η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

Ευρωάτλαντες και Eυρωέλληνες
(Όχλος και κάστρα)

Mεσαιωνικά κάστρα θυμίζει η Ευρώπη., Ε.Ε. και μη, καθώς και ολόκληρος ο κόσμος. Ως κάστρα σιδερόφραχτα και απόρθητα που να μη μπορεί να περνάει κανείς μέσα, εκτός από τους οικοδεσπότες δούκες ή πρίγκιπες ή λόρδους. Ωστόσο για τις προμήθειές τους και όλα τα αγαθά, έξω απ' τα κάστρα υπάρχει ο «όχλος», ο οποίος φροντίζει να εφοδιάζει τους άρχοντες με όλα τα απαραίτητα. Εξοπλισμένοι με όλα τα σχετικά και καλοφραγμένοι, που μόνο ο ήλιος μπορεί να περάσει μέσα, όπως, ο ήλιος, ρίχνει τη βαριά και σκούρα σκιά των κάστρων στον «όχλο» και στις ξέφραγες πολιτείες, δείχνει την επικράτεια των κάστρων που βασίζεται σ' έναν εκρηκτικό και ανατρεπτικό από κάθε άποψη «όχλο».

«Όχλος» λοιπόν ή, για να μεταφερθούμε στην σημερινή εποχή, άνθρωποι αν θέλετε που τους έχουν μεταμορφώσει σε «όχλο» και κάστρα που μετατράπηκαν σε κατεστημένα. Φραγμένα τα κάστρα, ξέφραγοι οι έξω χώροι και ο καθένας κάνει ό,τι θέλει. Συμβαίνει σε όλο τον κόσμο, συμβαίνει και στην Ελλάδα, παρά το γεγονός της γεωγραφική της θέση, τους Έλληνες και τον άπλετο ήλιο. Και οι «σιδερόφραχτοι ιππότες» δε λείπουν στις μέρες μας. Διαφορετικοί μεν υπαρκτοί δε και πιο άγριοι και από την εποχή των Ούννων και οποιονδήποτε άλλων ονάγρων και βαρβάρων. Φτάνει κανείς να σκεφτεί ότι μπορούν και θερίζουν τον «όχλο» με «βαμβάκι».
Μία ανακατωμένη μάζα ανθρωπίνων όντων, που άλλοτε νιώθει τη γη να φεύγει κάτω απ' τα πόδια του, άλλοτε να νιώθει το βάρος του ασήκωτο στη χώρα που μένει, που τρέχει να επιζήσει, που αγωνίζεται να απαλλαγή από τις «αμαρτίες» του και να εξομοιωθεί με τον ντόπιο. Και στον ξέφραγο πλέον τόπο έχει να αντιμετωπίσει όχι μόνο τις υποχρεώσεις του έναντι στους αφέντες του, τη δύσκολη προσέγγιση με τον ντόπιο, αλλά έχει αποκτήσει και μια «πολυπολιτισμική» ταυτότητα που του επέβαλλαν οι αφέντες του.
εκκολαπτήρια αναπροσαρμογής και σφυρηλάτησης έτσι που να τον μεταβάλλουν σε πραγματικό «όχλο» ή σε ζώο. Τα μέσα: κατασταλτικοί μηχανισμοί, Μ.Μ.Ε., αποπροσανατολισμοί που δημιούργησαν την αποβλάκωση και την σήψη και ως αντιπαράθεση πρόβαλλαν και χρησιμοποίησαν αγαθά, όπως τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Δημοκρατία, την ειρήνη και την ανεξιθρησκία και εν κατακλείδι το όραμα ενός κόσμου χωρίς σύνορα και διακρίσεις.
Έτσι βλέπουμε εμείς οι απόδημοι της Γερμανίας τα πράγματα στη Δύση. Μια Δύση που πολύ σύντομα θα βρει τη δύση της. Χώρες, έθνη, λαοί και περιβάλλον (οικολογικό σύστημα) αλληλοσυγκρούονται για την επιβίωση. Και αλληλοσυγκρούονται και για την οικολογική καταστροφή. Ο καθένας μας, θέλοντας ή μη, ως χτες είχαμε γίνει «προφήτες» κάνοντας λόγο για ενδεχόμενες κοινωνικές εκρήξεις. Και παρά το ότι οι κοινωνίες ολισθαίνουν με μαθηματική ακρίβεια και ταχύτητα, τα μέτρα που παίρνονται είναι μηδαμινά ή ανύπαρκτα. Αλλιώς δε θα βλέπαμε τις εξάρσεις που όχι μόνο επιβεβαιώνουν τις κοινωνικές εκρήξεις, αλλά τις καθιστούν πλέον δεδομένες.
Θέλοντας ή μη, με οδηγό το στυγνό κεφάλαιο περνούμε πια στα κολαστήρια της «Παγκοσμιοποίηση», όχι των κοινωνιών αλλά της «ελεύθερης οικονομίας». Και η διάλυση των συνόρων (αποπροσανατολιστικός δόλος) δεν παρουσίασε μόνο τη θετική της πλευρά ομολογουμένως εμείς δεν την έχουμε αντιληφθεί ποια είναι, αλλά και την αρνητική της. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε αυτή την επινόηση της «Παγκοσμιοποίησης», (μ' άλλα λόγια η ντε φάκτο Αμερικανοποίηση στον Πλανήτη) όσο οι πληθυσμιακές μεταναστεύσεις δείχνουν όχι μόνο τα αρνητικά σημάδια αυτών των μετακινούμενων άμοιρων συνανθρώπων μας, αλλά στους ήδη δοκιμασμένους από την ανεργία και μια σειρά άλλων προβλημάτων τόπους, που τόσο η νέα τάξη πραγμάτων όσο και οι λαθρέμποροι τους οδήγησαν και τους οδηγούν, δε βρίσκουν λύσεις στα προβλήματά τους. Και οι πολίτες των αντίπερα φιλοξενούμενων όχθων επίσης αντιδρούν δικαιολογημένα. Και αυτοί που διώχνονται «ευρωατλαντικά» και εκείνοι που καταφέρνουν και μένουν με πλάγιους τρόπους και οι ντόπιοι και που όλοι μαζί αποτελούν το μεταβαλλόμενο πλέον κοινωνικό κράμα σε «όχλο».
Αυτή είναι μια από τις φάσεις της «Αμερικανοποίησης» η οποία, δυστυχώς, έχει συνέχεια και οδυνηρή συνέπεια. Αυτό το κράμα ανθρώπων, όπως προαναφέραμε, εκ των πραγμάτων μεταβάλλεται σε δυναμικό «όχλο» όσο και η «Παγκοσμιοποίηση» αντίστοιχα και με ραγδαία ταχύτητα κατακλύζει ολόκληρο τον κόσμο και εξελίσσεται σε μήτρα και γεννάει, γεννάει Ρατσισμό! Γεννάει διαμαρτυρία, μίσος και έγκλημα και προβάλει «εύκολες» λύσεις. Ένας «όχλος» συμπυκνωμένος από μετανάστες, λαθραίους ή μη, από ντόπιους και βεβαίως από διάφορες ομάδες των κοινωνιών μεταξύ και ομαλών ομάδων-τάξεων, που στο όνομα της «ευημερίας» χάνουν τις δουλειές τους.
Οι πολιτικές αποφάσεις ως προς την αντιμετώπιση των «λαθρομεταναστών» (καθαρό δημιούργημα της Αμερικανοποίησης), εν μέρει είναι δικαιολογημένες, όμως είναι καθαρά και ρ α τ σ ι σ τ ι κ έ ς. Επίσης τέτοιου είδους πολιτικές, από τα ίδια τα πράγματα προτρέπουν και μεταβάλλουν τον υγιή πολίτη σε ρατσιστή. Κι εκεί ακριβώς ξεπηδά κι ο φασισμός μαζί με τον εθνικισμό που καραδοκεί προβάλλοντας τα επιχειρήματά του.
Παρεμπιπτόντως είναι πασιφανές ότι και οι πολίτες έχουν μπερδευτεί αλλά και οι έννοιες. Η υπ' αριθμό 1 προπαγάνδα του «εθνικισμού» έχει περάσει κάθε πόρνης συνταγή και δεν εννοούμε την κατασκευασμένη πόρνη των μοντέρνων κοινωνιών, που πουλιέται να βγάλει το ψωμί της αλλά την πόρνη-πολιτική που εκφυλίζει συνεχώς και επικίνδυνα τους απλούς πολίτες, τους οποίους, μέσω εξανδραποδισμένων πολιτικών, μεταφέρονται σε εκκολαπτήρια αναπροσαρμογής και σφυρηλάτησης έτσι που να τον μεταβάλλουν σε πραγματικό «όχλο» ή σε ζώο. Λοιπόν, η λέξη, «εθνικισμός» είναι μια σύνθετη ονομασία και έχει σημασία πώς κανείς την προσεγγίζει και πώς την αντιλαμβάνεται: Εθνικισμός είναι αυτός που εκπροσωπούσε ο Χίτλερ και άλλοι στην εποχή του, αυτός που εκπροσωπεί σήμερα ο Σαρόν ο οποίος στηρίζεται στα δεκανίκια των ευρωάτλαντων, «δημοκρατών», αυτός που διεκδικεί να επιβάλει ο Λεπέν και βεβαίως ο παντοδύναμος Δεξιός Σιράκ που αποτελεί ευρωπαϊκή προϋπόθεση ως προ την ευρωπαϊκή συρρίκνωση, και τέλος Εθνικιστής είναι κι αυτός, που όχι μόνο δεν έχει καμιά σχέση με τα παραπάνω μιάσματα, αλλά αγωνίζεται να μείνουν στη χώρα του οι αξίες του πολιτισμού του, τα ήθη τα έθιμα και οι παραδόσεις.
Δεν ενοχλεί η κοινωνική, η πολιτική, η οικονομική, η πολιτιστική, η εμπορική, ανθρωπιστική και οποιαδήποτε άλλη σχέση ενός Έλληνα με έναν Γερμανό παράδειγμα (μια και βρισκόμαστε στη Γερμανία) όταν και για τους δυο οι αξίες των πατρίδων τους είναι ή γίνονται αμοιβαίες και υπάρχει αλληλοσεβασμός. Αν έμαθαν τους Γερμανούς πολίτες να ντρέπονται για την καταγωγή τους και την ιστορία τους, αυτό εμάς τους Έλληνες δε μας αφορά κι ούτε μας ενδιαφέρει. Για τη δική τους εγκληματική ντροπή ο ελληνικός λαός, όπως και άλλοι λαοί, αγωνίστηκε και πλήρωσε. Γι’ αυτό μερικοί «ευρωέλληνες», μεγαλόστομοι φωστήρες και ανεγκέφαλοι, πιόνια φτηνής ποιότητας και αχταρμάδες, πολιτικοί και πολίτες που επικαλούνται τάχα τον ουμανισμό και αποκλείουν το ρατσισμό, αποτελούν τα πιο δυστυχισμένα πλάσματα. Θα τους λέγαμε ας ξεμπερδέψουν, τουλάχιστον, τις έννοιες, διότι πέρα από το ότι μεταβάλλοντα οι ίδιοι σε αντικοινωνικό κράμα του εν λόγω «όχλου» γίνονται και επικίνδυνοι για την ίδια ύπαρξη της Ελλάδας.
Λοιπόν επιστρέφοντας στο κεντρικό μας θέμα επισημαίνουμε ότι, αν και τα φαινόμενα αυτά προϋπήρχαν, αυτό δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εφησυχασμός και δικαιολογία. Η δημοκρατία, όπως αυτή παρουσιάζεται μέσα από τις κυβερνήσεις της «νέας εποχής», όφειλε να τα προλάβει και να τα ρυθμίσει αν όχι να τα εξαλείψει. Επί πλέον τα εργαλεία της τεχνολογίας χρησιμοποιήθηκαν πονηρά και αποδυνάμωσαν την αγορά εργασίας. 'Ετσι στον ρου της «νέας εποχής», όπως τη λένε, εμείς βλέπουμε ευρωατλαντικό σκοτάδι. Η δημοκρατία αντικαθίσταται από κομματική αναρχία εδραιώνοντας τα κάστρα ακόμα περισσότερο με ειδών σπιλώματα και ο προσχεδιασμένος «όχλος» του 21^ου αιώνα μεταβάλλεται σε ρατσισμό.
Αφού κύριοι θέλετε αυτή την παρανοϊκή εφεύρεση, «Παγκοσμιοποίηση-Αμερικανοποίηση», να την εφαρμόσετε, πάψτε να μετακινείτε τους λαούς στους λαβυρίνθους των παθών σας. Φροντίστε για την κοινωνική τους αποκατάσταση και για μια θέση στη ζωή. Φροντίστε και εξασφαλίστε αυτόν τον κόσμο, ο οποίος αποτελεί την πλειοψηφία στον Πλανήτη και μετριάστε την έξαρση του κεφαλαίου. Καταστρέψτε τα όπλα μαζικής καταστροφής και σταματήστε τους εξοπλισμούς που είναι σε βάρος και του ανθρώπου και του Πλανήτη. Τι τα χρειάζεστε; Όπως μας λέτε, σε έναν κόσμο χωρίς σύνορα, που θα πρυτανεύει η δημοκρατία, η ειρήνη και η ευημερία, ποιος ο λόγος ύπαρξης των όπλων; Δώστε στους ανθρώπους δουλειά και ψωμί, Π Α Ψ Τ Ε να αφαιρείτε τις θέσεις εργασίας, πάψτε να είστε ληστές και δείξτε στην πράξη ότι αποστρέφεστε το ρατσισμό που εσκεμμένα προκαλείτε στις κοινωνίες του σήμερα μετατρέποντας τους λαούς σε Ό χ λ ο.
Αφήστε τις αισθήσεις σας να λειτουργήσουν στα φυσικά και ανθρώπινα περιθώρια και επιτέλους καταλάβετε ότι τις εκρήξεις, που οι ίδιοι κατασκευάσατε, δε θα τις αποφύγετε. Όσο κι αν προσπαθείτε να ατσαλώσετε τα κάστρα σας, τα ίδια «επιτεύγματά» σας θα τα γκρεμίσουν και θα τα τσακίσουν. Και οι Έλληνες, ως λαός, έχουν προσφέρει πολλά για να είναι σήμερα ελεύθεροι και περήφανοι. Κι αυτή την περηφάνια, που ενοχλεί τους ευρωάτλαντες και τους  ευρωέλληνες υποκριτές και «πατριώτες» που στο στόμα τους βάζουν τη λέξη «εθνικισμός», οι Έλληνες δε θα τη δεχτούν. Η αγάπη προς την πατρίδα και στα πολιτιστικά της αποθέματα δεν είναι εθνικισμός! Και οι Έλληνες το έχουν αποδείξει. Εθνικισμός είναι ο ευρωεθνικισμός, με τις ποικίλες καταπιέσεις, συμβιβασμούς και πολλαπλές συνενοχές. Για τους Έλληνες μένουν μόνο δυο πράγματα: Να ενωθούν και να ξυπνήσουν. Τώρα.

 

Ε.Ε.-Γερμανία, Μάης 12 2002,

www.fasoulas.de

e-mail: vaios@fasoulas.de

Όταν κοιμάσαι άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης