Το τραγικό δράμα του Βασίλη Φαράκου πατέρα του δολοφονημένου Κωνσταντίνου ξεκίνησε το απόγευμα της Τετάρτης 14 Ιουνίου 2000, όταν ο άτυχος νέος πήγε σε γνωστή ελληνική καφετέρια του Χέρτεν όπου σύχναζε, για να απολαύσει ήσυχα τον καφέ του. Εκεί όμως τον περίμενε ο θάνατος προσωποιημένος από τους Σογκόβα και Αρίφι αλβανικής καταγωγής και τον Σεντούρκ τουρκικής καταγωγής.
Οι τρεις μελλοντικοί δολοφόνοι του, είχαν μια μικρή λογομαχία για ασήμαντο λόγο χωρίς προέκταση εντός της καφετέριας με τον νεαρό ελαιοχρωματιστή. Όταν όμως ο άτυχος Κωνσταντίνος θέλησε να επιστρέψει στο σπίτι του, οι τρεις γνωστοί στην αστυνομία, από το βεβαρημένο παρελθόν τους εγκληματίες, τον ακολούθησαν και μερικά μέτρα έξω από την καφετέρια αφού τον αγριοξυλοκόπησαν, ο ένας από τους τρεις όπλισε το αδίστακτο χέρι του με ένα κατσαβίδι και σημάδεψε την καρδιά τού νεαρού συμπατριώτη μας. Τα μάτια του νεαρού Κωνσταντίνου κλείσανε δέκα λεπτά αργότερα μέσα στην αγκαλιά τού πατέρα του.
Έχοντας μπροστά του, τα δολοφονημένα μάτια τού αγαπημένου του παιδιού, ο Βασίλης Φαράκος έψαξε τη δικαίωση του Κωνσταντίνου στις αίθουσες των γερμανικών δικαστηρίων.
Η δικαστική απόφαση πάρθηκε στις 04-02-01 μετά από έντεκα δικάσιμες μέρες, καταδικάζοντας τον Αρίφι με δεκαετή φυλάκιση, ενώ τους Σογκόβα και Σεντούρκ σε διετή φυλάκιση με αναστολή.
Αναζητώντας τη μεγίστη των ποινών για τους στυγνούς εγκληματίες ανάθεσε την υπόθεση στον ομογενή μας διακεκριμένο δικηγόρο Δρ. Κωνσταντίνο Γκουμάγια, ο οποίος κατέθεσε αμέσως ένσταση για αναίρεση της δικαστικής απόφασης. Το αποτέλεσμα της οποίας θα βγει στις προσεχείς μέρες. Σύμφωνα με την πονεμένη πατρική του κρίση ο Βασίλης Φαράκος, πιστεύει ότι η απουσία τού ελληνισμού από το ακροατήριο του δικαστηρίου, είχε σαν αποτέλεσμα την επιεική καταδίκη των σεσημασμένων εγκληματιών. Σύμφωνα πάντα με τον πατέρα του ατυχούς θύματος, η ελεύθερη κυκλοφορία εγκληματιών του είδους αυτού είναι επικίνδυνη όχι μόνο για τη ψυχρή δολοφονία του γιου του Κωνσταντίνου Φαράκου, αλλά και για την ασφάλεια όλων των ανυπεράσπιστων νέων.