η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

Ανεκπαίδευτοι ή συνειδητά καταστροφείς;

Όταν ένας στρατός ετοιμάζεται να καταλάβει μιαν χώρα το αρχηγείο του καταρτίζει δυο σχέδια. Ένα καθαρά στρατηγικό και τακτικό που αποβλέπει στην εξουδετέρωση της στρατιωτικής αντιστάσεως της χώρας αυτής και ένα διοικητικό που αποβλέπει στην απόκτηση του ελέγχου της διοικήσεως και της περιουσίας αυτής της χώρας. Έτσι μερικές φάλαγγες οικονομολόγων, διοικητικών στελεχών και επιστημόνων με υποστήριξη στρατιωτική, κατευθύνονται σε προεπιλεγμένους στόχους, δηλαδή στα κυριότερα κυβερνητικά και διοικητικά κτίρια, στις κρατικές αποθήκες, τυχόν κρατικές τράπεζες, νοσοκομεία, μουσεία, συγκοινωνιακούς κόμβους και γενικά σε όλα τα κέντρα μέσω των οποίων θα διοικήσουν την κατακτημένη χώρα. Μάλιστα προσπαθούν ακόμη και με αυστηρές διαταγές να συγκρατήσουν τους υπαλλήλους του διοικητικού μηχανισμού στις θέσεις τους και να τους κάνουν να δουλέψουν για την κατοχική κυβέρνηση. Έτσι οι διαταγές εκπορεύονται από τα ίδια κέντρα και κατευθύνονται στις ίδιες περιφερειακές υπηρεσίες, οι οποίες στο χαμηλότερο επίπεδο δουλεύουν σαν να μην άλλαξε τίποτε. Όπως όταν αλλάζει η κυβέρνηση μετά από εκλογές. Ασφαλώς σε περιπτώσεις πολέμου παρουσιάζονται κάποιες αρρυθμίες, κάποια κενά, κάποιες αντιστάσεις, αλλά ο κατακτητής φροντίζει να κάνει όλους τους δομημένους κρατικούς μηχανισμούς να δουλέψουν γι' αυτόν, διότι δεν έχει πρακτικά την δυνατότητα να οργανώσει υπηρεσίες με νέα στελέχη, π.χ. αστυνομία, οικονομικές εφορίες, ταμεία, λιμάνια, συγκοινωνίες, νοσοκομεία, σχολεία κλπ. κλπ.
Αυτά τα τόσο απλά μέτρα δεν ελήφθησαν από τους αμερικανούς στο ΙΡΑΚ. Γιατί; Δεν ήξεραν ή δεν ήθελαν η δεν μπόρεσαν;
Το να μην ήξεραν φαίνεται απίθανο, διότι Αυτά διδάσκονται σε όλες τις σχολές πολέμου.
Το να μη μπόρεσαν μπορεί να είναι αληθινό αν ληφθεί υπόψιν ότι ο αντίπαλος χρησιμοποίησε την τακτική της καμένης γης, λέγοντας σε όλους τους υπαλλήλους να πάνε σπίτια τους, δηλαδή να μη συνεργαστούν με τον κατακτητή. Αυτό βέβαια έχει μεγάλο εθνικό και λαϊκό κόστος λόγω της αναρχίας και των βανδαλισμών, αλλά ίσως ο αρχηγός που έδωσε αυτή τη διαταγή να απέβλεπε στην διοικητική αποτυχία των αμερικανών για να τους δυσφημήσει ως ανικάνους να φέρουν την ειρήνη μέσα στο κατειλημμένο κράτος.
Το να μην ήθελαν φαίνεται περίεργο και μπορεί να εξηγηθεί μόνον αν δεχθούμε ότι ήθελαν αυτή την αναρχία για να καταστεί επιθυμητή και απαραίτητη η παρουσία τους και να εμφανισθούν ως σωτήρες. Η εκδοχή ότι δεν ήθελαν την τάξη για να προκληθούν από τους ίδιους τους ιρακινούς πολλές ζημιές και να ανοίξουν πολλές δουλειές (μπίζνες) η για να καταστραφεί η πολιτιστική κληρονομιά του Ιράκ (βιβλιοθήκη, μουσείο) η για να περιέλθουν μερικά από τα συλημένα αντικείμενα στα χέρια τους μέσω του παρανόμου εμπορίου αρχαιοτήτων, προϋποθέτουν τέλεια διαφθορά χαρακτήρας που αρνούμαι να την αποδεχθώ.
Ελπίζω ότι έχομε υπερβεί ως ανθρωπότητα στο σύνολο μας την εποχή και τη νοοτροπία των βανδάλων. Μήπως όμως πλανώμαι;

ΗΛΙΑΣ ΠΡΑΣΙΝΟΣ

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!
Μάγειρας

 ΑΡΧΕΙΟ