η φωνή σου

Μετανάστης
Αδέσμευτο περιοδικό στο διαδίκτυο

Εκδίδεται από επιτροπή

metanastis@metanastis.de


Κι εσύ λαέ βασανισμένε πληρώνεις την αδιαφορία σου

η στήλη μας
ΕΠΕΨ
γνώμες-σχόλια
πολιτική
διεθνή
πληροφορίες
μικρές αγγελίες
Αρχείο
ΕΠΕΨ γνώμες διεθνή πολιτισμός Deutsch-German
Επιστολική Ψήφος σχόλια παιδεία  μουσική Αρχείο

Δημοκρατική Δικτατορία

Μέσα Ιουλίου του 2001, ο Πρόεδρος Μπους, καλεί τον υπουργό Εξωτερικών, την αρμόδια σύμβουλό του, για θέματα ασφαλείας, τον αρχηγό της CIA και τους προτρέπει να προωθήσουν επειγόντως το παλαιστινιακό στο ΟΗΕ και να επιταχύνουν τη λύση του. Η προσπάθεια αυτή του Προέδρου των ΗΠΑ τρενάρεται με την επίθεση στο Μανχάταν. Αν και το χτύπημα δεν ήταν ουρανοκατέβατο, συντρίβει κυριολεκτικά ηθικά τον αμερικανικό λαό και γίνεται το αποτρόπαιο εγκληματικό γεγονός ορόσημο στη νεότερη Παγκόσμια Ιστορία. Ακολουθεί η επίθεση με τον άνθρακα και κλείνει σχεδόν βουβά χωρίς διευκρινήσεις. Ξεχωρίζει όμως σε ποιότητα. Αυτή δεν αποδίδεται στους ίδιους μ΄ εκείνους που κατηγορήθηκαν για την επίθεση στα «δίδυμα». Συλλαμβάνονται 65 πράκτορες ισραηλινοί, όλοι τους στρατιωτικοί εν υπηρεσία. Αν και οι συλληφθέντες πράκτορες ομολογούν ότι γνώριζαν για την επίθεση αλλά δεν ειδοποίησαν τις αρχές των ΗΠΑ, επειδή, όπως ισχυρίστηκαν δεν ήθελαν να κάψουν τον άνθρωπό τους κατάσκοπο μέσα στους τρομοκράτες. Για φανταστείτε, πόσο σπουδαίος ήταν αυτός ο κρυφός πράκτορας. Με μαθηματική λογική διαπιστώνεται αυτός μόνο ο Μπιν Λάνντεν μπορούσε να είναι που είχε και την δοσμένη καταστροφική αποστολή. Η είδηση, για τη σύλληψη των ισραηλινών πρακτόρων συγκαλύπτεται, καπακώνεται, αποκρύβεται δεν βλέπει δημοσιότητα δεν πολιτικοποιείται.
Η στρατιωτική επέμβαση στο Αφγανιστάν επιταχύνεται, που ήδη ετοιμαζόταν, αφού οι εστίες των τρομοκρατών και η οργανωτική τους δραστηριότητα με στόχο τις ΗΠΑ ήταν γνωστοί από πριν στους αρμόδιους κύκλους των ΗΠΑ. Η επίθεση στο Αφγανιστάν «πετυχαίνει» χωρίς να τελειώσει, με μεγάλα ερωτηματικά και χωρίς να συλληφθούν εκείνοι στο όνομα των οποίων έγινε ο πόλεμος. Σίγουρα εκείνοι που τους έφτιαξαν τους κρύβουν. Ο Μπους παρά την τεράστια ευθύνη που φέρνει στο διάστημα αυτό επανέρχεται στο Παλαιστινιακό και αρχίζει να στέλνει επανειλημμένες αποστολές διαπραγματευτών να σταματήσουν την ανοιχτή δολοφονία ενός λαού από έναν σεσημασμένο εγκληματία πολέμου ανθρωπόμορφο τέρας του ιχνευμονικού σιωνοφασισμού που έχει αγκαλιάσει την υδρόγειο. Οι αποστολές όχι μόνο αποτυχαίνουν, αλλά ο Μπους ο ίδιος πέφτει θύμα οικονομικής σκευωρίας και βρίσκεται στο μπρος βαθύ και πίσω ρέμα, όταν φαλιρίζει η «ENRON» μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις των ΗΠΑ και που άλλες ετοιμάζονται προς κατάρρευση. Από τη μια μέρα στην άλλη αλλάζει ο Μπους στάση στο παλαιστινιακό και αφήνει τους παλαιστίνιους στη βορά του χάρου. Το οργανωμένο από τους σιωνοφασίστες εξτρεμιστικό κέντρο Χάμας γίνεται στα χέρια των οργανωτών του μπούμερανγκ και οι επιθέσεις αυτοκτονίας αντί να απομονώσουν την πολιτική των Παλαιστινίων όπως ήταν ο αρχικώς τους στόχος. Οι ανίδεοι μάρτυρες περνάνε σιγά, σιγά στην ιστορία ως αληθινή μάρτυρες του δίκαιου αιτήματος των Παλαιστινίων. Ο Σιωνοφασισμός στριμώχνεται. Οι Γερμανοί από την άλλη μεριά παίρνουν πράσινο φως ν΄ απαλλαγούν από το ιστορικό τους κόμπλεξ αναλαμβάνοντας διεθνή ρόλο. Στέλνουν μερικούς στρατιώτες στο Αφγανιστάν. Η αποστολή γίνεται κάτω από δραματικές συνθήκες αφού τα σιωνοφασιστικά κέντρα ελέγχουν όλων των ειδών τις πολιτικές στη Γερμανία. Δεν θέλουν σε καμία περίπτωση οι Γερμανία να αποκτήσει διεθνές λόγο. Ενώ ο γερμανικός λαός μένει στο σκοτάδι απληροφόρητος, τα προωθημένα σε καίριες πολιτικές θέσεις τσανάκια του σιωνοφασισμού από τη δεξιά ως και την αριστερά αρνούνται να δεχτούν την μοναδική ιστορική προσφορά να αναλάβουν την στρατιωτική ηγεσία στο Αφγανιστάν και αυτή τελικά χορηγείται στην Τουρκία. Η Τουρκία οικονομικά εξαντλημένη, εσωτερικώς ανεξέλεγκτη, διεθνώς πολιτικά εξασθενημένη, στη νέα αυτή φάση της παγκόσμιας πολιτικής αναβαθμίζεται πλέον και θεωρείται υπολογίσιμη σταθερή στρατιωτική δύναμη και προπορεύεται από την κραταιά Γερμανία, το οικονομικό θεμέλιο της ΕΕ, στην οποία ανήκουμε ως ευρωπολίτες και πληρώνουμε φόρους .

Για φανταστείτε εκείνο που δεν μπορεί να αναλάβει και να επωμιστεί η Γερμανία και, μάλιστα μετά από την παράκληση της μεγαλύτερης παγκόσμιας στρατιωτικής δύναμης, τις ΗΠΑ, αναλαμβάνει η σχεδόν οικονομικά φαλιρισμένη Τουρκία η οποία το 50% του στρατιωτικού της υλικού το αγοράζει από τη Γερμανία.
Οπωσδήποτε αυτό αναβαθμίζει το ρόλο της Τουρκίας και στο χώρο της λεκάνης των Βαλκανίων αδυνατίζοντας πολιτικά τη θέση της Ελλάδας στις περαιτέρω εξελίξεις ακόμη και αυτή την υπόθεση της Κύπρου.
Όλα αυτά αποτέλεσαν τη βάση της ρήξης των ΗΠΑ με το ΝΑΤΟ στη τελευταία συνάντηση 3 με 5. Φεβρουαρίου.2002 στο Μόναχο.
Ο Μπους απευθύνεται προς τη Γερμανία ονομαστικά λέγοντας.: « Η Γερμανία καλείται να κάνει μεγαλύτερες επενδύσεις στο στρατιωτικό τομέα για να επεκτείνει το δικαίωμα λόγου στο διεθνή χώρο Αμ-πως!
Και χωρίς τη συγκατάθεση των σιωνοφασιστών;
Και ο υφυπουργός άμυνας των ΗΠΑ στο Μόναχο συμπληρώνει. «Μπορούμε και βλέπουμε ότι υπάρχει και θα σκοτώνουμε ότι κινείται»
Και να ήταν μόνο αυτό. Στο θέμα παραγωγής εμβρυακών κυττάρων η διαφθαρμένη ηγεσία των πολιτικών κομμάτων με την απόφαση κάποιας πλειοψηφίας απαγορεύει την παραγωγή εμβρυοκυττάρων στην Γερμανία, κατά ανεξήγητο τρόπο όμως δέχεται εβραϊκών τοιούτων εισαγομένων από το Ισραήλ παρά την ανοιχτή διαμαρτυρία των Γερμανών επιστημόνων.
Δεν θα ήταν νομίζω λάθος αν θα κάναμε χρήση εκείνη της ιστορικής φράσης το μακαρίτη Κ. Καραμανλή. «Ποιος κυβερνάει αυτή τη χώρα;»
Αποκαλυπτική απόδειξη προς τούτο είναι επίσης το σκάνδαλο με το Εθνικό Κόμμα Γερμανίας (NPD) μετά το οποίο φάνηκε ξεκάθαρα ότι αυτό είχε ιδρυθεί απ΄ αρχής από πράκτορες της CIA και της Μοσσάτ γι να επεμβαίνει και να διαταράσσει την κρατική ειρήνη για να περνάνε την καθοδηγούμενη πολιτική των συμφερόντων τους.
Αφού οι δήθεν πράκτορες που αποκαλύφτηκαν ήσαν όλοι τους ανώτεροι ηγέτες του NPD.
Η διακίνηση της διαδικασίας για την απαγόρευση του NPD ξεκίνησε ως γνωστό από την ανεξιχνίαστη μέχρι σήμερα βομβιστική ενέργεια πριν δύο χρόνια στο Ντύσσελντορφ.
Στην ουσία η απαγόρευση του NPD καταστρατηγήθηκε από τους ιδρυτές του, αφού κι αυτή έγινε πολιτική μπούμερανγκ εναντίων τους. Μέσα στην πορεία, παρ΄ όλες τις οργανωμένες προβοκάτσιες το NPD απόκτησε λαϊκή πολιτική βάση και πράγματι άρχισε να γίνεται πολιτικά στο μέλλον ένα επικίνδυνο και πρώτα απ όλα για τον ίδιο τον οργανωτή του τον σιωνοφασισμό πολιτικό σοβαρό κόμμα.
Προφανώς μελετώντας με την απλή λογική τα τεκταινόμενα στον πολιτικό χώρο και τα εξ οιωνού προβλεπόμενα ο Μπους ο αντισιωνιστής και όχι μη κοσμοκράτης προωθείται στην παγκόσμια πολιτική απομόνωση μαζί με την κάστα των Λευκών Αγγλοσαξόνων Προτεσταντών και δεν του μένει να αντιτάξει άλλο τι από τη σαρωτική στρατιωτική προβολή. Κανένα όμως κεφάλι δεν το χωράει και νομίζω ούτε οι Αγγλοσάξωνες Προτεστάντες το πιστεύουν, αλλά ούτε και ο ίδιος ο Μπους: ότι μια στρατιωτική δύναμη από μόνη της μπορεί να επιβληθεί σε παγκόσμια κλίμακα, ακόμη και όταν θα μπορεί να σκοτώνει ότι κινείται, χωρίς να διαθέτει προωθημένη και ελεγχόμενη εσωτερική κοινωνική στρουκτούρα σε παγκόσμια κλίμακα. Ένας τομέας με υπομονή και πρόγραμμα εδώ και χρόνια 105 ( Από το 1897)οργανώνεται από τους σιωνοφασίστες. Ελέγχουν, κρατικές Τράπεζες, Τράπεζες Ηπείρων, όλες τις Ομόσπονδες Τράπεζες των ΗΠΑ, από αυτές πληρώνεται όλος ο κρατικός προϋπολογισμός των ΗΠΑ και ο ίδιος ο Μπους πληρώνεται τον προεδρικό του μισθό. Ελέγχουν την Παγκόσμια Τράπεζα, κυβερνήσεις φτιαγμένες, που δεν αποτελεί εξαίρεση ούτε το σημερινό ΠΑΣΟΚ στη χώρα μας. Δικαστήρια, Εκκλησίες, μεγάλες εκπολιτιστικές και κοινωφελείς οργανώσεις, ηγεσίες ολόκληρων στρατευμάτων, 80% των ΜΜΕ. Όλα αυτά ελέγχονται από τις μυστικές Στοές εκείνων το «καλοκάγαθων» μασόνων με τις άσπρες ποδίτσες. Οργανωμένα κέντρα τρομοκρατών όπως αυτά στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στο Ιράν, για χρήση και πρακτική για να ελέγχουν και προγραμματίζουν την παγκόσμια πολιτική και που o Μπους ξεκίνησε «παλικαρίσια» με τη χρήση του ΗΤ να τους εξοντώσει. Ο Μπους μόνος με την Αμερική του ότι και τεχνικές να διαθέτει στα οπλικά του συστήματα παραμένει ένα υπερμοντέρνο υπερωκεάνιο που βγήκε στις θάλασσες να ψαρέψει χωρίς αλιευτικά εργαλεία.

Ούτως ή άλλως αυτή τη στιγμή έχει επιβληθεί παγκοσμίως μια «δημοκρατική δικτατορία».

Εμείς οι τυχεροί ζούμε ακόμη τις ξινές αρχές της, οι επόμενες κοιμισμένες από σήμερα γενεές ίσως το δεχτούν σαν πεπρωμένο αφού δεν θα μπορούν να ξεχωρίζουν τι είναι δικτατορία και τι είναι δημοκρατία. Αφού και αυτή ηθική δηλαδή η εκάστοτε κοινωνική συμπεριφορά θα έχει μηχανοποιηθεί.

Γερμανία, 5 Φεβρουαρίου 2002
Μάγειρας
metanastis@t-online.de 

 

 

 
κεντρική σελίδα

  ΑΡΧΕΙΟ