η φωνή σου

η στήλη μας

Αλέξανδρος ο Μέγας

Alexander der Grosse

Κεντρική και Τοπική Εξουσία - Κράτος και Δήμος! (5^ον)
(Ότι φαίνεται απίθανο είναι πιθανό)

Θα ανοίξουμε μια παρένθεση περνώντας μέσα απ' το βαριά ομιχλώδες πολιτικό τοπίο, το οποίο προκύπτει από την απεργία των ναυτικών και άλλων κοινωνικών κινητοποιήσεων που «ανάγκασε» την κυβέρνηση να λάβει μέτρα προκειμένου να «προστατεύσει» το κοινωνικό σύνολο (εδώ και αν δε είναι πασοκικός εμπαιγμός, τρομάρα τους» και προχώρησε σε πολιτική επιστράτευση καταλύοντας δημοκρατικά το δικαίωμα της απεργίας. «Πολιτική επιστράτευση» για μας σημαίνει κατάλυση των δημοκρατικών θεσμών, σημαίνει φασισμός και ό,τι άλλο χειρότερο.

Σε πανευρωπαϊκό πλέον πλαίσιο κοινωνικών εκρήξεων (ευρωστρατός που ο Έλληνας πρωθυπουργός κρατά τα χαρτιά κλειστά μέχρι που το «μαγείρεμα» να γίνει δεδομένο-τετελεσμένο, Ευρώ, «λαθρομετανάστευση», Σύνοδος κορυφής στην Μαδρίτη, κλπ) δίνεται για μια και μόνο φορά η ευκαιρία να έχουμε μια εικόνα πιθανών και απίθανων πραγμάτων, των οποίων την πρωτιά την έχουν τα αρνητικά απίθανα που πραγματοποιήθηκαν και πραγματοποιούνται συνεχώς. Τα αρνητικά απίθανα είναι αυτά που ζει σήμερα η γονατισμένη από κάθε άποψη Ελληνική κοινωνία και έχουν πάρει εκρηκτικές διαστάσεις, αλλά και η Ε.Ε. γενικότερα. Κι αυτά τα πραγματοποιημένα απίθανα σε πιθανά δεν είναι τίποτα άλλο από εκτρώματα που γεννιούνται στις μήτρες των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης είτε αυτές λέγονται συντηρητικές είτε αριστερές.

Διαμαρτύρονται οι Ευρωέλληνες πολίτες όλων μα όλων των κοινωνικών τάξεων κι αυτό σημαίνει έλλειμμα εμπιστοσύνης προς την κυβέρνησή τους. Οι σημερινές απεργίες και οι κινητοποιήσεις κινούνται πλέον πανελλαδικά και εκ των πραγμάτων μπορεί να εξελιχθούν απίθανα πράγματα σε πολλά πιθανά!

Το επικρατών κοινωνικό χάος, όπως είναι λογικό, έχει εισχωρήσει και στο εσωτερικό της κυβέρνησης κι αυτό είναι αναμφισβήτητο γεγονός το οποίο, η κυβέρνηση, προσπαθεί να αποφύγει με διάφορες μεθοδεύσεις και αλχημείες, όπως κι αυτή της «πολιτικής επιστράτευσης», η οποία ρεζιλεύει κατά κράτος την ίδια δημοκρατία. Επί πλέον έχουν και το θράσος να παράγουν «σοσιαλιστικό» εμπαιγμό(ακόμα μια φορά τρομάρα τους τούς ψεύτες) που ξεπηδά μέσα από διαμαρτυρίες προς «κάποιους» που δεν την αφήνουν να εκτελέσει το «έργο» που ο Ελληνικός λαός της εμπιστεύθηκε!! Αυτό κι αν είναι εμπαιγμός και αλαζονεία και υπεροψία και υποκρισία. Και έχει δίκιο να τα χρησιμοποιεί. Και τα χρησιμοποιεί με άριστο τρόπο, αφού όλα αυτά τα χρόνια κύριο μέλημά της ήταν να αλλοιώσει τις ιδέες του κόσμου του Πασόκ μετατρέποντάς τον σε όργανό του πέρα και πάνω από κάθε αξία.

Ας θυμηθούμε, ρωτήθηκε τότε ο λαός για τη συνθήκη του Μάαστριχ; Ενημερώθηκε ποτέ τι σήμαινε αυτό; Τι του σπούδασαν τα μεγάλα κόμματα αυτά τα χρόνια; Να λέει ότι η κυβέρνησή μας φροντίζει για όλα και να κατεβαίνει στις εκλογές χωρίς να έχει επουλώσει τους κάλους στη μασχάλη του από την προηγούμενη εκλογή; Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τον κόσμο της Ν.Δ. που σαν κόρακας έχει ανέβει στα σάπια παλούκια που άφησε το Πασόκ και κράζει, κράζει κατάρες συντηρητικές και για κάθε περιουσιακό στοιχείο του λαού μας, συνταγές ξεπουλήματος.

Αυτός λοιπόν ο λαός στην πορεία άρχισε από μόνος του να καταλαβαίνει κάποια ελάχιστα πράγματα. Οι «οραματιστές» και κάθε είδους «εκσυγχρονιστές» με πρωταγωνιστές τις απρόσωπες τράπεζες-βδέλλες ή, αν θέλετε, αρπακτικοί γύπες που εισχωρούν στα ψοφίμια και δεν αφήνουν μήτε πέτσα, με κάποιους «επιστήμονες οικονομολόγους», με τα ληστρικά χρηματιστήρια, αφού πρώτα τους τύφλωσαν και τους λήστεψαν κυριολεκτικά α λα σημιτοσοσιαλιστικά και το λαό μας και τους λαούς της Ευρώπης στο όραμα τάχα της Ε.Ε., μέσω αήθη πολιτικών μεθόδων τους εμπόδιζαν να αποφύγουν τη μόνιμη τύφλωση. Τελικά έφτασε η στιγμή να αποδεικνύεται τρομακτικός εφιάλτης και για ό,τι συμβαίνει σήμερα στα ευρωπαϊκά και Ελληνικά μιάσματα τα χρωστάμε.

Και είναι κρίμα ο λαός μας να υπόκειται σε τέτοιες ταλαιπωρίες και ασήκωτα δεινά όχι μόνο στο εσωτερικό του αλλά και στα εθνικά του θέματα που άπτονται με τα σύνορά μας και την εθνική μας ακεραιότητα. Και παράλληλα με το κρίμα αποκτά και ένα τίμημα, που τώρα φαίνεται ότι δεν θέλει να το δεχτεί. Ωστόσο παραμένει κι αυτός ένοχος και ως ένα σημείο συνεργός. Μετά την περιβόητη συμφωνία του Μάαστριχ και μια «μεταβατική» περίοδο οχτώ περίπου χρονών όφειλε να ανοίξει τα μάτια του και τ' αφτιά του. Μια περίοδο που φάνηκε να μην εισέπραξε τίποτα τόσο από τον πόλεμο στη Βοσνία Ερζεγοβίνης όσο και μετά στο Κόσοβο, που ενώ η αντίδρασή του ήταν καθολική ενάντια στους 78 ημερών βομβαρδισμών από τους ατλαντοευρωπαίους-καμικάζι, η ίδια η κυβέρνησή του ψήφισε συνθήκες και πόλεμο. Η ίδια κυβέρνηση γιόρτασε τα 50χρονα τού ΝΑΤΟ όταν ο σερβικός λαός και γείτονας πέθαινε. Η ίδια η κυβέρνηση διαπραγματεύονταν τα πονηρά παιχνίδια των Αμερικανών στο θέμα των Σκοπίων και παράλληλα τοποθετούσε έναν υπουργό εξωτερικών, ικανός να πουλήσει την Ελλάδα μαζί με τους Έλληνες στους αδελφούς του Αμερικάνους (πολιτικούς) και με την αμερικανόφιλη πολιτική να μας οδηγήσει εδώ που μας οδήγησε. Και όπως αναφέραμε κι άλλες φορές, ο κ. Γ. Παπανδρέου αν τύχει και τον επιλέξουν οι ευρωέλληνες πολίτες για πρωθυπουργό θα έχουν διαπράξει το μεγαλύτερο εθνικό έγκλημα που αν και είναι στα σκαριά της πραγματοποίησης, μπορεί να ανατραπεί και τώρα. Είναι κι αυτό μέσα στα πλαίσια των πιθανών και απίθανων!

Και επειδή όλα τα παραπάνω διεξήχθησαν κατά την διακυβέρνηση του Πασόκ και το πλεύρισμα της Ν. Δ., ο λαός μας δεν έβαλε μυαλό, ως όφειλε, ενώ λένε ότι είναι πολιτικοποιημένος, για μας είναι το αντίθετο. Οι ως τώρα εθνικές εκλογές έδειξαν τα κριτήρια του λαού, πώς επιλέγουν κυβερνήσεις όχι μόνο ζημιογόνες για την Ελληνική κοινωνία αλλά και επικίνδυνες για τα εθνικά μας θέματα όπως άλλωστε αυτά παρουσιάζονται στην ημερήσια διάταξη. Μια διάταξη που είναι απόλυτα καλυμμένη από αποπροσανατολιστικούς μανδύες και μάλιστα σοσιαλιστικούς. Ε σαν δε ντρεπόμαστε. Ασφαλώς για το κοινωνικό μας κατάντημα δεν απαλλάσσεται ούτε η Αριστερά η οποία κι αυτή διασπά το λαό οδηγώντας τον στη λογική της αναγκαστικής του επιλογής της χαμένη ψήφου.

Ας αφήσουμε για άλλη φορά την εξωτερική πολιτική και το Βαλκανικό χώρο κι ας τελειώνουμε με τα καθ' ημάς. Αν και το θέμα μας ήταν οι επερχόμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, παρασυρθήκαμε στο στρόβιλο των μεγάλων αντιπαραθέσεων. Όμως θα πούμε για ότι φαίνεται απίθανο, είναι πιθανό και μάλιστα γρήγορα. Λάθη όλοι κάνουν. Έκαναν και οι Έλληνες πολίτες. Καταδικάζοντας την πολυφωνία υπερψήφισαν το δικομματισμό. Ποτέ όμως δεν είναι αργά.

Κλείνοντας την παρένθεση της σύντομης αναδρομής στην Ελληνική κοινωνία πλαισιωμένη με κάποιους υπουργούς που θα έπρεπε να φυλάνε πρόβατα και κάποιους καρεκλοκένταυρους βουλευτές που θα έπρεπε να φυλάνε γαλιά στα καμποχώρια, επισημαίνουμε για μια ακόμα φορά ότι, για τις λύσεις ή μη όλων των προβλημάτων, περνούν μέσα από τις τοπικές κοινωνίες. Αυτές μπορούν και οφείλουν να πρωτοστατήσουν δυναμικά αυτή τη φορά. Οι αποτυχημένες πολιτικές έκαναν τα αρνητικά απίθανα, πιθανά και για να μην δημιουργηθεί το ίδιο μοτίβο πρέπει να αντιστραφεί η εσωτερική πολιτική ξεκινώντας από τις τοπικές κυβερνήσεις μεταβάλλοντας τα ως τώρα απίθανα σε θετικά πιθανά έστω για μια φορά, όπως άλλωστε απαιτούν οι ανάγκες της Ελληνικής κοινωνίας. Κι αυτό σημαίνει καμία υποχώρηση και δεν παθαίνουν τίποτα οι τουρίστες αν παρατείνουν τις διακοπές τους ή δεν μπορέσουν να τις κάνουν αλλά ούτε πρέπει να επικρατήσει η φοβία που οι εφοπλιστικοί τρομοκρατικοί μηχανισμοί παρουσιάζουν.

Πέρα απ' αυτά ο αγώνας μένετε στις τοπικές κοινωνίες. Κι αυτός ο αγώνας δεν πρέπει να χαθεί με τίποτα. Και θα επαναλάβουμε λέγοντας ότι, η πολιτική μιας Χώρας ξεκινά μέσα από την τοπική εξουσία. Ο σωστά διαμορφωμένος πολίτης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις τοπικές εξουσίες οι οποίες ως άσπιλες και ακομμάτιστες θα λειτουργήσουν για το δικό του καλό, για το καλό της πόλης του, για το καλό της Χώρας. Αυτοί οι πολίτες θα μπορούν τότε να επιλέξουν σωστά και τους αντιπροσώπους τους, οι οποίοι σε έσχατες περιπτώσεις, όπως η σημερινή, θα χτυπούσαν γροθιά στα έδρανά τους και θα έλεγαν όχι στις αντιδημοκρατικές πολιτικές που γυρίζουν την Ελλάδα πίσω. Έλληνες Πολίτες ξυπνήστε: Ποτέ δεν είναι αργά.

Ε. Ε.-Ιούνης, 22 2002
www.fasoulas.de
vaios@fasoulas.de

Όταν "κοιμάσαι" άλλος γράφει ιστορία
ο μετανάστης

 ΑΡΧΕΙΟ