Αλέξανδρος
ο Μέγας
Alexander der Grosse
|
Η ΕΤΑΙΡΙΑ GRUNDIG ΣΤΗΝ ΦΥΡΤH -
ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗ ΥΠΟ ΔΙΑΛΥΣΗ
Ποιος μπορεί να πιστέψει, ότι
αυτός ο γίγαντας της ηλεκτρονικής, των
τηλεοράσεων των βίντεο και πολλών
άλλων συσκευών θεάματος και ψυχαγωγίας
θα σέρνεται επί του εδάφους
αναζητώντας έναν νέο επενδυτή που θα
του δώσει χέρι και θα τον επαναστυλώσει.
Αμέσως μετά τον πόλεμο ο ραδιοτεχνίτης
Max Grundig ξεκίνησε με ένα μικρό εργαστήρι
να κατασκευάζει τα πρώτα του
τρανζίστορ και τα μαγνητόφωνα. Eφάρμοσε
την τέχνη των τρανζίστορ και κατάργησε
τις λυχνίες. Έφτασε το 1979/80 η φίρμα Grundig
ν΄ απασχολεί 40 000 προσωπικό. Μεταξύ
αυτών πολλούς Έλληνες Τούρκους και
Ιταλούς. Στο Συμβούλιο Προσωπικού της
Εταιρίας ήταν μάλιστα αρκετοί
εκλεγμένοι αντιπρόσωποι και από τις
τρεις εθνικότητες. Παραρτήματα είχε το
εργοστάσιο στην Πορτογαλία, στην
Αυστρία, Γαλλία, Ιταλία, Μαλαισία και
αλλού. Το 1983/84 άρχισε ο κατήφορος για
την εταιρία, παρουσίαζε ένα έλλειμμα
από 286 εκατομμύρια Μάρκα. Ο Grundig έβλεπε,
ότι χωρίς συνέταιρο επενδυτή δεν ήταν
δυνατό να κρατηθεί στα πόδια του,
χρειαζόταν ένα οικονομικό δεκανίκι. Η
πρόταση έγινε στην γαλλική βιομηχανία
συσκευών ψυχαγωγίας και θεαμάτων "Thomson".
Όμως η Thomson μετά από μικρό χρονικό
διάστημα διέλυσε το συμβόλαιο και
αποχώρησε. Τότε η φίρμα Grundig πουλήθηκε
στην ολλανδική μεγαλοβιομηχανία "Philips".
Στο χρονικό αυτό διάστημα ο ιδρυτής της
φίρμας, ο Grundig, πέθανε και έμεινε η
εταιρία απόλυτα στην κυριαρχία της Philips.
Στο συμβόλαιο υπήρχε μία παράγραφος
που ανέφερε, ότι η προηγούμενη διοίκηση
θα διατηρεί το δικαίωμα να
συναποφασίζει στην παραγωγή, πώληση,
και στις άλλες διαδικασίες της
εταιρίας. Αυτό εκ των υστέρων
αποδείχτηκε μία πλάνη. Ο νέος πρόεδρος
Χερμάνους Κέννιγκ, κατάφερε στα
επόμενα τρία χρόνια η Grundig να σημειώσει
κέρδη και να βγει από το χρέος. Γρήγορα
όμως άλλαξε το πλάνο και η Philips άρχισε
να τεμαχίζει την εταιρία να καταργεί
πολλά παραγωγικά τμήματα και άλλα να τα
προσαρμόζει στο δικό της εργοστάσιο, με
λίγα λόγια το μεγάλο ψάρι
καταβροχθίζει το μικρό. Το ίδιο συνέβη
προ ολίγα χρόνια όταν η ιταλική εταιρία
"Olivetti" αγόρασε την γερμανική "Triumph-Adler",
επίσης στην Νυρεμβέργη. Η Philips έκλεισε
το τμήμα των τηλεοράσεων, και το
μετέφερε στην Ολλανδία. Το προσωπικό
της Grundig με διάφορους τρόπους, από 40
χιλιάδες μειώθηκε στις 30 από τριάντα
στις 20 και στο φινάλε έμειναν μόνο 4.800.
Δεν υπάρχει πλέον εργασία. Η εργασία
μεταφέρθηκε αλλού. Το 1997 ήρθε η πρώτη
πτώχευση. Οι τράπεζες απορρίπτουν την
χορήγηση νέων δανείων. Η Βαυαρική
Κυβέρνηση αναλαμβάνει και διορίζει
έναν βιομήχανο κεραιών μέχρι να βρεθεί
ο κατάλληλος επενδυτής. Η πρώτη
προσφορά έγινε στις αρχές του Μαρτίου
από την φίρμα Sampo από την Taiwan. Το
συμβόλαιο ήταν έτοιμο να υπογραφεί
έμεινε όμως ανυπόγραφο, και πάλι από
την αρχή. Ακολουθεί η δεύτερη κρίση. Ο
τελευταίος επενδυτής ήταν η εταιρία
"Beko" από την Τουρκία. αλλά και αυτή
τον Μάρτιο φέτος παραιτήθηκε της
προσφοράς. Δεν απομένει τίποτε πλέον γι'
αυτήν την βιομηχανία, παγκοσμίου φήμης,
παρά η αίτηση για την αφερεγγυότητα.
Από τους 40 χιλιάδες εργαζόμενους
απόμειναν στην Νυρεμβέργη και Φύρτη, 1.800
και αυτοί ζουν καθημερινώς με την
αγωνία και τον φόβο πότε θα τους φέρει ο
ταχυδρόμος την γραπτή απόλυση. Εντός
του Απρίλη έφτασε η τελευταία είδηση: Η
προσφορά της τουρκικής εταιρία
τηλεοράσεων "Beko" επαναλήφθηκε
εφόσον αυτή δεν χρειαστεί ν΄ αναλάβει
τα 150 εκατομμύρια Εύρο, χρέος της Grundig
στις γερμανικές τράπεζες όπως επίσης
τα 200 εκατομμύρια Εύρο της επικουρικής
σύνταξης για τους εργαζόμενους της
εταιρίας. Η "Beko" είναι η τελευταία
ελπίδα για να μην τοποθετηθεί τελικά το
λουκέτο σ΄ αυτήν την μεγάλη γερμανική
εταιρία, και παραμείνει μόνο το όνομα
"Grundig"στην ιστορία της βιομηχανίας
της Νυρεμβέργης.
12.5.2003
Σπύρος Γκάρος
sgaros@t-online.de
|
Όταν
"κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο
μετανάστης
Εμείς
το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες,
επιβήτορες
στη ξένη γη, μέσα στο
σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του
Διογένη, με τη βούληση μας, να
θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού
οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας
ταυτότητα...!
Μάγειρας
|