Η Μάνα μου η θρησκόληπτη Μαγδαληνή, που δεν άφηνε γιορτή χωρίς να λειτουργηθεί και μέστωνε τις κότες που τις πήγαινε κουρμπάνια στη παναγία και τις έτρωγαν οι νηστικοί παπάδες, και που να δεις στην εποχή του 1944-45 τι νοστιμιά είχαν οι κότες.
Αντάρτισσα στα βουνά της Μπάφρας πολέμησε την τουρκιά δώδεκα χρόνια που τελικά ο ελληνισμός εκείνος εξανδραποδίστηκε. Πέθανε 104 χρονών αγράμματη. Εκείνη η αδιάβαστη σοφή γυναίκα μου έλεγε πολλές φορές.
«Της γάτας της είπανε από τα κοπριά σου φτιάχνουμε γιατρικό κι εκείνη από τότε άρχισε να τα σκεπάζει με χώμα. Ξέρεις πόσες γάτες δίποδες υπάρχουν στην κοινωνία παιδί μου;» Μερικοί σκιαγμένοι ριψάσπιδες μέσα στην κοινωνία, όταν άκουσαν ότι μπορούν και γράφουνε σκιάχτηκαν, τόσο πολύ εγωποιήθηκαν, κι άρχισαν ν΄ ανακαλούν τα δημοσιεύματα τους μη λάχει και βγουν κ΄ άλλοι «σοφοί» σαν τους ίδιους.
Έσπασα μέρες και νύχτες το κούφιο μου κεφάλι να δώσω κάποια λογική απάντηση στην παρανοϊκή τους αυτή ενέργεια μα δεν το κατάφερα καταλήγοντας σ΄ αυτό μου το άρθρο.
Προσωπικά στην ιστοσελίδα www.metanastis.com έχω τόσα δικαιώματα, όσα έχουν όλοι οι αναγνώστες της υφηλίου. Στέλνω κείμενα μου και δεν μου αποκλείστηκε κανένα από τη δημοσιότητα και το θεωρώ υπόδειγμα δημοκρατικότητας. Εξ αντιθέτου, για ανεξήγητους λόγους μερικοί αναγνώστες ζήτησαν από τον εκδότη Δημτρ. Διαμαντίδη να διαγραφούν τα κείμενα τους που είχαν δημοσιευθεί κατά καιρούς στο Μετανάστη, επιθυμία η οποία εκπληρώθηκε νομίζω. Τι μένει ανεξήγητο. Το ανεξήγητο είναι ότι δεν είχαν κανένα παράπονο από τον εκδότη της εν λόγω ιστοσελίδας αλλά ήσαν κακιωμένοι με την όποια τοποθέτηση μου όσον αφορά την ίδρυση ενός συλλόγου συγγραφέων σε παγκόσμια κλίμακα. Που ξεπερνούσε όσον αφορά το οργανωτικό τομέα και την αυθάδεια του Κ. Σημίτη που ξεκίνησε να βάλλει χέρι στο ασφαλιστικό χωρίς να ρωτήσει κανέναν και βρήκε την μαζική αντίσταση του λαού. Όντως δεν έκανα κριτική στην δημιουργία μιας οποιασδήποτε οργάνωσης ούτε και τον τρόπο με τον οποίο ξεκίνησε αλλά δεν ήμουν έτοιμος να συμπράξω προσωπικά και φυλάω αυτό το δικαίωμα για τον εαυτό μου να οργανώνομαι ή να μη οργανώνομαι. Και δημοσίευσα τις απόψεις μου. Οι εν λόγω συγγραφείς και φαρισαίοι αποδείχτηκε ότι είναι αφανείς δικτατορίσκοι του ελεύθερου πνεύματος, εντρυφούνε και απογοητεύονται από την πραγματικότητα της ζωής και μέμφονται τον εαυτό τους. Περιφρονούν με την δειλή τους αυτή πράξη το μόνο είδος της ελευθερίας που είναι προσιτό στους ανθρώπους την ελευθερία του πνεύματος. Οι δεκαετίες που κουβαλώ στη πλάτη μου με πείθουν ότι οι διαφορές, μεταξύ των ανθρώπων στις καθημερινές τους συναλλαγές είναι οι νόμοι που καθορίζουν το κοινωνικό βάθρο πάνω στο οποίο οι άνθρωποι αναπτύσσουν τη δράση τους και με αυτή την αντίθεση εκφράζουν την ελευθερία τους.