η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΚΑΙ Η ΤΟΥΡΚΑΛΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Νυρεμβέργη, 8.02.03

Αλληλέγγυες οι κύπριες γυναίκες στην Νυρεμβέργη, η Δώρα η Έσλιν και η Μαίρη βρήκαν την ευκαιρία στις εκδηλώσεις που οργανώνονται ενάντια στον πόλεμο με το Ιράκ να δείξουν με τον δικός τους τρόπο, την αντίθεση τους στην παρουσία Τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο. Είναι μία έκφραση κι επιθυμία για μία Κύπρο ενωμένη χωρίς διαχωριστικό τείχος και συρματόπλεγμα. Μία από κοινού ευρωπαϊκή Κύπρο. Οι Ελληνίδες και οι Τουρκάλες στην Γερμανία εργάζονται στον ίδιο χώρο, τρώνε μαζί στο ίδιο τραπέζι συζητούν τα προβλήματα τους, τα οποία είναι κοινά, δεν υπάρχει διαχωρισμός. Όμοια προσφέρουν τη εργασία τους στην ίδια φίρμα στον ίδιο πάγκο με την ίδια αμοιβή. Ποτέ δεν υπήρξαν μεταξύ των Ελλήνων και Τούρκων διαφορές τουναντίον, φίλε ο ένας, αρκαρντάς ο άλλος, συνάδελφοι εντός και εκτός εργοστασίου. Η οικονομική κρίση και η ανεργία που μαστίζει τα τελευταία χρόνια την Γερμανία, δεν κάνει διάκριση σε Έλληνες ή Τούρκους, το ίδιο ακριβώς αρνητικές είναι οι επιδράσεις και για τους δυο. Ιδιαίτερα οι γυναίκες ήταν τα πρώτα θύματα αυτής της κατάστασης στην γερμανική αγορά εργασίας. Ελληνίδες και Τουρκάλες, αυτές που πρωτοήρθαν, την δεκαετία του 60 ή 70 και εργάζονταν στα εργοστάσια κυρίως σε βοηθητικές εργασίες, επειδή οι δουλειές αυτές μεταφέρθηκαν στις γειτονικές χώρες, Τσεχία, Πολωνία, Ουγγαρία, έμειναν άνεργες. Όσες ακόμα δεν έχουν μπει στη σύνταξη, εργάζονται καθαρίστριες στα νοσοκομεία, στα γραφεία και στα μεγαλοκαταστήματα. Όπως χτες, Ελληνίδες και Τουρκάλες συναδέλφισσες στο μηχανοστάσιο του εργοστασίου, το ίδιο και σήμερα συναδέλφισσες στην ηλεκτρική σκούπα και στο ξεσκονόπανο. Το συναίσθημα της αλληλεγγύης στον χώρο της εργασίας επεκτείνεται και στην κοινωνική και πολιτική ζωή. Βέβαια ή σημερινή Ελληνίδα και η Τουρκάλα της δεύτερης και τρίτης γενιάς στην Ευρώπη έμαθε να σκέφτεται και να βλέπει τα πράγματα διαφορετικά απ' ότι κάποτε οι παλιότερες. Φτάνει να πω ότι στο μεγάλο Σύλλογο Ηπειρωτών αλλά και στον Τρικαλινό Σύλλογο Νυρεμβέργης πρόεδροι είναι νεαρές συμπατριώτισσες. Το ίδιο συμβαίνει και σε αρκετούς τουρκικούς συλλόγους και οργανώσεις. Η αλλοδαπή γυναίκα στην Γερμανία έμαθε να διεκδικεί και να καταλαμβάνει στην γερμανική κοινωνία τη θέση που της ανήκει. Σήμερα έχουμε στην Νυρεμβέργη Ελληνίδες γιατρούς, οδοντογιατρούς, δικηγόρους, επιχειρηματίες, πολιτικούς, μέλη στα γερμανικά πολιτικά κόμματα, αλλά και πολλές υπαλλήλους στις δημόσιες υπηρεσίες. Η ανιδίκευτη εργάτρια του χτες άρχισε να εξαφανίζεται από την γερμανική αγορά εργασίας, η προσφορά εκμάθησης επαγγέλματος είναι αρκετά μεγάλη. Τα προβλήματα της γλώσσας που υπήρχαν κάποτε, σήμερα ιδιαίτερα στην τρίτη γενιά, αυτή που γεννιέται μεγαλώνει και αναπτύσσεται στον γερμανικό χώρο, δεν υπάρχουν πλέον. Όποιος έχει αποφασίσει να κάνει δεύτερη πατρίδα του τη Γερμανία, έχει μεγάλες δυνατότητες να φτιάξει ένα πολύ καλύτερο επαγγελματικό μέλλον, απ΄ αυτό που κάποτε ο πατέρας του και η μητέρα του είχαν.

Σπύρος Γκάρος
sgaros@t-online.de

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

 ΑΡΧΕΙΟ