η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

Απόδημοι Έλληνες και ο 48^ος Διαγωνισμός της Γιουροβίζιον 2003
Γράφει ο Πολίτης Βάιος Φασούλας

Όσο πολύτιμο είναι το βυζί της μάνας για το παιδί της, άλλο τόσο πολύτιμη είναι και η γλώσσα ενός λαού. Όμως ένα μέρος Ελλήνων γηγενών, καλλιτεχνών, επιτροπών, υπεύθυνων του ελληνικού κράτους και άλλων παραγόντων, φαίνεται ότι στερήθηκαν να βυζάξουν γάλα από τη μάνα τους και ανατράφηκαν με ξένα μουσικά υποπροϊόντα.
Ασφαλώς αναφερόμαστε σε ένα ακόμα «μουσικό» ρεζίλη της Ελλάδας που για άλλη μια φορά μας έκανε να ντρεπόμαστε. Όχι γιατί η Ελλάδα πήρε τη 17^η θέση (στους πολιτιστικούς άθλους πρώτα τιμώνται οι ηττημένοι και μετά οι νικητές) αλλά γιατί δεν φάνηκε ικανή να σηκώσει το βάρος της Ελληνικής Γλώσσας παρουσιάζοντας ένα τραγούδι του τόπου της. Το ξένης προέλευσης εμποροβιομηχανικό τραγούδι, που οδηγεί στην αποχαύνωση, στα ναρκωτικά, στην κοινωνική περιθωριοποίηση και πολύ περισσότερο στην υπονόμευση της Ελληνικής Γλώσσας, έτσι κι αλλιώς ακούγεται, δυστυχώς, και έχει παίξει κατασταλτικό ρόλο έναντι του ελληνικού τραγουδιού, που σε όποια διάσταση -εκτέλεση ακουστεί (δημοτικό, λαϊκό, ελαφρό αλλά και σύγχρονο ακόμα) από μόνο του δίνει τις μελωδικές διαστάσεις τις οποίες, όπως προαναφέραμε, ένα μέρος Ελλήνων γηγενών, καλλιτεχνών, επιτροπών, υπεύθυνων του ελληνικού κράτους και άλλων παραγόντων, αφαιρούν ή δολοφονούν.
Αυτό έγινε και τώρα στη Ρήγα της Λετονίας, το Σάββατο στις 24 Μαϊου. Αν αυτοί οι κύριοι, (επιτροπές και λοιποί) έχουν στερηθεί το «μητρικό» τους γάλα και εξακολουθούν να βυζαίνουν ξενικό, θα πρέπει να αντιληφθούν ότι, εκτός από το ότι εξελίσσονται σε ειδικευμένους γενίτσαρους, δημιουργούν αρνητικές προϋποθέσεις για το ελληνικό τραγούδι και γενικότερα για τον πολιτισμό μας. Δηλαδή εμείς οι απόδημοι αγωνιζόμαστε και για την προβολή και διατήρηση του Ελληνικού τραγουδιού και οι γηγενείς μεταβάλλονται σε νεκροθάφτες του; Μήπως η παρατήρηση που ένας αγαπητός συγγραφέας απ' τη Ν. Υόρκη κάνει είναι λάθος ή σωστή;: «Εμείς στο εξωτερικό αν ακολουθούσαμε τα τεκταινόμενα της πατρίδας μας θα έπρεπε να έχουμε γίνει Γενίτσαροι. Ευτυχώς που έχουμε μείνει σαν φάροι της καταχνιάς να αναζωογονούμε τ' απομεινάρια της Ελληνικής γλώσσας».(Γαβριήλ Παναγιωσούλης, Ν. Υόρκη 25.5.2003).
Έχουμε αρκετά «σκυλάδικα» στην Ελλάδα πλαισιωμένα από «Μουσική» και «τροβαδούρους» θηλυκούς και αρσενικούς, «σκόνες» και σύριγγες που διαφθείρουν ομαδικά τους νέους και τους προσηλυτίζουν στον πιθηκισμό, όπως σωστά πρόσφατα είχε επισημάνει κ. Σ. Ξαρχάκος. Στην εκπροσώπηση της Ελλάδας στη σαχλογιουροβίζιον δεν μπορούν να έχουν λίγο σεβασμό; Όσο για τη δημοφιλή και γοητευτική ερμηνεύτρια με το τραγούδι της: «Never Let you go» σαν ελληνίδα καλλιτέχνιδα δε νομίζουμε ότι μένει αλώβητη. Την ακούγαμε την κ. Μαντώ.
Τέλος μαζί με την αγανάκτηση μας και την ντροπή που νιώθουμε για όλους τους εμπόρους και κούρους που προαναφέραμε, θα κλείσουμε με λίγα λόγια ενός Έλληνα μουσικού που θεωρούμε ότι έχει κάτι παραπάνω από άποψη:
Κανένας πολιτιστικός πλούτος και διαφορετικότητα δεν αναδεικνύονται, αφού όλα τα τραγούδια μοιάζουν αφόρητα μεταξύ τους και όλα μαζί παραπέμπουν σε μιμήσεις ήχων και στίχων της άλλης πλευράς του Ατλαντικού. Φαίνεται, όμως, ότι ο πιθηκισμός δεν είναι το έσχατο όριο της κατάπτωσης. Πληροφορήθηκα εσχάτως ότι γύρω από αυτόν τον (κατ' ευφημισμόν λεγόμενο) «Διαγωνισμό Τραγουδιού» αναπτύσσεται μια ολόκληρη βιομηχανία στοιχημάτων και ψευτο-ψηφοφοριών για τα "φαβορί". (...) Το απίστευτο είναι ότι η ΕΡΤ μετέχει (και πληρώνει!) την Eurovision και αναρωτιέμαι αν διαμαρτυρήθηκε κάποιος εκ μέρους της γι' αυτή την απαράδεκτη ψευτοψηφοφορία, η οποία παρουσιάζεται -επαναλαμβάνω- στην επίσημη σελίδα της Eurovision και δημιουργεί κλίμα υπέρ κάποιων χωρών και εναντίον άλλων. (...) Στον αγγλικό στίχο και τον αμερικανικό ήχο εν τω μεταξύ προστέθηκε πριν από λίγα χρόνια και η κακογουστιά της αλήστου μνήμης Dana International, ενώ όσοι δουν φέτος τον "διαγωνισμό" θα υποστούν -από ό,τι μαθαίνουμε- και νέα "επίθεση" κιτς και αντιαισθητικότητας.
Μήπως, τελικά, είναι η ώρα να αποχωρήσει η Ελλάδα άπαξ διά παντός; Μήπως θα έπρεπε, δηλαδή, να δηλώσουμε -δημοσίως και με κάθε επισημότητα- ότι η χώρα μας δεν θα ξαναλάβει ποτέ πια μέρος στον "διαγωνισμό" του κιτς, της πολιτιστικής μιζέριας και του φασιστικού ήχου και στίχου, προστατεύοντας τα ψήγματα αξιοπιστίας και πολιτιστικής αυτοτέλειας που μας έχουν απομείνει και χαρακτηρίζουν την πατρίδα μας;» 21.03.2003 ΣΤΑΥΡΟΣ ΞΑΡΧΑΚΟΣ - «ΝΕΑ».
Απ' αυτή τη θέση να συγχαρούμε τον κ. Ξαρχάκο για το θάρρος του αλλά και να διαφωνήσουμε σε ένα σημείο: Εμείς οι απόδημοι Δε λέμε «μήπως». Λέμε «πρέπει» και μάλιστα να ζητήσουν και δημόσια συγνώμη. Σε κάτι που δεν μπορούν να προσφέρουν ορισμένοι «Έλληνες» αβύζαχτοι να μην αφαιρούν και να μην καταστρέφουν τα υπαρκτά.

Ε.Ε.-Γερμανία, Μάης 26 2003

www.fasoulas.de
vaios@fasoulas.de 

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

Όποιος ελέγχει το παρόν,
ελέγχει και το παρελθόν.

 Όποιος ελέγχει το παρελθόν,
"καθορίζει" το μέλλον
George Orwell

 ΑΡΧΕΙΟ