η φωνή σου

η στήλη μας

Μετανάστης
Αδέσμευτο περιοδικό στο διαδίκτυο

Εκδίδεται από επιτροπή

metanastis@metanastis.com


Κι εσύ λαέ βασανισμένε πληρώνεις την αδιαφορία σου 

ΕΠΕΨ
Επιστολική Ψήφος

Λογοτεχνία της διασποράς  ΕΕΛΣΠΗ

Ελληνική Γλώσσα 

Οργανισμός 
 διεθνοποίησης
 Ελληνικής Γλώσσας
ΟΔΕΓ

Ελληνική Μουσική

Τέχνη & Πολιτισμός

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΜΑΥΡΑΚΟΚΚΙΝΑ 

Ποίηση

Ενδιαφέροντες
Κόμβοι

Επιστολές

Αρχείο

Αθήνα 2004

Athens 2004

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

 

 

  

ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ

Αγώνας για μια ελεύθερη Κύπρο
Δεκέμβρης, 10 2002

«Όποτε αγωνιστήκαμε κερδίσαμε. Όποτε σκεφτήκαμε «ευγενικά» και «ρεαλιστικά» χάσαμε»

* * *
«Αν υποχωρήσετε σ' αυτούς, αμέσως θα διαταχτείτε, να κάνετε κάτι άλλο μεγαλύτερο, γιατί θα νομίσουν ότι από φόβο υποκύψατε και σ' εκείνο. Αν όμως, κοφτά αρνηθείτε, θα τους δώσετε να καταλάβουν, ότι μάλλον πρέπει να σας φέρονται ως ίσοι, προ ίσους».(Θουκυδίδης)

* * *
Από το βιβλίο: «Παιδιά της θύελλας» του Λυσίμαχου Παπαδόπουλο(Τσεχία 1998) διαχρονικό και επίκαιρο ζητήσαμε και παίρνουμε ένα απόσπασμα της 'Αρτεμης Βακοπούλου- Ορφανίδου, πρώην τρόφιμο των παιδικών σταθμών της τότε Τσεχοσλοβακίας.

Η αναφορά της τόσο για τον εμφύλιο σπαραγμό στην Ελλάδα όσο και στην μετά τραγωδία της Κύπρου (η κ. 'Αρτεμης ζει σήμερα με την οικογένειά της στην Κύπρο), δίνει ανάγλυφα τις δραματικές παραστάσεις για τους Κύπριους αδελφούς μας και μεταξύ άλλων αναφέρει:

«Ζω, όπως ξέρετε, στην Κύπρο, γνώρισα και τον πόλεμο αυτό, και βρίσκομαι μερικά μέτρα από τις ορδές του Αττίλα που ξεσπίτωσε διακόσιες πενήντα χιλιάδες πρόσφυγες, και απειλεί να ξεσπιτώσει κι άλλους. Πραγματικά με σφάζει ο φόβος και η αγωνία για τα ανθρώπινα δικαιώματά μας, που διακηρύττουν οι μεγάλοι και ισχυροί της γης και τα εφαρμόζουν με δυο μέτρα και σταθμά και ανάλογα με τα συμφέροντά τους: Στην Κύπρο, στη Βοσνία, στην Παλαιστίνη. Σκοτώνουν τους Κούρδους στα σπίτια τους, σαν τρομοκράτες. Καταδικάζουν σε θάνατο από την πείνα και τις αρρώστιες εκατομμύρια παιδιά στο Ιράκ για τα πετρέλαιά τους. Να, τι κάνει τις θύμησές μου να στάζουν ακόμη αίμα και δάκρυα»

* * *

Το ΝΑΙ είναι κλεψιά

Σχέδιο Ανάν ένα σχέδιο και μία λύση που πρέπει ο ελληνισμός να αποδεχτεί. Μία λύση και ένα σχέδιο που πρέπει να πούμε ΝΑΙ για να μην είμαστε τα κακά παιδιά της πολιτισμένης Ευρώπης.

ΑΝ πούμε ΝΑΙ σε αυτό το σχέδιο θα αποδεχόμαστε και τις χιλιάδες των αγνοουμένων, τις χιλιάδες των νεκρών. Θα πρέπει να πούμε ΝΑΙ σε μία εφταετία σκοταδισμού που επικράτησε στην Ελλάδα και θα πρέπει να πούμε στους βάρβαρους γείτονες μας ότι καλά έκαναν και ΑΡΠΑΞΑΝ την μισή Κύπρο. Με αυτό το ΝΑΙ θα νομιμοποιούμε την κλεψιά και την σφαγή των Τούρκων στην Κύπρο. Δεν είναι δυνατόν να λέμε στον κλέφτη ότι τον ευχαριστούμε που μας έκλεψε. Δεν είναι δυνατόν να υποκύψουμε σε μία λύση που δεν την έχουν σκεφτεί οι άμεσα εμπλεκόμενοι. Οι Κύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι. Σε όλα αυτά εγώ λέω ένα μεγάλο ΟΧΙ και ενθυμούμε τις ένδοξες εποχές του ελληνικού έθνους όταν είχε την πυγμή να βροντοφωνάξει την άποψή του χωρίς να φοβάται αν θα μας μαλώσει ο κακός Αμερικάνος ούτε ο πολιτισμένος Ευρωπαίος.

Σέμης Πετράκης, Καρδίτσα* semispetrakis@hotmail.com
Στέλεχος διαφημιστικής επιχείρησης και εκδότης του εντύπου IQ.

* * *

Γιατί δεν πρέπει να γίνει δεκτό το σχέδιο Ανάν σε 5 σημεία

Η Κυπριακή Δημοκρατία (ελληνικός τομέας) χαίρει αναγνώρισης του κράτους απ' όλες τις χώρες του κόσμου, ενώ το Τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος δεν αναγνωρίζεται από κανέναν εκτός της Τουρκίας.

Το σχέδιο Ανάν είναι αντιδημοκρατικό διότι με αυτό ανατρέπεται ο βασικός κανόνας της Δημοκρατίας που θέλει έναν ψήφο για κάθε πολίτη. Έτσι τα δικαιώματα της μειοψηφίας εξισώνονται και σε πολλές περιπτώσεις υπερβαίνουν αυτά της πλειοψηφίας.

Το σχέδιο Ανάν δεν λειτουργεί αυτόματα, αλλά σε πολλά άρθρα του θα λειτουργήσει σταδιακά και μετά από δεκάδες χρόνια, πράγμα το οποίο καταστρατηγεί τα δικαιώματα των ιδιοκτητών των περιουσιών, διότι μέχρι να λειτουργήσει και μετά από τα 28 χρόνια αναμονής μετά την εισβολή οι περισσότεροι θα έχουν αποβιώσει.

Ακόμη και γίνει το σχέδιο Ανάν αποδεκτό και από τις δύο πλευρές, μελλοντικά εφόσον φανεί μη λειτουργήσιμο, η Κυπριακή Δημοκρατία η οποία δεν θα υφίσταται πλέον δεν θα έχει δικαίωμα να επιστρέψει στο παρόν κατεστημένο παγκόσμιας αναγνώρισης και οικονομικής ευρωστίας.

Δεν έχει γίνει δημοψήφισμα στο πιο σοβαρό πρόβλημα της ιστορίας της Κύπρου από την εισβολή του 1974, τοιουτοτρόπως οι κάτοικοι δεν έχουν επικυρώσει τις κινήσεις της κυβέρνησης. Πράγμα το οποίο σημαίνει πως επιβάλλεται μια δικτατορική διαδικασία που ποτέ δεν πρόκειται να δεχτεί ο λαός στην πλειοψηφία του.

Για το λόγο αυτό θεωρείται προτιμότερο το παρόν κατεστημένο διχοτόμησης παρά μια λύση δώρο στην Τουρκία από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Δύση για να μπορέσουν οι δεύτεροι να χρησιμοποιήσουν τη γειτονική χώρα του Ιράκ για τις επικείμενες πολεμικές επιχειρήσεις.

Κατά άλλο λόγο, οι Ηνωμένες Πολιτείες επιβάλλουν στην Ευρώπη τη δική τους βούληση και συμφέρον με σκοπό να κερδίσουν στον ψυχολογικό τομέα εις βάρος της Ευρώπης.

Αν η λύση σημαίνει μια οποιαδήποτε συγκατάθεση που θα καταστρατηγεί τα κεκτημένα με πολύχρονους αγώνες δικαιώματα είναι προτιμητέες η μη αποδοχή και η διχοτόμηση, η οποία μετά από μερικά χρόνια που η ίδια η Τουρκία θα προστεθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα πάψει να υφίσταται.

Ιάκωβος Γαριβάλδης, Αυστραλία

* * *

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΟΦΙ ΑΝΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ «ΑΣΚΗΣΗ ΕΠΙ ΧΑΡΤΟΥ» ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΝΤΑΙ ΛΑΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥΣ!

ΤΟΥΣ ΠΗΡΑΜΕ ΧΑΜΠΑΡΙ. ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο «ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΣ».
ΖΗΤΩ Ο ΚΥΠΡΙΑΚΟΣ ΛΑΟΣ!

Κάποτε έπιαναν τα όπλα ή έβγαιναν στους δρόμους. Τώρα, έχουμε τους «καναπέδες». Υπάρχει όμως και το Internet! Ας συμμετάσχουμε στον αγώνα για τη σωτηρία της Κύπρου μας! Κι όχι τίποτε άλλο, αλλά για να μην ντρεπόμαστε αύριο, όταν θα ακούμε Σεφέρη και «Γη της λεμονιάς, της ελιάς/ γη της αγκαλιάς, της χαράς/ γη του πεύκου, του κυπαρισσιού» Ας δώσουμε τον αγώνα μας κι ας μην υποχωρήσουμε σε τίποτα. Όποτε αγωνιστήκαμε κερδίσαμε. Όποτε σκεφτήκαμε «ευγενικά» και «ρεαλιστικά» χάσαμε.

Ιερός ο αγώνας των Κυπρίων για μια ελεύθερη Πατρίδα με παιδεία, με θρησκεία με παραδόσεις. Να μην περάσει το σχέδιο Ανάν και ο κύριος αυτός να σεβαστεί τις εκάστοτε αποφάσεις του ΟΗΕ. Και να μη δεχτούμε την οποιαδήποτε απειλή

Παντελής Ξανθίδης, Αθήνα

* * *

Δεν είμαι ειδήμων στα πολιτικά. Δεν καταλαβαίνω τα «παιχνίδια» τους. Μένω αρκετά μακριά από την Κύπρο. Έλα, όμως, που είμαι Έλληνας κι όσο να 'ναι ενοχλούμαι! Θυμάμαι, πως το 1974 υπήρξε η εισβολή των Τούρκων στο νησί, κι αλίμονο, η εισβολή έγινε κατοχή για 28, και ποιος ξέρει ακόμα χρόνια. Αυτό μόνο καταλαβαίνω. Μετέχοντας στην αγωνία του ελληνισμού ανά τον κόσμο, σκύβω, ταπεινά και προσεύχομαι: Όποιοι διαχειρίζονται τις τύχες και το μέλλον του μαρτυρικού νησιού, να τους φωτίσει ο Θεός ν’ αποφασίσουν το καλύτερο!

Τέλος να τους αφιερώσω το παρακάτω τραγούδι του Θεοδωράκη για την Κύπρο:

«Γη της λεμονιάς, της ελιάς / γη της αγκαλιάς, της χαράς / γη του πεύκου, του κυπαρισσιού

των παλικαριών και της αγάπης / χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο...

Γη του ξεραμένου λιβαδιού / γη της πικραμένης Παναγιάς / γη του λίβα, τ' άδικου χαμού

τ' άγριου καιρού των ηφαιστείων / χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο...

Γη των κοριτσιών που γελούν / γη των αγοριών που μεθούν / γη του μύρου, του χαιρετισμού

Κύπρος της αγάπης και του ονείρου / χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο».

Και να τους θυμίσω ότι αυτό το τραγούδι δεν είναι «ζεϊμπέκικος» και δεν χορεύεται στις «πίστες» της «ελληνοτουρκικής φιλίας».

Αγναντεύοντας τον ορίζοντα.

Στράτος Δουκάκης, Βενεζουέλα

* * *

Ένα χαιρετισμό σε όλους εσάς που από κάθε γωνιά της γης βάζετε με παλικαριά τη φωνή σας πλάι στην αγωνία του Κυπριακού Ελληνισμού!. Να είστε πάντα καλά. Κώστας Δουρίδας

 

Ένα παλιό μου Γράμμα στην Ελένη Φωκά

Αγαπητή Ελένη,

Κοιτάζοντας τη φωτογραφία σου,
βρίσκω τη ψυχή μου γονατιστή
-θαρρείς και να προσεύχεται-
μπροστά στον Ιερό Bωμό
της ατέρμονης Ελληνικής μου Ιστορίας!!!

Διαβάζω το περήφανο βλέμμα σου,
-ΕΣΕΝΑ!!! Kαινούργια Σουλιώτισσα
και Μπουμπουλίνα της δοξασμένης ΜΑΣ
Καρπασίας! κι' αθέλητά μου; ψιθυρίζω
το χρησμό σαν άλλοτε η Πυθία:

«Τη Ρωμιοσύνη μη την κλαις,
και εκεί που πάει να σβήσει.
Με το σουγιά στο κόκαλο.
Με το λουρί στο σβέρκο...»
(Γιάννης Ρίτσος)

 

Κώστας Δουρίδας, Καναδά


* * *

Για μια ακόμη φορά επιχειρείται λύση του Κυπριακού, έτσι όπως την επιθυμούν τα συμφέροντα του «Πλανητάρχη». Κι οι υποταχτικοί για μία ακόμη φορά σκύβουν το κεφάλι. Κι οι λαοί για μια ακόμη φορά αγνοούνται. Ποιος τους λογαριάζει. Κάποτε είχαμε ηγέτες. Κάποτε είχαμε τη δύναμη και παίρναμε τα όπλα στα χέρια. Και τώρα τι κάνουμε; Μάλλον θα συνεχίσουμε να ρεμβάζουμε.

Διον. Κονταρίνης, Νέα Υόρκη * Dionkontarinis@aol.com

* * *

Δυστυχώς μέχρι σήμερα στον 21ο αιώνα ο μεγάλοι κυβερνούν. Μας σερβίρουν πακέτο στο πιάτο σύμφωνα με τα μακροπρόθεσμα σχέδιά τους, με το όρο: «Take or Leave». Ούτε καν σε ρωτούν αν σου αρέσει. Το ίδιο είχε κάποτε συμβεί με τη Βόρεια Ήπειρο.

Η λύση του ζητήματος της Κύπρου σήμερα είναι τόσο δύσκολη όσο ποτέ! Όλοι εμείς φωνάζουμε να μη δεχτούμε το σχέδιο του Ανάν, το οποίο πράγματι θα φέρει την εξάρτηση του Ελληνικού πολιτισμού σε τουρκικούς παράγοντες, θα χαθεί το σημερινό κράτος, η σημαία, ο εθνικός ύμνος, ακόμα και η γλώσσα, θα υποχρεωθούν όλοι σε μια δίγλωσση εκπαίδευση ελληνοτουρκική κλπ. Ας σκεφτούμε όμως και το άλλο. Μήπως αυτή η άρνηση φέρει μια «De Jure» διχοτόμηση;

Οπότε εμείς οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να έχουμε ένα βιώσιμο εναλλακτικό σχέδιο, αλλά θα μας αφήσουν να το παρουσιάσουμε, αν ποτέ υπάρξει τέτοιο σχέδιο; Βλέπετε όλοι οι μεγάλοι παίζουν σκάκι σε βάρος των μικρών, κι εμείς και οι αντίθετοι είμαστε πιόνια στα ματωμένα χέρια αυτών των πολεμοχαρών δυνάμεων.

Γαβριήλ Παναγιωσούλης, Νέα Υόρκη * Gabrielkp@aol.com

* * *

Εάν κανείς πιστεύει ότι ο Ο.Η.Ε. είναι ένας Οργανισμός άσπιλος και δίκαιος, είναι βαθιά νυχτωμένος. Σε ό,τι αφορά τον απανταχού Ελληνισμό, μαζί και τον Κυπριακό, εάν πιστεύει ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική είναι αυτή που υπερασπίζεται τα συμφέροντα, ηθικά και υλικά, των Χωρών Ελλάδας και Κύπρου, κάνει μέγα λάθος. Κι αυτό ακριβώς το λάθος δημιούργησε την αδιαφορία ή τον αποπροσανατολισμό μεγάλης μερίδας των πολιτών και αποτελεί το τίμημα, που οι Έλληνες καλούνται να πληρώσουν στο υπερσύγχρονο «σχέδιο» του γνωστού και ως Γ. Γ. του Ο.Η.Ε. Κόφι Ανάν.

Στην Ε. Ε. υπάρχουν πολλές οικογένειες Κυπρίων με θύματα και άγρια λεηλατημένες από την εισβολή του Αττίλα και ο τότε Ο.Η.Ε. δεν έμεινε έξω από την εισβολή, όπως δε μένει και τώρα, που σύσσωμο με δικά του «διπλωματικά» λόγια λέει, ναι στον Πόλεμο στο Ιράκ και ναι στα σχέδια της σοβινιστικής Τουρκίας.

Εκείνο που έμεινε στις ταλαιπωρημένες οικογένειες των Κυπρίων είναι μια αέναη αγανάκτηση, αποστροφή, πικρία και ένα βαρύ πένθος, που αλάθητα και αμείλικτα δείχνει τους υπευθύνους της Κυπριακής τραγωδίας, όπως της επίσημης «ισχυρής» Ελλάδας, της επίσημης Κύπρου, της εξανδραποδισμένης Ε.Ε., του επίσης εξανδραποδισμένου Ο.Η.Ε. και δολοφονικό ΝΑΤΟ και την πολιτική των κυβερνήσεων ορισμένων πολεμοχαρών (σιωνιστών)Αμερικάνων της παρέας του «Πλανητάρχη».

Για όλα τα παραπάνω η αναμενόμενη και πολυθόρυβη Σύνοδος της Κοπεγχάγης (12.12.2002) απλά θα αποτελέσει μια επιβεβαίωση του 28χρονου εγκληματικού εμπαιγμού σε βάρος της Κύπρου, θα επιβεβαιώσει την πολιτική των ισχυρών, που παίρνει πρωτόγνωρες διαστάσεις απ’ την προετοιμασία ενός ακόμη Πολέμου αλλάζοντας τον ρου, όχι μόνο κρατών-εθνών, αλλά και της ζωής των ανθρώπων και του Πλανήτη και παράλληλα θα επιβάλλει την αφύπνιση των λαών. Όλων των λαών. Σ' αυτή την αφύπνιση επενδύουμε τις ελπίδες μας για την πραγματική λύση των προβλημάτων του Κυπριακού λαού και της περιοχής και γενικότερα του Κόσμου.

Βάιος Φασούλας, Γερμανία

Ε.Ε. Γερμανία, Δεκέμβρης 10 2002
Εκ μέρους όλων των φίλων και συναδέλφων.

Για τη σύνταξη
Βάιος Φασούλας
Πληροφορίες στις παρακάτω ιστοσελίδες:

http://www.aeolos.net     aeolos@cantv.net 

http://www.pantelis.page.top     xanthidis@yahoo.gr 

http://home.vicnet.net.au/~hwaa  hellenic_writers@hotmail.com 

http://durabond.ca/gdouridas     gdouridas@cogeco.ca 

http://www.fasoulas.de   vaios@fasoulas.de 

Το κείμενο εκφράζει την άποψη του συγγραφέα

 

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

κεντρική σελίδα

 ΑΡΧΕΙΟ