η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

Από τη Λογοτεχνική Ημερίδα στη Νυρεμβέργη-ΕΕΛΣΠΗ (17.11.2002)
Γράφει η Τασούλα Ζησάκη-Πράγα

Η Νατάσα Πετσίνη κι εγώ, μέλη του Δ. Σ. της Ελληνικής Κοινότητας Πράγας, αποφασίσαμε να πάμε στη Νυρεμβέργη-Γερμανία, για να παρακολουθήσουμε τη Λογοτεχνική Ημερίδα της ΕΕΛΣΠΗ όπου θα παρουσιαζόταν το πρώτο της βιβλίο: «Ανθολογία της ξενιτιάς».

Για την επιτυχημένη αυτή πολιτιστική εκδήλωση των Λογοτεχνών Ελλήνων της Διασποράς, συνεργάστηκαν, ο «Λαογραφικός Σύλλογος Τρικάλων» η «Ελληνική Κοινότητα» και ο «Πελοποννησιακός Σύλλογος» Νυρεμβέργης και περιοχής.

17 Νοέμβρη 2002, μια ηλιόλουστη φθινοπωρινή μέρα. Πήγαμε μαζί με το Βάιο Φασούλα, πρόεδρο της ΕΕΛΣΠΗ, αφού ήδη είχαμε γευτεί την οικογενειακή ζεστασιά και φιλοξενία της οικογενείας του: Της συζύγους του Μαρίας, του γιου του Χρήστου και της κουνιάδας του Βασιλικής.

Η αίθουσα είναι ασφυκτικά γεμάτη. Ήρθανε όλοι να τιμήσουνε τη δημιουργία των συγγραφέων των πέντε Ηπείρων. Ο Βάιος άνοιξε την Ημερίδα παρουσιάζοντας τους νέους συγγραφείς και συνεργάτες και αμέσως από το Σπύρο Γκάρο ακολούθησε ένα μικρό αφιέρωμα για το Πολυτεχνείο κι ενός λεπτού σιγή.

Η ζεστή και καλλιεργημένη και πολύ επαγγελματική φωνή του Γιώργου Πλακιά, ένας από τους συγγραφείς, συντονιστής της Ένωσης και συντονιστής της εκδήλωσης μας συνεπαίρνει. Κυριεύει μια σιγή μαρτυρώντας ότι όλοι μας ακούμε προσεχτικά αποσπάσματα από το βιβλίο και ο καθένας μας ταυτίζεται με τους ήρωες, θυμάται ένα κομμάτι της Πατρίδας του και πολλές αναμνήσεις.

Το ακροατήριο αντιδρά σε κάθε λέξη, πότε γελά με τα καμώματα του μπάρμπα-Χρήστου (Σπύρου Γκάρου, «Το λιμάνι του Πειραιά»), πότε δακρύζει για την τραγική ζωή του μπάρμπα-Κώστα (Διονύση Κονταρίνη από το «'Αγκυρες» ΗΠΑ) και μετά ταξιδεύει στο νησί τής Αγγελικής Μαραγκουδάκη-Βόλλνερ στις «παλιές αναμνήσεις, αγάπες, όνειρα αναζητώντας νεανικές αναμνήσεις» για να επιστρέψουμε σε μια πολύ Ελληνική πραγματικότητα του «κουμπαριού» με την ποιήτρια, Ευτυχία Πλακιά-Ζορμπά και ταλαντούχο στην απαγγελία και με τον «Κλητήρα» της, που ούτε και τα παιδιά του θα έχουν την τύχη να γίνουν προϊστάμενοι, αφού αυτός μία ζωή κλητήρας ήταν χωρίς κανένα μέσον.

Ο ρυθμός αλλάζει με την τόσο ανθρώπινη ποίηση του Βάιου Φασούλα και των άλλων ποιητών. Και ακόμα όλοι είμαστε μαζί τους ζώντας κάθε στιγμή το Κάλλος του λόγου των ομογενών συγγραφέων, όπως της Κλεοπάτρας Παναγιωσούλη, ΗΠΑ, του Στράτου, Δουκάκη-Βενεζουέλα, του Γαβριήλ Παναγιωσούλη, ΗΠΑ, της Χριστίνας Φασούλας και άλλων, που παρόλο είναι μακριά κατάφεραν και εξουδετέρωσαν τις αποστάσεις δίνοντάς μας αυτή τη χαρά να τους νιώθουμε πολλή κοντά μας.

Σπύρος Γκάρος, Γεώργιος Πλακιάς, Αγγελική Wollner, Βάιος Φασούλας, Έφη Ζορμπά

Την εκδήλωση έκλεισε ο Βάιος Φασούλας ευχαριστώντας θερμά όλους τους παρευρισκομένους οι οποίοι συνεχάρησαν το Δ.Σ. και τους ευχήθηκαν κάθε επιτυχία.

Τέλος επιθυμώ και από αυτή εδώ τη θέση να συγχαρώ όλους τους οργανωτές για μια τέτοια εξαιρετική ημέρα με τόση μεγάλη επιτυχία και σημασία. Σας θαυμάσαμε πραγματικά που με την επιτυχημένη επιλογή των αποσπασμάτων και την επαγγελματική απόδοσή τους δώσατε ξέχωρη έμφαση στην Ημερίδα έτσι που μας κάνατε υπερήφανους για τον πάντα δημιουργό Ελληνισμό της Διασποράς. Καλή σας τύχη.

Πράγα- 20 Νοέμβρη 2002
Tassula Zissaki-Healey
International Office
Czech Technical University in Prague
16636 Prague 6, Czech Republic
e-mail: tasula@vc.cvut.cz 

Το κείμενο εκφράζει την άποψη του συγγραφέα

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

 ΑΡΧΕΙΟ