάζει. Κι αυτά, κατά την άποψή μας, είναι πολιτικοί πλεονασμοί που μεταβάλλονται σε πολιτικές γελοιότητας και σε αντιδημοκρατικούς αποπροσανατολισμούς. Αυτά δυσκόλεψαν λίγο ή πολύ την υποψήφια δήμαρχο των Αθηναίων και αντίστοιχα τον υποψήφιο υπερνομάρχη και τώρα υποχρεούνται να δώσουν τη δεύτερη μάχη, η οποία θα κριθεί από τη μετακίνηση των πολιτών.

Η ύπαρξη της άκρας Δεξιάς είναι υπαρκτό φαινόμενο, καλώς πρέπει να αγρυπνούμε, κανένας ευρωπαίος πολίτης δεν τη θέλει, συνεπώς η «άνοδός» της στην εξουσία είναι χαμένο όνειρο. Από κει και μετά η τόση μεγάλη προβολή από τα ΜΜΕ και από ποικίλους κυβερνητικούς μοχλούς είχε σαν συνέπεια το ανέβασμα της άκρα Δεξιάς στα ποσοστά που τρομάζουν.

Αυτή η μέθοδος εφαρμόζεται και στη Γερμανία και η ιστορική αντιπαράθεση ανάμεσα στους Ισραηλίτες και στους Παλαιστίνιους συγκρούεται με τα πραγματικά πιστεύω τους. Προσέξτε, λενε, δεξιοί και αριστεροί, μη μας έρθει κάνας Χίτλερ και ας κάνουν οι ίδιοι τα χειρότερα και αν όχι να δέχονται τις πιέσεις της «Pax Amerikana» πώς θα «παγώσουν» την ανεργία, πώς θα υπερσυγκεντρωθεί το χρήμα στους αρπάχτρες και στις απρόσωπες και κλειστές σαν κάστανο προς το κοινό τράπεζες, πώς θα διατηρούν την τρομοκρατία, πώς θα διατηρήσουν το φασισμό, πώς θα συνεχίσουν την «λαθρομετανάστευση» και παν απ' όλα πώς θα συντηρούν και να προωθούν τον πόλεμο για να μπορούν, εν ονόματι αυτών των κακών, να δρουν ξεδιάντροπα, τόσο σε διεθνές επίπεδο όσο και σε εθνικό-τοπικό.

Για να μη φεύγουμε από το θέμα του εκλογικού αποήχου, το «σακάτεμα» των υποψηφίων προσώπων και ανεξάρτητων συνδυασμών ανένταχτων Αριστερών ριζοσπαστικών δυνάμεων, οικολόγων, αυτόνομων κινημάτων, πρωτοβουλιών κλπ ανά τη Χώρα, δείχνει, αμή τι άλλο, και την πολιτικο-ιδεολογική γάγγραινα των κομμάτων της Αριστεράς, που ακόμα και για το καλό το γενικό δεν είναι ικανά να συμμαχήσουν. Ενώ ακούμε το Πασόκ και τη Ν. Δ. σε διάλογους να λεει «ναι» το ένα στο άλλο ή να συμφωνούν σε κάποια θέματα που αφορούν την Αυτοδιοίκηση, στην Αριστερά ο ένας βγάζει το μάτι του άλλου. Κοινό χαρακτηριστικό: έχθρα, μίσος, αποστροφή, απομάκρυνση. Κι αυτά δεν περνάν απαρατήρητα από τους Έλληνες πολίτες, οι οποίοι επενδύουν στα απρόσωπα μεγάλα κόμματα ευελπιστώντας στο ελάχιστο, όπως έγινε και τώρα. Λοιπόν, παρόλο που αυτή τη φορά επιστρατεύθηκαν ανεξάρτητες δυνάμεις, ελεύθεροι πολίτες και συνδυασμοί, η απυρόβλητη προπαγάνδα του Πασόκ κι εδώ κατάφερε να εξαφανίσει τα σχήματα, όχι όμως τις ιδέες. Και επειδή οι ιδέες για τους Έλληνες, συνήθως και μέσα από συγκυρίες παρουσιάζουν κάποια αργοπορία, σημασία έχει ότι κάποια στιγμή ξεπετιόνται και διεκδικούν ό,τι τους ανήκει.

Έτσι λοιπόν για μια ακόμη φορά ο δικομματισμός θριάμβευσε και στο χώρο της Αυτοδιοίκησης με κερδισμένους, αλλού λιγότερο και αλλού περισσότερο, το Πασόκ και τη Ν. Δ. Παρόλο που μέχρι τα τώρα στοιχεία ο ελληνικός χάρτης γίνεται περισσότερο «μπλε» και λιγότερο «πράσινος» δεν καταλαβαίνουμε την θριαμβολογία από το χώρο της Αριστεράς όταν μιλά για νίκη. Ποια νίκη εννοούν οι αρχηγοί των Αριστερών κομμάτων; Αν πάρουμε τα ποσοστά θα τη δούμε καθώς και για ποια πάλη κάνουν λόγο κι αυτή θα τη δούμε.

Αν και το καράβι, που λέγεται «Παγκοσμιοποίηση» έχει πλέον ανοίξει πανιά με ναύτες στρωματοποιημένους από κάθε είδους εκμετάλλευσης και με καπεταναίους που το οδηγούν σε ξηρές και υφάλους δε γυρίζει πίσω, για την ελληνική κοινωνία πάντα οι θάλασσες είναι ανοιχτές.

Αρέσει δε αρέσει η Αριστερά εχει ένα ευρύ πρόσωπο και άφθαρτες ρίζες. Το πρόβλημα είναι η διεύρυνσή του. Τώρα όσο για «προβλέψεις» και κουραφέξαλα, όπως συχνά ακούμε, ότι έρχεται νεοφιλελεύθερη λαίλαπα και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να υπάρχει ένας αγωνιστικός πόλος συσπείρωσης που δεν θα υποκύψει στις πιέσεις, το θέμα είναι από που και πώς θα προκύψει ένας αγωνιστικός πόλος συσπείρωσης όσο η Αριστερά μένει στις άρρωστες απόψεις της και σε ρομαντικούς ρεβανσισμούς που τροφοδοτούν τη διάσπαση.

Ε.Ε.-Γερμανία, Οκτώβρης 15 2002

www.fasoulas.de
vaios@fasoulas.de

Το κείμενο εκφράζει την άποψη του συγγραφέα

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

 ΑΡΧΕΙΟ