METANASTIS

Περιοδικό στο διαδίκτυο                                                                               : dialogos@t-online.de


Οι ακόλουθες  δημοσιεύσεις δεν  άπτονται  καμίας ιδεολογίας, που αντιβαίνει καθ΄οιονδήποτε  τρόπο τις αρχές του ανθρωπισμού.


 

Κήρυκες της παγκοσμιοποίησης

 

Ξεσπαθώνουν καθημερινά οι απολογητές κήρυκες της παγκοσμιοποίησης της Νέας Τάξης πραγμάτων. Ξεσπαθώνουν όλοι αυτοί και καταφέρονται εναντίων αυτών που μάθανε να τους αποκαλούν υπερπατριώτες, ελληνάρες και άλλα πολλά. Βάζουν παντού το αλατοπίπερο τους και αναφέρονται υποτιμητικά στους Μακεδόνες και στο Μακεδονικό Θέμα. Είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους να το πράξουν αφού πιστεύουν ότι μ’ αυτά που μας καταλογίζουν δικαιολογούν τις θέσεις που ζεσταίνουν κατέχοντας τες και καθώς φαίνεται ξεπληρώνουν κάποια γραμμάτια που οφείλουν στους εξουσιαστές του κατεστημένου μια και τους επέτρεψαν να εισέλθουν στο χώρο που διακαώς ονειρευότανε και επιθυμούσαν να γνωρίσουν. Βρίσκονται, φτάσανε στο ιερατείο του εξουσιασμού. Καθημερινά όλο και κάτι διαβάζουμε από τις κρατικοδίαιτες εφημερίδες του τόπου μας που αναφέρονται κατά των Συνελλήνων Μακεδόνων επειδή έχουν αντίθετη γνώμη από την επικρατούσα γνώμη της κυβέρνησης. Κρατικοδίαιτο αποκαλεί το εκδοτικό κατεστημένο ο κ. Κώστας Μίχας στις παρεμβάσεις του στις 27.08.1999 στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Άλλοι πάλι ζητάνε να απαλλαγούν εδώ και τώρα από τους Μακεδόνες που τους ανεχθήκανε και τους ανέχονται ακόμη « Γ. ΚΑΡ » ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 30.08.1999. Τόσο πολύ τους ενοχλεί η ύπαρξή μας; Εμείς θαυμάζουμε τον δημοκρατικό τρόπο λειτουργίας τους και αν το επιτρέπουν τους ρωτάμε με ποίο σχέδιο. Προβλέπεται η απαλλαγή τους από τα Μακεδονικά μιάσματα. Αρκετοί φωτισμένοι το παίζουν για κάθε ενδεχόμενο σε διπλό ταμπλό. Γράφουν «Σκόπια» εννοούν όμως Μακεδονία κι έτσι έχουν και την πίτα σωστή και τον σκύλο χορτάτο. Πως το λέει ο λαός μας; «Μεγάλη μπουκιά φας, μεγάλο λόγο μην πεις». Πιστεύω λοιπόν, ότι η ρήση του πρώην πρωθυπουργού κ. Κώστα Μητσοτάκη ήταν μεγαλύτερη από το σωματικό του ύψος. Την Μακεδονία δεν την ξεχνά κανένας σε χρονικό διάστημα δέκα χρόνων και ούτε σε λιγότερο χρόνο, όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε διάφοροι απολογητές δημοσιογράφοι, καθηγητές άνθρωποι των γραμμάτων και της τέχνης και πολιτικοί. Δεν την ξεχάσαμε και ούτε θα την ξεχάσουμε. Παραδέχομαι ότι η κυβέρνηση του λαού κάνει ότι μπορεί για να κλείσει, να το πνίξει το θέμα επειδή δίνει παγκόσμιες εξετάσεις και πρέπει να τις περάσει. Ρωτάμε τους οπαδούς της παγκοσμιοποίησης και αν θέλουν μας απαντούν. Τι άλλαξε από την εποχή που μας μαθαίνανε, ότι οι Μακεδόνες, ο Φίλιππος, ο Αρχέλαος, ο Αλέξανδρος, ο Αριστοτέλης είναι Έλληνες και όχι Σλάβοι και πρέπει σήμερα να ενστερνιστούμε αυτά που ισχυρίζονται ο κ. Δημητράς του Ελληνικού Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι, ο κ. Μουσταφά Μουσταφά και πολλοί άλλοι, ότι οι Μακεδόνες, ο Πτολεμαίος, ο Σέλευκος, ο Αντίγονος, ο Φιλώτας είναι Σλάβοι; Και έτσι όσοι δεν δέχονται την αλήθεια της Νέας Τάξης των πραγμάτων είναι ανεπιθύμητα Μακεδονικά μιάσματα από τα οποία πρέπει ν’ απαλλαγούν οι εκφραστές του εξουσιαστικού κατεστημένου. Κτυπά συνεχώς και αλύπητα το κατεστημένο με ότι καλύτερο διαθέτει. Αυτό τουλάχιστον θέλει να πιστεύει. Δεν φείδεται κόπων και εξόδων. Ο κρατικός κορβανάς έχει, φτάνει για όλους τους δικούς μας και αντέχει καλά. Στις 07.09.1999 εμφανίστηκε το νέο τους βαρύ πυροβολικό στις στήλες της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ με σκοπό δίκην Εγκέλαδου να ισοπεδώσει μια και για πάντα τους πάντες και τα πάντα. Πρόκειται για τον αξιότιμο καθηγητή της φιλοσοφικής σχολής του πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης κ.Παναγιώτη Τσαμαλίκον. Ανοίξανε οι κρουνοί σοφίας και χύθηκε για να πλημμυρίσουν και να πνίξουν με την δύναμη της κάθε αντίθετη γνώμη. Φευ σιωπή δεν επήλθε, ήταν σαπουνόφουσκες και όπως τα μπούμερανγκ επιστρέφουν στο δημιουργό τους. Ποίο είναι το μεγαλειώδη πνεύμα του η δύναμη του; Λίγο έως πολύ αποκαλεί όλους αυτούς που έχουμε αντίθετη γνώμη από τη δική του ή έστω και της ελληνικής πλειοψηφίας  Α Π Ο Β Ρ Α Σ Μ Α Τ Α  της κοινωνίας. Το κατάντημα του ανθρώπου και του πνευματικού δασκάλου μας λυπεί και μας στεναχωρεί. Αλλά τι να πρωτοθαυμάσει κανείς στο άρθρο του της 07.09.1999 στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, «Επάγγελμα Υπερπατριώτης»; Μας παρουσιάζει κομπλεξικούς ,αρρωστημένους, ψυχοπαθείς, δειλούς υπερπατριώτες, αποτυχημένους της ζωής, κοινωνικά περιθωριοποιημένους, ότι έχουμε κάποια τρικυμία στο κεφάλι, ότι είμαστε όχι μόνο θαυμαστές ολοκληρωτικών καθεστώτων, αλλά ότι συχνά εντοιχίσαμε τους εαυτούς μας στις τάξεις του κάθε λογής ολοκληρωτισμού! Μάγος είναι; Αφού άδειασε το κεφάλι του από όλη αυτή την σοφία, αισθάνεται ο ίδιος καλύτερα; Σέβομαι όμως την γνώμη επειδή διδάχτηκα να κινούμαι στα πλαίσια της ανεκτικότητας που είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της δημοκρατικότητας του ατόμου. Σε δεύτερο πλάνο όμως όλα όσα ωραία γράφει ο κ. Καθηγητής αποτελούν τον καθρέπτη του δημοκρατικού του πιστεύω. Εδώ μπερδεύονται τα πράγματα. Ο καθρέπτης, μου φαίνεται να είναι θαμπός, σκοτεινός και πλησιάζει το μαύρο. Έτσι δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό να ρωτήσω αν ξαναδιάβασε τα γραφόμενά του πριν τα στείλει στην εφημερίδα. Εντύπωση μου προκαλεί η θετική του εκτίμηση και ο θαυμασμός του για τις σκέψεις , έργα και ημέρες του κ. Λεπέν. Η θέση του αυτή βρίσκεται σε ριζική αντίθεση με όλα όσα φιλότιμα προσπαθεί να αναπτύξει. Από τα γραφόμενα του περί του κ. Λεπέν βγαίνει αβίαστα το παρακάτω συμπέρασμα: Αρκεί να πιστεύεις ειλικρινά αυτά που λες, αρκεί να μην τα εμπορεύεσαι, αρκεί να μη καπηλεύεσαι έναν ιδεολογικό εξοπλισμό με μόνο σκοπό μιας ατομικής καριέρας, αρκεί να λάβεις μέρος σε συγκρούσεις για ιδεολογικούς σκοπούς , αρκεί να τραυματιστείς βαριά στο μάτι κα αρκεί να είσαι όντας αυτός που δείχνεις μέχρι το μεδούλι, και αφού είναι έτσι και λέγεσαι Λεπέν και είσαι μάλιστα και Γάλλος ότι κάνεις καλώς το κάνεις. Εδώ φωνάζουν όλοι, ζήτω ο Λεπέν, ζήτω ο Αδόλφος και κλείνει η αυλαία. Εδώ όμως που φτάσαμε μπορώ να γράψω να διακηρύξω δυστυχισμένες φοιτήτριες και ταλαίπωροι φοιτητές που πρέπει να ακούτε και να διαβάζετε όσα λέει και γράφει ο κ.καθηγητής και ’σείς σιωπάτε επειδή σκέφτεστε τις εξετάσεις που πρέπει να τις περάσετε. Τελειώνοντας επισημαίνω , ότι εμείς οι Μακεδόνες έχουμε φωτεινούς οδηγούς. Μας άγγιξε και μας αγγίζει ακόμη το μεγαλείο και η σπίθα της αιώνιας φωτιάς του ΔΙΑ που με ολύμπια αταραξία αντιμετώπισε τους δολοφόνους του και πέθανε στην εποχή των γιγάντων χωρίς να υποχρεωθεί να βλέπει το κατάντημα των σημερινών νάνων που έχουν μέσα τους την ψύχωση του τζόγου.

 

Γεώργιος Βλάχος γιατρός

 


ΕΠΕΨ                                    METANASTIS